Feitelijke gegevens over het boek

Gebruikte druk: 4e
Verschijningsdatum 1e druk: februari 2009
Aantal bladzijden: 175
Uitgegeven door: Nieuw Amsterdam

Beschrijving van de cover

Op de nogal schreeuwerige omslag met grote vette letters de naam van de schrijfster en de titel van het boek is ook nog een cartoon te zien van ene vrouw met grote tieten en een dikke buik. Alles past goed bij de inhoud van het boek.

Opdracht

Het boek wordt opgedragen aan de zoon van Claudia en Conny: Bing

Genreaanduiding van het boek

Eigenlijk lijkt het boek nog het meest op een verzameling columns over zwangerschap en de bevalling. De hoofdstukken zijn kort en beschrijven telkens een week van de zwangerschap. De inhoud van het boek is erop gericht de roze wolk rondom de zwangerschap bij een vrouw wat realistischer te vertellen.
Enkele kenmerken:
Het boek is autobiografisch: het gaat over de zwangerschap van Claudia de Brei zelf
Het boek is fragmentarisch door het columnachtige karakter
Het boek is humoristisch, af en toe zelfs enigszins cynisch.

De flaptekst

'Dat ik ooit een boek zou schrijven over zwangerschap leek me een jaar geleden nog even waarschijnlijk als dat Daphne Deckers een boek zou schrijven over de agrarische toepassingen van de rupsband in Litouwen. Praten over zwangerschapsverschijnselen vond ik wijvengezeik. Woorden als “voedingsbeha” en “zoogkompressen” kon ik alleen maar uitspreken als ik Adolf Hitler nadeed.'
Het ultieme boek voor aanstaande vaders en moeders
'Ik ben namelijk een reservevrouw. Als alle vrouwen op zijn, dan bel je mij. Mijn beste vrienden zijn mannen, ik haat winkelen en hou van praten over het ontstaan van het heelal, de nieuwe Volvo XC70 en de lippen van Angelina Jolie. En toch ben ik de aangewezen vrouw om jou door deze negen maanden heen te slepen. Want ik weet hoe het is. En mijn ervaring is dat je daar het meeste aan hebt. In Krijg nou tieten staan de verhalen van een vriendin die je zelfvertrouwen kan geven, alleen al vanwege dit simpele feit: een kind krijgen is geen kattepis. Maar als ik het kan, kan jij het zeker.'

Structuur en/of verhaalopbouw

Het is een chronologisch opgebouwd boek, waarin de korte hoofdstukken worden aangegeven met het nummer van de zwangerschap. Het begint dus met week 1 en loopt zo genummerd door naar week (de bevalling) Daarna zijn er nog enkele hoofdstukken over de naweeën van de zwangerschap. (bijvoorbeeld over de bekkeninstabiliteit die Claudia na de bevalling had opgelopen) Na elke weekaanduiding volgt er een cursief gedrukte (meestal) korte tekst die een citaat is van iets wat in die periode blijkbaar gezegd is.
Het boek eindigt met de tekst van een liedje dat Claudia voor Bing heeft geschreven, Jouw Liedje
Er is eigenlijk sprake van een verzameling columns over hetzelfde thema.

Gebruikt perspectief

Er een ik-perspectief. Claudia de Breij is de ik-figuur die achteraf vertelt wat er tijdens haar zwangerschap, de bevalling en de weken erna geschiedt. In dit geval vallen hoofdpersonage en schrijfster vrijwel volledig samen.

De tijd van het verhaal

De bevalling zou plaats vinden in de eerste week van juli 2008. Maar Bing kwam enkele weken vroeger en hij werd op 17 juni 2008 geboren. Het boek beschrijft de maanden van de zwangerschap en de eerste weken erna. Grofweg is de tijdsaanduiding dus van eind oktober 2007 tot aan juli 2008.

De plaats van handeling

Claudia de Brei woont in Utrecht met haar vrouw Conny Kraaijeveld. Het is dus niet verwonderlijk omdat het een autobiografisch verhaal is dat het verhaal zich ook afspeelt in
Utrecht.

Samenvatting van de inhoud

Er is een columnachtige inhoud waarin zwangerschap en bevalling de rode draad vormen.
Het fragmentarische zit daarom ook in deze samenvatting opgesloten.
- Claudia en Conny zijn getrouwd: ze hebben een kinderwens. Omdat Conny tien jaar ouder is dan Claudia, zal de laatste zich laten insemineren en de bevalling doen.
- Er is een zaaddonor gevonden: de bevruchting vindt plaats door een injectiespuit.
- Meteen is Claudia zwanger blijkt uit een test.
- Ze mag diverse keren tijdens de zwangerschap een extra test doen. Omdat ze nogal bekend is, mag ze dan via de zijingang het ziekenhuis betreden.
- Op een bepaald moment besluiten ze het grote nieuws aan de opa’s en oma’s te vertellen. Triest is wel dat de vader van Conny de geboorte niet zal meemaken, omdat hij in de loop van de zwangerschap kanker krijgt en overlijdt. (week 12)
- Ze maakt het bericht na 14 weken zelf bekend via RTL Boulevard in de hoop zo de boulevardpers van zich af te houden. (week 14)
- In het begin is ze nogal misselijk, groeien haar borsten (zie titel) en vindt ze zich seksueel onaantrekkelijk. Dat alles beschrijft ze op komische wijze.
- De eerste weken hebben Conny en Claudia al een meningsverschil over hoe de kleine moet gaan heten.(Kraaijeveld of De Breij) (week 8). In week 16 geeft Conny aan dat ze het goed vindt dat de kleine De Breij gaat heten. In een later stadium wordt beslist dat een zoon Bing zal heten. (week 29) naar Bing Crosby.
- Uiterst kritisch is Claudia over de verloskundige goeroe Beatrijs Smulders die in haar publicaties beweert dat een moeder minstens een jaar bij haar kind moet blijven en borstvoeding moet geven etc. Claudia breekt die kritiek beetje bij beetje op grove maar ook humorvolle wijze af. (Week 9)
- Claudia blijft gewoon haar werk doen op het podium. Dat is soms best zwaar. Maar ze baalt als iedereen zich ermee gaat bemoeien en bijvoorbeeld vraagt of de kleine geen last heeft van de knalharde drumsolo die ze op het laatst in haar programma doet. (week ) Ze besluit daarom een FAQ-lijst voor bij haar optredens te maken. Dan kan iedereen antwoord krijgen op de meest stompzinnige vragen.
- Ze doet zwangerschapsgymnastiek bij haar thuis en dat is een hoofdstuk waarin ze begrip toont voor mannen die eventueel niet zouden meegaan op zo’n cursus. Conny weigert namelijk dat ook te doen. (week 17)
- Een ander nadeel is vergeetachtigheid: zo laat ze bij de crematie van haar schoonvader gewoon de sleutels in de auto steken onder het motto “Wie steelt er nu een auto bij een crematorium?” (week 22)
- Haar moeder mag ook een keer mee naar een extra echo-opname. Ze stelt aan de verpleegkundige de vraag of die al kan zien of de baby haartjes heeft. (week 30)
- Een zwangerschap is hard werken, zegt ze tegen een oom in de familie die ook een dikke buik heeft. “Bind maar eens een kratje bier op je buik.”
- De bevalling komt te vroeg. Ongeveer drie weken voorde geplande datum breken haar vliezen en moet ze naar het ziekenhuis voor een controle. De dokter denkt dat het nog wel drie dagen kan duren en stuurt haar weg, maar de ontsluiting gaat heel snel. Claudia praat over de helse pijnen die de bevalling veroorzaakt. Op een bepaald moment moet ze gaan persen en wordt ze natuurlijk ook nog in geknipt. Het insmeren van het gebied tussen vagina en anus met olie heeft dus niet geholpen. Maar ze is wel heel erg blij met Bing in haar armen. (week 38 t/m 42) Het is 17 juni 2008.
- Naweeën: het is ook de weken erna niet allemaal rozengeur en maneschijn. Claudia kampt met naweeën. Bovendien kampt je lichaam ook nog met problemen. Bij haar in het bijzonder was dat de bekkeninstabiliteit, maar ook je figuur (buik en borsten) zijn natuurlijk niet meteen in de oude vorm terug. (week + 1)
- Week 2+ : protocoltips voor het kraambezoek: komt nooit te vroeg- zeg altijd dat de baby mooi is, zegt dat de moeder bijna weer op haar gewicht zit, koop ook een cadeautje voor de moeder
- Week 3+ : Claudia breekt de voordelen van de borstvoeding beetje bij beetje af….Flessenvoeding is ook best gezond en het kan de moeder rust geven doordat ook de partner een fles kan geven.
- Week 5 + tot 5200 . Ze is erg gelukkig met de baby. Ze is ook niet van plan een vervolg op deze gebeurtenis te schrijven.
- Het boek eindigt met de tekst van het liedje Jouw liedje”dat ze voor Bing geschreven heeft. “De eerste versregels luiden: Mijn hart sloeg even over. Toen dat van jou begon. Ik kon het niet geloven. Niet geloven dat het kon. Als er nu een wedstrijd was tussen mij en de zon. Wie het hardste stralen kon. Dan denk ik dat ik won …” Het gehele liedje is gratis te downloaden op de site van de uitgever: www.nieuwamsterdam.nl

Titelverklaring

“Krijg nou tieten.” is een uitdrukking die onder een van de eerste hoofdstukken (week 4) staat vermeld. In dat hoofdstukje wordt voornamelijk gesproken over de groei van de borsten van de cabaretière tijdens de eerste weken van de zwangerschap.

Thematiek en interpretatie

Het is niet moeilijk aan te geven wat de thematiek van het boek is. In het voorwoord zegt Claudia dat ze zich altijd heeft geërgerd aan publicaties rondom de zwangerschap en de bevalling. Alles wordt zo rooskleurig voorgesteld dat ze zich heeft voorgenomen om de waarheid omtrent zwangerschap en bevalling wil vertellen. Ze wil daarvoor haar cabaretvoorstelling niet misbruiken, anders wordt het meteen weer “vrouwencabaret.”
Daarom staan in dit boekje de voor -en nadelen van zwangerschap voor de vrouw op een rijtje.
In een interview in De Volkskrant van 13 juni 2009 zegt Claudia over de inhoud van het boek : In je boek over je zwangerschap schop je behoorlijk aan tegen de roze wolk. (vraag)
‘Dat vind ik nou onzin, zo ervaar ik het zelf helemaal niet. Ik vond het eigenlijk een grote roze wolk, want een kind krijgen is gewoon helemaal te gek. Wat ik alleen maar wilde zeggen was: je bent niet de enige zwangere die jeuk aan d’r tieten krijgt, en die zich na de bevalling voelt alsof er een Leopard-tank over haar is heengereden. En ik wilde een beetje tegenwicht bieden tegen zo’n Beatrijs Smulders, die vindt dat een kind een jaar borstvoeding moet krijgen van een moeder die alleen maar thuiszit. Een jaar thuiszitten! Voor mij zou het geestelijke zelfmoord zijn. Natuurlijk is er wat voor te zeggen als jij het jn vindt veel bij je kind te zijn. Maar ik vind het storend dat je bij voorbaat een slechte moeder of een mislukte vrouw bent als je niet zo denkt en voelt. ‘Ik las een artikel in de krant over lui ouderschap, dat sprak me wel aan. Mijn werk dwingt me tot een zeker lui ouderschap, en dat is maar goed ook voor het jochie. Ik vind het zo leuk met ’m, als ik niet uitkijk zit ik er bovenop. Alles wat ik doe, doe ik full force. Als ik werk, ben ik volop aan het werk. Maar als ik met mijn jongen ben, ben ik ook volop met mijn jongen.’

Beoordeling scholieren.com

Het boekje is erg humoristisch en geschreven in de stijl die je (eventueel) kent van de cabaretteksten van Claudia. Als je enkele programma’s van haar hebt gezien, komt de stijl je bekend voor. Ze neemt bepaald geen blad voor haar mond, en smijt af en toe met krachttermen en schuttingwoorden.

Enkele voorbeelden van haar taalgebruik:
(blz. 16) “Het zit tot onder je oksels, hoor, je kunt wel opstaan.”Met deze woorden -uit de mond van een vriendelijke gynaecoloog in opleiding- begon het bestaan van mijn kind. Ik geef toe, het is niet bepaald: “Oh schatje, ja!”of: “ik hou van je “. Of desnoods”Dank u, welterusten, maar ik worked for me. Ik was zo zwanger als een konijn, in één keer. En daar ging het om.
(blz. 20) Maar die tieten. Jezus man. Wat een tieten. Eerst dacht ik nog: ik moet vast gewoon ongesteld worden, maar ze bleven maar groeien. En ze voelen anders dan wanneer je premenstrueel (gatverdamme vies woord) bent. Ze voelen voller, gespannener, een beetje, ja , nou , ehm, hitsig wel. Of zo.”
(blz. 40 ) En als die vrouw (Beatrijs Smulders) zegt: “Vrouwen moeten ene jaar thuisblijven”, en het kabinet (met een minister van Jeugd en Gezin van streng christelijke signatuur) daarover adviseert, dan hou ik mijn hart vast. Straks moet ik een jaar thuiszitten , van Beatrijs. Terwijl dat helemaal niet leuk is: voor mij niet, voor mijn kind niet, voor niemand niet. Blijf van mijn werk af, Beatrijs.
(blz. 161) “ Zeg tegen de moeder: “ jeetje, jij bent alweer helemaal op gewicht, he? Kan me niet schelen of de moeder op een walrus lijkt, of op een hangbuikzwijntje, of op Robert Jensen, je zegt dat ze slank is. Dat zou jij ook willen horen als je de afgelopen negen maanden bent uitgegroeid tot de Teletubbie-versie van jezelf. “

Door de stijl maar ook door de sterk relativerende inhoud rondom de zwangerschap zou ik toch een advies willen geven aan docenten om het boek op de literatuurlijst toe te laten. Het is heel toegankelijk voor scholieren en de stijl is alleszins de moeite waard. Omdat ik het boek tot de columnliteratuur wil rekenen, zou ik daarom 1 punt voor de literaire waardering willen toekennen. Dat gebeurt in ons systeem ook voor de columns van Youp van ’t Hek en Martin Bril.
Waarschijnlijk zal het boek meer aftrek vinden onder de categorie meisjes(mavo, havo en vwo) maar die zullen zich waarschijnlijk kostelijk amuseren bij de goedbedoelde advisering van Claudia de Breij omtrent de roze nevelen van de zwangerschap en de bevalling.
Voor jongens van die leeftijdsklasse is het boek waarschijnlijk minder geschikt, ook al besef ik dat het een nogal rollenpatroonbevestigende opmerking is. Waarschijnlijk moet je als man een zwangerschap van je vrouw hebben meegemaakt om alles goed te kunnen aanvoelen.

Relevante recensies

Eigenlijk zijn er op internet geen recensies van dit boek verschenen.

Over de schrijfster en eerder gepubliceerde werk

Bron: website schrijfster

Geboren worden, op 13 maart, 1975, te Utrecht. Na een eclatant succesvol doorlopen kleuterschool-, en een al even klaterende lagere school-periode te Hagestein ging Claudia naar de middelbare school. Het KWC in Culemborg. Daar heeft ze acht van haar beste jaren doorgebracht met het volschrijven van de schoolkrant, vanaf haar 16e erg veel op het podium gestaan en tussen de bedrijven door een mavo- havo- en een vwo- diploma gehaald.
In 1995 trok ze terug naar Utrecht en studeerde lafjes Algemene Letteren. Twee jaar later was ze een propedeuse en veel liefdes- en levenservaring rijker. Ze besloot te besluiten, ze durfde te durven: ze stopte met haar studie. Die was so wie so nooit meer dan een dekmantel geweest om te worden wat ze wilde zijn: cabaretier.
Ze wist dat ze daar niet zo 1,2,3 van zou kunnen leven dus werkte ze achtereenvolgens voor Stadsomroep Utrecht, Radio M, Radio West, RVU’s Kaap de Goede Hoop, BNN United en NPS ...& dit is Claudia en AD. In de respectievelijke functies van verslaggever, presentator, columnist en DJ. In 2003 stapte ze over naar de VARA.
Voor die omroep maakte ze t/m april 2007 op 3fm het dagelijkse lunchprogram Claudia d’r op. Verder deed ze op televisie achtereenvolgens VARA Laat, VARA Live, De Wereld Draait Door, Claudia’s Showboot en Thank God it’s Friday.
In het theater, waar het allemaal om ging, groeide ze ondertussen gestaag. Samen met Sander Geboers en Rogier Wagenaar, haar componisten, muzikanten en vertrouwelingen tot in den doet maakte en speelde ze achtereenvolgens de programma’s De Wilde Frisheid, Claudia Zuigt, Hallo Lieve Mensen en iClaudia.
Van Claudia Zuigt bracht ze een DVD uit met als dubbel-DVD-bonus De Wilde Frisheid erbij. Ook Hallo Lieve Mensen is uit op DVD. Op CD verscheen in 2005 het eerste studio-album Niet Alleen. In 2008 kwam de live-registratie Claudia in Carré uit en dit jaar de nieuwe CD 'Samen wakker worden, ergens heen, lekker eten en weer slapen'.Daarnaast is ze op 17 juni 2008 bevallen van haar zoon Bing Cornelis Bram de Breij. En uitgeverij Nieuw Amsterdam gaf dit jaar haar eerste boek uit: “ Krijg nou tieten!”