Uitgever
Uitgeverij Lemniscaat, Rotterdam. Jaar van uitgave
1973
Structuur
Het boek bestaat uit 23 hoofdstukken. Genre
Geschiedenis / avonturenverhaal. Verklaring titel
Dolf werd teruggeflitst in de tijd en kwam terecht in een kinderkruistocht; hij liep hierin mee in zijn spijkerbroek. Plaats
Het verhaal speelt zich af in Duitsland, Italie en Sicilie, en een stukje in het lab waar de tijdmachine staat. Tijd
Het verhaal speelt zich af in de Middeleeuwen en een klein stuk in de 20ste eeuw. Perspectief

het boek is vanuit een vertellersperspectief geschreven en dat blijft het hele boek zo. Wanneer het over Rudolf gaat, lees je wat hij denkt en voelt. Gaat het bijvoorbeeld over Leonardo lees je hoe hij dingen ziet en beleeft. Personages
De hoofdpersonen zijn Rudolf en Leonardo. De bij personen zijn de monniken Anselmus en Nicolaas. Rudolf: hij is een rustige jongen, hij denkt eerst goed over de dingen na voor dat hij iets gaat doen. Hij kan goed leiding geven en de kinderen hebben ontzag voor hem. Hij is vriendelijk, leeft met de kinderen mee in moeilijke tijden en probeert ze moed in te spreken. Door zijn kleding (spijkerbroek) valt hij ontzettend op en zijn veel kinderen in het begin bang voor hem, omdat ze die kleding nog nooit hebben gezien. Leonardo: is een heel rustige jongen. Hij praat weinig, maar is heel slim. Hij is heel aardig, zorgzaam voor de kinderen, spreekt ze moed in en helpt ze overal bij, hij is geduldig. Anselmus: is een gemene man, hij houdt alleen rekening met zichzelf. Hij wil graag veel macht en aanzien en veel geld, het maakt hem niet uit op wat voor manier hij daar aankomt.Nicolaas: hij praat niet veel, hij heeft geen eigen mening, hij laat zich beïnvloeden door anderen. Thea Beckman
Andere boeken van deze auteur: Geef me de ruimte; het rad van fortuin; triomf van de verscheurde aarde. Dit boek heeft een prijs gekregen, de Gouden Griffel en een Europese Prijs, in 1974 en 1976. Inhoud van het boek
Dolf woont in Amstelveen. Zijn vader kent twee professoren. Dolf gaat bij hen op bezoek, ze zijn bezig met een tijdmachine. Dolf wil graag zelf wel terug in de tijd. Dolf weet de professoren over te halen. Na een aantal voorbereidingen zal hij naar Frankrijk in de Middeleeuwen gaan. Maar door een foutje in de tijdmachine komt hij in Duitsland van de Middeleeuwen. Ze hebben afgesproken om over een paar uur terug te zijn op dezelfde plaats als hij aankwam, daarom markeert Dolf de steen waarop hij staat bij aankomst met zwart en geel krijt. Dolf gaat op weg naar het stadje in de verte. Na een paar honderd meter ziet hij drie mannen vechten. Het zijn twee mannen op paarden die een derde man op een ezel aanvallen. De man met de ezel heeft een grote knuppel waarmee hij zich aardig goed verdedigen kan. Toch besluit Dolf de man met de ezel te helpen. Samen verslaan ze de twee struikrovers. Samen lopen ze naar een andere plaats in het bos. De man met de ezel zegt dat hij Leonard heet. Dolf stelt zich voor als Rudolf van Amstelveen. Ze kunnen elkaar niet gemakkelijk verstaan want Leonard spreekt een oude taal die lijkt op oud Nederlands en op Duits. Dolf leert Leonard de Arabische wiskunde. Na een tijdje praten ziet Dolf op zijn horloge dat hij terug moet gaan. Maar als hij terugloopt ziet hij op de weg waar hij een paar uur geleden was aangekomen alleen maar kinderen. Kinderen zover als hij kan kijken. Hij zoekt naar de plaats waar hij aangekomen is. Opeens ziet hij een jongen staan op de plaats die hij gemarkeerd heeft. Hij probeert de jongen weg te krijgen maar hij wil niet weg. Plotseling is de jongen verdwenen. Dolf begrijpt dat het te laat is. Toch wachtte hij nog een tijd op de gemarkeerde plaats. Er gebeurt niks. Nadat hij een beetje verwerkt heeft dat hij misschien nooit meer terug zou kunnen naar zijn eigen tijd, gaat hij Leonard zoeken. Als hij Leonard gevonden heeft, besluiten ze samen met de kruistocht mee te gaan naar Spiers. Dolf en Leonard zien hoe erg het is, kinderen met bloedkorsten op hun blote voeten en kinderen die van uitputting langs de kant van de weg sterven. Ze vragen aan kinderen waarom ze deze tocht ondernemen. De kinderen zeggen dat ze onderweg zijn om Jeruzalem te veroveren in opdracht van God. Ook zeggen ze dat Nicolaas uitverkoren is om de kruistocht te leiden. Als ze 's avonds bij Spiers aankomen doen de bewoners van Spiers de poort niet open. Het kinderleger moet dus buiten in het open veld overnachten. 's Nachts breekt er een hevig onweer los en een deel van de stad Spiers verbrandt. De inwoners zijn er van overtuigd dat het een straf van God is omdat ze het heilige kinderleger niet hebben binnen gelaten en komen de volgende ochtend met voedsel naar de plaats waar het kinderleger overnacht. Na een goede maaltijd gaat de gigantische groep kinderen op weg. Dolf en Leonard lopen in de achterhoede om uitgeputte kinderen op te pikken. Dolf vraagt verder over de heilige zending. De kinderen vertellen dat een van de monniken genaamd Anselmus die Nicolaas begeleiden op zijn tocht zegt dat de zee zal wijken net zoals hij dat deed voor Mozes. Dolf vindt dat de hele kruistocht niet goed geregeld is, daarom gaat hij naar de leiding. Hij zegt dat het beter kan en vertelt dat als je het in groepen verdeelt het veel beter gaat. Vooral Dom Anselmus is het niet eens met zijn plan maar omdat de andere monnik, genaamd Johannes, hem om weet te praten, mag Dolf zijn plan uitvoeren. Nadat hij de kinderen in groepen heeft verdeeld gaat het veel beter. Er sterven veel minder kinderen, er is meer voedsel en minder ruzie. Als ze aankomen in Rottweil worden ze niet echt gastvrij ontvangen. Er is niet veel voedsel meer. Dolf bedenkt dat hij nog Nederlands geldt heeft. Hiermee weet hij in de stad genoeg broden te kopen voor het hele kinderleger. Ook worden een paar kinderen ziek. Ze blijken te lijden aan Scharlaken Dood (Pest). Hierdoor moet het leger een tijd hier blijven. Dolf weet door goede maatregelen te nemen de Scharlaken Dood uit te bannen. Dom Anselmus wil om over de Alpen te komen een gevaarlijke route nemen, maar Dolf weet hem ervan te overtuigen dat ze beter een iets langere, maar veel minder gevaarlijke route kunnen nemen. Eerst steken ze het Karwendel gebergte over. Hierbij sterven veel kinderen. Als ze het Karwendel zijn gepasseerd komen ze in een gebied van een roofridder. Er worden tientallen kinderen weggeroofd. Maar met een slimme list weten Dolf en een paar andere kinderen de geroofde kinderen te bevrijden. Daarna vervolgen ze hun weg en na een aantal dagen komen de Alpen in zicht. Ook de Alpen eisen weer veel slachtoffers. Na de Alpen denken veel kinderen dat ze bij de zee zouden komen, maar tot hun groote teleurstelling komen ze op een grote kale vlakte. Tijdens de reis over die vlakte blijven veel kinderen in plaatsen waar het kinderleger langskomt. Ook Leonard neemt afscheidt omdat hij naar zijn ouders in Pisa gaat. Met nog maar een groep van ongeveer 1500 kinderen bereiken ze de zee. De avond dat ze daar overnachten vertelt Dom Johannes dat de hele kruistocht een leugen is en als de zee niet zal wijken voor Nicolaas er schepen komen die de kinderen naar Afrika brengen om ze daar te verkopen als slaven. Die ochtend zal Nicolaas de zee laten wijken. Dat lukt natuurlijk niet. De kinderen worden zo boos dat ze Nicolaas doden. Dolf weet de kinderen tegen te houden om mee te gaan op de boten die zogenaamd naar Jeruzalem gaan. Ook Leonard duikt weer op, hij is de kruistocht achterna gekomen. Samen met Dolf probeert hij de kinderen te kalmeren. Een aantal kinderen wil toch nog door naar Jeruzalem. Dolf en Leonard besluiten om samen met hen die verder willen verder te gaan naar Bari, een plaats in de punt van Italië. Daar aangekomen kunnen de kinderen met schepen naar Venetië, om daar de winter door te brengen en daarna weer verder te trekken. Dolf vindt in Bari een bericht uit de toekomst. Hij kan de volgende dag terug. Die dag is hij op tijd op de goede plaats. Maar er komt een stoet met mensen aan die dreigen hem aan de kant te duwen maar net op tijd wordt hij teruggehaald naar zijn eigen eeuw. Mening over het boek
Ik vind het ontroerend en echt. Ontroerend als je leest hoe kinderen lijden op hun weg naar Jeruzalem en wat ze daar voor over hebben, alles lijkt heel echt, je kunt je goed invoelen in de kinderen wat ze meemaken.