hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel

Inhoud

Samenvatting: Het verhaal begint wanneer Rosa een e-mail stuurt naar haar oude beste vriendin Esther. Ze schrijft dat ze haar gemist heeft en deelt het verdrietige nieuws dat haar moeder is overleden aan kanker, die weer was teruggekomen. Rosa vertelt verder dat het slecht gaat met de bloemenwinkel van haar moeder en het restaurant van haar stiefvader Enrico sinds haar moeder is overleden. Ook meldt ze dat Enrico een nieuwe vriendin heeft, Helga, die twaalf jaar jonger is. Rosa vindt Helga aardig, maar het voelt vreemd voor haar, alsof haar moeder is vervangen. Ze schrijft dat het nu beter gaat met haar zusje Eef, maar dat ze zich zorgen maakt over haar broertje Abel, die pubert en nergens zin in heeft. Rosa vertelt ook dat ze gestopt is met haar studie en nu op Enrico’s kosten leeft, wat haar behoorlijk schaamt. Enrico vindt dat ze therapie moet volgen vanwege de zware gebeurtenissen die ze heeft meegemaakt, maar Rosa vindt dat onzin. Ze eindigt de e-mail met een vraag over Esther en hoopt stiekem dat zij nu een succesvolle psycholoog is en misschien een relatie heeft met een Hollywoodster.

Na het versturen van de e-mail blijkt dat Rosa de rest van de dag niks gedaan heeft. Ze heeft haar sollicitatie afgewezen omdat ze er geen zin in had. Enrico komt haar kamer binnen en vraagt of ze ooit van plan is haar studie af te maken. Hij vertelt haar dat hij overweegt alles te verkopen en met Helga, Eef en Abel naar Italië te verhuizen. Rosa wil daar absoluut niet mee.

Esther reageert op Rosa’s e-mail en vertelt haar dat ze blij is dat Rosa weer iets van zich heeft laten horen. Ze heeft Rosa ook erg gemist, maar haar leven is niet zoals Rosa zich had voorgesteld. Esther studeert wel psychologie, maar het is helemaal niet zo leuk als ze dacht. Ze heeft geen relatie met een knappe Hollywoodster, maar had wel een relatie met een veel oudere professor. Dit ging uit toen Esther ontdekte dat de professor een vrouw en kinderen had. Rosa besluit dat ze niet mee gaat naar Italië, maar in plaats daarvan naar Portugal wil verhuizen. Ondertussen hebben Rosa en Esther hun contact hersteld en besluiten ze samen op zoek te gaan naar Jonas. Ze ontdekken dat Jonas gestopt is met zijn studie en minimalistisch is gaan wonen. Zijn ouders weten dit niet en hij durft hen er niet mee te confronteren. Rosa blijft vasthouden aan haar plan om naar Portugal te gaan, maar weet nog niet precies hoe.

Op een dag geeft Enrico Rosa de Topito, de oude Fiat 500 die ooit van haar moeder was. Rosa haalt Jonas op en onderweg hebben ze het gezellig, totdat Rosa boos wordt omdat de speakers niet werken. Eenmaal in Portugal halen ze eerst Esther op. In Portugal brengen ze tijd door met Joya, een oud vriendinnetje van Rosa. Ze hebben een leuke tijd met z’n vieren en besluiten samen te gaan trippen. Joya heeft al vaker getrippt en zal de leiding nemen. Ze doen dit op het strand bij eb. Helaas valt het trippen zo zwaar dat ze allemaal in slaap vallen. Wanneer Rosa weer wakker wordt, merkt ze dat het vloed is en dat de spullen die ze had verloren, zoals de bil van Jonas, kapot zijn.

Rosa besluit eindelijk de voicemail van haar overleden moeder af te luisteren. Na veel tranen ontdekt ze dat haar moeder geadopteerd was. Na het bespreken van haar mentale problemen met haar vrienden, voelt ze zich al wat beter. Het verhaal eindigt met Rosa en haar vrienden die besluiten in een verlaten huis te gaan wonen. Rosa stuurt een spraakbericht naar haar moeder, waarin ze vertelt dat het goed met haar gaat en dat ze spijt heeft van hun ruzies. Ze vertelt ook dat ze nu in een verlaten huis woont, weer in contact is met Esther, Jonas en Joya, en dat het goed gaat met Eef en Abel. Uiteindelijk heeft Rosa zichzelf teruggevonden. 
Motieven: mentale gezondheid 
Thema: trauma 
Personages:  
Rosa van Dijk HP  
Esther, oude beste vriendin van Rosa 
Jonas, oude vriend van Rosa  
Abel, broertje van Rosa 
Enrico, Italiaanse stiefpa van Rosa 
Neus, ex-vriend van Rosa  
Joya, oud vriendin van Rosa 
Jurriaan, de vriend van Joya 
Idee: het boek gaat om zelfontdekking en mentale gezondheid

Verteltechniek

Historische tijd: ik neem aan dat dit verhaal rond 2022 afspeeld, aangezien er over podcasts wordt gepraat. 
Vertelde tijd: ongeveer een jaar. 
Verteltijd: het boek heeft 320 pagina’s. 
Tijdvolgorde: het boek is best chronologisch, op een paar flashbacks na. 
Perspectief: al wetende verteller.  
Structuur: het boek heeft een open einde.

Literaire achtergronden

Invloed van biografische gegevens van de auteur op het boek: de schrijfster heeft vroeger last gehad van mentale problemen, een onderwerp wat veel omhoog komt in dit boek. 
Relatie tussen tijd en ontstaan: Ik denk dat er zeker een relatie tussen is, aangezien er over podcasts en mentale problemen wordt gesproken. Podcasts zijn de laatste tijd pas populair geworden en pas de laatste 5/10 jaar durven mensen zich eigenlijk pas uit te spreken over hun mentale problemen zonder schaamte.

Waardering door anderen:

Boekenzuurstof03 oktober 2023

Vol enthousiasme begon ik aan dit boek. Ik ben immers zelf inmiddels volwassen en ik durf zeker toe te geven dat het volwassene leven toch flink pittig kan zijn. 
 
Wat mij als eerste opviel tijdens het lezen is dat dit volwassen boek toch als een jeugdboek leest, maar tegelijkertijd wel alleen volwassen onderwerpen bevat. Klinkt misschien een beetje raar maar als je het boek leest snap je wat ik bedoel, haha! 
Het leukste aan dit boek zijn de herkenbare dingen die je tegenkomt bij het volwassen worden. Denk aan dingen als, onzekerheid over jezelf en het leven, hoe je je leven gaat invullen, wat de maatschappij van je verwacht en hoe je daarmee omgaat, het loslaten (of ziek zien worden) van je ouders. Voor al deze onderwerpen bedenken de personages dan ook weer een paar fijne survival tips die je een houvast kunnen geven. 
En daarnaast is de erkenning gewoon fijn. 
 
Wel heb ik me een beetje verbaasd over de mate van onverantwoordelijk gedrag die voorkwam in het verhaal. Met name van Rosa en Esther. Ze zijn nu 25 en hoewel ik snap dat je helemaal in de knoop kunt zitten vind ik het toch lastiger om te begrijpen als je daar anderen in mee neemt of in gevaar brengt. Op dit punt had ik denk ik graag nog wat aandacht gezien voor het gevaarlijke en schadelijke gedrag. 
 
De vrienden hebben allemaal vrij uiteenlopende problemen, voordeel hiervan is dat nagenoeg elke lezer op z’n minst wel iets zal herkennen van zichzelf maar het nadeel is natuurlijk wel dat de geloofwaardigheid wat af neemt. In het verhaal wordt wel eens gezegd dat ze een stelletje aangespoeld wrakhout zijn en dat is eigenlijk ook echt zo. 
 
Het verhaal heeft een mooi einde die je nieuwsgierig maakt voor het vervolg. Ik zie weer veel potentie voor dingen die je als volwassen persoon tegenkomt in het leven en ik ben zeer benieuwd hoe Rosa en haar vrienden ermee om zullen gaan. En ik hoop natuurlijk dat dat een beetje een gezonde manier zal zijn! 
 
Het is geen must om een eerder boek van de HOI serie gelezen te hebben om dit deel te begrijpen. ‘Hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel‘ is het eerste deel van een nieuwe serie en de personages en gebeurtenissen uit vorige delen worden tot hoe ver nodig, uitgelegd. 
 
Francine Oomen heeft zoals ik eerder al zei dit volwassen boek op dezelfde luchtige jeugdmanier geschreven. Deze toegankelijkheid zorgt ervoor dat het verhaal leest als een trein en je na een lange dag volwassen doen nog kunt ontspannen met dit verhaal. 
 
Al met al heb ik zeker wel genoten van het lezen van dit boek, ondanks de paar fronsende momenten uit het verhaal. Ik zal ongeduldig afwachten tot het vervolg er is en in de tussentijd fantaseren over hoe het Rosa en haar vrienden verder zal vergaan.