Titelbeschrijving Het verhaal gaat over Lin Hokwerda. Zij heeft een beroerde jeugd gehad, met een vader die van haar hield, maar niet wist hoe hij dit moest uiten en een moeder en een zus die niet van haar houden. Haar hele verdere leven, en alle relaties die ze daarna heeft hebben verband met de relatie met haar vader. Het vreemde is wel dat daar alleen over wordt verteld in de proloog. Maar door de situatie die daarin beschreven wordt begrijp je ook wel dat Lin ervaringen heeft opgedaan als klein kind die ze altijd meedraagt, en ook dat ze heel erg veel op haar vader lijkt. Ze is, net als hij, iemand die over een grens kan gaan, doordat ze iemand zoveel lief heeft, en dat eigenlijk te laat pas merkt. Beschrijving . Motivatie Ik ken de schrijver van dit boek, en was erg benieuwd naar wat hij geschreven had. Ik heb in de zomervakantie geprobeerd zijn eerste roman, opwaaiende zomerjurken, te lezen, maar daar ben ik niet door heen gekomen. Ik wilde weten of het me nu wel zou lukken.
Korte samenvatting In het verhaal staat Lin centraal, oftewel Hokwerda’s kind. Ze heeft achtereenvolgend drie relaties en in die relaties wordt ze erg beïnvloed door de jeugd die ze heeft gehad. Haar eerste vriend Marcus is drugsverslaafd, haar tweede vriend Henri is een macho. Hij slaat haar en laat haar verkrachten, de derde, Jelmer is juist heel goed voor haar. Alleen daar kan ze niet goed tegen, hij is te aardig voor haar, doet precies wat ze wil. Ze bedriegt haar Jelmer met de macho Henri. Na 9 maanden verlaat ze Jelmer en gaat samen wonen met Henri. Hij slaat haar en gaat zowat elke week vreemd. Op een nacht komt Henri thuis op de woonboot waar ze samen voor een weekendje zijn. Lin heeft wel door dat hij net met een andere vrouw naar bed is geweest. Ze krijgt de neiging hem te vermoorden, maar doet het niet. Even later gaat het verhaal verder als Lin zwanger is van Henri. Ze zijn op vakantie op een boot, en Henri komt maar niet terug van bootschappen doen. Als hij thuiskomt merkt Lin dat hij weer is vreemdgegaan en ze steekt hem dood. Hij overlijdt aan deze steekwond. Na drie weken op straat te hebben geleefd geeft Lin zichzelf aan bij de politie en ze belandt in de gevangenis. Daar zoekt Jelmer haar nog een keer op, maar de kloof tussen hen is te groot geworden. Hij probeert haar nog te begrijpen maar het lukt hem niet echt. Lin is Howerda’s kind, en daardoor ondoorgrondelijk. Persoonlijke reactie Eerste persoonlijke reactie - boeiend
In het begin boeide het verhaal mij niet zo, maar als je er een tijdje in bezig bent girijpt het je toch wel. - zielig
Ik vond Liz voornamelijk erg zielig, en later Jelmer. Hij had zo z’n best gedaan en toch verpestte Liz het weer. - origineel
De manier van vertellen, met een steeds wisselende vertelsituatie vond ik erg origineel. - onbegrijpelijk
Ik begreep aan het eind toch niet echt waarom Liz nou uiteindelijk die moord pleegt. - shockerend
Het grappige aan het boek vond ik dat heel veel dingen shockerende zijn, behalve eigenlijk de moord Uitgewerkte persoonlijke reactie - onderwerp
Het onderwerp is liefde en hierin bepaald worden door ervaringen uit de jeugd. Lin had een rare verhouding met haar vader. Soms werd ze heel erg bang van hem en dan leek het of hij haar wilde vermoorden, maar zij was tevens zijn oogappel. Ze had geen goede relatie met haar moeder en zus hierdoor. Als ze hun vader en man dan plots verlaten, heeft Lin het daar erg moeilijk mee. Als ze volwassen is zoekt ze mannen uit die op de een of andere manier op haar vader lijken, gewelddadig, maar op andere momenten weer heel lief en aardig. - gebeurtenissen Één gebeurtenis die steeds maar weer terugkeert en ook erg uitvoerig beschreven wordt is de sex die Lin heeft. Doordat er zo vaak over verteld wordt kreeg ik af en toe het idee dat dat het meest belangrijke punt in het boek was. Andere belangrijke momenten voor mij waren het moment dat Jelmer Lin doorkrijgt als zij hem verteld heeft over haar affaire met Henri. Hij ziet een foto’s van Henri en begrijpt Lin, en haar realties opeens. Ook het moment dat ze haar vader voor het eerst sinds haar jeugd weer ziet. Lins reactie op die ontmoeting haar onderdanigheid, was erg typerend voor hoe Lin in het algemeen is. En het moment waarop je Lins gedachten leest over haar fantasieën Henri te vermoorden. Op dat moment weet je zeker dat ze dat ook echt zal gaan doen. - personages
De hoofdpersoon is Lin Hokwerda. Lin is een vrouw die heel erg de behoefte heeft een man van haarzelf te hebben die zonder dat ze het door heeft op haar vader moet lijken. Ze is een beetje oppervlakkig, heeft rare trekjes en is erg naïef. Een van haar rare trekjes is dat ze er op kikt om dingen en dieren te begraven. Ze is heel naïef, omdat ze steeds maar bij Henri blijft, terwijl hij haar heel slecht behandelt. Ze weet diep van binnen wel dat ze niet bij hem moet blijven, maar daar geeft ze niet aan toe. Ze is ook wat eigenwijs en opvliegend. Alles moet gaan zoals zij het wil en als dat niet zo gebeurt, dan wordt ze boos. - opbouw

Het perspectief is erg opvallend. De schrijver wisslet continue van perspectief, soms wel twee of drie keer op één bladzijde. Soms lees je de gedachten van Lin, dan weer van bijvoorbeeld haar vader, haar moeder of haar vriend op dat moment. Op andere momenten vertelt de schrijver alleen over een gebeurtenis, zonder het vanuit iemands standpunt te bekijken. Het verhaal begint met een proloog over Lins jeugd en gaat daarna verder met haar leven als jonge vrouw in Amsterdam. Verder is het verhaal wel chronologisch verteld. Alleen af toe kom je wat te weten over de tijd tussen Lins jeugd en de tegenwoordige tijd doordat ze zich het herinnert of aan iemand verteld. - taalgebruik
Het taalgebruik is gewoon. Lin is niet erg hoog ontwikkeld en gebruikt geen moeilijke woorden. Jelmers taalgebruik bevat wel wat lastigere woorden, maar geen die ik niet kon begrijpen. Ik heb me niet gestoord aan het taalgebruik, en het is me ook niet echt opgevallen. Verdieping Secundaire literatuur Beschrijving secundaire literatuur  Marjoleine de Vos ‘Het exces trekt me’, uit: NRC Handelsblad, 2 mei 2003  Hans Goedkoop ‘Steeds hoger boven het riet’, uit: NRC Handelsblad, 25 oktober 2002  Hans Werkman ‘Midden in de keuken het hakblok met het mes’, uit: Chroom Digitaal Proza, december 2002 Samenvattingen secundaire literatuur: Het exces trekt me
De schrijfster verteld kort over de boeken die Oek de Jong heeft geschreven, de verschillen en overeenkomsten daartussen en over zijn ontwikkelingen als schrijver. Daarna gaat ze uitgebreid in op Hokwerda’s kind en gebruikt daar veel commentaar van Oek de Jong zelf bij. Hij legt veel nadruk op het gebruik van de details in zijn boek, en wat die voor hem en voor het verhaal betekenen. Steeds hoger boven het riet
De schrijver verteld uitgebreid over Oek de Jong zijn ontwikkelingen als schrijver, zijn manier van schrijven en zijn onderwerpen vanaf het eerste wat hij publiceerde. Vooral de lange periodes waarin hij niks gepubliceerd heeft beschrijft hij uitvoerig. Daarna gaat hij verder met een lange, uitgebreide bespreking van Hokwerda’s kind. Hij probeert de karakters van de hoofdpersonen te doorgronden en duidelijk te maken aan zijn lezers. Hij probeert ook te begrijpen hoe Oek de Jong bij deze personen kwam en waarom. Midden in de keuken het hakblok me het mes

De schrijver van dit stuk heeft het alleen maar over Hokwerda’s kind. Bij het bespreken van het boek gebruikt hij ook gedichten van andere schrijvers om zijn lezers, denk ik, de sfeer van het boek te laten proeven. Hij bespreekt de roman chronologisch en geeft er tegelijkertijd zijn commentaar bij. De laatste alinea is een soort conclusie, over de thematiek van het boek. Daar haalt hij ook nog even het boek: ‘Cirkel in het gras’ bij. In alledrie de recensies wordt er erg veel nadruk gelegd op de details en de beeldbeschrijvingen in het boek. Ieder detail dat Oek de Jong beschrijft heeft een betekenis en draagt iets bij. Dat zegt hij zelf ook. ‘Ik kies details en voorwerpen zorgvuldig zodat ze meer gaan betekenen. Dat heeft te maken met iets dat je een stillevenkwaliteit zou kunnen noemen’ (Het exces trekt me). Ook hebben ze het alle drie over grensoverschrijdingen. De personages in het boek doen dat vaak. Hokwerda als hij zijn dochtertje bijna verdrinkt, Henri als hij Lin laat verkrachten en Lin als zij Henri vermoord. Die opstapeling grensoverschrijdingen proberen de recensenten te doorgronden. Ik vind dat het artikel waarin Oek de Jong zelf ook veel aan het woord komt (het exces trekt me) dat het beste doet. Hans Werkman is in ‘Midden in de keuken het hakblok en het mes’ het minst positief. Hij vindt het jammer dat Oek de Jong zijn mystiek kwijt is, veel over seks schrijft en er een soort yuppenverhaal van maakt. Maar toch heeft hij veel positieve punten, en ik vind dat hij de gedichten die hij bij zijn verhaal heeft gezocht het iets extra’s geven. Ze passen er goed bij.