Het Marokkaanse jongetje door Nicole Boumaâza

Het Marokkaanse jongetje Het boek “Het Marokkaanse jongetje” is geschreven door Nicole Boumaâza waarmee ze in 1982 “De prijs van de provincie Antwerpen” mee won. De schrijfster Nicole Boumaâza is het pseudoniem (schuilnaam) van Nicole Ceulemans. Omdat de uitgever de naam Boumaâza commerciëler vond, schrijft ze onder de naam van haar Marokkaanse echtgenoot. Nicole Ceulemans is geboren te Antwerpen op 29 april 1949. Ze studeerde voor kleuteronderwijzeres aan het Onze-Lieve Vrouwinstituut te Berchem en in die tijd schreef ze ook al verhaaltjes voor kleuters. Na het behalen van haar diploma werkte ze achtereenvolgens als kinderverzorgster, diamanttekenaarster, hostess en demonstratrice. Pas na haar huwelijk met Mohammed Boumaâza begon ze ernstig te schrijven. Haar man Mohammed bracht haar heel wat kennis en inzicht bij in de Marokkaanse cultuur en leefgewoonten, vandaar het boek “Het Marokkaanse jongetje”, dat haar eerste jeugdboek werd. Nog enkele van haar bekende boeken zijn: “De ster van Napels”, “Krimo de schoenpoetser” en “De stille wereld van Yamina”. Nicole heeft ook enkele Vlaamse Filmpjes geschreven en schrijft geregeld kortverhalen voor het tienermagazine “Top”. Samen met haar man Mohammed hebben ze 4 kinderen: Beleid, Schriva, Abiba en Bachir, die in de islamitische godsdienst worden opgevoed. Het boek Het boek “Het Marokkaanse jongetje” vertelt veel over de tradities in Marokko. Kleine Driss kon amper lopen en nauwelijks praten toen hij zijn ouders, broers, zussen en grootmoeder bij een roofoverval verloor. Alleen hijzelf en zijn oudere broer Mimoen –die ook nog maar 11 was- ontkomen aan de ramp. Driss woont een poosje bij de buren tot Mimoen hem naar een tante wil brengen. Met de hulp van een vrachtwagenchauffeur en een Engels koppel komen ze toch bij de tante terecht. Mimoen houdt Driss hier geen gezelschap, hij wil zijn eigen brood gaan verdienen in Europa. Erg gelukkig is Driss er niet, hij voelt dat tante en haar man onderscheid maken tussen hem en hun eigen kinderen. Als Driss een hondje vindt en het grootbrengt, vindt hij de vriendschap die hij mistte. Later als Driss voor tante in de bres springt en het leven van zijn neefje redt door een gevaarlijke slang af te maken, wordt de verhouding met de tante en haar man aanmerkelijk beter. Toch werd het leven van Driss al die tijd beheerst door 1 enkele gedachte: de belofte van Mimoen dat die hem, als Driss 10 is geworden, zal komen halen om samen naar Europa te trekken. Als dit dan ook gebeurd is Driss zielsgelukkig.
Promotie Wij raden u dit boek aan omdat het veel vertelt over de tradities en leefgewoonten van het Marokkaanse volk. Het verhaal handelt over het dagelijkse leven op het Marokkaanse platteland en alles is met vlotte pen geschreven. De Marokkaanse bevolking is arm maar toch behulpzaam voor anderen. Het verhaal biedt de lezer een interessante kijk op een wereld die zo nabij en toch nog zo veraf is.