Meneer Foppe over de rooie door Wim de Bie

Zakelijke gegevens

Schrijver: Wim de Bie
Titel: Meneer Foppe over de rooie
Uitgever: De harmonie:
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: 1995
Druk: 1e
Aantal bladzijden: 154
Datum leesverslag: zondag 6 april 2003

Keuze voor dit boek

De titel van het boek “Meneer Foppe en het gedoe” vond ik aardig klinken, ik dacht en hoopte dat het een luchtig boek zou worden. Het verhaal zou over een extreme man gaan, ik vind het altijd geweldig om het extreemste te zien. Dan denk ik: kan dat eigenlijk wel? Ik weet dat het altijd nog extremer kan. De schrijver zal zich wel ergens tegen verzetten, tegen het geplande leven.

Denys was het ermee eens dat we dit boek kozen, een niet al te dik boek. Zelf vind ik het niet zo erg om een dik boek te lezen, als ik het maar leuk vind. Ik ga geen boeken lezen die me niet bevallen. Lekker een boek lezen, dát vind ik belangrijk, ik wil me niet zitten te ergeren dat ik nog zoveel bladzijdes moet.
De schrijver moet er dan wel in slagen me geboeid te laten lezen. Door bijvoorbeeld steeds zaken terug te laten komen. Bij een oorlogsverhaal komen vaak herinneringen naar boven bij de hoofdpersoon. Steeds terugkerend naar de basis, de oorlog. Maar het kan ook interessant zijn om te zien hoe de hoofdpersoon zich ontwikkelt.

De voorkant trok me niet aan, een oud mannetje dat, bibberend van de kou, op een stoel zit. Waarschijnlijk zit hij zich te ergeren, want zijn gezicht staat zuur. Op deze manier kreeg ik de indruk dat het verhaal over een saai, oud, mannetje ging. Dus in mijn ogen leek het een saai boek.
Maar die eerste indruk veranderde snel. Op de achterkant staat beschreven dat het oude mannetje absoluut niet onder een van de standaard personen boven de zestig valt.
Denys en ik waren benieuwd naar zijn leven. Daarom besloten we om het boek te gaan lezen.

Mijn eerste reacties

Het was geweldig! Wat een fantastisch boek. Meneer Foppe is inderdaad maar een rare kerel. Een enkel telefoontje was eigenlijk genoeg geweest om het hele probleem op te lossen. Toch heeft meneer Foppe dat niet gedaan. Daar kon hij niet toe komen.

Meneer Foppe zit namelijk met het probleem dat zijn c.v. kapot is. Met slechts een enkel telefoontje zou hij van het hele probleem af zijn, zijn c.v. werd dan gerepareerd. Maar hij niet getelefoneerd heeft, is het een boek geworden van honderd vierenvijftig pagina’s, waar op het eind nog geen oplossing voor het probleem is.

Geweldig, dat de beginsituatie zo anders is dan de eindsituatie, maar ook weer hetzelfde. In het begin is meneer Foppe’s c.v. kapot, dat is op het eind nog steeds zo. De eindsituatie is ook anders: Het vredige kamertje van meneer Foppe is door de aanhoudende kou en de kapotte cv-ketel totaal geruïneerd .

Mijn verwachtingen kwamen bijna allemaal uit. Meneer Foppe is inderdaad een erg extreem figuur. Een gepland leventje, zonder enige zorgen, zou je denken. Maar al snel kom je erachter dat meneer Foppe wel degelijk met problemen zit, en daarmee steeds meer te kampen krijgt. Hij vindt het moeilijk om boodschappen te doen, hij doet dat maar een keer per week. Verder vindt hij het altijd moeilijk een krant te kopen, omdat hij dan denkt dat de caissière hem daarop aanspreekt. Meneer Foppe zit op zo’n manier in elkaar dat hij zelfs bang is een telefoongesprek te voeren. Hij heeft geen zelfvertrouwen.

Meneer Foppe vindt het moeilijk om iets te doen wat niet in zijn planning staat. Hij wil precies doen wat in die planning staat. Je krijgt te zien wat er gebeurt als meneer Foppe zich niet meer aan de planner kan houden. Dan slaat hij op tilt. Dat is waar het om draait in dit verhaal.

Omdat mijn verwachten zo goed uitkwamen, las ik het boek met het grootste plezier. In een dag had ik het hele boek uit. Een erg verslavend boek dus, en ik hoop nog meer boeken van deze schrijver te gaan lezen, het is ontspannend om te zien hoe gek meneer Foppe is.

Meneer Foppe is een hele interessante man, aan de ene kant voorspelbaar, als er iets misgaat krijgt hij snel de volle laag, aan de andere kant onvoorspelbaar. Op een gegeven moment roept hij keihard door een zaal, die gevuld is met honderden mensen, van meneer Foppe zou je dat niet verwachten.

Er zijn talloze voorbeelden te geven dat meneer Foppe niets meer durft. Hoe zou dat komen? Ik zou best willen weten hoe meneer Foppe in zijn jeugd was. Moest hij leven onder het harde regiem van zijn ouders? Had hij problemen op school? Had hij problemen met vriendjes?
Dat hij problemen heeft gehad is duidelijk, alleen speelt dan bij mij de vraag op waarom het hem niet gelukt is al die problemen op te lossen. Waarschijnlijk omdat hij zijn zelfvertrouwen is kwijtgeraakt door niet zichzelf te zijn, alleen te zwijgen en hopen dat de problemen vanzelf weggaan.

Korte samenvatting van de gebeurtenissen

- Meneer Foppe woont al tientallen jaren in zijn flatje in de Hortensiastraat. Hij is vrijgezel. Dit alles bevalt hem prima. Meneer Foppe zit het liefst alleen op zijn kamertje, hij vindt het moeilijk met andere mensen om te gaan, bang fout over te komen. Hierdoor durft hij haast niets.
- Op een dag doet de verwarming het niet meer. Meneer Foppe wil dolgraag dat het gemaakt wordt, maar hij durft de woningbouwvereniging niet te bellen.
- Daardoor gaat hij alternatieven zoeken, om het geluk terug te krijgen. Via de tv komt hij in aanraking met de zelfverzekerde meneer Grotebol. Hij koopt zijn boek en gaat naar meneer Grotebols seminair. Midden in de voorstelling schreeuwt meneer Foppe het uit van geluk en gelijk is alle aandacht op hem gericht. Omdat hij denkt dat hij wel de hele wereld aankan, gaat hij met zijn blote voeten over hete kolen lopen. Thuis aangekomen heeft hij spijt dat hij gegaan is, boos op meneer Grotebol. Meneer Grotebol had hem alleen maar meer problemen bezorgd!
- Na een tijdje zoekt meneer Foppe hulp bij Javinda, vergelijkbaar met de Jomanda. Zij kan meneer Foppe niet helpen om zijn voeten beter te maken.
- De vrouw met de rode sjaal, waar meneer Foppe trouw iedere morgen naar kijkt, stuurt hem een briefje.
Ze vraagt aan meneer Foppe of ze hem ergens mee kan helpen, hij mag haar bellen. Dat zou meneer Foppe wel fijn vinden. Misschien kon zij hem helpen met zijn voeten- en verwarmingsprobleem! Of hij daadwerkelijk gaat bellen, blijft de vraag.

Vragen Denys

1 Waarom heeft Foppe zo’n angst voor de maatschappij?
2 Waarom durft Foppe niet zo veel?
3 Was meneer Foppe werkelijk een goedgelovig man?
4 Hoe komt het dat hij dat regelmatige leventje van hem zo fijn vind?
5 Waarom blijft Foppe het liefst binnen en dan vooral in zijn appartement?
6 Hoe komt Foppe over op andere mensen?
7 Hoe komt het dat Foppes stemming elke keer weer zo snel omslaat?
(bij kleine tegenvaller)
8 Zouden en mensen zoals Foppe in het echt zijn?
9 Op welke manier compenseert Foppe het geval dat hij niet veel onder de mensen is?
10 Op welke manier vind Foppe het geluk in zijn bestaan?

Vragen Lucas

11 Waarom is meneer Foppe zo bang?
12 Zou ik, verplaatsend in de persoon van Foppe, ook zo kunnen handelen, bijv. bang zijn de krant te pakken?
13 Waarom heeft het verhaal zoveel pagina’s?
14 Waarom fantaseert meneer Foppe zoveel/ Waarom heeft hij dingen in zijn hoofd?
15 Zijn er mensen in Foppes omgeving die de intentie hebben Foppe te helpen met zijn probleem?
16 Waarom komt meneer Foppe nooit te laat ergens?
17 Heeft meneer Foppe een rustig leven? Zo ja, hoe lijdt hij dat leven dan?
18 Waarom denkt meneer Foppe er zoveel aan hoe hij zich presenteert?
19 Waarom voelt meneer Foppe niet zoveel pijn als hij over de hete kolen loopt?
20 Waarom zoekt meneer Foppe naar geluk?
21 Hoe zou het komen dat meneer Foppe zich overal uit laat praten?
22 Kunnen andere mensen zien aan meneer Foppe dat hij onzeker is?
23 Waarom probeert de schrijver toch niet meneer Foppe belachelijk te maken?

Verslag over de vragen

Eerst hebben Denys en ik afzonderlijk van elkaar ongeveer 10 vragen gemaakt. Daarna heb ik hieruit 5 vragen gekozen die ik beantwoord heb. Denys heeft dit ook gedaan. Samen hebben we gesproken over de volgende vragen: nr. 1 (allebei gekozen)
nr. 3 (Denys)
nr. 5 (ik)
nr. 7 (Denys)
nr. 8 (Denys)
nr. 12 (allebei gekozen)
nr. 19 (ik)
nr. 23 (ik)

Ik heb de vragen gekozen die zoveel mogelijk ingaan op het verhaal. Er zitten meerdere vragen in waar je een aardig antwoord op kan bedenken. Ik vind het belangrijk verklarende vragen te beantwoorden omdat ik wil weten waarom iemand een bepaald gedrag vertoont.
Antwoorden op beschrijvende vragen vertellen je alleen de feitelijke gebeurtenissen. Daar kun je niks mee. Het is niet meer dan informatie.
Een evaluerende vraag heb ik toegevoegd omdat ik voor mezelf duidelijk wilde krijgen of ik het gedrag van meneer Foppe ook zou kunnen hebben.

Hier zijn mijn eigen antwoorden op de door mij uitgekozen vragen (5)

1 Waarom heeft Foppe zo’n angst voor de maatschappij?

Deze vraag, is niet makkelijk te beantwoorden. Je moet naar zijn karakter kijken, en hoe zijn karakter zich zo heeft kunnen ontwikkelen. Dat hij zo bang is, blijkt uit het feit dat hij altijd in zijn appartement wil blijven zitten.

Ik denk dat dat komt door zijn opvoeding. Vroeger heeft zijn moeder hem veel aangemoedigd dingen te ondernemen met anderen. Maar toch durfde hij het niet, bang om te falen. Misschien heeft hij wel dingen geprobeerd te ondernemen met anderen, maar had hij er nooit een goed gevoel over. Meneer Foppe had gebrek aan zelfvertrouwen.
Als je constant eraan denkt hoe je overkomt op anderen, denk je erg na over wat die ander zegt, en denk je al snel dat ze het over jou hebben. Meneer Foppe durfde niet iemand in vertrouwen te nemen, alleen zichzelf. Als je niemand je vertrouwen geeft, krijg je dat ook nooit terug.
In een bepaald gedeelte van het boek wordt verteld over hoe het werk van meneer Foppe eraan toeging. Ook toen vond hij het fijnste om alleen in een kamertje te zitten. Op het moment dat het werkgebouw van Foppe verbouwd werd, er kwamen ramen in zijn werkplaats, verloor meneer Foppe zijn privacy. Hij kon niet meer normaal zijn werk doen. Toen werd hij arbeidsongeschikt. Hierna is hij zijn vertrouwen in mensen compleet verloren gegaan.
Later is zijn moeder overleden. Foppe durfde niet te huilen, dat vond hij gênant tegenover de andere mensen. Hij voelde die intense pijn, maar durfde die pijn niet te uiten.
Als je je gevoelens nooit deelt met andere mensen, zal je dat blijven achtervolgen. Als je moeder bijvoorbeeld is overleden, en je huilt met z’n allen, heb je het gevoel dat je samen treurt.
Andere mensen dachten waarschijnlijk dat meneer Foppe er niet zo mee zat, dat zijn moeder was overleden. Terwijl zij een van de belangrijkste personen in Foppes leven is geweest.
Als je je gevoelens deelt met anderen, zullen ze je begrijpen en durven mensen je in vertrouwen te nemen. En als je vertrouwen krijgt, geef je dat ook vaak automatisch terug. Meneer Foppe had zijn gevoelens dus best mogen delen met anderen.

5 Waarom blijft Foppe het liefst binnen en dan vooral in zijn appartement?

Deze vraag lijkt ook op de vraag waarom meneer Foppe het geplande leventje fijn vindt. Deze vraag kwam tijdens het lezen vaak in me op. Wanneer gaat meneer Foppe in godsnaam eens iets ondernemen? Waarom blijft hij binnen? Hij heeft immers hulp nodig.
Ik denk dat dit voortkomt voort uit zijn angst voor alle dingen. Hij is zelfs bang voor de gedachte om bang te worden. Binnen heb je geen contact met anderen. Daardoor blijft hij liever binnen.

12 Zou ik, verplaatsend in de persoon van Foppe, ook zo kunnen handelen, bijv. bang zijn de krant te pakken?

Een evaluerende vraag is belangrijk toe te voegen. Ik heb deze vraag toegevoegd omdat het belangrijk is dat je je in deze situatie moet kunnen verplaatsen.
Meneer Foppe heeft van zichzelf zo’n wantrouwig persoon gemaakt, dat ik zijn reacties om dingen kan begrijpen. Als ik een jaar of vijftig op dezelfde manier als Foppe had geleefd, zou ik best zo kunnen gaan handelen als Foppe. Dan zou ik ook niet meer graag mensen tegenkomen, voor je gevoel proberen alle mensen op de wereld het je zo moeilijk mogelijk te maken. Dan kan je niemand meer in vertrouwen nemen. Zo ver als meneer Foppe zou het nooit kunnen gaan ik zou in ieder geval erg onzeker van mezelf zijn.

Ik zorg natuurlijk dat ik het probleem voorkom. Mensen wel vertrouwen. Dat is de basis voor een eerlijk leven. Dan zie je vanzelf welke mensen niet te vertrouwen zijn, en welke mensen wel.
Verder is altijd zwijgen, wat meneer Foppe doet, ook geen manier om problemen op te lossen. Het slaat eigenlijk meerdere kanten op. Andere mensen kunnen niet beoordelen of je betrouwbaar bent, maar wel dat je onzeker bent. Om dat onzekerheidsgevoel eruit te krijgen, moet je veel praten, eerlijk zijn, en dan gaat dat gevoel weg. Zo niet, dan is het het beste hulp te zoeken, maar niet bij Jomanda of Grotebol, is mijn mening.

19 Waarom voelt meneer Foppe niet zoveel pijn als hij over de hete kolen loopt?

Meneer Foppe voelt zich bevrijd. Eindelijk durft hij iets. In eerste instantie had hij al geschreeuwd naar een volle zaal mensen, nu durfde hij zelfs op hete kolen te lopen! Hij voelt zich zo bevrijd, dat hij nauwelijks pijn voelt. Het was een gevoel dat een heel voetbalstadion naar hem schreeuwde, dat ze meneer Foppe als een winnaar beschouwden. De menigte keek ook met ontzag naar Foppe, en met alle aanmoedigen durfde hij het aan om over de hete kolen te lopen met zijn blote voeten.
Het was een roes waar Foppe inzat. Een zeer positieve roes. Meneer Foppe dacht dat alle problemen weg waren, nu was het moment om aan alle mensen te laten zien wat hij kon.
De titel van het hoofdstuk is “overal doorheen”. Foppe dacht door over de kolen te lopen een held te zijn. Hij liep door zijn pijn heen, omdat hij zich intens gelukkig voelde. Door alle aanmoedigen voelde hij geen pijn.

23 Waarom probeert de schrijver toch niet meneer Foppe belachelijk te maken?

Op een of andere manier zal hij medelijden met hem hebben. Ik weet niet veel over Wim de Bie, het zal in zijn karakter zitten dat hij medelijden heeft met personen als meneer Foppe.
Ik denk dat Wim de Bie meneer Foppe niet belachelijk maakt omdat hij de lezer een boodschap mee wil geven. De lezer heeft een beeld van Foppe gekregen. Wat hij doet, moet jij niet doen. Als je dit boek gelezen hebt, weet je dus wat je absoluut niet moet doen. Een boodschap als: Als jij op ongeveer dezelfde manier als meneer Foppe leeft, angstig en graag alleen, zal het zo met je aflopen.
De schrijver ziet waarschijnlijk mensen op zich heen, die trekjes hebben die lijken op het gedrag van meneer Foppe. Hij ziet dat mensen niet problemen in de kern oplossen, een telefoontje plegen in dit geval, maar rondjes draaien om de kern, waardoor je niet dichter, maar steeds verder van de kern verwijdert. Zo is het ook met Foppe gegaan. Als je uitkomt bij een soort van Jomanda als enkel je c.v. kapot is, zit je toch ver van de kern van het probleem af.
De boodschap is duidelijk: als je een probleem hebt, kijk waar het vandaan komt, en los het dan op waar het kan. Anders is het leven ook zo vervelend. Je maakt het moeilijk, waar het makkelijk kan. Als je fiets kapot is, is het niet verstandig te blijven wachten totdat de fiets weer gemaakt is. Doe er iets aan!
Van mijn ouders hoorde ik dat Wim de Bie vroeger het programma “keek op de week” presenteerde. Een komisch programma, over het nieuws van die week; maar dan met een eigen “kijk” Net zoiets als nu: dit was het nieuws. Dit boek is ook komisch. Tijdens het lezen heb ik niet gelachen, maar nu vind ik het een komisch boek, omdat meneer Foppe zo extreem is.

Gesprek met Denys

Als eerste kwamen we op een belangrijke vraag die we geen van beiden gesteld hadden maar toch erg essentieel is. De vraag was:

Wat zijn de bedoelingen van de schrijver. Wat wil Wim de Bie de lezer duidelijk maken?

Ik dacht dat de doelstelling van Wim de Bie is, dat je niet zo moet zijn als meneer Foppe.
Denys dacht hier anders over, hij dacht dat de hoofddoelstelling is dat je je niet moet laten gebruiken door andere mensen. Denys zegt: “meneer Grotebol heeft meneer Foppe gebruikt . Grotebol wil allen maar geld verdienen. Het gaat hem niet over de speciale hulp aan mensen maar om bekendheid en geld. Hij probeert de mensen met allerlei middelen te overtuigen dat ze bij hem hulp zullen vinden. De prijs van vijfhonderd gulden per bijeenkomst is uitbuiterij! Verder zegt Denys dat Foppe zich heeft mee laten nemen in het spel van Grotebol. Zeker toen hij over kolen ging lopen en er brandwonden aan overhield!
Ook Javinda, zegt Denys, heeft niet als eerste de bedoeling om mensen te helpen.

We hebben erover gepraat, en de conclusie is dat onze meningen ver uit elkaar liggen.
Ik heb het heel anders gezien en verteld. Meneer Grotebol heeft volgens mij absoluut ook de intentie om beroemd te worden maar niet door andere mensen te laten lijden. Hij wil ze helpen en sterker maken.
Bovendien wil hij dat de mensen zo worden zoals hij: opgewekt in het leven staan, door bijvoorbeeld veel Zelfvertrouwen te hebben.

Wel is het zo dat het helpen van meneer Foppe niet geheel gelukt is door Groteboel. Ik denk dat het hem wel even veel vertouwen heeft gegeven maar het is niet genoeg gebleken om uit de problemen te komen. Denys reageerde hierop:
“Het is wel duidelijk dat het niets heeft opgelost bij meneer Foppe want hij krijgt er zelfs meer problemen door.”
Ik zei toen dat je niet zomaar blindelings moet geloven in iemand, maar dat je het naderhand wel wat kan helpen in je proces van denken. Denys zegt dat je helemaal niet moet geloven in zo’n dingen.
Uiteindelijk denk ik dat meneer Foppe de kans heeft het vertrouwen in mensen terug te vinden.
Op de laatste bladzijde van het boek, na het briefje gelezen te hebben van zijn flatgenoot, bereidt meneer Foppe weer een telefoongesprek voor wat veel positiever is dan wat hij in het hele boek deed. Bij andere voorbereidingen op telefoongesprekken schilderde hij zichzelf af als domoor.

We konden elkaar niet altijd overtuigen. We hadden simpelweg niet dezelfde mening. Ik denk dat er bij beide stellingen iets inzit. Mijn mening is dat je niet zo moet handelen als meneer Foppe maar door dingen te ondernemen, dingen te durven en vertrouwen in jezelf te hebben er bovenop te komen. Daarna kan je ervoor zorgen dat andere mensen je niet gebruiken. Niet andersom. Als je niet veel durft laat je je vanzelf gebruiken door anderen. Dat gebeurt dan gewoon!

1 Waarom heeft Foppe zo’n angst voor de maatschappij?

Over de vraag waar de angst van meneer Foppe vandaan komt, heeft Denys weinig verteld. Hij zegt: “Het zou in zijn opvoeding of jeugd kunnen zitten maar vooral in zijn karakter.”

Ik denk dat er meer achter zit dan zijn karakter. Die angst komt volgens mij ergens uit voort. Je karakter kan zich ontwikkelen en is geen vaststaand iets waar je niets aan kan veranderen.
Ik denk dat Foppe’s angst voortkomt uit aan zijn opvoeding en jeugd. Ik denk dat meneer Foppe vaak even blij was, in een vrolijke roes, en daarna heel ontevreden was. Dat zie je goed terug in het boek. Tijdens de voorstelling van meneer Grotebol is Foppe erg gelukkig, maar naderhand is hij ontzettend teleurgesteld.

3 Was meneer Foppe werkelijk een goedgelovig man?

Om te kijken of Foppe goedgelovig is, moet je kijken naar hoe hij reageert in situaties. Hij gelooft erin dat Javinda hem kan helpen, dat ze hem ineens van zijn pijnlijke voeten af zal helpen. Hij is goedgelovig. Terwijl als je goed nadenkt, je weet dat je niet met een enkel gebaar iemand van de pijn in de voeten af kan helpen.
Denys was het hiermee eens. Hij is goedgelovig. Ik heb hier nog wel wat aan toe te voegen: “Meneer Foppe is op bepaalde momenten enorm goedgelovig. Hij vertrouwt Grotebol en Javinda in eerste instantie volledig. Dat mag je goedgelovig noemen. Alleen in de meeste gevallen is hij juist het tegenovergestelde. Als een vrouw hem een mondelinge enquête wil afnemen, denkt hij dat hij die vrouw geen eerlijke antwoorden moet geven, omdat dat ten koste van hemzelf gaat. Hij wil niets van zichzelf en zijn doen kwijt aan een ander. Hij gelooft dat anderen daar foute dingen mee kunnen doen. Meneer Foppe is dus alleen op bepaalde momenten goedgelovig.”

7 Hoe komt het dat Foppes stemming elke keer weer zo snel omslaat?

Hij heeft ergens vertrouwen in en als dat vertrouwen wegvalt, is zijn stemming slecht. Daar is Denys het mee eens. Meneer Foppe leeft rustig op zijn kamertje, dat is de beginsituatie. Zijn stemming is over het algemeen goed.
Je ziet waar het mis gaat: als meneer Foppe met een kleine tegenvaller te maken krijgt. Dan gaat het met alles mis. Zijn tijdschema loopt door de war, hij doet niet meer wat hij normaal doet. We hebben het hier veel met elkaar over gehad: hoe kan het nu dat meneer Foppes stemming zo snel omslaat in negatieve gedachten?
Ik vertelde dat dat te maken zou kunnen hebben met zijn moeilijke jeugd. Denys dacht daar niet aan in eerste instantie. Ik heb hem hierover aan het denken gezet.

Bestaan er mensen zoals Foppe? / Is er iets mis met Foppe

Er bestaan mensen zoals Foppe, maar niet zo extreem. Foppe is zo “vertrouwensloos”, dat hij naar Jomanda gaat. We hebben allebei de mening dat meneer Foppe niet in het echt kan bestaan, maar dat er genoeg mensen zijn die trekjes van hem hebben.

Psygisch is er niets mis met Foppe, vindt Denys. Hij leeft gewoon op zijn kamer, heeft toevallig een vast tijdschema, gaat slechts een keer per week boodschappen doen. Hier is niets mis mee. Meneer Foppe was voordat zijn verwarming kapot ging een volstrekt normale man.
Ik ben het hier niet mee eens. Meneer Foppe is wantrouwig. Hij denkt altijd op een manier dat mensen hem klein willen krijgen, of niet respecteren. Er is psychisch dus wel iets mis met meneer Foppe.

Beschrijving van het karakter aan het begin van het boek en op het eind van het boek.

Op het begin van het boek is meneer Foppe een onzekere man. Hij durft weinig, is bang een krant te kopen, omdat mensen dan gekke dingen van hem kunnen denken. Daarom werkt hij ook met vaste schema’s. Zo laat je bed uit, zo laat eten. Een tijdsprogramma, maar ook een vast dagprogramma.
Meneer Foppe heeft deze regelmaat nodig in zijn leven. Hij vindt het heerlijk zich aan zijn programma te houden, orde en regelmaat. Op deze manier houdt meneer Foppe zich staande in de maatschappij. Als hij zich niet aan een bepaald patroon houdt, slaat hij op tilt, wat blijkt uit het verhaal.
Foppe is eenzaam, maar dat vindt hij helemaal niet erg. Op het moment dat hij anderen tegenkomt, gieren alle zenuwen in zijn lijf. Hij vindt het moeilijk met ze te communiceren, hij denkt dat ze hem als dom afschilderen. Daarom vindt hij het ook zo’n probleem onder de mensen te zijn. Omdat zijn moeder hem had verteld dat onder de mensen te zijn, met anderen om te gaan, goed voor hem was, gaat hij elke zaterdag naar de leeszaal in de bieb. Daar voelt hij zich niet prettig.
Ook is meneer Foppe erg onzeker en bang. Het zijn allemaal zaken die waarschijnlijk voortkomen uit zijn jeugd, meneer Foppe heeft er veel last van. Hij weet niet hoe hij zich moet gedragen in situaties met anderen.

Op het eind van het boek is meneer Foppe nog steeds erg bang, onzeker en wantrouwend. Hij vertrouwt niemand, maar heeft dat wel gedaan. Hij heeft heel veel vertrouwen in meneer Grotebol en Javinda gehad.
Iets in meneer Foppe is wel veranderd. Hij weet dat er een persoon is in zijn leven, de mevrouw met de rode sjaal, die hem oprecht wil helpen.
Als meneer Foppe haar uiteindelijk durft op te bellen, en ze een soort van relatie kunnen krijgen kan zijn karakter in positieve zin veranderen. Wat meneer Foppe nodig heeft in zijn leven is iemand die hem volledig vertrouwt.
De reactie op het briefje van de mevrouw is positiever dan Foppe normaal reageert op anderen. Hij schetst normaal een negatief beeld van zichzelf, nu niet. Het karakter van Foppe is niet veranderd, maar kan wel veranderen.

Waardoor is de hoofdpersoon veranderd?

Meneer Foppe vindt het nog steeds vervelend dat hij zijn vriendje Tom heeft laten verdrinken. Tom daagde hem, na een nachtje vriezen, uit om mee op het ijs te gaan. Tom ging het ijs op, Foppe niet. Foppe zag Tom het ijs in zakken, maar hij heeft niets gedaan. Hij voelt zich daar nog steeds schuldig over.
Tom was drie weken zijn vriendje geweest, maar door deze actie was het gelijk over met de vriendschap. Foppe werd uitgedaagd, en daar hield hij niet van. Daarom heeft hij ook niets gedaan, toen hij Tom zag verdrinken.
Omdat er verder niet meer over vriendschappen gesproken is, was Tom waarschijnlijk zijn eerste en gelijk ook laatste vriend. Na deze actie kon hij waarschijnlijk geen vertrouwen geven aan leeftijdsgenoten.

Op het werk functioneerde meneer Foppe altijd goed als er niemand in zijn buurt was, op het moment dat iemand binnenkwam trilde hij op zijn benen. Hij had eigenlijk alleen zelfvertrouwen als hij alleen was.
Op het moment dat de verbouwing plaatsvond op zijn werkplaats, konden meer mensen binnenkijken bij meneer Foppe op de kamer. Daar werd hij zo gek van, dat hij arbeidsongeschikt werd.

Door de gebeurtenissen bij meneer Grotebol, is Foppe aanzienlijk veranderd. Daar was hij in een vrolijke roes, hij had daar ongeveer meer mensen aangesproken dan in heel zijn leven, hij voelde zich opeens wel geaccepteerd door de andere mensen. Die gebeurtenis is immens belangrijk geweest voor meneer Foppe. Hij ziet nu dat hij geaccepteerd wordt door andere mensen.

De conclusie kan dan zijn: als meneer Foppe zich goed voelt, gaat het geweldig met hem, en voelt hij zich geaccepteerd. Meneer Foppe kan dus wel goed overkomen bij andere mensen, de situatie moet dan wel ideaal zijn. Toen meneer Foppe bij meneer Grotebol was waren de omstandigheden ideaal.

Je ziet dat meneer Foppe steeds minder vertrouwen in zichzelf, en andere personen heeft gekregen. Hij wil wel goed overkomen bij andere mensen, maar het lukt hem simpelweg lang niet altijd. Hij is bang iets verkeerd te zeggen, hij heeft zich er al op voorbereid. Hij blijft zichzelf ook constant inprenten dat hij niets durft.

Foppe kan meer vertrouwen in zichzelf krijgen, als het klikt tussen hem en de mevrouw met de rode sjaal, als ze samen rustig kunnen praten, komt het misschien goed. Het zou mooi zijn…..

Eindoordeel

Tijdens het maken van het boekverslag is steeds vaker de gedachte bij mij opgekomen dat het best zou kunnen dat het goed komt met meneer Foppe. Dat er in ieder geval een klein kansje inzit dat hij zichzelf kan zijn, zonder zich daarvoor te hoeven schamen.
Dat dacht ik gelijk na het lezen van het boek niet. Ik was pessimistisch: ik dacht dat het nooit meer goed zou komen met Foppe, hij is zo bang, dat gevoel kan er nooit meer uit.

Meneer Foppe is voor mij een echte persoonlijkheid geworden. Ik kan zijn reacties op alle situaties begrijpen: door alles wat hij heeft meegemaakt kan hij de gekste dingen doen. Ik zou misschien zelfs kunnen voorspellen wat meneer Foppe in een bepaalde situatie zou doen, zo goed ken ik hem. Het is niet voor niets een boek waar maar een iemand centraal staat, dat is namelijk meneer Foppe zelf, daarom ken ik Foppe nu zo goed.

Je ziet dat perspectief in dit verhaal enorm belangrijk is geweest. Je ziet alles door de ogen van Foppe, daarom kwam bij Denys het beeld op dat meneer Foppe een volstrekt normaal persoon is. Vanuit Foppes oogpunt kan je als lezer zijn reacties begrijpen. Dat is dat vreemd, omdat als je nuchter nadenkt, je tot de conclusie moet komen dat Foppe compleet gestoord is.

Ik ben het boek met plezier gaan lezen. De opdrachten naderhand maken was een moeilijkere opgave. Ik wilde een goed verslag zien, ik heb er veel tijd in gestoken. Ik denk te veel.
De volgende keer wil ik in minder tijd meer werk verzetten. Nu heb ik me tijdens het maken van dit verslag niet altijd aan de opdracht gehouden, waardoor ik veel dingen moest gaan veranderen. Eg lastig.
Het beter eerst maar eens goed kijken wat er in de opdracht staat. Maar al met al kan ik tevreden zijn met het resultaat.