Schijndood door Simone van der Vlugt

Samenvatting: Kris is een student economie in Amsterdam. Hij woont op kamers, samen met Dominique. Kris die heeft altijd nachtmerries. Het is altijd dezelfde droom. Hij droomt dat hij in een klein kamertje zit. Zijn deur staat op een kier. Achter de deur hoort hij gekreun en geschuifel door gedaanten. Hij wil weg uit de kamer, maar hij durft niet. De deur gaat langzaam steeds verder open. Hij kan zo weglopen. Maar hij durft niet. Hij kijkt door de deurpost in de duisternis. Daar wachten verschrikkingen. Hij voelt dat ze er zijn. Met een ruk draait hij zich om, en kijkt door de ruit. Buiten is het donker, zodat hij zijn eigen spiegelbeeld ziet. Hij ziet zijn eigen gezicht, of wat er van over is. Zijn gezicht heeft niks menselijks meer. Zijn ogen kijken hem verdrietig aan. Hij weet dat hij snel zal sterven. Dominique weet dat hij droomt. Zij raadt hem dan ook aan om naar haar tante te gaan. Zij is reïncarnatietherapeute. Kris ziet het eerst niet zitten om naar haar tante toe te gaan. Hij gelooft niet in dat soort hocus-pocus. Maar omdat hij door de droom ook in het dagelijks leven bang wordt, besluit hij om toch maar te gaan. De naam van de tante van Dominique is Heleen. Eerst stelt ze een paar vragen over Kris zijn verleden. Dan gaat Kris onder hypnose. Eerst gaat hij terug naar zijn kindertijd. Hij haalt allerlei herinneringen op. Dan, na een tijdje, krijgt hij beelden door van zijn vorige leven. Hij zit in de leprozerie van Haarlem. Hij heet geen Kris meer, maar Olivier Moeriaans. Hij is 18 jaar oud, en leeft in het jaar 1655. Hij woont in Alkmaar. Zijn vader is apotheker. Hij wordt onderzocht door geneesheren en de chirurgijn van Haarlem. Omdat hij allerlei vlekken op zijn armen heeft, wordt hij verdacht van melaatsheid. Nadat het onderzoek is afgerond, werd door de chirurgijn vastgesteld dat hij melaatsheid had. In die tijd was dat ongeneesbaar. Hij moest naar het Klaphuis, omdat melaatsheid besmettelijk is. In het Klaphuis wonen allemaal mensen met melaatsheid. Bij de meeste mensen is de ziekte al veel verder gevorderd. Ze zien er soms vreselijk uit. Heleen haalt hem uit zijn trance. Hij maakt een afspraak voor een volgende keer. Die volgende keer gaat hij weer onder hypnose. Hij is weer Olivier. Olivier is het zat om in het Klaphuis te wonen. Moet er gewoon even tussenuit. Hij gaat terug de stad in. Daar ziet hij een kwakzalver, die met zijn drankjes allemaal dingen kan genezen. Als hij die avond weer terug komt in het Klaphuis, krijgt hij een preek dat dat allemaal niet mag. Maar Olivier heeft de smaak te pakken en besluit om helemaal weg te lopen. Als hij wegloopt, komt hij de kwakzalver uit Alkmaar tegen. Hij heet Jeroom Couttenier. Olivier mag mee als hij de kar schildert. Jeroom reist samen met een vrouw, Isa. Die vrouw heeft een tweeling. Één van die twee is blind. Zij doet altijd de truc alsof haar blinde kind opeens kan zien. Zo verkoopt Jeroom zijn drankjes. Hij wordt weer uit zijn hypnose geroepen door Heleen. Weer maakt hij een afspraak. Maar toch twijfelt hij nog een beetje of het wel echt is. Dus besluit hij om samen met Dominique naar het geboorteregister van Alkmaar te gaan. Daar ziet hij dat Olivier vroeger geleefd heeft. Dit stond er in het register: “Aprilis 1637, Olivier Adriaen, zoon van Boudewijn Moeriaans en Kathelijne Palts.” Het klopt dus toch. Hij vertelt zijn belevenis aan Heleen. Ze overleggen even en dan gaat Kris weer onder hypnose. Hij reist met Jeroom en Isa naar Haarlem. Ze komen eerst de stad niet binnen. Dat komt, omdat de pest in Leiden is uitgebroken. Jeroom grijpt zijn kans en prijst zijn Levenselixer aan als dé bescherming tegen de pest. Hij doet goede zaken. Maar de Haarlemmers worden op een gegeven moment gek van angst. Terwijl Jeroom op de markt staat, plunderen ze zijn voorraad. Jeroom weet te ontsnappen. Ze vertrekken uit Haarlem en trekken in de richting van Gouda. In elk dorp stoppen ze om het Levenselixer te verkopen. Maar op een dag belanden ze in een dorp waar de pest is geweest. Ze schrikken zich rot. In het volgende dorp horen ze dat de pest ook heeft toegeslagen in Alkmaar. Ook begint de melaatsheid van Olivier op te komen. De ziekte begint te vorderen en vroeg of laat wordt hij mank, veranderd zijn gezicht onherkenbaar en wordt hij misvormd. Omdat hij het zat is, besluit hij om naar Alkmaar te gaan. Hij wil sterven in zijn eigen stad, maar wilt niet jaren blijven ronddolen als zieke. Hij wil de pest krijgen. In Alkmaar zijn er veel doden gevallen. Zijn hele familie blijkt dood. Maar uit de bedstee hoort hij gekreun komen. Het blijkt dat zijn vader nog leeft. Maar hij is ernstig verzwakt en heeft niet lang meer te leven. Zijn vader sterft dan ook snel. Intussen zit bijna zijn hele huid onder de melaatsheid. Hij hoopt dat hij snel de pest krijgt. Hij krijgt zijn zin. Vlak nadat hij gesmeekt heeft om genade, voelt hij de eerste buil zitten. Heleen haalt hem uit zijn trance. Kris heeft het er moeilijk mee. Hij besluit om weer naar Alkmaar te gaan. Hij gaat naar de Grote Kerk, waar de familie van Olivier ligt begraven. Hij zoekt naar het graf. Na lang zoeken vindt hij de grafsteen met de inscriptie: Hier leyt begraven Boudewijn Moeriaans 1656
en syn huysvrou Kathelijne Dirksdoghter Moeriaans 1656
en syn doghter Hester Lutgert Moeriaans 1656
en syn soon Jan Boudewijnsz. Moeriaans 1656 Hij heeft het graf gevonden. Hij zoekt verder tussen de graven naar de naam Olivier. Hij ziet de naam niet. Hij besluit op een bankje te gaan zitten, met uitzicht op de grafsteen van de Moeriaans. Het is warm in de kerk. Langzaam zinkt hij weg… Hij is onder hypnose geraakt, zonder hulp van Heleen. Kris, of eigenlijk Olivier, heeft het zelf niet door. Hij staat in de kerk. Hij heeft last van zijn builen. De provenier van het mannengasthuis staat naast hem. Olivier vertelt hem dat hij builen heeft. De provenier neemt hem mee naar het pesthuis. Daar wordt hij “verzorgd”. Zijn braaksel wordt opgeruimd, hij krijgt wat natte lappen op zijn hete voorhoofd en de Bijbel wordt hem voorgelezen. Na een paar dagen door een hel te zijn gegaan, geeft hij zich over. Langzaam stijgt hij op. Hij ziet zijn vader, zijn moeder, zijn broertje, zijn zusje. Iemand roept hem. De pijn is weg. Hij wordt uit zijn hypnose geroepen door een schilderes. Ze helpt hem, en vraagt wat er aan de hand is. Kris zegt maar dat hij te weinig heeft gegeten. Wie zou hem geloven? Kris loopt weg uit de kerk. Hij heeft nu een verklaring voor zijn droom. Hij kan weer rustig slapen.
Titelverklaring: Kris droomt veel dat hij bijna dood gaat. Dat komt, omdat hij in zijn vorige leven melaatsheid en de pest heeft gehad. Hij ziet zichzelf ook doodgaan. Hij gaat dus niet echt dood, maar schijndood. Beoordeling: Ik vond het een mooi geschreven boek. Veel stukken waren spannend, echt saai werd het niet. Het boek was leerzaam, er werd goed verteld hoe ze vroeger om gingen met melaatsheid en de pest. Het sterke van het boek vond ik dat hij eigenlijk zweefde tussen 2 tijden; die van nu en die van vroeger. Het werd niet onduidelijk, omdat het duidelijk was wanneer Kris weer naar het heden kwam. Je raakte dus niet in de war. Het minder goede van het boek vond ik dat hij de pest wilde krijgen, om dood te gaan. Ik vond het eigenlijk te simpel. Het was naar mijn gevoel alleen gedaan om een eind aan het verhaal te maken. De personages kwamen geloofwaardig over. Ze leefden zoals ze vroeger in het echt ook leefden. Ik heb even op internet gezocht, en het bleek dat mensen met melaatsheid vroeger echt in speciale tehuizen werden gestopt. Dat maakte voor mij het boek nog geloofwaardiger. Wat Kris heeft gedaan met hypnose, vond ik geloofwaardig. Maar daar moet je natuurlijk gewoon in geloven. Als iemand niet gelooft in hypnose, vind die persoon het al snel ongeloofwaardig. De gebeurtenissen zijn realistisch. Je kunt naar een reïncarnatietherapeut(e) gaan, en onder hypnose komen. Wat er in het “verleden” van het verhaal gebeurde, gebeurde vroeger echt. Er waren veel rondtrekkende kwakzalvers, leprozen(mensen met melaatsheid) werden vroeger echt in tehuizen gestopt en de pest kwam veel voor. Daarom vond ik het verhaal geloofwaardig. Hoofdpersoon: Dit zijn er eigenlijk twee. De ene is Kris. Hij is een student economie in Amsterdam. Hij heeft veel last van dromen. In die dromen gaat hij bijna dood, is hij misvormd en zit hij in een kamertje. Achter de deur zitten allerlei enge wezens. De andere hoofdpersoon is Olivier. Hij is een jongen die in het jaar1655 18 jaar oud is. Hij heeft een vader, die in het bezit is van apotheek De Witte Roos. Hij heeft verder een moeder, een broertje en een zusje. Hij is schildersleerling bij meester van Schayenburg. Op een gegeven moment krijgt hij melaatsheid, een ziekte waar mensen vroeger dood aan gingen. De melaatsheid werd bij hem ontdekt door zijn vriendin. Zijn/haar helpers: Dominique helpt Kris van zijn probleem af, door hem naar zijn tante te sturen. Dat zijn Kris zijn helpers. Olivier heeft als helpers Jeroom en Isa. Hij kan met hun meereizen, en wordt daarmee geholpen. Zijn/haar tegenstanders: De tegenstander van Kris is de melaatsheid. Hij heeft last van die ziekte en wordt daarom apart gehouden van de buitenwereld. Bedoeling: De bedoeling van de schrijver is volgens mij het meest om de jeugd te amuseren met een mooi verhaal. Toch denk ik dat de achterliggende gedachte van het boek is om de jeugd te informeren hoe mensen vroeger omgingen met besmettelijke ziektes.