Salieristraat no. 100 door Mirjam Rotenstreich

Beoordeling 4
Foto van een scholier
Boekcover Salieristraat no. 100
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • Klas onbekend | 927 woorden
  • 19 mei 2005
  • 4 keer beoordeeld
Cijfer 4
4 keer beoordeeld

Boek
Auteur
Mirjam Rotenstreich
Genre
Oorlogsroman
Taal
Nederlands
Vak
Eerste uitgave
2002
Pagina's
349
Geschikt voor
havo/vwo
Punten
2 uit 5
Oorspronkelijke taal
Nederlands
Literaire thema's
Heden & Verleden

Boekcover Salieristraat no. 100
Shadow
Salieristraat no. 100 door Mirjam Rotenstreich
Shadow

Auteur : Mirjam Rotenstreich

Jaar van uitgave : eerste druk 2002

Titel : Salieristraat N° 100 à dit is het huis waar ze gaan wonen.

Motto : “ De levende God kan alleen dan te midden van dit vrije volk in de woestijn wonen, wanneer de mummie van hem die volledig gehoorzaamde, naast Hem optrekt.” Emmanuel Levinas uit ‘Het menselijk gelaat’

Genre : ( literaire ) roman

Opbouw : 4 hoofdstukken, 1 verhaallijn

Proloog aanwezig op blz. 7 – Epiloog aanwezig op blz. 341 – Verantwoording aanwezig op blz. 347

Structuur : het staat in chronologische volgorde – er zijn eigenlijk twee motorische momenten, het moment waarop Battikwa ceremonie ziet van de onderbuurman en het moment dat ze een kind krijgt - er is een hechte structuur, alles draait om Battikwa.

Perspectief : Alwetende vertelsituatie à auctoriale verteller.

Inhoud

De zwangere Battikwa en haar man Guido wonen in Amsterdam. Battikwa is joods, ze zit met een oorlogstrauma, veel familieleden zijn na de oorlog nooit terug gekomen of overleden, dat zit nog altijd erg diep bij Battikwa en ze praat er nooit over. De onderbuurman, Roy Robert, is een Surinamer die zich voordoet als een bonuman (medicijnman) in voodoo en winti. Er vinden dus regelt ceremonie’s plaats, die vreemde gebruiken met zich meebrengt. Als er op een avond geweerschoten klinken, wordt de politie erbij gehaald. Door de politie komt Battikwa in aanraking met de stiefdochters van Guido, deze kunnen haar vertellen dat Roy een grote misdadiger is, die hun moeder heeft vermoord en hun zusje heeft verkracht, onder de valse benaming van de voodoo. Als de politie in een inval doet, blijken en babylijkjes in poppen verstopt te zijn in het huis van Guido. Battikwa ziet deze lijkjes, en krijgt buikkrampen en valt flauw. In het ziekenhuis wordt met een keizersnee hun zoon geboren. Maar omdat Battikwa over die babylijkjes heeft gedroomd, en niet de bevalling zelf heeft mee gemaakt, denkt ze dat hun zoontje overleden is. Terwijl Battikwa onder behandeling is bij een psychiater, gaan ze ook opzoek naar een ander huis. Hun oog valt op een huis in de Salieristraat, nummer 100. Dit huis staat in de wijk waar Battikwa vroeger heeft gewoond met haar ouders, familieleden, en andere joodse kennissen. Wanneer ze er met de makelaar gaan kijken, is er een man die steeds foto’s neemt van het huis. Battikwa begint haar zoon wel steeds meer te accepteren. Ze besluiten het huis te kopen, en wanneer ze er net wonen, komt de man die foto’s nam van het huis aan de voordeur, met zijn vrouw en dochter. Hij stelt zich voor, hij is een joodse Amerikaan die voor de oorlog altijd in dit huis heeft gewoond, voordat ze vluchten naar Amerika. Zijn vader heeft op zijn sterfbed gezet, dat hij terug moet gaan, en dat hij onder de kast, moet gaan graven naar een mandje. Battikwa en Guido geloven deze man, en ze laten hem zoeken naar dit mandje. Er zit een brief in en een soort medaillon. In die brief staat geschreven, waarom ze destijds ervoor gekozen hebben om toch te verhuizen, en het medaillon is een ketting van deze meneer met zijn geboorte datum erin gegraveerd. Als een soort symbool, pakt het zoontje van Battikwa dit kettinkje en begint ermee te spelen, een soort teken dat dit wel echt haar zoon is, en haar achtergrond ook draagt.

Personages

Battikwa en Guido zijn de hoofdpersonen. Battikwa heeft een opvallend en overheersend karakter, ze is erg opvliegend. Wanneer er iets ernstigs gebeurt is ze erg snel in paniek. Ze worstelt nog steeds met een oorlogstrauma, waar ze duidelijk nog erg mee zit. Ze praat er nooit over met Guido, alhoewel die dat wel probeert. Wanneer ze erachter komt hoe Roy in elkaar zit, denkt ze meteen dat hij haar en haar baby wil vermoorden en wil ze meteen weg daar. Wat later in het boek wel naar voren komt, is dat de dood een erg grote rol in haar leven speelt. Veel mensen uit haar omgeving zijn overleden door de oorlog, en nu blijkt haar onderbuurman een moordenaar. Ze is een vrouw die alles wel goed bedoeld, maar ze is erg intens, en soms komt ze erg emotioneel over.
Guido is daarentegen een hele lieve man, die het liefst een mooi gezinnetje wil opbouwen. Hij vindt het lastig om met Battikwa over de oorlog te praten, en om haar ervan te overtuigen dat ze een zoontje heeft. Hij zorgt goed voor Battikwa en is ook erg bezorgd om haar en de baby. Wanneer zijn vrouw echt lijkt door te draaien, geeft hij haar wel een standje om weer in de ‘realiteit terug te keren’.
Roy Robert, de onderbuurman, dat is een grote crimineel. Hij heeft al heel wat moorden op zijn naam staan, die hij dekt met zijn ‘beroep’. Achteraf blijkt dat hij helemaal geen bonuman is. Je komt in het boek niet veel te weten over zijn gevoelens en gedachten.

Thema

Er zijn eigenlijk meerdere thema’s. Het gaat over het verleden van Battikwa, haar joodse achtergrond, er zitten flashbacks in over het leven wat ze had als joods meisje. Ook komt dat terug in het feit dat ze nu weer gaan wonen in de oude wijk van Battikwa. En dat deze Amerikaanse meneer, ook zijn joodse achtergrond zoekt in hun nieuwe huis. Aan de andere kant is het thema ook Surinaamse voodoo praktijken, een groot deel van het boek wordt daaraan besteed.
Wat ook wel naar voren komt is, je min of meer verstoppen voor je verleden. Battikwa doet dat, maar de twee stiefdochters van Roy Robert doen dat ook. Ze willen er liever niet op praten, en het ene zusje gaat zelfs weg.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.