De beschrijving van je leeservaring
Primaire gegevens van het gelezen werk
Auteur: K. van Kooten
Titel: Koot graaft zich autobio
Ondertitel: -
Verschenen in: 1979
Aantal blz.: 164
Leestijd: 5 uur
Uitgelezen op: 20 oktober 2003
Verantwoording van de keuze
De voornamelijkste reden is dat ik een boek voor school moet lezen. Dit boek werd mij aangeraden door een klasgenoot. Het boek is ook niet zo dik en heeft plaatjes.
Verwachtingen vooraf
Ik verwachte dat het boek over het leven van Kees ging vanwege de titel. Ook dat het een grappig boek zou zijn omdat Kees ook cabaret heeft gedaan. Dit werd me ook verteld door ene klasgenoot.
Eerste reactie achteraf
Ik vond het een grappig en mooi geschreven boek.
Korte Samenvatting van de inhoud
Op het ijs
Als kind probeert Kees indruk te maken op een meisje, wanneer hij op de ijsbaan is. Het meisje ziet hem niet staan en Kees wenste dat hij ijshockeyschaatsen had en dat hij beter kon schaatsen.
Schrijver worden
Kees denkt terug aan de tijd dat zijn vader hem mee nam naar de jaarlijkse boekenmarkt. Zijn vader zei tegen Simon Carmiggelt dat Kees erg goed is in Nederlands. Ook beschrijft hij de eerste briefjes en verhaaltjes van zijn zoon Kasper.
Een koffer met poep
Het gezin van Kooten gaat op vakantie met een camper. De kinderen vinden het geweldig om rijdend hun behoefte te doen, op het chemische weeceetje en deze zit dan ook altijd snel vol. Omdat Kees het een ramp vindt om dat ding iedere keer weer te legen, gaan ze de laatste week in een hotel. Een hotelmedewerker biedt aan om te helpen de spullen te dragen en voordat Kees nee kon zeggen, had die arme man de koffer met poep in zijn handen. Aangezien je zo’n ding op een speciale manier moest dragen, ging de hele inhoud over de vloer. Hierdoor is Kees de rest van de week niet meer van zijn kamer afgekomen.
Van de hoge
Kasper wil van zijn knuffel af, want hij vindt zichzelf nou al een grote jongen worden. In het begin heeft Kasper er nogal moeite mee, om zonder Snoopy te slapen. Als Kees, Kasper en het meisje dat bij de buren logeert, meeneemt naar het zwembad, springt Kasper van de hoge duikplant, om indruk te maken op het meisje. Vanaf dat moment vindt Kasper dat hij heel goed zonder Snoopy kan.
De gestranden
Als Kees met Kasper op vakantie gaat naar Kreta, Kees stopt met roken, maar stiekem rookt hij af en toe toch een sigaretje. Ze kunnen op de terugreis, net als dertig anderen, niet met het vliegtuig mee. Kees wordt als reisleider gebombardeerd, begint direct weer te roken en ze worden ondergebracht in een goedkoop en eigenlijk gesloten hotel. Het hotel kent allerlei gebreken, maar door de overvloedige drank wordt het nog best een gezellige extra dag.
Naast de rails
Wim de Bie, Jaco Groot en Kees gaan naar Antwerpen, om reclame te zitten op de Grote Boekenbeurs. Als hij besluit om in Den Haag uit te stappen, om een paar kranten te kopen, mist hij de trein. Hij gaat op bezoek bij zijn ouders, want die wonen in Den Haag. Toen hij ’s avonds weer thuis was, belde Bie hem op en vertelde dat er een misverstand was geweest. Er hadden zo’n duizend Belgen, al een half uur zitten wachten, op de aanvang van het ‘circa een uur durend optreden van het Simplisties Verbond uit Nederland’. En toen Bie het hele verhaal vertelde en had gevraagd wie hem geloofde, was er slechts één die zijn hand had durven opsteken, Bie dacht dat het Jaco was geweest.
Het haar van mijn vader
Kees had zonder moeite altijd zijn vader kunnen vinden tussen veel mensen, want dat egaal-grijze haar kon hij uit duizenden herkennen. Op Kees’ wintersportvakantie krijgt hij te horen dat zijn vader is overleden. Later in de rouwkamer ziet hij dat zijn vaders haar in een scheiding is gekamd. Na overleg, kamt hij het samen met zijn zus netjes achterover.
Zijn zakagenda
Na het overlijden van zijn vader gaat hij bij zijn moeder langs, ze hebben het over wat er allemaal veranderd is, nu vader van Kooten er niet meer is. Kees neemt zijn zakagenda’s mee, want zijn moeder durft ze niet te lezen.
Zijn koffer
Kees leent de oude koffer van zijn vader, als hij op reis gaat naar Amerika. Hij probeert zich los te maken van zijn verleden. Als zijn vuile wasgoed zelfs in zijn trombonekoffer moet, koopt hij een grote nieuwe bruinleren koffer. Hij draagt nog een tijdje drie koffers rond, maar laat dan de oude van zijn vader in een hotel staan.
Zijn schoenen
Omdat Kees zijn vader altijd zo’n pijn in zijn voeten had, liet Kees een keer schoenen op maat maken en zijn vader was er erg gelukkig mee, want hij had voor het eerst geen pijn meer. Toen Kees aanbood om nog een paar te laten maken, wilde zijn vader dit perse niet. Later las Kees dan ook in zijn vaders zakagenda, dat hij niet zo lang meer had te leven en dat hij dan nog maar twee maanden op zijn nieuwe schoenen had kunnen lopen.
Mijn fietsen
Kasper krijgt van Kees een racefiets, want die had hij zelf zo graag willen hebben. Kees was vroeger met zijn vader in een fietsenwinkel geweest en had niet durven zeggen dat hij de fiets niet mooi vond. Hij durfde toen niet op die fiets naar school en zei tegen zijn vader dat hij de fiets niet wilde. Nu rijdt Kees af en toe een rondje door de achtertuin op Kaspers fiets.
In de tent
De vader van Kees ging vroeger, meestal in zijn eentje naar Italië, om Anke op te zoeken. Kees ging nu samen met zijn moeder zijn zus opzoeken. Dankzij een uitgebreide gedetailleerde routebeschrijving van zijn vader, koste het hem weinig moeite om het te vinden. Ze hebben de tent mee genomen, want Anke gaat op vakantie, haar moeder past zolang op het huis. ’s Avonds rijdt Kees al weer naar huis. In Zürich ziet hij een mooie vrouw, met zeer grote borsten en hij lacht naar haar. Even later zit ze bij hem in de auto en ze blijkt een hoertje te zijn, dus zegt Kees dat hij een “very busy Dutch businessman’ is en als ze uitgestapt is, rijdt hij in één ruk door naar huis.
De verdieping
Tijd en Ruimte
De vertelde tijd is Kees zijn leven.
Het verhaal speelt zich af in verschillende plaatsen in Nederland en ook in de landen België, Frankrijk, Italië, Griekenland en Amerika.
De wijze van vertellen
Het verhaal is geschreven in de ik-persoon
Spanning
Er zit vrijwel geen spanning in het boek, alleen humor.
Thema en motieven
Het thema is omgaan met normen en waarden van het alledaagse leven.
De motieven in dit boek zijn: jeugd, ouders, liefde. In het boek heeft hij het vaak over zijn jeugd en hij praat ook veel over zijn ouders, bijvoorbeeld over het overlijden van zijn vader en dat hij met zijn moeder naar Italië gaat, nadat zijn vader overleden is. Ook heeft hij het vaak over zijn vrouw(B.) en kinderen(Kasper en Kim) waar hij veel van houdt.
Personages
Er is in dit verhaal maar één hoofdpersoon, nl. Kees van Kooten zelf. Zijn vrouw, de kinderen en zijn ouders spelen maar een beperkte rol in het verhaal zelf.
Karakterbeschrijving van Kees van Kooten
Innerlijk:
Van Kooten beschrijft zichzelf in dit verhaal als een gevoelige, soms zelfs bijna sentimentele man. Verder is hij nogal een stuntel. Ook is hij ijdel, maar door in de verhalen vaak met zichzelf te spotten is dat verder niet irriterend.
Gevoelig:
B. zou het laten doen, want ik moest zogenaamd naar de studio. Dag Leneknul, dag knappe wonderpoes van me. Een lange zoen op zijn verschrompelde kop, waar ik nog één krachteloos kwekje voor terugkrijg. Niet meer omkijken, zachtjes de deur achter me dicht doen.
Streven:
In het boek staan meer verhalen over een dag of periode uit Kees' leven. Er komt niet echt een duidelijk streven naar voren, maar ik denk dat Van Kooten er vooral naar streeft een gelukkig gezinsleven te lijden.
Titel, ondertitel en motto
De titel is een goed voorbeeld van de stijl van K. van Kooten. Hij gebruikt veel geheel nieuwe woorden (neologismen) en ook zijn zinsconstructies zijn opvallend. Zo probeert van Kooten clichés te vermijden. Een aantal van de verhalen zijn autobiografisch, van Kooten graaft dus in zijn verleden.
Het boek bevat geen ondertitel en motto.
Het eindoordeel
De persoonlijke beoordeling
Onderwerp
• Het is duidelijk waar het onderwerp over gaat. Het zijn gebeurtenissen in het leven van Kees van Kooten.
• Het onderwerp vind ik niet interessant, maar ik vond het boek wel leuk.
• Ik heb nog nooit over dit onderwerp nagedacht en het boek heeft me ook geen nieuwe kanten laten zien.
• Ik ben niet anders over dit onderwerp na gaan denken.
• Ik verwachtte niet dat het onderwerp zo zou worden uitgewerkt.
• Er hadden volgens mij geen onderwerpen beter uitgewerkt moeten worden.
De gebeurtenissen
• In het boek is niet echt een belangrijkste gebeurtenis aanwezig.
• De nadruk ligt meer op de gedachten van de hoofdpersoon.
• Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om te blijven boeien, omdat de gebeurtenissen waar gebeurd zijn en de meeste ook wel grappig.
• De gebeurtenissen komen logisch uit elkaar voort.
• Ik vind de gebeurtenissen humoristisch en geloofwaardig.
• De gebeurtenis die de meeste indruk op me heeft gemaakt was het hoofdstuk “de gestranden” ik vond het (stoppen met) roken erg grappig.
• Geen enkele gebeurtenis heeft mij aan het denken gezet.
• De gebeurtenissen spelen zich af in een normale sfeer. Dit heeft geen enkel effect op mij.
• De gebeurtenissen maakten geen indruk op mij, ik zag ze wel voor me.
• De gebeurtenissen bleven me van begin tot eind boeien.
Personages
• Ik kon me goed in de hoofdpersoon verplaatsen, waarschijnlijk omdat het een biografisch verhaal is.
• De personages hebben geen eigenschappen die ik verafschuw of bewonder.
• Ik vind de ideeën van de hoofdpersonage grappig, hij gedraagt zich wel hoe het hoort.
• Ik vind de beslissingen van hem wel aanvaardbaar.
• Ik vind de hoofdpersoon niet voorspelbaar reageren, maar ook niet onvoorspelbaar.
• Ik vind de hoofdpersoon wel sympathiek omdat hij best wel grappig is.
• Van de ik-figuur kom je het meest te weten, omdat die centraal in het verhaal staat.
• Ik hoefde zelf niet veel in te vullen over het innerlijk van de hoofdpersoon. Ik vond dit wel prettig.
Bouw
• Ik vond de bouw niet ingewikkeld, ik vond er ook geen lastige stukken in zitten.
• Het verhaal komt langzaam op gang.
• Alles hangt goed met elkaar samen.
• Het verhaal is niet spannend, dit komt omdat het verhaal autobiografisch is.
• Het verhaal is niet echt boeiend en dit komt waarschijnlijk ook omdat het verhaal autobiografisch is.
• Er is een verhaallijn, omdat er maar een hoofdpersoon is.
• Ik vind de bouw van het verhaal goed bij het onderwerp passen.
• Er wordt niet echt met de tijd gespeeld, er zijn alleen wel terugblikken.
• Er zijn wel terugblikken, maar niet heel erg veel.
• Het eind is duidelijk, dit vind ik handig, want anders denk je de hele tijd aan een verschillende afloop.
• Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van een persoon, dit past goed bij het verhaal. In mijn ogen is dit geslaagd.
Taalgebruik
• Ik vond de tekst niet moeilijk om te lezen.
• Het boek had wel een aantal woordspelingen, maar dit vond ik niet lastig.
• In het boek zijn heel veel gedachtes van de hoofdpersoon, maar dit vond ik niet lastig.
• Ik vind de manier van vertellen niet wijdlopig, uitgesponnen of hoogdravend.
• Ik vind het taalgebruik bij de personage passen, omdat iedereen zo praat.
Eindoordeel
• Ik vond het een leuk en grappig boek, omdat er zoveel situaties in voor komen die iedereen zou kunnen meemaken. Ik ben het gaan lezen omdat ik het vorige boek van Kees van Kooten ook een grappig boek vond en dacht dat dit boek dat ook zou zijn. Mijn eindoordeel is dus goed.
Verwerkingsopdracht
Opdracht 37, verzin een passende ondertitelbij het gelezen werk.
Leuke situaties uit het leven van Kees van Kooten.
Primaire gegevens van het gelezen werk
Auteur: K. van Kooten
Titel: Koot graaft zich autobio
Ondertitel: -
Verschenen in: 1979
Aantal blz.: 164
Leestijd: 5 uur
Uitgelezen op: 20 oktober 2003
Verantwoording van de keuze
De voornamelijkste reden is dat ik een boek voor school moet lezen. Dit boek werd mij aangeraden door een klasgenoot. Het boek is ook niet zo dik en heeft plaatjes.
Verwachtingen vooraf
Ik verwachte dat het boek over het leven van Kees ging vanwege de titel. Ook dat het een grappig boek zou zijn omdat Kees ook cabaret heeft gedaan. Dit werd me ook verteld door ene klasgenoot.
Ik vond het een grappig en mooi geschreven boek.
Korte Samenvatting van de inhoud
Op het ijs
Als kind probeert Kees indruk te maken op een meisje, wanneer hij op de ijsbaan is. Het meisje ziet hem niet staan en Kees wenste dat hij ijshockeyschaatsen had en dat hij beter kon schaatsen.
Schrijver worden
Kees denkt terug aan de tijd dat zijn vader hem mee nam naar de jaarlijkse boekenmarkt. Zijn vader zei tegen Simon Carmiggelt dat Kees erg goed is in Nederlands. Ook beschrijft hij de eerste briefjes en verhaaltjes van zijn zoon Kasper.
Een koffer met poep
Het gezin van Kooten gaat op vakantie met een camper. De kinderen vinden het geweldig om rijdend hun behoefte te doen, op het chemische weeceetje en deze zit dan ook altijd snel vol. Omdat Kees het een ramp vindt om dat ding iedere keer weer te legen, gaan ze de laatste week in een hotel. Een hotelmedewerker biedt aan om te helpen de spullen te dragen en voordat Kees nee kon zeggen, had die arme man de koffer met poep in zijn handen. Aangezien je zo’n ding op een speciale manier moest dragen, ging de hele inhoud over de vloer. Hierdoor is Kees de rest van de week niet meer van zijn kamer afgekomen.
Van de hoge
Kasper wil van zijn knuffel af, want hij vindt zichzelf nou al een grote jongen worden. In het begin heeft Kasper er nogal moeite mee, om zonder Snoopy te slapen. Als Kees, Kasper en het meisje dat bij de buren logeert, meeneemt naar het zwembad, springt Kasper van de hoge duikplant, om indruk te maken op het meisje. Vanaf dat moment vindt Kasper dat hij heel goed zonder Snoopy kan.
Als Kees met Kasper op vakantie gaat naar Kreta, Kees stopt met roken, maar stiekem rookt hij af en toe toch een sigaretje. Ze kunnen op de terugreis, net als dertig anderen, niet met het vliegtuig mee. Kees wordt als reisleider gebombardeerd, begint direct weer te roken en ze worden ondergebracht in een goedkoop en eigenlijk gesloten hotel. Het hotel kent allerlei gebreken, maar door de overvloedige drank wordt het nog best een gezellige extra dag.
Naast de rails
Wim de Bie, Jaco Groot en Kees gaan naar Antwerpen, om reclame te zitten op de Grote Boekenbeurs. Als hij besluit om in Den Haag uit te stappen, om een paar kranten te kopen, mist hij de trein. Hij gaat op bezoek bij zijn ouders, want die wonen in Den Haag. Toen hij ’s avonds weer thuis was, belde Bie hem op en vertelde dat er een misverstand was geweest. Er hadden zo’n duizend Belgen, al een half uur zitten wachten, op de aanvang van het ‘circa een uur durend optreden van het Simplisties Verbond uit Nederland’. En toen Bie het hele verhaal vertelde en had gevraagd wie hem geloofde, was er slechts één die zijn hand had durven opsteken, Bie dacht dat het Jaco was geweest.
Het haar van mijn vader
Kees had zonder moeite altijd zijn vader kunnen vinden tussen veel mensen, want dat egaal-grijze haar kon hij uit duizenden herkennen. Op Kees’ wintersportvakantie krijgt hij te horen dat zijn vader is overleden. Later in de rouwkamer ziet hij dat zijn vaders haar in een scheiding is gekamd. Na overleg, kamt hij het samen met zijn zus netjes achterover.
Zijn zakagenda
Na het overlijden van zijn vader gaat hij bij zijn moeder langs, ze hebben het over wat er allemaal veranderd is, nu vader van Kooten er niet meer is. Kees neemt zijn zakagenda’s mee, want zijn moeder durft ze niet te lezen.
Zijn koffer
Kees leent de oude koffer van zijn vader, als hij op reis gaat naar Amerika. Hij probeert zich los te maken van zijn verleden. Als zijn vuile wasgoed zelfs in zijn trombonekoffer moet, koopt hij een grote nieuwe bruinleren koffer. Hij draagt nog een tijdje drie koffers rond, maar laat dan de oude van zijn vader in een hotel staan.
Zijn schoenen
Omdat Kees zijn vader altijd zo’n pijn in zijn voeten had, liet Kees een keer schoenen op maat maken en zijn vader was er erg gelukkig mee, want hij had voor het eerst geen pijn meer. Toen Kees aanbood om nog een paar te laten maken, wilde zijn vader dit perse niet. Later las Kees dan ook in zijn vaders zakagenda, dat hij niet zo lang meer had te leven en dat hij dan nog maar twee maanden op zijn nieuwe schoenen had kunnen lopen.
Kasper krijgt van Kees een racefiets, want die had hij zelf zo graag willen hebben. Kees was vroeger met zijn vader in een fietsenwinkel geweest en had niet durven zeggen dat hij de fiets niet mooi vond. Hij durfde toen niet op die fiets naar school en zei tegen zijn vader dat hij de fiets niet wilde. Nu rijdt Kees af en toe een rondje door de achtertuin op Kaspers fiets.
In de tent
De vader van Kees ging vroeger, meestal in zijn eentje naar Italië, om Anke op te zoeken. Kees ging nu samen met zijn moeder zijn zus opzoeken. Dankzij een uitgebreide gedetailleerde routebeschrijving van zijn vader, koste het hem weinig moeite om het te vinden. Ze hebben de tent mee genomen, want Anke gaat op vakantie, haar moeder past zolang op het huis. ’s Avonds rijdt Kees al weer naar huis. In Zürich ziet hij een mooie vrouw, met zeer grote borsten en hij lacht naar haar. Even later zit ze bij hem in de auto en ze blijkt een hoertje te zijn, dus zegt Kees dat hij een “very busy Dutch businessman’ is en als ze uitgestapt is, rijdt hij in één ruk door naar huis.
De verdieping
Tijd en Ruimte
De vertelde tijd is Kees zijn leven.
Het verhaal speelt zich af in verschillende plaatsen in Nederland en ook in de landen België, Frankrijk, Italië, Griekenland en Amerika.
De wijze van vertellen
Het verhaal is geschreven in de ik-persoon
Spanning
Er zit vrijwel geen spanning in het boek, alleen humor.
Thema en motieven
Het thema is omgaan met normen en waarden van het alledaagse leven.
De motieven in dit boek zijn: jeugd, ouders, liefde. In het boek heeft hij het vaak over zijn jeugd en hij praat ook veel over zijn ouders, bijvoorbeeld over het overlijden van zijn vader en dat hij met zijn moeder naar Italië gaat, nadat zijn vader overleden is. Ook heeft hij het vaak over zijn vrouw(B.) en kinderen(Kasper en Kim) waar hij veel van houdt.
Personages
Er is in dit verhaal maar één hoofdpersoon, nl. Kees van Kooten zelf. Zijn vrouw, de kinderen en zijn ouders spelen maar een beperkte rol in het verhaal zelf.
Innerlijk:
Van Kooten beschrijft zichzelf in dit verhaal als een gevoelige, soms zelfs bijna sentimentele man. Verder is hij nogal een stuntel. Ook is hij ijdel, maar door in de verhalen vaak met zichzelf te spotten is dat verder niet irriterend.
Gevoelig:
B. zou het laten doen, want ik moest zogenaamd naar de studio. Dag Leneknul, dag knappe wonderpoes van me. Een lange zoen op zijn verschrompelde kop, waar ik nog één krachteloos kwekje voor terugkrijg. Niet meer omkijken, zachtjes de deur achter me dicht doen.
Streven:
In het boek staan meer verhalen over een dag of periode uit Kees' leven. Er komt niet echt een duidelijk streven naar voren, maar ik denk dat Van Kooten er vooral naar streeft een gelukkig gezinsleven te lijden.
Titel, ondertitel en motto
De titel is een goed voorbeeld van de stijl van K. van Kooten. Hij gebruikt veel geheel nieuwe woorden (neologismen) en ook zijn zinsconstructies zijn opvallend. Zo probeert van Kooten clichés te vermijden. Een aantal van de verhalen zijn autobiografisch, van Kooten graaft dus in zijn verleden.
Het boek bevat geen ondertitel en motto.
Het eindoordeel
De persoonlijke beoordeling
Onderwerp
• Het is duidelijk waar het onderwerp over gaat. Het zijn gebeurtenissen in het leven van Kees van Kooten.
• Ik heb nog nooit over dit onderwerp nagedacht en het boek heeft me ook geen nieuwe kanten laten zien.
• Ik ben niet anders over dit onderwerp na gaan denken.
• Ik verwachtte niet dat het onderwerp zo zou worden uitgewerkt.
• Er hadden volgens mij geen onderwerpen beter uitgewerkt moeten worden.
De gebeurtenissen
• In het boek is niet echt een belangrijkste gebeurtenis aanwezig.
• De nadruk ligt meer op de gedachten van de hoofdpersoon.
• Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om te blijven boeien, omdat de gebeurtenissen waar gebeurd zijn en de meeste ook wel grappig.
• De gebeurtenissen komen logisch uit elkaar voort.
• Ik vind de gebeurtenissen humoristisch en geloofwaardig.
• De gebeurtenis die de meeste indruk op me heeft gemaakt was het hoofdstuk “de gestranden” ik vond het (stoppen met) roken erg grappig.
• Geen enkele gebeurtenis heeft mij aan het denken gezet.
• De gebeurtenissen maakten geen indruk op mij, ik zag ze wel voor me.
• De gebeurtenissen bleven me van begin tot eind boeien.
Personages
• Ik kon me goed in de hoofdpersoon verplaatsen, waarschijnlijk omdat het een biografisch verhaal is.
• De personages hebben geen eigenschappen die ik verafschuw of bewonder.
• Ik vind de ideeën van de hoofdpersonage grappig, hij gedraagt zich wel hoe het hoort.
• Ik vind de beslissingen van hem wel aanvaardbaar.
• Ik vind de hoofdpersoon niet voorspelbaar reageren, maar ook niet onvoorspelbaar.
• Ik vind de hoofdpersoon wel sympathiek omdat hij best wel grappig is.
• Van de ik-figuur kom je het meest te weten, omdat die centraal in het verhaal staat.
• Ik hoefde zelf niet veel in te vullen over het innerlijk van de hoofdpersoon. Ik vond dit wel prettig.
Bouw
• Ik vond de bouw niet ingewikkeld, ik vond er ook geen lastige stukken in zitten.
• Alles hangt goed met elkaar samen.
• Het verhaal is niet spannend, dit komt omdat het verhaal autobiografisch is.
• Het verhaal is niet echt boeiend en dit komt waarschijnlijk ook omdat het verhaal autobiografisch is.
• Er is een verhaallijn, omdat er maar een hoofdpersoon is.
• Ik vind de bouw van het verhaal goed bij het onderwerp passen.
• Er wordt niet echt met de tijd gespeeld, er zijn alleen wel terugblikken.
• Er zijn wel terugblikken, maar niet heel erg veel.
• Het eind is duidelijk, dit vind ik handig, want anders denk je de hele tijd aan een verschillende afloop.
• Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van een persoon, dit past goed bij het verhaal. In mijn ogen is dit geslaagd.
Taalgebruik
• Ik vond de tekst niet moeilijk om te lezen.
• Het boek had wel een aantal woordspelingen, maar dit vond ik niet lastig.
• In het boek zijn heel veel gedachtes van de hoofdpersoon, maar dit vond ik niet lastig.
• Ik vind het taalgebruik bij de personage passen, omdat iedereen zo praat.
Eindoordeel
• Ik vond het een leuk en grappig boek, omdat er zoveel situaties in voor komen die iedereen zou kunnen meemaken. Ik ben het gaan lezen omdat ik het vorige boek van Kees van Kooten ook een grappig boek vond en dacht dat dit boek dat ook zou zijn. Mijn eindoordeel is dus goed.
Verwerkingsopdracht
Opdracht 37, verzin een passende ondertitelbij het gelezen werk.
Leuke situaties uit het leven van Kees van Kooten.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden