Geboorteplaats: Amsterdam, Nederland
Als kind las Karlijn Stoffels heel veel. Na de middelbare school studeerde ze Nederlands en Frans in Leiden. Daarna was ze onderzoekster aan een onderwijsinstelling in Parijs. Terug in Nederland leerde ze toneelstukken en scenario's schrijven. Van 1971 tot 1983 gaf ze Franse les op een scholengemeenschap. Ze vertaalde boeken uit het Frans en schreef hoorspelen en toneelstukken voor volwassenen. In 1986 werd haar eerste hoorspel uitgezonden. Ze woont in Amsterdam en heeft een dochter. Als Karlijn Stoffels bezig is met een boek gaat ze vaak naar de plaatsen die ze beschrijft, want ze vindt locaties erg belangrijk. Met liefde en humor schrijft ze over kinderen die het moeilijk hebben. Ze zijn vanuit een vertrouwde situatie verplaatst naar een onbekende, soms vijandige omgeving. Ze schrijft over joodse kinderen in een weeshuis in het getto van Warschau in de Tweede Wereldoorlog, over allochtone kinderen in Amsterdam, over kindermishandeling. Maar ondanks de vijandige omgeving vinden ze er ook vriendschap en liefde. Karlijn Stoffels over zichzelf: Van de kleuterschool ben ik weggelopen. Je moest er met een scherpe pen in een zacht matje prikken en dat vond ik zielig voor het matje. Bovendien werd je er als een klein kind behandeld. Op de lagere school heb ik mijn eerste toneelstuk geschreven. Het heette: ‘Misverstand,’ en de bedoeling ervan was dat iedereen zou weten wat voor moeilijke woorden ik kende. Ik dacht namelijk eerst dat ‘misverstand’ zoiets betekende als ‘slechte hersens.’ We voerden het stuk op in de tweede klas en het was een groot succes. Ik was de regisseur. De juf vond het jammer dat ik telkens op het toneel verscheen om 'Denk om je tekst, stommerd!' te roepen naar de spelers. Daarna ging ik naar het gymnasium. De leraar Nederlands vond dat ik schrijver moest worden, maar het leek me niks om in je eentje op een zolderkamertje te zitten en droog brood te eten. Ik heb het zo lang mogelijk uitgesteld maar nu is het er toch van gekomen. Ik heb Frans gestudeerd in Leiden. Ik vond er niet veel aan. De professoren waren oud en saai en ze vertelden elk jaar hetzelfde. Bovendien moest je bij ze thuis tentamen doen en dan zaten ze in hun pyjama En een kamerjas, dat wel. Met van die harige, witte spillebenen onder het bureau. En dan moest je veertig geleerden opnoemen die in de zestiende eeuw een grammatica hadden geschreven. Met het jaartal. Lesgeven was een stuk leuker. En het verdiende ook beter. Dat was in de jaren zeventig, toen de leraren nog langhariger tuig waren dan de leerlingen. Toen er een paar van die jonge honden ontslagen werden zijn we met zijn allen gaan staken. Dat was mijn idee, dat herinner ik me nog goed. Daaruit ontstond de Leidse Aksiegroep Scholieren, die nu Landelijk is en LAKS heet. (Later ben ik nog naar Rusland geweest en vlak daarna kwam, niet toevallig, de Perestrojka. Maar dat is een ander verhaal) Toen ik besloot te gaan schrijven heb ik een paar jaar cursussen gelopen bij de schrijversvakschool. Dat was gezellig en nuttig, en bovendien zat de schrik voor het eenzame zolderkamertje er nog steeds goed in. Via de school kreeg ik mijn eerste opdracht voor een hoorspel. ‘Het maakt niet uit wat voor rotzooi je schrijft,’ zei de regisseur, ’ik maak er wel wat moois van.’ En dat was ook zo. B. Geef een korte duidelijke uitleg waarom je het boek gekozen hebt. Ik heb dit boek gekozen omdat het bij de lijsters zat die ik besteld had. Ik heb naar mijn weten nog nooit een boek van Karlijn Stoffels gelezen dus ik dacht ik lees die als eerste. Ik begon te lezen en het verhaal vond ik eigenlijk wel leuk. Het gaat over een onderwerp wat ik nog niet in mijn andere boekverslagen heb dus dat is goed voor de afwisseling. C.1. Een persoonlijke reactie. Makkelijk: het boek is niet moeilijk om te lezen. Er staan niet echt moeilijke woorden in en de loop van het verhaal is ook heel goed te volgen. Werkelijk: dat iemand zoals Mark op een veel jonger meisje zoals Lori valt gebeurd in de werkelijkheid ook. Begrijpelijk: de gevoelens van Lori tegenover haar moeder vind ik bijvoorbeeld zeer begrijpelijk. Ze houdt van haar moeder maar soms schaamt ze zich voor haar omdat ze soms rare dingen doet. C.2. Samenvatting van de inhoud. Lori is veertien en een half maar ziet er veel ouder uit. Bovendien lijkt ze ook in haar doen en laten veel ouder. Haar moeder is psychisch zeer labiel, dus niet 100%, en als zij haar medicijnen niet inneemt, haalt ze de gekste dingen uit. Lori moet hierdoor voor zichzelf en voor haar moeder zorgen. Haar vader Tim, woont niet meer thuis en reist heel de wereld over en ziet Lori dus maar af en toe op het vliegveld. Lori heeft geen vriendinnen alleen met Hakim en Silvester gaat ze om. Hakim is verliefd op Lori, maar ze hebben niks met elkaar. Ze neemt ook nooit iemand mee naar huis omdat haar moeder denkt dat alle mensen spionnen zijn en dat er kaboutertjes leven. Haar leven veranderd enorm als er een nieuwe beneden buurman komt wonen, en dat blijkt dat zij deze Mark, een student psychologie erg aardig vindt. Lori raakt bevriend met Mark en kan over haar problemen, zoals over haar moeder, met hem praten. Bovendien kan ze er uithuilen en krijgt ze er de warmte, gezelligheid en aandacht die ze bij haar moeder zo mist. Mark maakt misbruik van de situatie en wil met Lori vrijen. Lori probeert telkens afstand van Mark te nemen wat hem alleen maar lijkt te prikkelen om Lori toch weer te benaderen. Hij begint haar seksueel te misbruiken tegen haar wil in. Ondertussen doet ze ook mee met een toneelstuk op school. Ze speelt daar piano en krijgt er meer vrienden dan ze ooit gehad heeft. Het toneelstuk gaat over de rattenvanger van Hamelen. Ook Hakim en Silvester doen mee. De dirigent, Iwan, is een hele lieve man en gelooft echt in de kinderen. Ook al is Derksen, de vader van Derk Jan, helemaal niet positief. Op een gegeven moment stuurt Tim een telegram en Lori gaat netjes naar haar plekje op het vliegveld om op haar vader te wachten. Maar Tim is niet alleen, er is een vrouw bij hem, het is zijn vriendin, Ulla. Tim komt niet naar huis met kerstmis maar stuurt een mooie jurk op die Lori aan doet naar een etentje met Mark bij hem thuis. Maar weer doet Mark iets en Lori voelt zich toch weer niet fijn, maar Mark gaat iedere keer maar door. En iedere keer vlucht Lori weer voor hem. Marie-Louise wordt een echte vriendin van haar en heeft verkering met Derk Jan. Het toneel stuk wordt een groot succes, mede door het prachtige pianospel van Lori. In de vakantie gaan Marie-Louise en Lori kamperen in Zeeuws-Vlaanderen. ’s Nachts probeert Mark de tent van Lori binnen te dringen, maar Marie-Louise slaat hem met een tosti-ijzer op zijn hoofd. Er komt bloed uit de wond op zijn hoofd maar hij blijft proberen naar Lori toe te komen, hij zegt dat hij van haar houd maar dan maakt Marie-Louise nog bozer en ze slaat hem nog een keer. Dan hoort de bazin van de camping de herrie en komt te hulp en stuurt Mark van de camping af. Als Lori thuis komt, blijkt Mark verhuisd te zijn. C.3. Leeservaring. 1. Onderwerp: 7. Heb je wel eens een ander verhaal gelezen of gezien over
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
J.
J.
er zijn maar 137 paginas
17 jaar geleden
AntwoordenM.
M.
Goed werkstuk, dankjewel ! Ik heb er veel aan gehad. Mooi geschreven en weinig fouten. (Voor zover ik het weet) Als je daar geen goed cijfer voor had!
20 jaar geleden
AntwoordenI.
I.
dat kan ik heb er 159 dus ieder zijn eigen boek denk ik..:P
13 jaar geleden
AntwoordenL.
L.
er zijn maar 137 pagina's
12 jaar geleden
AntwoordenK.
K.
niet leuk
6 jaar geleden
Antwoorden