Isabelle door Felix Thijssen

TITEL : Isabelle
SCHRIJVER : Felix Thijssen
ONDERTITEL : Een Max Winter mysterie
MOTTO: Voor Fe Mylene God gaf ons een geheugen, opdat we rozen in december zouden kunnen hebben James Burrie, Peter Pan En ook voor Aliceen haar Limburgers, Jan Peter Sengers en Anja, En ter herinnering aan Gerrit
GELEZEN DRUK: 2e druk
MOTIVATIE BOEKKEUZE: lerares voor mij gekozen. EERSTE PERSOONLIJKE REACTIE
De lerares had gezegd dat het een detective boek was en dat het ook een goed boek was dat ik één keer zou uitlezen, dus toen ik aan het boek begon verwachtte ik een leuk en boeiend boek. Maar na een tijd begon het saai te worden, vooral toen Ben Visser dood was en het over de gebeurtenissen daarna ging, vond ik het niets meer aan. Ik heb het boek ook een tijd lang niet meer geopend, want elke keer dat ik probeerde verder te lezen, merkte ik dat het een saai boek was. Maar uiteindelijk heb ik het toch uitgelezen en het laatste gedeelte bleek toch nog aardig te zijn. Vooral omdat ik nieuwsgierig was wat er met de baby´s zou gebeuren. SAMENVATTING

Isabelle is een meisje dat in een wegrestaurant werkt samen met haar beste vriendin Letty. Op een dag wordt ze verliefd op een man, namelijk Ben Visser. Ze maken een praatje en de man vindt Isabelle ook leuk. Samen gaan ze naar een hotel en gaan met elkaar naar bed. Daar wordt Ben vermoord door een moordenaar en Isabelle blijft in leven. Isabelle raakt zwanger van Ben en besluit het kind te houden, omdat het het kind van Ben Visser is. Judith Colijn, de vrouw van Ben Visser komt daarachter en besluit om een detective in te huren om te onderzoeken wie en wat die Isabelle is en wat zij te maken had met Ben. Die gaat dan op zoek naar Isabelle en komen erachter dat Ben Visser verschillende namen had en dat hij werd vermoord omdat hij anders iets zou erven. Judith Colijn wil dan dat Isabelle het kind aan Judith geeft, omdat zij heel graag een kind wilde samen met Ben, maar omdat ze onvruchtbaar was, was dat nooit gelukt. Isabelle wilde daar niets van weten trok in bij een man die samen met zijn zoon leefde. Ze leefde voortaan op de boerderij met de twee. Ze werkte daar als huisvrouw en had het naar haar zin. Haar vriendin Letty kwam af en toe langs om te kijken hoe het met haar ging. Maar later bleek dat ze een tweeling kreeg en Judith stelde haar weer voor om een kind af te staan en ze bood Isabelle een kwart miljoen gulden aan plus een verblijf in een luxe kliniek in het buitenland tijdens haar zwangerschap. Isabelle ging daarmee akkoord, want ze kreeg genoeg geld om haar kind op te kunnen voeden en een eigen restaurant te beginnen samen met haar vriendin en dat had ze altijd al gewild, ook was het zo dat Judith een goede moeder zou zijn voor het kind. Ze besloten dat het eerste kind van Judith zou zijn. Ze gingen samen naar de luxe kliniek in de Ardennen en daar kreeg en daar beviel ze van twee kinderen. PERSONEN
Isabelle: een serveerster, lichtbruine ogen, de kleur van sherry. Ze stonden een tikje vreemd, alsof ze heel klein beetje loenste. Ze had donker krulhaar, een ovaal gezicht, een beetje ouderwets en mysterieus en met een uitstraling van onschuld. Ze heeft een korte relatie met Ben Visser, Vriendin van Letty, woont bij har tante Maran. Ben Visser: Een rijke man, getrouwd met Judith Colijn, krijgt relatie met Isabelle, heeft een litteken op de rug van zijn hand, sjiek gekleed, ziet eruit als iemand van vijftig jaar, dikke en nogal slordige en honingkleurige haren. Judith Colijn: vrouw van Ben Visser, erg rijk, ziet er altijd perfect uit, elk haartje op zijn plaats, elegante laarsjes, Parijse mode en zorgvuldige make-up. Lijkt een beetje op haar moeder. Is slank, aan de magere kant, met groene intelligente ogen in een smal gezicht. Max Winter: detective, onderzoekt de moord op Ben Visser
Kleiweg: van de landelijke recherche en de baas van Max Winter. Nel: Helpt Max bij het oplossen van de moordzaak. Er komen nog meerdere personen in voor, maar die zijn niet zo belangrijk als de personen hierboven. Meest sympathieke persoon: Isabelle, want ze is onschuldig, is aardig voor iedereen en vooral voor Judith, omdat ze haar een kind afstaat. Minst sympathieke persoon: Judith Colijn, want ze doet in het begin zo onaardig tegen Isabelle, terwijl zij er niets aan kan doen dat Ben Visser dood is. TIJD
Het verhaal speelt zich in deze tijd af, want er komen moderne dingen in voor zoals bijv. een limousine en cassetterecorder en fotocamera. De vertelde tijd is ongeveer een jaar. Het verhaal is chronologisch en er komen geen opvallende flashbacks voor of vooruitwijzingen in voor. RUIMTE
Het verhaal speelt zich in Nederland, België, Frankrijk en de Ardennen af. PERSPECTIEF
In het verhaal is er sprake van een auctoriaal perspectief. (¨Ze zweeg even en zei toen:´Ik werk daar al vier jaar´. Ben lachte zachtjes en zei toen: ….). Het is een betrouwbaar perspectief, want het is een auctoriaal perspectief die alle dingen objectief verteld, hij beschrijft alles wat er gebeurd, hij liegt niet. STRUCTUUR
Het verhaal is verdeeld in 16 hoofdstukken en wanneer hij een nieuw alinea begint, betekent het dat hij het over andere personen heeft (hij heeft het bijv. eerst over Isabelle en in de volgende alinea gaat het over Max en Nel). Er is een verhaallijn en het einde is gesloten, want je weet waarom Ben is vermoord, wie de dader was, wat er met Isabelle gebeurt, wat er met de baby´s gebeurt enz… THEMA
De hoofdgedachte is denk ik de relatie tussen Isabelle en Ben Visser en wat er daardoor allemaal verandert in hun leven. Enkele motieven zijn denk ik liefde, vriendschap en misdaad. LEESERVARING
Ik vond het na afloop toch nog een leuk boek om te lezen, omdat het een happy end is voor Isabelle en Judith, ze zijn allebei tevreden. In het boek staan geen moeilijke woorden in, het is makkelijk taalgebruik, waardoor het prettiger leest. Wel vind ik dat de gebeurtenissen rond het oplossen van de moord op Ben Visser een beetje te uitgebreid is, wat ervoor heeft gezorgd dat ik het boek een beetje saai begon te vinden, maar het eindgedeelte heeft het toch nog goedgemaakt. Ik zou dit boek best willen aanraden om het lezen. BRONNEN
Ik heb bij het maken van dit werkstuk alleen gebruik gemaakt van het boek zelf, want er stond helemaal niets, maar dan ook niets op internet wat ik kon gebruiken en dat vond ik eigenlijk wel een beetje jammer, want als ik dat had geweten, had ik misschien een ander boek uitgekozen.