Ooggetuigen door Carry Slee

Algemene gegevens

titel: Ooggetuigen
schrijver: Carry Slee
jaartal: 2007
uitgeverij: The House of Books (THB)
druk: 1e

Samenvatting

Het boek begint met het verhaal dat Frank en Olga op het politie bureau zitten. Hun zoon, Ruben, heeft namelijk gestolen. Olga kan niet geloven dat hun zoon zoiets zou doen, en denkt dat er meer aan de hand is. Maar Frank tilt er heel zwaar aan, en loopt boos weg van het bureau.
Frank is makelaar, en heeft een eigen bedrijfje. Maar hiermee gaat het niet zo goed. Dus besluit Frank samen te werken met de sluwe Victor, een discotheek baas, die niet altijd even zuiver aan z’n (vele) geld komt. Victor beloofd hem namelijk dat Frank zijn villa mag verkopen, met veel winst voor hem als hij een andere villa, een mooie oude boerderij, en bijna-monument, laat slopen. Victor heeft zegt dat hij er wil gaan wonen, maar eigenlijk wil hij er een sexclub laten bouwen. Ook leert Victor Frank wat andere sluwe verkooptrucs. Maar dit gaat allemaal buiten de compagnon van Frank, Huib om. Huib vertrouwd die Victor niet zo…
Wat Frank niet weet is dat zijn zoon heel erg wordt gepest door de zoon van Victor, Lars. De enige die dat verder weet is Peter, de conciërge op de school van Ruben en Lars. Maar Peter durft er niets van te zeggen omdat Victor een geheim van hem weet… Ook is Peter er getuige van dat Lars en zijn vrienden Ruben dwingen tot orale seks in de toiletten van de school en er foto’s van maken. Peter staat er te gluren maar durft niet in te grijpen.
Tijdens de ICT-les verschijnt er ineens een foto van Ruben met een penis in zijn mond op het beeldscherm. Ruben vlucht weg uit de school en meld zich ziek zonder dat zijn ouders het weten.
Intussen heeft de lezer kennis gemaakt met Nicole. Ze is getrouwd met een piloot, maar heeft ook nog iets met Tom, een vader van de basisschool van haar kinderen. Nicole werkt niet, dit komt omdat haar dochtertje vorig jaar invalide is geraakt bij een ongeluk, de dader is doorgereden. Nicole heeft een drank probleem.
Nicole ziet Tom iedere week op een schmink cursus vanuit school, gegeven door Olga (visagist van beroep). Olga heeft het maar moeilijk met Ruben, en de driftbuien van Frank, daarom zoekt ze steun bij Hugo, de directeur van de school. Dat moet ook wel want inmiddels gaat het erg slecht met Ruben; hij gaat niet meer naar school, maar weigert ook om erover te praten. Hier kan Frank weer niet tegen; hij wil de daders zo snel mogelijk opsporen. Dan herinnert hij zich ineens dat Ruben had gezegd dat Peter er getuige van was geweest dat Ruben werd gepest.
Peter is op dat moment nog in de school, en krijgt continu sms’jes van Lars met een foto waarop hij ook staat afgebeeld terwijl Ruben wordt verkracht. Dus op het moment dat Frank ineens de school binnen komt stormen, denkt hij dat het is uitgelekt, en rent hij weg.
Niet veel later blijkt dat Peter zich voor de trein heeft gegooid.
Drama alom.
Intussen heeft Olga het een keertje met Hugo gedaan: een wilde vrij partij in het openbaar in het park. Maar ze beseft dat het bij die ene keer moet blijven.
Alle hoofdrolspelers zijn vertegenwoordigd op de begrafenis van Peter. Waar de schijnheilige Victor een mooie toespraak houdt en zegt de kosten van de begrafenis voor zijn rekening te nemen.
Intussen heeft een rechercheur van de politie de ware daders (Lars en zijn vrienden) opgepakt en wordt duidelijk dat Victor het spel met Frank niet goed heeft gespeeld. Huib wil niets met de bedriegerij te maken hebben en verwijdert zich van Frank.
Nicole is op de begrafenis ook dronken geworden en bekijkt haar mobiele telefoon nog eens. Dan ziet ze dat ze een smsje heeft gehad van Peter vlak voordat hij zich voor de trein wierp. Iedereen denkt dat hij zelfmoord heeft gepleegd vanwege zijn gluurderij, maar het is ook vanwege het door hem veroorzaakte ongeluk met de dochter van Nicole. Hij had achter het stuur moeten plaatsnemen van Victors auto, maar had al teveel gedronken om te kunnen rijden. Toen hij de aanrijding met had veroorzaakt, was hij doorgereden. Nicole maakt Victor openlijk belachelijk.
In het laatste hoofdstuk wil Olga aan Frank bekennen dat ze een keer seks heeft gehad met Hugo. Ze vindt dat dit zo hoort in een huwelijk, maar Frank snoert haar de mond, hij wil er niets van weten.

Begin- en eindzin van het boek

- “Ik neem ‘m wel!”
De telefoon ging in het huis van Frank en Olga. Frank neemt op en krijgt politie aan de lijn. Hun zoon, Ruben, heeft namelijk gestolen en zit nu vast op het bureau.
Dit is het begin van het gedoe met Ruben, hierna wordt het alleen nog maar erger…
- “Ik wil het niet weten.”
Frank en Olga komen net terug van de begrafenis, en Olga wil opbiegten dat ze sex heeft gehad met Hugo… Maar Frank wil er niets van weten, en snoert haar zo de mond.
De zin heeft met het boek te maken dat het weer goed is tussen Olga en Frank. En jij, als lezer, doorhebt dat goed is zo, en er dus niets meer gezegd hoeft te worden.

Tekstfragment

Hij heeft ons nodig, hij heeft ons nu harder nodig dan anders. En Frank laat hem vallen.
Ik laat Ruben niet merken dat ik kwaad ben. Hij heeft al ellende genoeg. Hij hoeft zich niet ook nog eens schuldig te voelen omdat zij ouders door hem ruzie hebben. Hij zit naast me in de auto. Ik zie dat hij moet huilen, maar hij houdt zich in.
‘Sorry mam,’ zegt hij schuldig.
Ik kijk naar hem. Als hij niet zo groot was, nam ik hem op schoot. ‘Jochie, wat is er gebeurd? Je moet het me vertellen.’
Ruben haalt zijn schouders op. ‘Niks.Het was stom van me.’
Ik kijk hem aan. Ik geloof hem niet, ik weet gewoon dat er iets anders speelt, zoiets weet een moeder. ‘Laten we maar naar huis gaan.’ En ik start de auto.

Verwerkingsopdracht

Beschrijf hoe de hoofdpersoon in het verhaal veranderd (nr. 1) :
Er zijn in dit boek vijf hoofdpersonen, en zij maken elk hun eigen veranderingen door:
Frank veranderd in zijn manier van denken over zichzelf: Hij dacht dat hij een eigen bedrijf wel aan kon, maar later blijkt zit toch te moeilijk voor hem.
Olga maakt zich het hele boek lang druk om Ruben. Ze vindt dat ze het hele gedoe had kunnen voorkomen door meer thuis te zijn, meer op haar gezin te letten en vooral op haar eigen voorgevoel af te gaan. Hier veranderd zij dus in.
Nicole heeft al een grote verandering van haar leven ondergaan, nog voordat het boek begint; haar hele leven veranderde toen haar dochter invalide werd. Vanaf toen was ze hele dagen thuis, en is ze gaan drinken.
Peter maakt de grootste verandering door; sinds hij weet dat Ruben zo gepest, en later zelfs verkracht wordt, krijgt hij steeds vaker migraine, en pleegt hij uiteindelijk zelf zelfmoord.
Victor is eigenlijk de slechterik in het verhaal. Hij veranderd ook nauwelijks. De meeste tijd is hij alleen maar bezig met geld. Zijn verdere gedachten kom je bijna niet te weten als lezer.

Eigen mening

Ik vond ‘Ooggetuigen’ een leuk boek om te lezen. Ik heb al heel veel boeken van Carry Slee gelezen, maar dit was het eerste volwassenen-boek. De schrijf stijl lijkt wel erg op die van de jeugd boeken, maar in dit boek waren vijf hoofdpersonen ( i.p.v. twee- zoals in de meeste Carry Slee’s).
Ooggetuigen is een spannend en indrukwekkend boek, maar niet alles was even herkenbaar voor mij.
De spanning komt bijvoorbeeld door het personage ‘Peter’; hij heeft twee grote geheimen die elk moment uit kunnen komen.
Indrukwekkend is vooral het idee dat dit ook in het echt kan gebeuren; bijvoorbeeld een jongen die zo enorm gepest wordt (en zelfs verkracht) en al die mensen die vreemd gaan (Olga, Victor, Nicole).
Juist dat vreemdgaan is bijvoorbeeld onherkenbaar voor mij, niet dat ik niet weet dat het gebeurd, maar ik kan me het gewoon niet zo goed voorstellen dat ik dat zelf zou zijn..