Titelverklaring
Nette, het hoofdpersonage van het boek, heeft een piepklein stemmetje in haar hoofd, dat haar eraan herinnert dat ze een domme, dikke koe is. Nette gelooft het stemmetje op haar woord en doet er alles aan om het gunstig te stemmen. Het stemmetje wordt een vriend. Een vriend die haar vertelt wat ze wel en niet mag eten, dat zegt dat je van zitten dik wordt en dat pizza eten met vriendinnen niet kan. Het lijkt wel of Nette door het stemmetje twee personen wordt: het meisje Nette dat wil genieten van het leven en het meisje in haar hoofd, dat slaaf wordt van het stemmetje.
Verwachtingen
Mijn verwachtingen van het boek zijn dat Nette anorexia krijgt, dit wordt, denk ik, op een gegeven moment heel erg, waardoor zij het ziekenhuis in moet. Daarna loopt het weer goed af en vindt ze een vriendje waarmee ze een gelukkig leven gaat krijgen.
Motto
Het motto van het boek is:
IK.
DIT BEN IK.
NETTE.
N-E-T-T-E.
NETTE.
Ze spelde haar naam op het ritme van haar eigen voetstappen. Ze herhaalde het telkens opnieuw. Ze putte er kracht uit. De kracht die ze nodig had om te blijven lopen. Ze liep en liep en liep, zonder te weten waar ze naartoe ging. Bestemming onbekend. Het enige wat ze wist, was dat ze moest blijven lopen. Een stemmetje in haar hoofd beval het haar. Als ze niet in beweging bleef, zou de zwarte draaikolk haar inhalen en haan naar beneden sleuren. Dus liep ze, urenlang. Ook al was ze moe en trilden haar benen. In de verte zag ze drie bomen. Ze stonden eenzaam langs de kant van de weg.
Genre
De genre van het boek is fictie
Open plekken
Een aantal open plekken in het boek zijn:
- Waarom heeft Nette het nare stemmetje in haar hoofd?
- Waarom moet Nette telkens bewegen?
- Wie is het stemmetje in haar hoofd?
- Waarom hebben Nette’s ouders of vrienden niet door dat Nette steeds dunner wordt?
Open/gesloten einde
Het is niet heel duidelijk of het verhaal een gesloten of open einde heeft, want er zou wel een vervolgboek kunnen komen (is er al) en je blijft ook wel achter met de vraag hoe het verder gaat. Maar je zou wel een punt achter dit verhaal kunnen zetten en niet nadenken over hoe het verder zou kunnen gaan.
Betekenis/thematiek
Een van de redenen waarom ik een boek over anorexia nervosa geschreven heb, is dat ik de ziekte zelf van heel dichtbij heb meegemaakt. Ik weet dus hoeveel pijn, verdriet en onmacht er schuilgaat achter een eetprobleem. En dit niet alleen voor de patiënte zelf, maar ook voor ouders, partner, vrienden, broers, zussen,... Met Het meisje in mijn hoofd wilde ik al deze gevoelens en de donkere, duistere hoekjes waar een eetstoornis je mee naartoe voert, onder woorden brengen.
Een andere reden is, dat ik als leerkracht vaak meisjes zie waarvan ik vermoed dat ze een eetstoornis hebben of beginnen te ontwikkelen. Ik wilde deze meisjes en nog vele anderen op een of andere manier waarschuwen, duidelijk maken dat anorexia geen vriend is, maar een van de gevaarlijkste vijanden die je je kunt indenken.
Belangrijke thema’s in het boek zijn:
- Eetstoornissen;
- Anorexia;
- School;
- Kliniek.
Personages
Nette Wouters is de hoofdpersoon. Dat merk je aan dat je haar gedachten kunt lezen. Ze is erg onzeker over zichzelf en durft niet voor zichzelf op te komen. Maar ze is erg lief en behulpzaam.
Nette is onzeker, dat kun je merken aan de manier waarop ze denkt over zichzelf. Ze ontkent bijvoorbeeld dat ze goed kan tekenen. Twee jongens roepen vaak “dikke koe” naar haar. Ze komt helemaal niet voor zichzelf op, want dan denkt ze dat het gepest alleen maar erger wordt.
Nette is lief. Dat merk je aan dat ze met haar kleine zusje speelt, alleen ze het leuk vindt.
Bovendien is ze behulpzaam. Dat merk je als ze haar vriendin bijles geeft voor wiskunde.
Tijd en ruimte
De plaatsen die in het boek voorkomen zijn: op straat, op school, thuis, in de kliniek, bij tekenles, bij haar tekenlerares thuis, bij een tentoonstelling, in het ziekenhuis en in Londen. Nette sport veel en eet weinig om de anorexia. Ze sport op straat afgelegen van alle mensen, zodat niemand haar hoeft te zien. Op school wordt ze gepest, waardoor ze heel erg aan zichzelf gaat twijfelen en ze anorexia krijgt. Ze gaat met school naar Londen, waar ze eerst helemaal geen zin in had. Thuis eet ze weinig en komt nauwelijks aan. Ze probeert zich groot te houden, zodat niemand er achter komt. Maar na een tijdje vermoeden haar ouders wel wat er aan de hand is. Nette wordt in het ziekenhuis opgenomen. En daarna wordt ze behandeld in een kliniek. Ze maakt er wat vriendinnen, maar wel eten vindt ze moeilijk. Het gaat steeds beter met haar en op een gegeven moment mag ze weer naar huis. Nette is goed in tekenen en ze vindt het leuk om te doen, dus zit ze op tekenles. Haar tekenlerares vindt dat ze mee moet doen aan een wedstrijd en nodigt Nette uit bij haar thuis om de opdracht te bespreken. Bij de wedstrijd ontmoet ze Thomas. Hij geeft een tentoonstelling en hij nodigt Nette ervoor uit.
Chronologische volgorde wel/niet
In het begin van het boek wordt er iets verteld wat later in het boek gebeurd. Alleen dat gedeelte staat in niet-chronologische volgorde. Maar de rest van het boek wel, omdat de gebeurtenissen worden verteld zoals in de werkelijkheid.
Vooruit-/terugverwijzingen
Het verhaal heeft niet echt terug verwijzingen. Ik herken de volgende spanningstrucs: vermoedens of verwachtingen, informatievoorsprong en enge situatie. Een voorbeeld van vermoedens of verwachtingen is: alle gedachten die Nette heeft, roepen vermoedens bij me op. Over wat er zou kunnen gebeuren, enzovoort. Daarna wordt er verteld wat Nette gaat doen. In het begin van het boek wordt je wat verteld over wat er later gaat gebeuren, dit is een informatievoorsprong. Een voorbeeld van een enge situatie is: Nette neemt voor het eerst laxeermiddelen. En dat wordt best spannend omschreven.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden