Saïdjah en Adinda door Multatuli

Saidjah en Adinda leven in Nederlands-Indië in een dorp dat onderdrukt word door de Nederlanders. De meesten uit het dorp zijn erg arm en kunnen soms geen eten kopen. Saidjah en Adinda zijn al vroeg aan elkaar uitgehuwelijkt, want dat was erg normaal in dat soort landen. Saidjah en zijn familie werkten op het land zoals elke andere familie en ze moesten om de bepaalde tijd een deel van hun opbrengsten weggeven aan de Nederlanders zoals een soort van belasting. Er moest ook af en toe een buffel weg gegeven worden aan de dorpsleiders om bijvoorbeeld een offer te maken. Saidjah was erg trots op zijn buffel en liet dat erg merken aan de familie en broertjes van Adinda, het was altijd een strijd wie de beste buffel had. Een tijdje later kwamen dorpsleiders een buffel eisen voor hun offer en Saidjah was daar erg bedroefd en boos om, de familie kreeg geen vergoeding daar voor. De vader van Saidjah moest armbanden en erfenissen verkopen om te zorgen dat ze weer een buffel hadden om het land te bewerken. De nieuwe buffel die ze kosten was erg sterk en groot, maar ook erg duur. Saidjah deed zijn uiterste best om te zorgen dat het beest deed wat hij wilde. De broertjes van Adinda waren erg jaloers op het beest. Niet veel later kwamen weer dorpsleiders de buffel halen voor een offer. De vader van Saidjah moest de laatste erfenissen verkopen om weer een buffel te verkrijgen. Deze keer konden ze alleen maar een goedkope buffel kopen, de buffel was minder sterk en wat ouder dan de rest. Saidjah probeerde het dier te trainen maar het lukte maar niet zo goed en begon tegen het dier te schelden, daarna deed het dier helemaal niets. De broertjes van Adinda vroegen Saidjah om Buiten te spelen in de wildernis, Siadjah knikte en ging mee. Plotseling hoorde ze iets grommen en schrokken erg, het is tijger schreeuwde een van de broertjes, iedereen sprinten weg van het dier. Saidjah rende zo hard als hij kon, op een gegeven moment struikelt hij over een stronk en hoorde de tijger naderen. Toen Saidjah dacht dat hij er geweest was redde de buffel hem en vluchtte de tijger, Saidjah was nog nooit zou trots geweest op zijn buffel en vertelde het aan iedereen. De pret duurde niet lang want de dorps leiders kwamen weer een buffel eisen, Saidjah was diep bedroeft. De vader van Saidjah kon geen nieuwe buffel kopen en dus niet de belasting betalen en sloeg op de vlucht. Saidjah bedacht zichzelf dat hij naar de grote stad moest gaan en daar werken tot hij genoeg geld had om weer een sterke buffel te kopen. Hij wilde Adinda nog 1 keer zien voordat hij vertrok naar de grote stad. Ze ontmoette elkaar bij de grote boom op de heuvel. Saidjah zei tegen Adinda dat hij zou terug komen wanneer er 36 volle manen waren verschenen en dat Adinda hier zou moeten wachten op hem. Adinda vond het goed en zei dat ze de manen ging kerven op een rijstblok. Saidjah vertrok toen naar de grote stad (batavia). Hij vond daar snel een baan en werkte hard, zijn motivatie was dat hij Adinda weer terug zal zien. Toen bijna 36 volle manen waren verschenen nam hij ontslag en bedankte de werkgever voor het werk. Saidjah had genoeg om wel 3 buffels te kopen. De terug weg was zwaar en hij dacht alleen maar aan Adinda. Toen hij eindelijk aankwam bij de boom vond hij niemand aan en hij was in eerste instantie bedroefd, maar hij bedacht zich dat Adinda morgen zou komen. De volgende ochtend keek hij naar de lange weg en zag niemand en was erg ongerust dus hij ging naar het dorp om te kijken of ze daar was. Ze was nergens te bekennen en hij kon haar huis niet vinden. Hij vroeg aan een oude dame waar Adinda was, de oude dame antwoorde dat ze naar een ander dorp was gevlucht met de familie want de vader kon niet de belasting betalen. Saidjah rende naar het andere dorp en vond een deels platgebrande dorp aan met Nederlandse soldaten er bij. Hij zocht elk huis door om haar de vinden. Toen vond hij haar, dood een naakt op de grond net als de broertjes en ouders. Hij was woest en viel de soldaten aan, maar hij werd gespietst door een bayonet van een Nederlandse soldaat. Hij viel dood neer zonder en werd niet meer naar hem omgekeken. 

Het verhaal speelde af in Nederlands-indie waar de inlanders onder druk stonden een weinig verdienden en waarbij de dorpsleiders corrupt waren. Het speelde zich af tussen 1820 en 1950. Het was in een klein dorpje en Batavia stad. 

Dus een concrete maatschappelijke kwestie en een etnische minderheid die gecontroleerd word door hogere mensen