Algemene gegevens
Auteur: Thea Beckman
Titel: Kruistocht in Spijkerbroek.
Uitgever: Lemniscaat
Jaar: 2000, 64e druk, Rotterdam.
Genre: Historicus en Avontuur.

Inhoud:

Gebeurtenissen:

Dolf Wega is een avontuurlijke jongen die het avontuur opzoekt. Op een dag is Dolf bij Dr. Simiak die net een tijdmachine heeft uitgevonden. Dolf zegt: ‘ ik zou wel durven.’ Daar bedoelt hij mee dat hij wel zou durven proberen met de tijdmachine naar het verleden te reizen. Dr. Simiak en zijn assistent Dr. Kneveltoer zijn verstandig en weigeren het aanbod. Want een kind weet niet wat hij zegt en het is nog niet getest. Maar Dolf is koppig en weet de heren over te halen. En ‘flits’ daar gaat Dolf. De berekeningen van de heren zijn echter fout en Dolf beland in Keulen in plaats van Montgivray (midden Frankrijk). Ze hadden afgesproken dat Dolf 4 uur na zijn aankomst weer op precies dezelfde plek zal staan als dat hij is aangekomen. Een minuut of 10 voor de afgesproken tijd ging hij naar de plek maar zag tot zijn grote verbazing dat er een gigantische mars met kinderen langs kwam. Zijn nieuwe vriend Leonardo Fiboncci (die hij in de korte tijd dat hij hier was al had ontmoet) legde hem uit dat dit de kinderkruistocht was die de Turken uit Jeruzalem gingen verjagen. Dolf had opeens een groot probleem hoe kwam hij door deze drukte bij de plek waar hij aankwam. Door de kruistocht kon hij niet op tijd komen en miste de flits. Een andere jongen die deelnam aan de kruistocht werd in plaats van Dolf weggeflitst. Dolf moest dus vooraltijd in de middeleeuwen blijven Dolf besluit dan maar mee te gaan met de kruistocht en Leonardo gaat mee. Onder de tocht beleven ze veel avonturen. Nicolaas een jongen die beweert dat hij een engel heeft gezien en de opdracht heeft gekregen de Turken te verjagen. Hem heeft ook beloofd dat de zee voor hen open zal gaan. Maar dat blijkt niet te lukken. En de twee monniken Dom Johannis en Dom Anselmus zeggen dan dat als ze nog een stuk verder trekken dat daar schepen liggen om alsnog naar Israël te kunnen. Maar dit is een vuile truc om de kinderen naar Afrika te vervoeren en dan als slaven te verkopen. Maar Dolf komt dit te weten doordat Dom Johannis spijt krijgt en zijn hart lucht bij Dolf. Dolf neemt snel maatregelen en zorgt dat de kinderen niet verscheept worden. De kinderen zijn zo boos dat ze de hele reis voor niets gemaakt hebben dat ze Dom Anselmus vermoorden. De kinderen willen niet weer helemaal terug en verspreiden zich. Op een dag komt een vriend van Dolf met een glimmend doosje bij Dolf daarin zit een briefje va Dr. Simiak er staat op dat Dolf op de achterkant van het papiertje iets moet opschrijven zodat ze weten dat ze hem gevonden hebben en dat hij het doosje 24 uur later weer neer moet leggen. Dat doet Dolf en krijgt een briefje terug dat hij zo en zo laat op die plek moet zijn. Het was erg druk op dat moment en hij was nog maar net op tijd. Maar hij heeft het gehaald!

Hoofdpersoon:


Rudolf Wega (ook wel Rudolf van Amstelveen in 1212):

hij is erg avontuurlijk. Ook is hij een leidend type. Verantwoordelijk is hij ook. Verder is het ook een rustige jongen met veel respect voor anderen. Hij zelf gelooft niet in het doel van heel die kruistocht, maar hij blijft bij die kinderen en leeft met hen mee.

Hij is (voor in 1212 vooral) vrij grote jongen met blond haar en blauwe ogen. Hij is flink gebouwd en in de loop van het boek wordt hij ook steeds flinker. Hij draagt een spijkerbroek


Belangrijkste Bijpersonen:

Leonardo:

Dolf's rechterhand, een slimme student uit Pizza. Hij is sluw, sarcastisch en behulpzaam.

Leonardo had lange, donkere haren, mooie bruine ogen en een gebruinde huid. Hij droeg een groen overkleed met een leren riem om zijn middel met een dolk aan, bruine laarzen en een hoed.


Nicolaas:

Een simpele, goedgelovige, domme, naïeve herdersjongen die “een verschijning van de engelen” gezien had. Hij was heel de tijd bezig met god en bidden. Hij was zo dom en naïef dat hij ergerlijk was. Hij had lange blonde krullen en hij droeg een wit kleed, hij was precies een engel. Nikolaas en Dolf konden absoluut niet met elkaar opschieten, ze verweten elkaar van alles.

Dom Anselmus:
Hij is niet aardig voor de kinderen.

Dom Johannes:
Hij is erg aardig voor de kinderen en als er een paar ziek zijn probeert hij ze gerust te stellen.

Mariecke:
Lieve kleine Mariecke zoals Dolf haar noemde. Een meisje van een jaar of acht negen. Een weesje dat haar in Keulen had aangesloten. Ze was erg naïef en gelovig en kon niet veel want ze had nooit iets geleerd. Ze was mager en had donkerblond haar en grote grijze ogen. Haar beentjes waren zo dun dat het leek dat ze haar gewichtje niet eens konden dragen. Later helpt ze overal waar hulp nodig is.

Dom Thaddeus Peter:
De monnik die voor Dolf is. Hij vindt Dolf wel een ketter maar hij vindt ook dat Dolf moet blijven, want als hij er niet was zou het allemaal veel slechter gegaan zijn.


Betrekkingen:
Ze lopen allemaal mee in de kinderkruistocht. Dom Johannes en Anselmus zijn vrienden en hebben deze kinderkruistocht bedacht. Dom Thaddeus is een goed heiligman. Hij is vriend van iedereen. Mariecke is een meisje dat meeloopt en houdt van Dolf en Leonardo. Johannes en Anselmus hebben Nicolaas er van overtuigd dat hij de leider is van de kruistocht en zij gebruiken hem ook daarvoor. Nicolaas is de zogenaamde leider. Maar Johannes en Anselmus zijn de echte maar dat weet niemand. Dom Thaddeus heeft weinig te vertellen maar helpt alleen maar kinderen. Mariecke is een klein weesje en loopt alleen mee. Dolf probeert zich overal mee te bemoeien en dat lukt ook hij heeft toch ook heel veel macht in de kruistocht.

Plaats:
Het verhaal speelt zich af in Duitland, Italië en Sicilië, en een stukje in het lab waar de tijdmachine staat. Duitland is erg koud. Italië is heel erg heuvelachtig. Maar na de heuvels is het een mooi land en erg warm. Sicilië is ook erg warm met veel zee.

Historische Tijd:
Het verhaal speelt zich af in de middeleeuwen en een klein stukje in de 20e eeuw.

Het al altijd verteltijd, weinig tijdversnelling. Er zijn wel wat flashbacks naar de goede oude tijd in de 20e eeuw. Het wordt ook in chronologische volgorde verteld.

Begin:
Het begin begint niet midden in een verhaal. Het begint meer waar het hele verhaal daarna een gevolg van het begin gebeurtenis is. Namenlijk dat hij naar de Middeleeuwen reist.

Probleem:
Het grootste probleem in het verhaal is dat hij vast zit in de middeleeuwen. Daarnaast is er nog een probleem dat alle kinderen in de kinderkruistocht worden uitgebuit en als slaven worden verkocht.

Afloop:
Het boek heeft een hele goede afloop. Hij komt namenlijk weer terug in de 20e eeuw, waar hij thuis hoort. Dat kwam doordat een vriend van Dolf met een glimmend doosje bij Dolf daarin zit een briefje va Dr. Simiak er staat op dat Dolf op de achterkant van het papiertje iets moet opschrijven zodat ze weten dat ze hem gevonden hebben en dat hij het doosje 24 uur later weer neer moet leggen. Dat doet Dolf en krijgt een briefje terug dat hij zo en zo laat op die plek moet zijn. Het was erg druk op dat moment en hij was nog maar net op tijd.


Perspectief:

Het boek is geschreven in een vertellers perspectief, omdat je de gedachten van meerdere personen te lezen krijgt. Het boek blijft ook in dat perspectief geschreven.


Titelverklaring:

De titel heeft niet echt een betekenis. Het is denk ik meer een grapje, want de spijkerbroek slaat op de spijkerbroek die Dolf al die tijd aan heeft gehad, toen hij de hele kruistocht heeft meegemaakt.


Thema:
De dood, kruistochten en het leven van mensen in een andere tijd.

Beoordeling:
Ik vind kruistocht in spijkerbroek een heel mooi, interessant boek. Het is een avontuurlijk reisverhaal. Het blijft spannend doordat je heel lang in onzekerheid gehouden wordt over het antwoord op een aantal vragen. Voorbeeld: Het begin van het boek is een kleine inleiding van misschien 4-5 bladzijden. Daarna is de overtuiging waarmee Thea Beckman schrijft zo boeiend dat je er steeds weer verder in wilt lezen.

Ik vind het het mooiste boek dat ik tot nu toe gelezen heb. Vooral het stukje waar Dolf Dom Thaddeus bedankt sprak me erg aan. Dolf zegt dat hij veel van hem geleerd heeft zoals goedheid en liefde voor de medemens. Hiermee wil Thea Beckman zeggen dat die goedheid en liefde in de latere eeuwen erg zijn veranderd. Ik vind dat Thea Beckman heel mooi schrijft en ik ben met mijn 3e boek van haar bezig. Ze schrijft op een manier zodat je bijna niet kan stoppen met lezen omdat je wilt weten hoe het op dat moment verder gaat. En die manier leest hartstikke lekker vind ik. Haar boeken zijn meestal ook spannend en daarom koop ik steeds boeken van haar. En die gouden griffel is dit boek meer dan waard.

Ik heb me heel erg meegeleefd in de hoofdpersoon. Soms dacht ik ook echt dat ik daar niet zou willen leven in de 13e eeuw. Als ik Dolf was geweest had ik me eerst beter in de gedachten en de gewoontes van de mensen verplaatst. Hierdoor zouden er minder meningsverschillen tussen de werkelijke leiders en Dolf zijn ontstaan.

Het is ook vrij geloofwaardig wat er allemaal in het boek gebeurd. Behalve dat er natuurlijk echte kinderkruistochten werden hegouden en dat ze daarna gewoon als slaaf werden verkocht. We kunnen nu ook nog steeds niemand terugflitsen naar het verleden, maar er zit ook veel waarheid over het leven in de Middeleeuwen. Ik denk dat dat niet zo snel zou gebeuren. De bouw van het verhaal zit goed in elkaar met een goede volgorde. Maar daardoor is het boek niet meer of minder interessant. Ik vind de originaliteit erg goed er toch heel veel kleine dingetjes zijn die je niet verwachtte. Het boek heeft veel droevige, ontroerende en spannende stukken Ze is erg goed in de tijd meegegaan en veel interessante dingen verteld. Het zijn altijd mooie zinnen soms moest ik wel even nadenken voordat ik de zin snapte. Maar eigenlijk waren de zinnen vrij gemakkelijk. Het is ook op zo’n manier geschreven dat je een duidelijke indruk krijgt hoe het leven vroeger er echt aan toe ging. Daardoor is het boek erg leerzaam. Ik vond het jammer dat het boek uit was. Het was gemakkelijk te lezen, buiten een paar moeilijke plaatsnamen waarbij je het kaartje achter in het boek moest gebruiken om verhaal te kunnen volgen. Ik geef er als beoordelingscijfer een 9 voor.

Extra:

Thea Beckman is geboren op 23 juli 1923 in Rotterdam. Ze was enig kind. Ze mocht niet studeren van haar vader. Ze wilde graag schrijfster of ontdekkingsreizigster worden. Ze trouwde op haar eenentwintigste en kreeg drie kinderen. Toen haar kinderen groot waren volgde ze een middelbare schoolopleiding en ging daarna psychologie studeren in Utrecht. Met schrijven begon ze in 1947. Eerst verhalen in jeugdtijdschriften en journalistieke stukjes in kranten daarna begon ze met boeken schrijven. Voor een aantal heeft ze prijzen ontvangen. Voor Met Korilu de griemel rond en voor Stad in de storm kreeg ze een zilveren griffel en voor Kruistocht in spijkerbroek zelfs een gouden griffel.