Auteur: Patricia de Martelaere, geboren in Zottegem op 16 april 1957. Belgisch Nederlandstalig schrijfster en filosofe. Ze debuteerde als romanschrijfster in 1988 met Nachtboek van een slapeloze. Enkele andere werken van haar zijn: De schilder en zijn model (1989), Een verlangen naar ontroostbaarheid(1993), De staart (1992) en Verrassingen (1997).
Titel: Littekens
Uitgeverij: J.M. Meulenhoff bv
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave en druk: 1997, zevende druk (1e druk 1990)
Aantal bladzijden: 170
Genre: Roman
Ik heb dit boek gekozen omdat ik had gelezen waar het over ging en dat sprak me wel aan. Het leek me een mooi boek. Mijn eerste reactie is dat het anders is dan ik had verwacht, ik vind het einde best raar het is een open einde, maar ik vind het wel een goed boek. Alleen ik hou eigenlijk niet zo van dit soort boeken. Ik hou meer van thrillers. Hoofdpersonen: - Eva: Ze studeert geneeskunde en heeft een ingewikkelde relatie met Vincent ze kunnen niet met en niet zonder elkaar leven. Op een dag wordt ze verliefd op Hugo, maar als haar verlangens uitkomen haakt ze af en rent ze terug naar Vincent. De relatie met haar ouders is soms wel goed maar meestal reageert Eva zich af op hen. Ik kan niet echt uit het boek afleiden hoe Eva eruit ziet alleen dat ze een groot litteken op haar buik heeft en ze vindt zichzelf dik maar Vincent en Hugo vinden haar heel mooi en volgens mij is ze ook niet dik, volgens mij heeft ze een minderwaardigheidscomplex. - Vincent: Hij studeert rechten maar doet er niet veel aan want hij voelt zich altijd depressief als Eva weg bij hem is en heeft altijd last van en zware hoofdpijn. Hij slaat Eva wel eens als ze ruzie hebben. Als Eva na een lange tijd weer terug komt bij hem pleegt hij toch zelfmoord omdat hij vindt dat het niet goed gaat. Vincent wordt ook niet echt beschreven hij heeft net als Eva een litteken alleen dan op zijn voorhoofd. - Hugo: Eva is verliefd op hem, en hij voelt ook een soort verlangen naar Eva alleen hij vindt dat het niet kan omdat hij getrouwd is en kinderen heeft. Maar toch besluit hij Eva te kussen en daarbij voelt hij zich raar, omdat hij nog nooit iemand anders in zijn leven heeft gekust dan zijn vrouw. Hugo wordt ook niet zo uitvoerig beschreven. Hij heeft bruin haar met een grijzende baard en een oud gezicht. Innerlijk is hij heel kalm van aard dat wordt ook beschreven. Het probleem: het belangrijkste probleem is de verloop van de relatie tussen Vincent en Eva en wat Eva voelt voor Hugo. Samenvatting: In het boek draait het hoofdzakelijk om Eva, Eva is een studente Geneeskunde en heeft een haat-liefde verhouding met Vincent, een jongen die studeert aan dezelfde school als Eva. Ze verlaten elkaar keer op keer, omdat Vincent haar slaat, en ze telkens ruzie krijgen. Elke keer als Eva vincent verlaat gaat ze naar haar ouders. De relatie met haar ouders is niet zo goed, ze geven erg veel om Eva en laten haar eigenlijk alles doen wat ze wil, maar Eva vindt haar moeder dik en vies en bemoeizuchtig evenals haar vader. Hoe ze ook hun best doen het is nooit goed bij Eva, ze blijft haar moeder telkens weer kleineren. Als Eva zo lelijk doet voelt ze zich daarna heel erg schuldig en heeft ze heel veel medelijden met haar ouders, en daarom wenst ze soms dat haar ouders maar dood waren dan hadden ze geen last meer van haar. Elke keer als Eva dus bij haar ouder is dan is ze weg bij Vincent en eist ze van haar ouders dat ze haar tegenhouden als ze terug naar Vincent gaat. Haar ouders proberen dat dan ook wel maar Eva luistert toch niet naar hen, en gaat gewoon terug naar Vincent. Ze kunnen niet met elkaar leven en niet zonder elkaar. Als Eva na een ‘scheiding’ weer terug is bij Vincent is hij poeslief voor haar, hij doet alles voor haar en denkt dat hij echt van Eva houdt, Eva gelooft ook dat ze van Vincent houdt maar ze hebben toch allebei hun twijfels. Als Eva op een dag door de stad fietst ziet ze een man die een bepaalde aantrekkingskracht op haar heeft. Ze is de man na een paar dagen de man nog niet vergeten en besluit uit vinden wie hij is.Ze vindt zijn adres en wacht hem elke keer op als hij van zijn werk komt de man heet Hugo Brenner en is architect. Elke dag staat Eva weer voor zijn huis en de man krijgt haar na een paar keer in de gaten, hij denkt dat ze op haar vriend staat te wachten en denkt er verder niet over na. Maar toch vergeet hij Eva niet, als hij haar op een avond huilend op straat ziet lopen besluit hij haar aan te spreken maar Eva schaamt zich en wordt kwaad op hem omdat hij zich met haar bemoeit. Als Eva later gaat nadenken over wat ze heeft gezegd besluit ze Hugo op te bellen. Na een lading moed verzameld te hebben en aangemoedigd te zijn door haar beste vriendin Karen belt ze hem op, maar als zijn vrouw opneemt hangt ze snel op en durft ze niet meer. Toch belt ze nog een keer, maar dan naar zijn werk. Ze heeft een briefje gemaakt en als Hugo opneemt leest ze dat voor in het briefje staat: Ik ben het meisje dat elke dag met de fiets op de hoek van je straat stond te wachten. Ik heet Eva. Het zal je misschien verbazen, maar ik ben een getrouwde vrouw. Ik bel je omdat ik je iets belangrijks wil vertellen. Kan ik je ergens zien, op een middag, al is het maar even? Hugo besluit op het aanbod in te gaan en ze spreken 5 dagen later af in een café vlakbij het station. Ze besluit het heel kalm te spelen na eerst een cognac te hebben genomen voor de zenuwen. Ze laat hem eerst in spanning maar daarna verteld ze hem dat ze verliefd op hem is. Hugo schrikt ervan maar blijft toch zitten, hij denkt even na. Hoe kan ik nou iets met haar beginnen hij is getrouwd en heeft kinderen dat kon hij zijn vrouw niet aandoen. Maar toch maakt hij zijn besluit, “Ik wil niks met je beginnen, maar ik wil best nog wel een keer afspreken” zegt hij nadat Eva hem vroeg of ze hem nog een keer mocht zien. Eva is al weer wat vrolijker in haar relatie met Vincent die niks vermoedt over Hugo, als Eva en Vincent alweer uit elkaar gaan ziet Eva Hugo weer en ze spreken weer af in hetzelfde café. Op het tijdstip van de afspraak ziet Eva Hugo in zijn BMW zitten en ze wordt gewenkt “kom we moeten ergens anders naartoe er zitten collega’s van mij daarbinnen” Eva stapt in maar krijgt het tijdens het rijden toch een beetje benauwd. Ze kent Hugo eigenlijk niet en ze zit met hem in de auto en weet niet waar ze heen gaan. Maar dan stoppen ze al bij een afgelegen natuurparkje, en plotseling zoent Hugo haar, dat is iets waarvan Eva alleen maar had gedroomd alleen nu voelt het niet goed en ze verlangt weer naar Vincent ze rent weg en komt weer terug bij Vincent om daar uit te huilen. Maar na een tijdje als Eva bezig is met haar examens en Vincent bezig is met het opzetten van een eigen bedrijfje, gaat het niet goed met Vincent en hij verdwijnt. Eva weet niet waar hij is en mist hem ’s avonds in bed als ze het ijskoud heeft en ’s ochtends als ze zelf koffie moet zetten. Dan belt Vincent haar na twee dagen op om, om vergiffenis te vragen voor wat hij gaat doen. ‘Maar wat ga je dan doen?’ vraagt Eva “ Ik ga zelfmoord plegen”. Eva gelooft hem niet en wenst hem veel succes, hij wordt boos en ze maken ruzie dan hangt Eva op met een laatste groet, wat ze zelf niet weet, “Val dood!” Eva verwacht dat Vincent terug belt en wacht de hele dag naast de telefoon, maar Vincent belt niet en ongerust belt ze zijn moeder op waar hij ook niet is. Ze besluit weer naar haar ouders te gaan. ’s Avond als ze naar bed gaat in haar oude kamer die er precies nog uitziet als toen ze nog op de middelbare school zat. Ze smeert haar knieën in met oude vaseline en bij het ruiken van de geur voelt ze zich weer een klein kind. Als ze ’s nachts wakker wordt roept ze om haar moeder, om bij haar in bed te komen. haar moeder komt in haar bed en Eva valt veilig in slaap op haar moeders warme, dikke lichaam samen met Winnie de Beer. Die nog steeds zat te wachten op het rieten stoeltje, om door Eva te worden opgepakt. Hugo denkt nog wel eens aan Eva, maar besluit zijn leven weer op te pakken, maar telkens als hij rond half zes zijn straat inrijdt en Eva niet ziet staan komt er een vaag gevoel van verlangen en pijn in hem op. Maar hij zou haar snel vergeten, zo bijzonder was ze immers niet.
Schrijfstijl: Het verhaal is geschreven in persoonlijke stijl, als Eva en Vincent met elkaar ruzie hebben vind ik de schrijfstijl een beetje sarcastisch. Zoals aan de telefoon “Ik ga zelfmoord plegen”, dan zegt ze “uitstekend, ik vergeef je niet alleen ik wens je ook succes.”
Plaats en tijd: Het verhaal speelt zich op verschillende plaatsen af, op school, bij Eva en Vincent thuis, bij Eva haar ouders thuis, op straat, in huis bij Hugo enz. De tijd is gewoon nu, in het heden.
Vertelwijze: Autoriaal verhaal
Situaties: Het verhaal begint als Eva in de trein zit op weg naar haar ouders als ze weer eens weg is bij Vincent. Het verhaal heeft geen ‘happy’ end, en het boek heeft een open einde. Er zitten niet echt verrassende dingen in, je verwacht alleen niet dat de relatie zo raar is tussen Eva en Vincent en dat hun zo raar zijn.
Het Thema: Liefde
Motieven: Dood, haat, eenzaamheid, warmte.
Verband tussen titel en het thema: Eigenlijk is er niet echt een verband, misschien omdat Vincent het litteken van Eva altijd liefkoost.
Ik vind het stuk in het boek als Eva, Hugo belt wel leuk om te lezen. Je zit er toch een beetje op te wachten en je bent nieuwsgierig wat er gaat gebeuren.
De passage waarin Eva in haar eigen bed ligt en het koud heeft en dan om haar moeder roept spreekt mij wel aan. Ik vind dat een mooi stuk, omdat de schrijver daarin een hele andere kant laat zien van Eva tegenover haar moeder.
Ik vind het stuk in het begin saai, als Eva in de trein zit. Maar de meeste boeken zijn niet echt spannend op de eerste paar bladzijdes.
Ik kan dit boek niet met andere boeken vergelijken want ik lees over het algemeen nooit dit soort boeken. Ik kan het boek ook niet echt met een film vergelijken, want dat zou waarschijnlijk een drama zijn dan en dat soort films kijk ik haast nooit.
Ik vind het probleem in het boek herkenbaar. Het komt heel vaak voor dat twee mensen niet met en niet zonder elkaar kunnen leven, het is dus een heel realistisch probleem.
Ik vind het taalgebruik te goed te begrijpen, en niet echt speciaal. Het is wel apart hoe de personages worden neergezet, er worden niet echt goede eigenschappen van hen beschreven, de nadruk wordt meer gelegd op de rottige dingen die ze doen.
Ik vond het boek best leuk om te lezen, maar ik zou het waarschijnlijk niet uit vrije wil lezen. Ik zou het iemand anders kunnen aanraden, maar ik vind het wel moeilijk om over dit boek een niet al te lange samenvatting te maken want er gebeuren heel veel dingen die allemaal best belangrijk zijn, en aan de ene kant is het af en toe best een lastig boek.
Ik heb dit boek gekozen omdat ik had gelezen waar het over ging en dat sprak me wel aan. Het leek me een mooi boek. Mijn eerste reactie is dat het anders is dan ik had verwacht, ik vind het einde best raar het is een open einde, maar ik vind het wel een goed boek. Alleen ik hou eigenlijk niet zo van dit soort boeken. Ik hou meer van thrillers. Hoofdpersonen: - Eva: Ze studeert geneeskunde en heeft een ingewikkelde relatie met Vincent ze kunnen niet met en niet zonder elkaar leven. Op een dag wordt ze verliefd op Hugo, maar als haar verlangens uitkomen haakt ze af en rent ze terug naar Vincent. De relatie met haar ouders is soms wel goed maar meestal reageert Eva zich af op hen. Ik kan niet echt uit het boek afleiden hoe Eva eruit ziet alleen dat ze een groot litteken op haar buik heeft en ze vindt zichzelf dik maar Vincent en Hugo vinden haar heel mooi en volgens mij is ze ook niet dik, volgens mij heeft ze een minderwaardigheidscomplex. - Vincent: Hij studeert rechten maar doet er niet veel aan want hij voelt zich altijd depressief als Eva weg bij hem is en heeft altijd last van en zware hoofdpijn. Hij slaat Eva wel eens als ze ruzie hebben. Als Eva na een lange tijd weer terug komt bij hem pleegt hij toch zelfmoord omdat hij vindt dat het niet goed gaat. Vincent wordt ook niet echt beschreven hij heeft net als Eva een litteken alleen dan op zijn voorhoofd. - Hugo: Eva is verliefd op hem, en hij voelt ook een soort verlangen naar Eva alleen hij vindt dat het niet kan omdat hij getrouwd is en kinderen heeft. Maar toch besluit hij Eva te kussen en daarbij voelt hij zich raar, omdat hij nog nooit iemand anders in zijn leven heeft gekust dan zijn vrouw. Hugo wordt ook niet zo uitvoerig beschreven. Hij heeft bruin haar met een grijzende baard en een oud gezicht. Innerlijk is hij heel kalm van aard dat wordt ook beschreven. Het probleem: het belangrijkste probleem is de verloop van de relatie tussen Vincent en Eva en wat Eva voelt voor Hugo. Samenvatting: In het boek draait het hoofdzakelijk om Eva, Eva is een studente Geneeskunde en heeft een haat-liefde verhouding met Vincent, een jongen die studeert aan dezelfde school als Eva. Ze verlaten elkaar keer op keer, omdat Vincent haar slaat, en ze telkens ruzie krijgen. Elke keer als Eva vincent verlaat gaat ze naar haar ouders. De relatie met haar ouders is niet zo goed, ze geven erg veel om Eva en laten haar eigenlijk alles doen wat ze wil, maar Eva vindt haar moeder dik en vies en bemoeizuchtig evenals haar vader. Hoe ze ook hun best doen het is nooit goed bij Eva, ze blijft haar moeder telkens weer kleineren. Als Eva zo lelijk doet voelt ze zich daarna heel erg schuldig en heeft ze heel veel medelijden met haar ouders, en daarom wenst ze soms dat haar ouders maar dood waren dan hadden ze geen last meer van haar. Elke keer als Eva dus bij haar ouder is dan is ze weg bij Vincent en eist ze van haar ouders dat ze haar tegenhouden als ze terug naar Vincent gaat. Haar ouders proberen dat dan ook wel maar Eva luistert toch niet naar hen, en gaat gewoon terug naar Vincent. Ze kunnen niet met elkaar leven en niet zonder elkaar. Als Eva na een ‘scheiding’ weer terug is bij Vincent is hij poeslief voor haar, hij doet alles voor haar en denkt dat hij echt van Eva houdt, Eva gelooft ook dat ze van Vincent houdt maar ze hebben toch allebei hun twijfels. Als Eva op een dag door de stad fietst ziet ze een man die een bepaalde aantrekkingskracht op haar heeft. Ze is de man na een paar dagen de man nog niet vergeten en besluit uit vinden wie hij is.Ze vindt zijn adres en wacht hem elke keer op als hij van zijn werk komt de man heet Hugo Brenner en is architect. Elke dag staat Eva weer voor zijn huis en de man krijgt haar na een paar keer in de gaten, hij denkt dat ze op haar vriend staat te wachten en denkt er verder niet over na. Maar toch vergeet hij Eva niet, als hij haar op een avond huilend op straat ziet lopen besluit hij haar aan te spreken maar Eva schaamt zich en wordt kwaad op hem omdat hij zich met haar bemoeit. Als Eva later gaat nadenken over wat ze heeft gezegd besluit ze Hugo op te bellen. Na een lading moed verzameld te hebben en aangemoedigd te zijn door haar beste vriendin Karen belt ze hem op, maar als zijn vrouw opneemt hangt ze snel op en durft ze niet meer. Toch belt ze nog een keer, maar dan naar zijn werk. Ze heeft een briefje gemaakt en als Hugo opneemt leest ze dat voor in het briefje staat: Ik ben het meisje dat elke dag met de fiets op de hoek van je straat stond te wachten. Ik heet Eva. Het zal je misschien verbazen, maar ik ben een getrouwde vrouw. Ik bel je omdat ik je iets belangrijks wil vertellen. Kan ik je ergens zien, op een middag, al is het maar even? Hugo besluit op het aanbod in te gaan en ze spreken 5 dagen later af in een café vlakbij het station. Ze besluit het heel kalm te spelen na eerst een cognac te hebben genomen voor de zenuwen. Ze laat hem eerst in spanning maar daarna verteld ze hem dat ze verliefd op hem is. Hugo schrikt ervan maar blijft toch zitten, hij denkt even na. Hoe kan ik nou iets met haar beginnen hij is getrouwd en heeft kinderen dat kon hij zijn vrouw niet aandoen. Maar toch maakt hij zijn besluit, “Ik wil niks met je beginnen, maar ik wil best nog wel een keer afspreken” zegt hij nadat Eva hem vroeg of ze hem nog een keer mocht zien. Eva is al weer wat vrolijker in haar relatie met Vincent die niks vermoedt over Hugo, als Eva en Vincent alweer uit elkaar gaan ziet Eva Hugo weer en ze spreken weer af in hetzelfde café. Op het tijdstip van de afspraak ziet Eva Hugo in zijn BMW zitten en ze wordt gewenkt “kom we moeten ergens anders naartoe er zitten collega’s van mij daarbinnen” Eva stapt in maar krijgt het tijdens het rijden toch een beetje benauwd. Ze kent Hugo eigenlijk niet en ze zit met hem in de auto en weet niet waar ze heen gaan. Maar dan stoppen ze al bij een afgelegen natuurparkje, en plotseling zoent Hugo haar, dat is iets waarvan Eva alleen maar had gedroomd alleen nu voelt het niet goed en ze verlangt weer naar Vincent ze rent weg en komt weer terug bij Vincent om daar uit te huilen. Maar na een tijdje als Eva bezig is met haar examens en Vincent bezig is met het opzetten van een eigen bedrijfje, gaat het niet goed met Vincent en hij verdwijnt. Eva weet niet waar hij is en mist hem ’s avonds in bed als ze het ijskoud heeft en ’s ochtends als ze zelf koffie moet zetten. Dan belt Vincent haar na twee dagen op om, om vergiffenis te vragen voor wat hij gaat doen. ‘Maar wat ga je dan doen?’ vraagt Eva “ Ik ga zelfmoord plegen”. Eva gelooft hem niet en wenst hem veel succes, hij wordt boos en ze maken ruzie dan hangt Eva op met een laatste groet, wat ze zelf niet weet, “Val dood!” Eva verwacht dat Vincent terug belt en wacht de hele dag naast de telefoon, maar Vincent belt niet en ongerust belt ze zijn moeder op waar hij ook niet is. Ze besluit weer naar haar ouders te gaan. ’s Avond als ze naar bed gaat in haar oude kamer die er precies nog uitziet als toen ze nog op de middelbare school zat. Ze smeert haar knieën in met oude vaseline en bij het ruiken van de geur voelt ze zich weer een klein kind. Als ze ’s nachts wakker wordt roept ze om haar moeder, om bij haar in bed te komen. haar moeder komt in haar bed en Eva valt veilig in slaap op haar moeders warme, dikke lichaam samen met Winnie de Beer. Die nog steeds zat te wachten op het rieten stoeltje, om door Eva te worden opgepakt. Hugo denkt nog wel eens aan Eva, maar besluit zijn leven weer op te pakken, maar telkens als hij rond half zes zijn straat inrijdt en Eva niet ziet staan komt er een vaag gevoel van verlangen en pijn in hem op. Maar hij zou haar snel vergeten, zo bijzonder was ze immers niet.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden