Spoorloos verdwenen door Gijs Wanders

Hoofdstuk 1.

1.1 Naam van de maker van het boekverslag: Nathalie Swart.
1.2 Auteur: Gijs Wanders.
1.3 Titel: Spoorloos verdwenen.
1.4 Jaar van uitgave: 2001.
1.5 Jaar van 1e uitgave: 1989.
1.6 Aantal bladzijden: 191.
1.7 Illustraties:Omslagontwerp: Annemiek Dilven. Foto omslag: Zefa/Chr.Schmidt. Fotoauteur: Harry Pierik.
1.8 Genre: Jeugdroman.

Hoofdstuk 2

2.1 Korte biografie.
In 1987 schreef hij ‘Vogelvrije vrienden’.
In 1989 schreef hij ‘Spoorloos verdwenen’.
In 1992 schreef hij ‘Stille getuigen’.
In 1995 schreef hij ‘Gedwongen verzet’.

2.2 Biografie.

Over zijn leven.
Gijs Wanders werd op 13 april 1950 te Winschoten (Groningen) geboren. Hij is getrouwd en heeft twee dochters. Na zijn middelbare school ging hij werken bij de Winschoter Courant. Na drie jaar had hij er genoeg van. Hij wilde reizen. Samen met zijn vrouw trok hij ruim een jaar door Noord-, Midden- en Zuid-Amerika. In 1976 bracht een vrachtschip hen terug naar Nederland. Tijdens de reis schreef hij korte en lange stukken voor Winschoter Courant en korte verhaaltjes voor Avenue. Zo is de combinatie reizen en schrijven ontstaan. Weer terug in Nederland ging hij werken op buitenlandredactie van het Nieuwsblad van het Noorden. Na enige tijd beving hem echter weer reiskoorts. Als freelancer trok hij door Latijns-Amerika, Australië, Azië en Afrika. Dikwijls zat hij in oorlogsgebieden en vracht verslag uit voor de radio. O maakte hij reportages vanuit Oeganda, El Salvador en Nicaragua. Meer dan eens is hij in levensgevaarlijke situaties terecht gekomen. Op een gegeven moment vluchtte hij uit Oeganda, omdat hij vernam dat hij op de dodenlijst terecht was gekomen. Dat dit niet zo uitzonderlijk was, bleek toen enige tijd later vier Nederlandse journalisten in El Salvador dood werden aangetroffen. Na een aantal jaren later kwam Gijs Wanders via de NOS-radio terecht bij de televisie. Hij werd onder meer redacteur bij het journaal. Sinds 1989 werkt hij ook als presentator bij het NOS-journaal. Zijn laatste boek is opgedragen aan zijn zwakbegaafde dochter Vera, een uit Brazilië geadopteerd meisje.

Over zijn boeken.
Zijn jeugdboeken, die oorspronkelijk bij uitgeverij Lemniscaat zijn verschenen, zijn gebaseerd op gebeurtenissen die hij als journalist zelf heeft meegemaakt. In 1987 verscheen zijn eerste jeugdboek: ‘vogelvrije vrienden’. In dit boek heeft hij zijn ervaringen uit Midden-Amerika verwerkt. Zo beschrijft hij een beschieting van een klooster in Guatemala. ‘Spoorloos verdwenen’ speelt zich af in Oeganda waar Gijs Wanders zelf ook aanwezig was na de val van Idi Amin, de verschrikkelijke dictator die vele mensen in zijn land heeft laten vermoorden.Ook bij ‘stille getuigen’ en gedwongen verzet heeft Gijs Wanders eigen observaties en ervaringen uit Midden-Amerika gebruikt. In zijn voorlopig laatste boek neemthij het op voor de indiaanse bevolking die in Zuid-Amerika wordt onderdrukt. Hij beschrijft in al zijn boeken wat hij heeft meegemaakt. In zijn boeken kiest hij ook duidelijk partij. Hij neemt het op voor de onderdrukten en hekelt de militaire leidingen die met geweld hun macht in standhouden. Gijs Wanders moet niets hebben van racisme en discriminatie. Hij laat zien welke gevolgen het heeft voor de gewone burgers. Zijn boeken geven veel informatie over het dagelijkse leven in Afrikaanse, Midden-Amerikaanse en Zuid-Amerikaanse landen. Doordat hij in zijn boeken veel nadruk legt op de gebeurtenissen, blijven de hoofdpersonen meestal wat vlak. Naast de ellende laat Gijs Wanders ook positieve dingen zien zoals moed, solidariteit en vriendschap; zijn boeken zijn meestal spannend en lopen goed af. Zijn manier van schrijven is journalistiek: Hij weet de situaties die hij aantreft vakkundig in een begrijpelijke taal te verwoorden. Omdat hij uit eigen ervaring kan putten, koen zijn beschrijvingen geloofwaardig en levensecht over. De onrechtvaardigheid weet hij voelbaar te maken. En omdat hij zo dicht op die andere werkelijkheid heeft gezeten, zijn de jeugdboeken van Gijs Wanders ook levensecht. De meeste militaire regeringen in de door hem bezochte landen zijn inmiddels verdwenen maar de boeken zijn (helaas) nog steeds van deze tijd. Onderdrukkingen en machtsmisbruik zijn immers in andere landen nog steeds aanwezig. Zijn debuut ‘vogelvrije vrienden’ is veel meer een journalistieke vertelling dan zijn tweede boek, ‘spoorloos verdwenen’. In die roman heeft Gijs Wanders geprobeerd enkele verhaallijnen bij elkaar te brengen; het is gedeeltelijk verzonnen. De ervaringen van de journalist Emiel Sellers zijn echt. Hij staat voor de persoon Wanders zelf. ‘Vogelvrije vrienden’ speelt zich af in Zuid-Amerika. Dertienjarige Carlos bezoekt zijn geboortedorp en ontdekt dat de kloosterlingen worden bedreigd omdat ze de indianen steunen. Samen met de priesters en de nonnen maakt hij een plan om te vluchten. Ook in zijn laatste twee boeken speelt verzet tegen de onderdrukking van de machthebbers een grote rol. Beide boeken zijn gesitueerd in Zuid-Amerika. De schrijver neemt het op voor de indiaanse bevolking die van de maya’s en de inca’s afstamt. Als journalist beseft hij dat het tijd kost de wereld wakker te schudden, maar de waarheid moet verteld worden. Na de vierder roman is het stil geworden rond de schrijver Wanders.

Hoofdstuk 3.

3.1 de inhoud van het verhaal in maximaal 1½ kantje
Het verhaal gaat over De familie Peters.De familie Peters is geëmigreerd naar Magandi, omdat vader Peters een uitdagende baan kan krijgen in Magandi. Vader Peters is professor en heeft een contract voor 5 jaar om in Magandi een universiteit op te bouwen. In Magandi is een dictator aan de macht,genaamd Mimbosa. Het volk moet hem papa Mimbo noemen. Voor de rest van de wereld lijkt hij een aardige, beetje vreemde man, maar niemand weet wat er echt in Magandi gebeurt.
Mimbosa verrijkt zichzelf ten koste van anderen, en hij benoemt zijn ministers tot hoge militairen, maar over politiek wordt niet gepraat.
Tegenstanders van Mimbosa worden zomaar opgepakt en verdwijnen.
Op een dag verdwijnt ook de vader van Mark Peters, omdat hij een interview heeft gegeven waarin hij kritiek uit op de leiding van Magandi. De vader van Mark is vastbesloten en eerlijk.Als het contract van de vader van Mark al vier jaar loopt kom het regime van Mimbosa ten val. Dictator Mimbosa wordt afgezet en is verdwenen. Opstandelingen proberen de macht te grijpen, maar er zijn nog steeds soldaten in het land die voor Mimbosa werken. Mark begint vervolgens een zoektocht naar zijn vader.
Hij gaat naar het huis van Mimbosa om informatie te zoeken over zijn vader,maar hij vindt niets belangrijks. Hij vindt alleen een ring die van zijn vader is geweest.En daar blijkt dat de vader van Mark Philps Peters heet.
Als hij zijn moeder vertelt dat hij in het huis van Mimbosa is geweest, dan wordt zijn moeder erg boos omdat ze het veel te gevaarlijk vindt en is bang dat de zonen van haar ook gevangen worden genomen door de dictator al weet ze dat hij is gevlucht.
Dan komt Mark in contact met een journalist genaamd Emiel Sellers, die uit hetzelfde land komt als Mark. Sellers is voor zijn werk in Magandi en gaat eveneens op zoek naar de vader van Mark. De verdwijning van Mark zijn vader, die professor is, is groot nieuws in het Westen. Sellers gaat naar Magandi om de professor op te sporen en om een wereldprimeur voor zijn krant te schrijven.
Mevrouw Kisekka is een vrouw die bang, droevig, maar daar buiten, vrolijk type is die voor dictator Mimbosa heeft gewerkt,maar haar zoon Basil Kisekka is opgepakt door Mimbosa. Bijna niemand weet dat mevrouw Kisekka een zoon heeft, maar het gezin Peters komt hierachter doordat ze een brief vinden in de felrode tas van Mevrouw Kisekka die Mark had meegenomen van het huis van “Pappa Mimbo” .
Journalist Sellers gaat op zoek naar Basil Kisekka, en Mark wil met hem mee. Hij laat een briefje achter voor zijn moeder en gaat mee met Sellers. Sellers en Mark gaan samen met iemand van de nieuwe regering, gemaand Kakwa iemand van het volksleger, hij is snel kwaad, op zoek naar Basil.
Basil ligt in het ziekenhuis maar wordt wreed verhoord door Kakwa. Mark en Sellers mogen niet met Basil praten. Nadat Basil en Kakwa ruzie hebben gehad wordt Kakwa door de dokter uit het ziekenhuis gezet. Dokter is de directeur van het ziekenhuis, laat zich niet zomaar kisten. Dan gaat Mark naar Basil toe om met hem te praten. Basil weet waar de vader van Mark is en belooft Mark om te helpen. Basil ontsnapt vervolgens uit het ziekenhuis en met een gestolen vliegtuigje brengt hij Mark en Sellers op de plaats waar de gevangenen gevangen werden gehouden.
Basil gaat naar binnen, en komt terug met de conclusie dat er niemand meer is. Dit geloven Mark en Sellers niet, en ze gaan zelf naar binnen om te kijken. De bewakers zijn gevlucht en hebben de gevangen achter gelaten. Mark wordt herenigt met zijn vader, en dit is het einde van het verhaal. Hier blijkt dat Mark niet alleen een doorzet type is maar ook vastbesloten als zijn vader. Er is in dit verhaal geen tijdsaanduiding, maar ik kan wel zeggen dat het zich in het voorjaar en in de zomer afspeelt.
Het verhaal heeft een chronologische vertelvolgorde, het heeft géén flashbacks en ook géén vooruitwijzingen maar het verleden wordt verteld door middel van verhalen van mensen en gedachten van Mark zelf, als hij denkt aan hoe het vroeger was met zijn vader.

3.2 Verhaalanalyse
In het land Magandi heerst de dictator Papa Mimbo. Iedereen die naders denkt dan hij en dat laat merken word vermoord. De vader van Mark (hoofdpersoon) komt zo ook in de problemen. Op een dag is hij verdwenen. Als Papa Mimbo wordt weggejaagd door de rebellen, gaat Mark uitzoeken waar zijn vader is gebleven. De journalist Emiel Sellers is onderweg naar Magandi. Hij wil ontdekken wat er allemaal aan de hand is in dit land. En hij is opzoek naar de vader van Mark.

3.2.1 Tijd
het verhaal speelt zich af in de jaren70/80. Het verhaal duurt ± 3 tot 4 maanden.

3.2.1.1 Flash backs (en chronologie)
Het verhaal is chronologisch verteld want het boek gaat niet opeens terug in de tijd of vliegt meteen een paar jaar verder. Ik heb wel twee flashbacks gevonden, bij allebei gaat het over de vader van Mark en denkt Mark terug aan een situatie. De eerste flash back staat op pagina 64/65 en gaat over dat vader en moeder aan het praten waren en vader weg uit Magandi wilde. Een citaat uit de flash back: ''Ik ga eraan kapot', snikte vader. Nooit eerder had hij zich zo ellendig gevoeld. Geen mens kon hij nog vertrouwen. Hij wilde weg uit Magandi.' (pag. 64 r. 25 t/m 27). De tweede flash back is op pagina 102 waar Mark terugdenkt toen vader de universiteit opende. Een citaat uit de flash back: 'Graag wil hij zijn collega's bedanken voor hun inzet bij het tot stand komen van de eerste universiteit van Magandi.' (pag. 102 r. 28 en 29). Deze flashbacks zijn er denk ik om je ook iets te vertellen over de vader van Mark zodat je ook wat over hem te weten komt. Het is een spannend verhaal omdat er veel spannende dingen in gebeuren onder anderen al die keren als Mark op zoek gaat naar aanwijzingen over zijn vader 'Opeens ziet Mark iets bewegen. Hij vergist zich niet. Achter een struik zit iemand ineengedoken, klaar om te schieten.' (pag. 41 r. 12 en 13). Of als Mark en Sellers naar het vliegveld proberen te komen waar Kisekka op hun wacht om hen naar Mark's vader te brengen met het vliegtuig. Maar ze moeten nog door gebied waar de soldaten van Mimbosa nog steeds de macht hebben. 'Sellers wijst. Niet ver bij hen vandaan staat een wachtpost. De man is alleen. Af en toe glimt er een lichtpuntje op.' (pag. 190 r. 12 en 13).

3.2.1.2 Vertelde tijd
De vertelde tijd is ongeveer ± 3.5 uur.

3.2.1.3 Vooruitwijzingen.
Ik heb een stukje vooruitwijzingen gevonden achterin het boek op bladzijde 191. de zin luidt als volgt : Hij kijkt om zich heen. ‘ Maar we mogen geen tijd verliezen. Ze moeten zo snel mogelijk weg van hier.’ ‘Waarheen?’ ‘ Naar de hoofdstad. Ze moeten naar een ziekenhuis.’. Hier is er nog 1 op bladzijde 186 :’Blijf hier en laat je niet zien. Verstop je als er mensen komen. In de staart zit een dubbele wand. Iemand die het niet weet, zal het niet ontdekken.’ Hij gooit de deur met een klas dicht en verwijdert zich. ‘ Sluit ‘m maar van binnen af’, hoort ze hem roepen. En deze staat op bladzijde 184:’ en wij? Wat doen wij straks?’ Roept Sellers boven het lawaai uit. Hij is op 1 van de zakken gaan zitten. Basil kijkt opzij. ‘Jullie laten je niet zien. Voorlopig niet tenminste. Ik ga er alleen op af’.

3.2.1.4 Terugverwijzingen.
Op bladzijde 33 staat een terugwijzing:hoog boven hem cirkelen gieren. Hij beseft dat ze een prooi hadden kunnen zijn. Een stukje verderop staat er nog 1: Ze hadden gewacht tot het licht aan de hemel zou verschijnen. En toen de nevel het verloor van de zon, zagen ze in de verte houtrook. In de verlatenheid stond een dorp. Op bladzijde 59 staat er ook nog 1:’ En dat na weken vechten’, zegt Lars met ontzag.

3.2.1.5 Versnellingen en vertragingen.

Versnellingen:
Op bladzijde 8 staat er 1: Hij probeerde zich licht te maken en loopt erdoor als een mijnenveld. En op bladzijde 10: Dan begint hij te zoeken, opgewonden en ongeduldig.Kasten, onder de bedden, in jaszakken en nog 1 ook op bladzijde 10:Hij loopt naar de badkamer. Het raam staat open. Voorzichtig kijkt hij naar buiten.

Vertragingen:
Op bladzijde 55 staan er 2:AL die tijd wordt er gezwegen. Wanneer Sellers ééb van de opstandelingen wil uitleggen wat er in zijn informatiemap zit, wordt er z’n gezicht met een geweerkolf tegen de grond gedrukt. En deze: Vier uren verstrijken zonder dat er ook maar iets gebeurt. tot ze worden voorgesteld aan een man die et ‘commandant’ wordt aangesproken.
Ik vond het heel moeilijk om deze te vinden.

3.2.2 Ruimte

3.2.2.1 Welke ruimten een belangrijke rol spelen.
Het verhaal speelt zich af in Magandi een derde wereld land in Afrika dat niet bestaat. Het land had een dictator waar het net van is verlost. Het land is onder zijn regime nog veel armer geworden omdat hij alles zelf toeeigende. Verder is het een mooi land met mooie natuur alleen de oorlog heeft alles verpest en dat is jammer.

3.2.2.2 Contrast of overeenkomst in het verhaal?
Ja, op bladzijde 6/7 staat: Vader zat vast aan zijn contract.

3.2.3 Personen.

3.2.3.1 Round characters (alle hoofdpersonen beschrijven.)
- Mark: 15 jaar oud en een doorzetter als hij iets in zijn hoofd heeft krijgt hij het er niet meer uit, dit blijkt uit dat hij alle bevelen van zijn moeder uit de wind slaat en gewoon de dingen doet die hij wil doen. Ontwikkeling: Mark wordt langzamerhand voorzichtiger en hij is onder de indruk door de gruweldaden die Pappa Mimbo het volk heeft aangedaan.
- Sellers: Een typische journalist. Hij is avontuurlijk en wil alles te weten komen ook al hangt zijn eigen leven er van af. Dit blijkt uit dat hij door zet om in Magandi te komen en daar ook menige gevaarlijke dingen doet. Ontwikkeling: Sellers veranderd niet echt hij is al gehard door de vele oorlogen waar hij bij is geweest. Hij lijkt aan het begin van het boek heel erg nors maar dat is hij aan het einde niet meer.
- Vader Peters: vastbesloten en eerlijk. Dit blijkt uit dat hij zijn mening durft te geven en daar aan stand houdt
Ontwikkeling: Ik weet niet zeker of hij verandert is (dit kun je niet uit het verhaal halen) maar waarschijnlijk is hij behoorlijk veranderd door zijn gevangenschap: voorzichtiger met zijn mening, angstiger (nachtmerries, achtervolgingsangst) en somberder, maar dit veronderstel ik alleen maar want het is lang niet zeker. (peters is niet echt een hoofd persoon maar het verhaal draait om hem).

3.2.2.2 Enkele flat characters.
1. Jim Peters: De broer van Mark.
2. moeder Peters: bang dat ook zijn zonen ook worden gevangen maar toch ook een doorzetter.
3. Mevrouw Kisekka: bang, droevig, maar daar buiten, vrolijk type.
4. Sarah: Dienstmeisje van fam. Peters.
5. Commandant: Vriendelijke meneer, gek op bier, wijn enz.
6. Günther: toeristische piloot, bang.
7. Joseph Jinja: Was onderwijzer van Mark, iemand met humor.
8. Pappa Mimbo: Mimbosa (echte naam.) Dictator. Mensen noemen hem een griezel.
9. Kakwa: iemand van het volksleger, is snel kwaad.
10. Joshua: iemand van het volksleger, vriendelijk type.
11. Hendry: iemand van het volksleger, (kom je niet veel van te weten.
12. dokter: directeur van het ziekenhuis, laat zich niet zomaar kisten.
13. Basil Kisekka: doorzet type.

3.2.4 Handeling

3.2.4.1 thema en motivatie
Ik vind het een soort speurtocht hebben als thema, want de hoofdpersoon (mark) is de hele tijd op zoek naar zijn vader het hele boek door. Ik moest daarbij meteen aan zo’n speurtocht denken die wij vroeger op straat deden met krijtjes elkaar zoeken. Zo kwam ik erbij. De schrijver wil de lezers van dit boek denk ik duidelijk maken dat je moet geloven in je doel en dat je de dingen ook kan oplossen zonder oorlog en haat.

3.2.4.2 Motieven.
Op bladzijde 176 staat:Een kraan begint te lopen. Een glas wordt gevuld. ‘U wilt me vergiftigen,’ klinkt het angstig. Uitleg: Er is iemand ziek. Het is een wereld vol van haat en je kan daar dus ook niemand vertrouwen. Vandaar dat diegene die ziek is meteen zegt: ‘U wilt me vergiftigen.’ En ik denk dat Gijs Wanders er mee bedoelt dat je niet iedereen zomaar moet geloven, dat je niet te naïef moet zijn.
Op bladzijde 188 staat er ook nog 1: Seller steekt zijn arm uit. ‘Kom mee. Als er gevaar zou zijn, had ik je achtergelaten.’ IK denk dat de schrijver er mee probeert te bereiken dat je op echte vrienden wel kunt bouwen en kunt vertrouwen.
En op bladzijde 189 staat er ook 1: ‘Kom mee.’ Sellers trekt aan zijn arm. Ze lopen door het restaurant. Hier bedoelt de schrijver dat je nooit ergens alleen voor staat, dat er altijd wel mensen zijn die je kunnen helpen.

3.2.4.3 Leidmotief.
Er wordt de hele tijd gezegd dat je niet zomaar iedereen moet vertrouwen. Dat is denk ik het leidmotief.

3.2.5 Perspectief.
Het verhaal is spannend, onder meer door de verschillende verhaallijnen die op een gegeven moment bij elkaar komen. De situatie in het onrustige land is erg bedreigend. En als je eenmaal bent begonnen in het boek te lezen wil je ook weten hoe het met die vader is en of Mark zijn vader nog terug vindt.
Gijs Wanders richt zich op wat er gebeurt en gezegd wordt en niet op gevoelens of wat mensen denken. Hij registreert en doet daar verslag van, dikwijls in de vorm van dialogen. Soms kruipt hij heel goed in de een van de huiden van de personen, maar over het algemeen blijft het afstandelijk.

Bladzijde 190:
Een smerige lucht snijdt hun adem af. Sellers pakt zijn zakdoek en houdt ‘m tegen zijn neus. Mark heeft de neiging om weg te lopen zo beroerd voelt hij zich. ‘Net wat ik dacht’, mompelt Sellers onder zijn zakdoek. Hij draait zich om.’Ze zijn gevlucht en hebben de gijzelaars aan hun lot overgelaten.’ Gehaast loopt hij door. De geluiden worden herkenbaar. Een klaaglijk gekerm
Met de onderstreepte zin dacht ik het beste te kunnen motiveren hoe het met die vader is.

Bladzijde 190:
Mark gaat naar binnen. ‘Pappa?’ Zijn ogen dwalen langs de muren. Één van de mensen beweegt zijn arm. Zijn mond hangt open. Hij probeert iets te zeggen. ‘Mark’, Sellers wijst. Mark durft nauwelijks te kijken. Vaders veranderde gezicht, zo mager. Hij pakt de hand en streelt die voorzichtig. Hij kan geen woord uitbrengen. Hij blijft naar vader kijken. Dan drukt hij zijn hoofd tegen vaders borst. Ze omarmen elkaar stijf en langdurig.
Met de onderstreepte zin heb ik geprobeerd te motiveren of ze zijn vader nog vinden. Dat is dus gelukt. Allebei mijn motivaties staan op bladzijde 190 omdat daar alleen het antwoord staat voor mijn motivatie. In het begin van het boek staat er niks over de toestand van zijn vader en waar ze hem vinden.

Hoofdstuk 4

Mening
Mijn mening over dit boek is: Ik vond het echt een heel goed boek! Ik heb het boek ook in 1 keer uitgelezen. Het is wel een boek voor ‘oudere’ kinderen want het is te zielig. Ik vond wel dat Mark op een andere manier aan zijn moeder en broer had moeten duidelijk maken dat hij zijn vader ging zoeken. Dit vond ik een beetje te kortaf. Ik vond het wel jammer dat er niet meer werd vertelt hoe ze zijn ontsnapt in het laatste hoofdstuk en hoe zijn moeder en broer reageerde, en of ze daar bleven wonen of na deze verschrikkelijke ervaring naar een ander land verhuisde. Het werd ook nergens saai in het boek en dat vond ik wel goed. Het was ook geen boek waarbij er werd gezegd dat het een jongerenboek is en dus alsnog voor kleine kinderen. Het was echt een boek voor jongeren. En dat vond ik wel fijn. Ik vond het een heel emotioneel boek, omdat er echt werd verteld wat die mensen voelde enzo, en er werd ook helemaal gemotiveerd waarom Mark zo schrok toen hij zijn vader weer zag. Ik kon er helemaal inkomen dat hij zo reageerde, terwijl ik het zelf (gelukkig) nooit heb meegemaakt. Ik kon me heel goed in Mark verplaatsen en ik kon me helemaal verplaatsen in zijn gevoelens. Dat vond ik het mooie aan dit boek. Je kon echt merken dat het met gevoel was geschreven. Echt meegemaakt. Het boek heeft me in ieder geval vertelt dat je niet iedereen moet geloven die zegt dat hij je beste vriend is. En dat oorlog niet al je problemen oplost. Ik vond het heel spannend elke keer als hij op onderzoek uitging en zich dan ergens moest verbergen zodat niemand hem kon zien. Elke keer dat zoiets gebeurde zat ik met ingehouden adem te lezen en schrok ik met Mark mee als er iets gebeurde. Ik ga in ieder geval de andere boeken van Gijs Wanders lezen. Ik vind dat hij echt heel erg goed schrijft. Op het begin toen ik naar de kaft van het boek keek, dacht ik echt van dit wordt helemaal niets. Het zag er zo saai uit! Ik heb nog zitten twijfelen en toen ben ik dit boek begonnen. Het begon al interessant. Toen Mark de tuin inliep van de vijand, lagen bijna al mijn nagels eraf. Het boek was ook niet echt voorspelbaar gelukkig. Dus als ik zat te lezen dat Mark ergens verstopt zat, was het niet te verwachten dat er ineens iemand naast hem stond.Dat vond ik wel leuk aan dit boek. Af en toe komt Mark een beetje over als een dom iemand omdat je dan denkt dat hij mee gaat met de vijand of zo, maar dan blijkt het een plannetje te zijn. Dat vond ik echt heel leuk aan dit boek. Op het begin leek Emiel Sellers helemaal niet aardig en ik vond hem nogal nors enzo maar toen het boek tegen het einde liep vond ik hem wel heel erg aardig en meegaand.Dit boek is zeker een aanrader omdat hij ook zo dicht op de realiteit zit. Het is in sommige landen zelfs de realiteit!!En daar moet aan gewerkt worden!!
Dit was mijn boekverslag!