Gegevens Auteur: Evert Hartman
Titel: Oorlog zonder vrienden
Uitgever: Lemniscaat
Plaats v uitgave: Rotterdam
Jaar v uitgave: 1979
Aantal blz.: 252
Niveau: Jeugdboeken C2 (gevorderde lezers) Genre: oorlogsverhaal/oorlogsroman (Oorlog Historie) Met dank aan: (bronvermeldingen) Stukje over de schrijver http://home.wanadoo.nl/richard.thiel /auteurs/ehartman.htm
Plaatje v. Evert Hartman: http://www.schrijversnet.nl/ images/hartman.jpg
B: Waarom ik voor dit boek gekozen heb: Ik heb voor dit boek gekozen omdat, ik boeken over de tweede wereldoorlog (en over de eerste WO) erg boeiend vind. En ik het ook wel eens vanaf een andere kant wou lezen. Ik las het altijd vanaf de kant van het verzet etc. (de “goede kant” dus, dit is voor iedereen zijn eigen mening) Nu las ik het eens een keertje vanaf de kant vanaf de NSB-ers. Dus ik aan de slag en het proberen, en dat ging redelijk hoor. Mijn mening over dit boek: Wat mijn mening over dit boek is? Nou simpel ik vind het een hartstikke gaaf boek. Maar ik vind het toch leuker, om het vanaf de kant van het verzet etc. te lezen. Daar is tenminste wat meer actie . Ik vind het ten eerste geweldig om boeken over de oorlog te lezen. Dus dat maakt al een heleboel uit. Waarom ik boeken over de oorlog interessant vind dat weet ik eigenlijk ook niet helemaal. Verder heb ik wel vaker boeken gelezen van Evert Hartman, en dit waren ook hele interessante boeken. Dus daarom heb ik deze keer ook maar een boek van Evert Hartman gepakt. Dit boek komt overeen met de identiteit van de school, omdat er niet veel wordt gevloekt gescholden etc.. Behalve op het in elkaar slaan na komt het er goed mee overeen. Korte samenvatting over het boek: Arnold is geen verzetsheld, zelfs niet eens anti-Duits. De vader van Arnold is een erg fanatieke NSB\'er en daarom moet Arnold naar de Jeugdstorm. Arnold zelf denkt dat de NSB allerlei goede dingen doet. Hij is ook een redelijk fanatieke NSB-er Daarom wordt hij vaak in elkaar geslagen. Er zijn soms zelfs ook dagen dat hij na school wordt opgewacht door een hele groep jongeren die vinden dat Arnold een vuile NSB\'er is. En dat niet alleen ook, dat hij maar eens flink in elkaar geslagen moet worden. In de derde klas komt er een nieuwe jongen in de klas, hij is tot grote opluchting van Arnold ook een NSB\'er. Piet (de nieuwe jongen) en Arnold worden al snel goede vrienden. Piet is een stevige jongen die niet snel bang is, goed kan boksen, en een grote mond heeft. Hierdoor wordt Arnold al snel bijna niet meer gepest. Maar na een tijdje is Piet 16 dit is heel erg nadelig voor Arnold. Want piet wil tegen de russen gaan vechten. (tegen het bolsjewisme) Als Piet al een tijdje weg is, begint Arnold zich steeds meer te realiseren dat de Duitsers helemaal niet zo goed zijn als zij beweren. Arnold krijgt het illegale krantje \"VRIJ NEDERLAND!\" in handen en leest wat de Duitsers allemaal voor slechts doen. Hij weet niet zeker of dit waar is. Als hij het aan zijn ouders vraagt worden die heel erg boos. Die denken dat hij twijfelt aan de goede bedoelingen van hun Leider. (Hitler) Als Arnold kolen gaat halen, wordt hij door twee jongens het ziekenhuis ingeslagen (en met een mes gestoken) waar hij dan Jeroen leert kennen. Jeroen is een verzetsstrijder die in zijn achterwerk is geschoten door een Duitser. Jeroen en Arnold worden vrienden en Arnold helpt Jeroen uit het ziekenhuis te ontsnappen, waar Jeroen de hele dag wordt bewaakt door een Duitser. Arnold brengt het pistool van zijn vader in een koekjestrommel erheen. Na een tijdje ontsnapt Jeroen. Alles gaat nu weer zijn gewone gangetje Op dinsdag 5 september (dolle dinsdag) moeten Arnold, zijn vader, moeder en zus vertrekken naar Duitsland, omdat de geallieerden al in Oost Nederland zijn. Arnold en zijn familie komen aan op het station waar Arnold zegt dat hij naar de wc moet. Hij rent weg, klimt over een hek en gaat in de bosjes liggen. Het duurt een eeuwigheid voor hij de trein hoort wegrijden.
Een stukje over de schrijver: Geboortedatum: 12 juli 1937
Geboorteplaats: Dedemsvaart, Nederland
Overleden: 7 april 1994 Biografie: Toen Evert Hartman 10 was verhuisde zijn familie naar Kampen. Na de HBS en militaire dienst ging hij sociale geografie studeren aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Hij sloot deze studie in 1965 af, maar was toen al begonnen met lesgeven. Hij was docent aardrijkskunde op een middelbare school in Hoogeveen. Hij bleef daar lesgeven tot 1992, toen hij zich helemaal op het schrijven toelegde. Hij was in 1973 gedebuteerd met een roman voor volwassenen. Na nog drie romans verscheen in 1979 zijn eerste jeugdboek. Evert Hartman was getrouwd en had twee zoons.
Profiel: De boeken van Evert Hartman zijn spannend en zitten vol actie. Zijn (soms controversiële) onderwerpen sluiten aan bij de belevingswereld van jongeren. Veel van zijn boeken draaien om een gevecht voor vrijheid. De hoofdpersonen raken betrokken in een conflict waarin ze moeten kiezen: blijven ze trouw aan het gezag (van de regering, van hun ouders, van de medische wereld), of volgen ze hun geweten en gaan ze tegen dat gezag in? Door hun keuze komen ze in een positie waarin het soms lijkt of de hele wereld tegen hen is, maar ten slotte vinden ze toch een oplossing. Evert Hartman laat de twee kanten van het conflict zien, maar vaak is het wel duidelijk aan welke kant hij zelf staat. Hij vertelde ook een aantal oude verhalen (van Homerus en uit de Bijbel) na in zijn meeslepende stijl. Boeken: 1979 Oorlog zonder vrienden (Lemniscaat / 26e druk 2003) 1980 Vechten voor overmorgen (Lemniscaat / 13e druk 1997) 1982 Het onzichtbare licht (Lemniscaat / 15e druk 1998) 1984 Gegijzeld (Lemniscaat / 14e druk 1999) 1986 Buitenspel (Lemniscaat / 7e druk 2000) 1987 Morgen ben ik beter (Lemniscaat / 13e druk 1998) 1988 Het bedreigde land (Lemniscaat / 7e druk 1997) 1989 De droom in de woestijn (Lemniscaat / 4e druk 1990) 1991 Niemand houdt mij tegen : een avontuur in de 22ste eeuw (Lemniscaat / 8e druk 2000) 1993 De voorspelling (Lemniscaat / 8e druk 2000) 1994 De vloek van Polyfemos (Lemniscaat / 7e druk 2000) (bron: http://home.wanadoo.nl/richard.thiel/auteurs/ehartman.htm) Als verwerkingsopdracht kies ik om 2 bladzijdes uit het dagboek van de hoofdpersoon te schrijven: Beste dagboek, Vandaag ben ik weer eens helemaal in elkaar geslagen, het was wel een beetje dom van me. Om te zeggen: “Als jullie denken dat dat mens in Engeland nog iets voor jullie kan doen, dan zijn jullie stommelingen.” Ik had het niet moeten zeggen maar het is wel waar. Waarom zouden er anders allemaal verongelukte Engelse/Amerikaanse vliegers zijn? En waarom was het bolsjewisme dan helemaal teruggedreven. Dat zei de radio en waarom zou de radio liegen!? Ik hoop dat er snel iemand op school komt die ook van de NSB is. Dan zou ik samen met hem dingen voor de jeugdstorm kunnen doen. Dat lijkt me echt geweldig! Ik heb nu echt overal pijn, ze hebben me wel echt te pakken genomen vandaag. Overal hebben ze me wel geslagen. Volgens mij is er een rib gekneusd. Ik ga morgen niet naar school, ik moet er niet aan denken. Hun weer tegen te komen. Mijn moeder dan, die zeurt de hele tijd dat er een verband om moet. En vroeger zij ze altijd je moet niet zo zeuren zonder pleisters gaat het sneller over hoor! Ik snap haar echt niet meer, ik heb ook steeds vaker ruzie met haar. Eigenlijk wel jammer. Ik ga straks maar slapen, hopen dat het lukt. Met al die pijn zou het best wel eens niet kunnen lukken. Of pas heel laat. Die pijn is niet te verdragen. Als ze me nog een keertje zo beet pakken dan dan dan…. Ach het heeft ook geen zin, wat zou ik willen doen? Ze vermoorden? Ook in elkaar slaan? Dat red ik nooit in me eentje. Kwam er maar iemand bij in mijn klas, die me niet zo pestte. Die me helpt.. Ach ja dat gebeurt toch niet. Wat ben ik eigenlijk hopeloos bezig. Ik moet NIET twijfelen aan mijn vaderland, jammer dat de rest van de school het niet inziet. De NSB is toch het goede voor de vaderlandse zaak? Nou dagboek dit was alles wat ik voor vandaag heb te schrijven. Een hele tijd later als Arnold al weer in een nieuwe klas zit.. (die van volgend jaar): Best dagboek, Vandaag is er een nieuwe jongen in onze klas gekomen. Ik dacht eerst wat is dat nou weer voor rare gozer… Maar hier komt het goede nieuws: Hij is lid van de NSB en hij kan boksen vechten en álles wat een sterk iemand maar kan. Ik hoop dat hij mijn vriend wel wil zijn. Dan zou hij me kunnen helpen om om om… Ach laat ook maar het is niet rechtvaardig om iemand in elkaar te slaan. Ik doe het NIET. Ten 2e dit zouden ze bij de jeugdstorm nooit waarderen. Als ik iemand zomaar in elkaar zou slaan. Dat zouden ze NOOIT pikken. En weet je Piet is eigenlijk best aardig. Zo heet de nieuwe jongen. Ze gingen hem toen ze erachter waren uitschelden dat hij ook een vuile NSB-er was. En dat ik er nu eindelijk een kameraad bij had. Waarom moeten ze iedereen ook treiteren! Nou dagboek dit was zo’n beetje alles wat ik te schrijven heb.