Het Paradijs is dichtbij
Klaas J. Popma, Het Paradijs is dichtbij, Den Haag, 1972, eerste druk, 157 blz.
Het onderwerp:
Er is een paradijs in een andere wereld. Daar zijn geen zonden. Een man van onze wereld komt daar terecht en trouwt met een vrouw van daar.
Het thema:
De schrijver, Klaas J. Popma, heeft de bedoeling gehad om mensen te laten nadenken over het paradijs, over de wederkomst van Christus en over gehandicapten. Dat zijn belangrijke elementen in het verhaal.
Het genre:
Het Paradijs is dichtbij is een psychologische roman.
Tijd en structuur:
De tijd verloopt in dit verhaal chronologisch. Er zijn weinig flashbacks, maar wel veel tijdsversnelling. Er staat bijvoorbeeld: ze was twee maanden ziek.
Perspectief:
Er is een alwetende verteller aan het woord in dit boek. Het hele boek is zo verteld. Er zijn geen perspectiefwisselingen.
Mijn beoordeling:
Het onderwerp is duidelijk. Ik vind het een boeiend en interessant onderwerp. Het ligt wel buiten mijn belevingswereld. Ik heb wel over het boek nagedacht toen ik het aan het lezen was. Het onderwerp is best diepgaand omdat er elke keer weer over gesproken wordt. Dat is natuurlijk ook wel logisch. Het thema heeft me wel wat aan het denken gezet. Ik had al wel eens over de wederkomst en de gehandicapten nagedacht. Maar nog niet echt heel diep. Mijn mening is hetzelfde gebleven. Dat had ik ook wel verwacht.
Het verhaal was ook gewoon boeiend om te lezen. Ik had er geen moeite mee om mijn aandacht bij het verhaal te houden. Dat vind ik goed van de schrijver. Doordat ik het boek met grote tussenpozen gelezen heb was de verhaallijn soms weer moeilijk op te pakken. De afloop vond ik niet echt bevredigend. Het eindigt er namelijk mee dat de goddelozen weggesleept worden. Dat vind ik jammer want zo weet ik niet hoe het met de rechtvaardigen afgelopen is. Het verhaal is door heel het boek heen boeiend. Er gebeuren wel minder leuke dingen in het boek. Bijvoorbeeld dat Nanja dieren openscheurt om hun bloed te drinken. Er zit meteen vaart in het verhaal, dat merk je doordat Frits al aan het begin van het boek in het paradijs komt. In dit boek is alles belangrijk, er zijn geen overbodige dingen in. Over het algemeen zijn er wel losse stukjes maar die worden gescheiden van het voorgaande met een tussenkopje. Daar heb je dus weinig last van. Er is maar 1 verhaallijn. Dus het boek is makkelijk te lezen. Het boek gaat weinig over de tijd. Er zijn ook maar weinig terugblikken en herinneringen in Het Paradijs is dichtbij. De personen gingen wel leven voor mij maar ik kan me niet zo goed in ze verplaatsen omdat de meesten zondeloos zijn. ik kan me wel goed hun problemen voorstellen. En dat Lawwarda uiteindelijk toch maar naar die psychiater gaat is heel begrijpelijk, vind ik. Ik kan me het best in Nanja van het eind van het boek inleven. Aan het begin van het boek is ze namelijk heel anders. toen scheurde ze dieren open om hun bloed te drinken. dus gedroeg ze zich toen zoals het niet hoort. dat kan ik echt niet begrijpen. Maar ze verandert heel erg zodat ze dat niet meer doet. De rest van de personen gedragen zich zoals het hoort. Ik ben niet echt beïnvloed door het gedrag van de personen uit Het Paradijs is dichtbij. ik vind het geen voorspelbaar boek. aan het eind vind ik Nanja heel aardig, maar zij is niet de enige, ik vind Lawwarda en Frits heel aardig. van die personen kom je ook het meeste te weten.
REACTIES
1 seconde geleden