Titel: Liefdesdood
Auteur: Oscar van den Boogaard
Uitgeverij: Querido
Jaar van eerste uitgave: 1999
Druk: Vijfde druk
Jaar van gelezen druk: 2001
Genre: Roman
Aantal bladzijden: 172 bladzijden
Titelverklaring:
De titel liefdesdood heeft eigenlijk twee losse woorden. Het woord liefde en dood. De dood slaat natuurlijk op het overlijden van Vera, de dochter van Paul & Oda Klein. Maar ook de liefde kan op het kind slaan. Uit een liefde van twee mensen is een kind geboren. Maar deze relatie gaat langzamerhand stuk..dus ook de relatie gaat in feite “dood”.
Personages:
Vera: De dochter van Paul & Oda. Vera verdrinkt al meteen aan het begin in het zwembad van de buren.
Paul: Dit is Vera’s vader en Oda’s man. Paul zit bij het leger, en is dus vaak van huis. Vooral na de dood van zijn dochter gaat hij weg, hij heeft het er erg moeilijk mee. Als hij terugkomt van de militaire basis in Paramaribo wil hij weer dat alles zo als vroeger is, ook tussen hem en Oda. Maar Oda wil dit totaal niet.
Oda: Vera’s moeder en van de vrouw van Paul. Oda is een erge mooie, chique vrouw. Na de dood van Vera is ze erg in de war. Ze heeft een geheime relatie met Emile, een kameraad van Paul, maar door Vera’s dood durft ze haar relatie met Paul niet te verbreken.
Inez: De buurvrouw van Paul en Oda. In het begin speelt ze een belangrijke rol in het boek, omdat Vera in haar zwembad verdrinkt. Maar een paar bladzijden later brandt hun huis af en komt ze niet meer vaak voor in het boek.
Emile: Hij is een goede kameraad van Paul, ze kennen elkaar van het leger. Emile is de geheime, en vooral ook grote, liefde van Oda.
Voor de liefde tussen hem en Oda zijn geen woorden nodig. Ze voelen zelf aan dat ze voor elkaar gemaakt zijn.
Tijd van het verhaal:
Het verhaal speelt ongeveer tussen 1970 en nu. In het verhaal zelf zitten geen grote tijdsprongen. De verteltijd is ongeveer 4 á 5 jaar. Het verhaal wordt in chronologische tijd verteld.
Er komen zelden flashbacks in voor, en als ze al voor komen stellen ze vrij weinig voor. De flashbacks die er zijn, zijn korte gedachtes aan hoe het vroeger was. Bijvoorbeeld hoe Paul en Oda elkaar ontmoette. Maar dat speelt verder geen belangrijke rol.
Vertelwijze:
Het verhaal wordt verteld in een ik - perspectief van verschillende personen. Er is niet een bewuste ikpersoon.
Verteltijd en de vertelde tijd:
- De verteltijd is ongeveer 4 jaar
- De vertelde tijd is 4 uur ( ik heb er dus ongeveer 4 uur over gedaan om het boek te lezen)
- 172 pagina’s
De ruimte:
Het verhaal speelt zich voor het grootste gedeelte af in het huis van Paul & Oda. En een klein stukje in het verblijf van Paul op Paramaribo tijdens zijn militaire dienst.
Plaats:
Het speelt zich af in een plaats in Nederland. Het wordt tijdens het verhaal niet duidelijk waar precies in Nederland. Wel wordt er een stukje verteld over Paramaribo, waar Paul tijdens zijn diensttijd een aantal jaren verblijft.
Opbouw:
- 172 bladzijden
- Het boek is verdeeld in 4 delen. Met elk verschillend aantal hoofdstukken
- Deel 1 à 4 hoofdstukken
- Deel 2 à 4 hoofdstukken
- Deel 3 à 1 lang hoofdstuk
- Deel 4 à 7 hoofdstukken
Het zijn allemaal vrij korte hoofdstukken. Vaak maar van 2 pagina’s.
Perspectief:
Er is in dit boek sprake van perspectiefwisseling. Je ziet het verhaal dus door de ogen van meerdere personen. Dus het verhaal wordt niet door één iemand vertelt.
Thema:
Het thema is liefde en dood. Ook kinderen zou tot het thema kunnen behoren, omdat het boek eigenlijk draait om de dood van het meisje Vera.
Motieven:
Een van de belangrijkste motieven in dit boek is de dood van Vera. Hier draait alles om in het boek. Het verdriet wat Paul en Oda om Vera’s dood hebben speelt een grote rol in het verhaal. Het verliezen van een kind is verschrikkelijk. Het huwelijk van Paul en Oda ging slecht voor het overlijden van Vera. Maar na haar sterven willen ze proberen bij elkaar te blijven. Dit is een belangrijk motief.
Rotatie fictie / werkelijkheid:
Het verhaal is gebaseerd op fictie, een verzonnen verhaal dus. Maar het zou denk ik wel echt kunnen gebeuren in het dagelijks leven. Want hoe vaak hoor je niet dat er ergens een kind verdrinkt in een zwembad? En hoe vaak zie je geen spanningen in een huwelijk? Dit zijn dingen die eigenlijk, jammer genoeg, van alledag zijn.
Taalgebruik:
Ik vind zelf dat de schrijver geen moeilijke taal gebruikt. Het is goed te begrijpen, en daardoor leest het zich ook makkelijker. Want ikzelf vond het een saai boek, dus ik was blij dat er geen moeilijke taal in werd gebruikt, anders was het nog saaier om te lezen denk ik zelf.
Beoordeling:
Zoals ik hierboven al zei, is het niet een van mijn favoriete boeken. Het is heel somber geschreven en daardoor spreekt het mij niet aan. Ik kreeg geen goede zin als ik het boek aan het lezen was en dat viel me tegen. Want ik lees zelf heel graag, van romans tot thrillers. Van alle genres wil ik wel eens iets uitproberen. Toen ik de achterkant las dacht ik wel dat het een redelijk boek zou zijn, maar helaas was dat niet het geval.
De belangrijke dingen in het boek, zoals de dood van Vera en de reactie van Paul & Oda daarop, had de schrijver wel goed beschreven. Daardoor kon ik me wel inleven in de personages en daardoor ook de bedoeling van de schrijver goed begrijpen. Wel vond ik de verschillende delen in het boek verwarrend. Deel 1 was nog goed te begrijpen, maar in deel 2 maken ze ineens een sprong naar een heel ander iets. Dat vond ik jammer.
Ikzelf zou het boek niet aan andere leerlingen aanraden, omdat mij het boek niet aansprak.
Samenvatting:
Inez telt de baantjes die Vera maakt in het zwembad. Vera is het buurmeisje van Inez. Dan gaat Vera kopje onder en komt niet meer boven. Inez heeft eerst niet helemaal door wat er gebeurd en pas na een paar minuten komt ze in actie. Ze haalt Vera uit het water, probeert haar te reanimeren en belt de ambulance. Maar die komt te laat en er valt niets meer te doen. Vera is dood. Inez verteld het verhaal aan Paul en Oda, de ouders van Vera, Oda raakt helemaal in paniek en loopt weg, en komt die nacht niet meer thuis. Paul weet ook niet waar ze is, maar als ze de volgende dag weer terug komt is hij weer gerust gesteld. Ze hebben het heel moeilijk met het verlies van hun enige kind. Oda en Paul verwerken hun verdriet op verschillende manieren. Paul gaat naar een militaire basis ver weg en komt zelden thuis. Oda blijft thuis en leid daar haar leventje. Doordat ze elkaar maar zelden zien groeien ze uit elkaar. Na een paar jaar komt Paul weer terug naar huis en besluit daar te blijven wonen. Dan merken ze dat ze helemaal van elkaar vervreemd zijn, ze slapen zelfs in gescheiden bedden en kamer.
Paul heeft ’s ochtends het rijk alleen, hij doet zijn oefeningen, hij ontbijt, zet het blad voor Oda’ s deur, met de krant, zij haalt het binnen, verschanst zich in haar kamer, komt er pas uit als Paul heeft geluncht, het bad voor haar heeft aangezet en weer op zijn eigen kamer is gaan zitten. Na het baden kleedt ze zich aan. Daarna stapt ze in de auto en rijdt weg. Als ze terug komt schuift Paul de garagedeur open, draagt de boodschappentas naar binnen, schenkt een whisky voor haar in, een jenever voor zichzelf, zodat ze allebei een beetje verdoofd raken. Zo gaat dat elke dag, ze zeggen elkaar weinig en ontwijken elkaar zoveel mogelijk.
Dan brand het huis van Inez en haar man Hans af en Oda en Paul besluiten hun te helpen door het meisje wat zij in huis genomen hebben voor een tijdje op te vangen. Het meisje heet Daisy. Maar Daisy kan Vera niet vervangen en ze kan Oda en Paul ook niet helpen om weer dichter bij elkaar te komen.
Aan het einde van het boek kom je erachter dat de dood van Vera Oda en Paul niet uit elkaar gedreven heeft, maar dat ze al problemen hadden voordat Vera overleed. Oda had namelijk al een tijdje voor haar dood een geheime relatie met Emile. Zij hadden ook plannen om samen te gaan wonen, Oda zou dan Paul moeten verlaten. Oda wilde het Paul die avond toen ze thuis kwam vertellen, maar toen ze hoorde dat Vera was overleden kon ze het niet en Emile vond dat ze het niet kon maken om Paul nu te verlaten. Daardoor is de geheime relatie van Emile en Oda stuk gelopen.
Auteur: Oscar van den Boogaard
Uitgeverij: Querido
Jaar van eerste uitgave: 1999
Druk: Vijfde druk
Jaar van gelezen druk: 2001
Genre: Roman
Aantal bladzijden: 172 bladzijden
Titelverklaring:
De titel liefdesdood heeft eigenlijk twee losse woorden. Het woord liefde en dood. De dood slaat natuurlijk op het overlijden van Vera, de dochter van Paul & Oda Klein. Maar ook de liefde kan op het kind slaan. Uit een liefde van twee mensen is een kind geboren. Maar deze relatie gaat langzamerhand stuk..dus ook de relatie gaat in feite “dood”.
Personages:
Vera: De dochter van Paul & Oda. Vera verdrinkt al meteen aan het begin in het zwembad van de buren.
Oda: Vera’s moeder en van de vrouw van Paul. Oda is een erge mooie, chique vrouw. Na de dood van Vera is ze erg in de war. Ze heeft een geheime relatie met Emile, een kameraad van Paul, maar door Vera’s dood durft ze haar relatie met Paul niet te verbreken.
Inez: De buurvrouw van Paul en Oda. In het begin speelt ze een belangrijke rol in het boek, omdat Vera in haar zwembad verdrinkt. Maar een paar bladzijden later brandt hun huis af en komt ze niet meer vaak voor in het boek.
Emile: Hij is een goede kameraad van Paul, ze kennen elkaar van het leger. Emile is de geheime, en vooral ook grote, liefde van Oda.
Voor de liefde tussen hem en Oda zijn geen woorden nodig. Ze voelen zelf aan dat ze voor elkaar gemaakt zijn.
Tijd van het verhaal:
Het verhaal speelt ongeveer tussen 1970 en nu. In het verhaal zelf zitten geen grote tijdsprongen. De verteltijd is ongeveer 4 á 5 jaar. Het verhaal wordt in chronologische tijd verteld.
Er komen zelden flashbacks in voor, en als ze al voor komen stellen ze vrij weinig voor. De flashbacks die er zijn, zijn korte gedachtes aan hoe het vroeger was. Bijvoorbeeld hoe Paul en Oda elkaar ontmoette. Maar dat speelt verder geen belangrijke rol.
Het verhaal wordt verteld in een ik - perspectief van verschillende personen. Er is niet een bewuste ikpersoon.
Verteltijd en de vertelde tijd:
- De verteltijd is ongeveer 4 jaar
- De vertelde tijd is 4 uur ( ik heb er dus ongeveer 4 uur over gedaan om het boek te lezen)
- 172 pagina’s
De ruimte:
Het verhaal speelt zich voor het grootste gedeelte af in het huis van Paul & Oda. En een klein stukje in het verblijf van Paul op Paramaribo tijdens zijn militaire dienst.
Plaats:
Het speelt zich af in een plaats in Nederland. Het wordt tijdens het verhaal niet duidelijk waar precies in Nederland. Wel wordt er een stukje verteld over Paramaribo, waar Paul tijdens zijn diensttijd een aantal jaren verblijft.
Opbouw:
- 172 bladzijden
- Deel 1 à 4 hoofdstukken
- Deel 2 à 4 hoofdstukken
- Deel 3 à 1 lang hoofdstuk
- Deel 4 à 7 hoofdstukken
Het zijn allemaal vrij korte hoofdstukken. Vaak maar van 2 pagina’s.
Perspectief:
Er is in dit boek sprake van perspectiefwisseling. Je ziet het verhaal dus door de ogen van meerdere personen. Dus het verhaal wordt niet door één iemand vertelt.
Thema:
Het thema is liefde en dood. Ook kinderen zou tot het thema kunnen behoren, omdat het boek eigenlijk draait om de dood van het meisje Vera.
Motieven:
Een van de belangrijkste motieven in dit boek is de dood van Vera. Hier draait alles om in het boek. Het verdriet wat Paul en Oda om Vera’s dood hebben speelt een grote rol in het verhaal. Het verliezen van een kind is verschrikkelijk. Het huwelijk van Paul en Oda ging slecht voor het overlijden van Vera. Maar na haar sterven willen ze proberen bij elkaar te blijven. Dit is een belangrijk motief.
Rotatie fictie / werkelijkheid:
Het verhaal is gebaseerd op fictie, een verzonnen verhaal dus. Maar het zou denk ik wel echt kunnen gebeuren in het dagelijks leven. Want hoe vaak hoor je niet dat er ergens een kind verdrinkt in een zwembad? En hoe vaak zie je geen spanningen in een huwelijk? Dit zijn dingen die eigenlijk, jammer genoeg, van alledag zijn.
Ik vind zelf dat de schrijver geen moeilijke taal gebruikt. Het is goed te begrijpen, en daardoor leest het zich ook makkelijker. Want ikzelf vond het een saai boek, dus ik was blij dat er geen moeilijke taal in werd gebruikt, anders was het nog saaier om te lezen denk ik zelf.
Beoordeling:
Zoals ik hierboven al zei, is het niet een van mijn favoriete boeken. Het is heel somber geschreven en daardoor spreekt het mij niet aan. Ik kreeg geen goede zin als ik het boek aan het lezen was en dat viel me tegen. Want ik lees zelf heel graag, van romans tot thrillers. Van alle genres wil ik wel eens iets uitproberen. Toen ik de achterkant las dacht ik wel dat het een redelijk boek zou zijn, maar helaas was dat niet het geval.
De belangrijke dingen in het boek, zoals de dood van Vera en de reactie van Paul & Oda daarop, had de schrijver wel goed beschreven. Daardoor kon ik me wel inleven in de personages en daardoor ook de bedoeling van de schrijver goed begrijpen. Wel vond ik de verschillende delen in het boek verwarrend. Deel 1 was nog goed te begrijpen, maar in deel 2 maken ze ineens een sprong naar een heel ander iets. Dat vond ik jammer.
Ikzelf zou het boek niet aan andere leerlingen aanraden, omdat mij het boek niet aansprak.
Samenvatting:
Inez telt de baantjes die Vera maakt in het zwembad. Vera is het buurmeisje van Inez. Dan gaat Vera kopje onder en komt niet meer boven. Inez heeft eerst niet helemaal door wat er gebeurd en pas na een paar minuten komt ze in actie. Ze haalt Vera uit het water, probeert haar te reanimeren en belt de ambulance. Maar die komt te laat en er valt niets meer te doen. Vera is dood. Inez verteld het verhaal aan Paul en Oda, de ouders van Vera, Oda raakt helemaal in paniek en loopt weg, en komt die nacht niet meer thuis. Paul weet ook niet waar ze is, maar als ze de volgende dag weer terug komt is hij weer gerust gesteld. Ze hebben het heel moeilijk met het verlies van hun enige kind. Oda en Paul verwerken hun verdriet op verschillende manieren. Paul gaat naar een militaire basis ver weg en komt zelden thuis. Oda blijft thuis en leid daar haar leventje. Doordat ze elkaar maar zelden zien groeien ze uit elkaar. Na een paar jaar komt Paul weer terug naar huis en besluit daar te blijven wonen. Dan merken ze dat ze helemaal van elkaar vervreemd zijn, ze slapen zelfs in gescheiden bedden en kamer.
Paul heeft ’s ochtends het rijk alleen, hij doet zijn oefeningen, hij ontbijt, zet het blad voor Oda’ s deur, met de krant, zij haalt het binnen, verschanst zich in haar kamer, komt er pas uit als Paul heeft geluncht, het bad voor haar heeft aangezet en weer op zijn eigen kamer is gaan zitten. Na het baden kleedt ze zich aan. Daarna stapt ze in de auto en rijdt weg. Als ze terug komt schuift Paul de garagedeur open, draagt de boodschappentas naar binnen, schenkt een whisky voor haar in, een jenever voor zichzelf, zodat ze allebei een beetje verdoofd raken. Zo gaat dat elke dag, ze zeggen elkaar weinig en ontwijken elkaar zoveel mogelijk.
Aan het einde van het boek kom je erachter dat de dood van Vera Oda en Paul niet uit elkaar gedreven heeft, maar dat ze al problemen hadden voordat Vera overleed. Oda had namelijk al een tijdje voor haar dood een geheime relatie met Emile. Zij hadden ook plannen om samen te gaan wonen, Oda zou dan Paul moeten verlaten. Oda wilde het Paul die avond toen ze thuis kwam vertellen, maar toen ze hoorde dat Vera was overleden kon ze het niet en Emile vond dat ze het niet kon maken om Paul nu te verlaten. Daardoor is de geheime relatie van Emile en Oda stuk gelopen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden