Titel
Het lelietheater
Auteur
Lulu Wang
Lulu Wang is in 1960 in Peking geboren. 11 jaar geleden kwam ze naar Nederland om Chinees te doceren aan de Hogeschool van Maastricht. Het lelietheater is haar debuut en ze schreef het direct in het Nederlands. De vertaalrechten waren al aan 12 landen verkocht nog voor het boek in Nederland op de markt was. Het belooft een bestseller te worden.
Het lelietheater speelt zich af in de jaren 1971-1974. De periode van de Culturele Revolutie in China. Het boek is geschreven in 4 delen en gaat over de ervaringen van Lian, een 12/13-jarig meisje uit de eerste kaste, met de Culturele Revolutie en de vriendschap tussen Lian en Kim, een meisje uit de derde klasse. De gebeurtenissen in het boek berusten op persoonlijke ervaringen van Wang en zijzelf is Lian in het boek.
Deel 1: 1972 Beschrijving Kamptijd.
De ouders zijn intellectuelen en wegens de Culturele Revolutie naar straf of heropvoedings- kampen gestuurd omdat de regering ze als een bedreiging zag als vele andere intellectuelen. De kinderen worden dan gescheiden van hun ouders en in een soort tehuis gestopt. Voor Lian wordt op een gegeven moment een uitzondering gemaakt omdat ze aan een huidziekte lijdt. De vlekken op haar lichaam worden steeds erger en moeder weet het zo te regelen dat ze mee naar het strafkamp mag. Lian is zo blij dat ze bij moeder is, dat het haar in het begin niet zo uitmaakt in wat voor een omgeving ze terechtkomt. Eenmaal in het kamp is zij vrijgesteld van arbeid terwijl verder alle gevangenen op het land moeten werken. Ze krijgt er ook erg slecht te eten, soms krijgt ze van de koks wel eens wat extra's uit de keuken. Om niet te ver achter te raken op school krijgt ze privé-les van enkele gevangenen. De meeste gevangenen zijn professoren aan universiteiten dus dat is voor haar in het begin erg wennen aan de volwassen omgeving om haar heen. In een van de vrije weekenden komt Kim met haar moeder stiekem langs. Want Lian en haar moeder mogen geen bezoek meer ontvangen. Kims moeder heeft een oud recept om de huidziekte van Lian te genezen. Later in het boek blijkt dit ook geholpen te hebben. Geschiedenis krijgt ze van Qin. Qin werkt in de molen en Lian komt daar ook delen van de dag werken. Qin doet het zwaarste en meeste werk en intussen vertelt hij haar haar lessen geschiedenis. Door het geluid van de machines in de molen hoeft hij ook niet bang te zijn dat anderen hen horen want hij haar vertelt. In China van die tijd is het goed om bekenden te verklikken als zij iets doen dat niet goed door de staat wordt gevonden. Lian wil al de lessen die ze van Qin leert ergens kwijt en gaat daarom vaak naar het meertje achter de slaapzalen. Ze noemt het daar het Lelietheater en verteld haar verhalen aan de kikkers vissen krekels enz.. Later komt ze in contact met oom Kannibaal. Het is een dikke man. Kannibaal zo wordt hij door de kampgenoten genoemd. Ze worden goede vrienden en aan hem kan ze ook al haar verhalen kwijt en hij gaat ook vaak met haar mee naar het lelietheater.
Deel 2: 1971 Vriendschap tussen Lian en Kim
Dit is een jaar voor ze naar het strafkamp wordt gestuurd. Lian gaat voor het eerst naar de middelbare school. Ze komt in een klas met kinderen uit alle klassen. Er is een meisje uit de derde klasse in haar klas dat al vanaf de eerste dag gepest wordt, Kim. Lian krijgt erg medelijden met haar en na een paar weken probeert ze vriendschap met Kim te sluiten. Lians vader wordt naar een strafkamp gestuurd en Lian gaat voor een tijdje naar haar grootouders in een heel klein provinciestadje. Ze begint haar vader en moeder erg te missen. Wanneer ze weer thuis is probeert ze Kim weer te helpen. Misschien dat Kim minder wordt gepest als ze tot Leerling van de drie Deugden werd benoemd. Daarvoor moest je
1 proletarische gevoelens koesteren
2 hoge cijfers halen voor alle toetsen.
3 goede sportprestaties leveren en gezond zijn.
Kim en Lian gingen voortaan iedere ochtend samen trimmen. Kim blijkt een hele goede conditie te bezitten. De herfstspelen komen. Kim wordt eerste bij het granaatwerpen en verbetert bij het favourite afstand, de 1500-meter zelfs het schoolrecord. Kim en Lian zijn dan na de herfstspelen ook zo teleurgesteld als ze toch nog gepest wordt. Lian komt steeds vaker bij Kim thuis in de modderbuurt. De buurt waar de derdeklassers wonen. Kims zusje, Jiening, wordt thuis erg voorgetrokken. Ze hoeft thuis nooit mee te helpen terwijl Kim de hele dag bezig is. Kim komt ook bij Lian thuis en ze gaan samen huiswerk maken om proberen Kims schoolprestaties wat te verbeteren zodat ze haar daar ook niet meer mee kunnen pesten. Kim loopt erg achter en snapt er helemaal niets van., maar na verloop van tijd haalt ze niet meer voor iedere toets een onvoldoende. Dan wordt Moeder ook naar een strafkamp gestuurd en moet Lian naar een opvanghuis. Ze vindt het er vreselijk. Ze sluit vriendschap met een aantal jongens. Ze wordt ziek en krijgt witte vlekken over haar haar lichaam. De mensen van het opvanghuis doen er niets aan en dan gaat ze maar in haar eentje naar het ziekenhuis. Ze constateren dat het een huidziekte is. Het worden steeds meer vlekken en dan hoort moeder er van en dan mag ze mee naar het strafkamp.
Deel 3: 1973 en deel 4: 1974 De jaren na het strafkamp
Wanneer ze uit het strafkamp komt gaat ze weer naar haar oude school. Daar blijkt dat ze in het strafkamp heel andere dingen geleerd had dan de anderen op school dus ze liep achter. Samen met Kim ging ze weer iedere ochtend trimmen en samen huiswerk maken. De vlekken van Lian zijn genezen. In de proefwerk periode halen Lian én Kim hele goede cijfers, maar het gepest op Kim blijft doorgaan. Kim komt een tijdje niet meer op school omdat ze gaat werken. Dat wil zeggen luciferdoosjes in elkaar lijmen of ijzer verzamelen op de vuilnisbelt. Lian weet Kim toch over te halen weer naar school te komen. Lian gaat Kim nu helpen bij haar werkjes. Ze komt er achter dat Kim zelfs door de kleine kinderen uit de modderbuurt wordt gepest. Dan moet de klas twee weken naar het platteland om daar stage te lopen. Dat is door de regering verplicht. Ze kunnen er punten mee halen. Wie het snelste was en het beste. Dat bleek Kim te zijn. Ze kreeg van de lerares iedere avond complimentjes en het gepest hield op. Maar toen ze weer thuis waren begon het gepest gewoon weer opnieuw. Nadat Kim door haar werkjes gespaard had en eindelijk de blouse gekocht had die ze zo graag had en ze ermee op school kwam werd ze helemaal uitgelachen. Ze had geen blouse maar een regenjas gekocht. Dit werd haar teveel en ze komt niet meer naar school. Wanneer Lian haar gaat opzoeken doet ze heel naar. Dan begint de Huangshuai Beweging, de regering heeft besloten dat de leraren maar verkeerde dingen aan de leerlingen leren. Leerlingen moeten niet natuurkundige formules leren. Ze hoeven alleen nog het citaten uit het rode boekje te leren. De leerlingen worden opgeroepen hun leeraren te vernederen te schoppen. Later hoort Lian dat Kim bij een jeugdbende uit de modderbuurt zit. Iedereen kijkt nu tegen haar op. Ze wordt het vriendinnetje van de bendeleider en ze heeft iedere keer nieuwe kleren van de laatste mode. De Huangshai Beweging gaat over. Lian bezoekt oom Kannibaal nog een tijdje heel vaak. Dan krijgen ze ruzie en gaat ze er nooit meer heen. Kim komt weer terug op school. Ze wordt door haar klasgenoten niet meer gepest, ze zijn allemaal bang voor haar. De school gaat een kamp organiseren. De klassen gaan voor een week naar een onbewoond eilandje. De kamers worden verdeeld en Kim mag bij niemand op de kamer. Ze gaan op weg met het pondje. Op het eiland aangekomen krijgt Kim een eigen kamer. Een berghok. Maar elke avond valt om half tien de stroom uit. Na een paar dagen is het pond kapot en is de benzine weg. Alles zit tegen. Het wordt Lian duidelijk dat Kim dit allemaal doet uit wraak. Ze durft het eerst niet tegen de rector te zeggen. Ze doet het toch wanneer iedereen bijna uitgehongerd is. Ze gaat Kim zoeken. Ze loopt op haar gevoel door het moeras. Ze vindt Kim. Dan valt Lian bijna in het moeras maar Kim redt haar. Lian vraagt aan Kim waarom ze alles saboteert. Kim wil wraak op hen allemaal. Lian vraagt haar het voor haar niet te doen. Kim is van plan het houten gebouw waar ze in logeren in brand te steken. Kim wil voor Lian wel een uitzondering maken. Ze pakt een mes en Lian vlucht. Ze begrijpt nu dat haar vriendin is veranderd. De volgende dag komt er hulp. De politie gaat Kim zoeken maar laat het heuveltje waar Kim zich schuil houd opblazen.
Wang begon met schrijven omdat ze alles van zich af wilde zetten. In de eerste persoon en in het Chinees voelde ze zich nog teveel betrokken bij wat er in het boek gebeurde, dus begon ze in het Nederlands en schreef ze het in een derde persoon nl. Lian. Het schrijven was ook niet bedoeld om als boek uit te geven. Maar ze liet het wat mensen lezen en een van hun zorgde ervoor dat ze ermee naar een uitgever ging. Ze vond het moeilijk om te herschrijven want ze wist niet of de mensen wel zouden begrijpen waar ze over schrijft. Ze bedoelt of de mensen wel weten wat er in China in die tijd allemaal is gebeurt, maar in 1991 was er al een bestseller van een Chinese schrijfster in het buitenland werkend. Dat was Jung Chang met haar boek de Wilde Zwanen. Wang zegt het grootste verschil tussen onze boeken is niet dat ze een ander onderwerp hebben maar dat zij beschreef hoe het was en ik beschrijf hoe het toen voelde. Lulu Wang heeft in het boek ook kleine stukjes uit het rode Boekje vertaald om een sfeertje te creëren. Ze heeft bijna alles wat in het boek staat zelf meegemaakt, alleen de huidziekte is nog niet genezen. Ze heeft haar Chinese bijgeloof nog behouden want zegt ze als je maar gelooft dat het geneest zal het wel genezen. Daarom heb ik in het boek wel de huidziekte over laten gaan.
Het lelietheater
Auteur
Lulu Wang
Lulu Wang is in 1960 in Peking geboren. 11 jaar geleden kwam ze naar Nederland om Chinees te doceren aan de Hogeschool van Maastricht. Het lelietheater is haar debuut en ze schreef het direct in het Nederlands. De vertaalrechten waren al aan 12 landen verkocht nog voor het boek in Nederland op de markt was. Het belooft een bestseller te worden.
Het lelietheater speelt zich af in de jaren 1971-1974. De periode van de Culturele Revolutie in China. Het boek is geschreven in 4 delen en gaat over de ervaringen van Lian, een 12/13-jarig meisje uit de eerste kaste, met de Culturele Revolutie en de vriendschap tussen Lian en Kim, een meisje uit de derde klasse. De gebeurtenissen in het boek berusten op persoonlijke ervaringen van Wang en zijzelf is Lian in het boek.
Deel 1: 1972 Beschrijving Kamptijd.
Deel 2: 1971 Vriendschap tussen Lian en Kim
Dit is een jaar voor ze naar het strafkamp wordt gestuurd. Lian gaat voor het eerst naar de middelbare school. Ze komt in een klas met kinderen uit alle klassen. Er is een meisje uit de derde klasse in haar klas dat al vanaf de eerste dag gepest wordt, Kim. Lian krijgt erg medelijden met haar en na een paar weken probeert ze vriendschap met Kim te sluiten. Lians vader wordt naar een strafkamp gestuurd en Lian gaat voor een tijdje naar haar grootouders in een heel klein provinciestadje. Ze begint haar vader en moeder erg te missen. Wanneer ze weer thuis is probeert ze Kim weer te helpen. Misschien dat Kim minder wordt gepest als ze tot Leerling van de drie Deugden werd benoemd. Daarvoor moest je
1 proletarische gevoelens koesteren
2 hoge cijfers halen voor alle toetsen.
3 goede sportprestaties leveren en gezond zijn.
Kim en Lian gingen voortaan iedere ochtend samen trimmen. Kim blijkt een hele goede conditie te bezitten. De herfstspelen komen. Kim wordt eerste bij het granaatwerpen en verbetert bij het favourite afstand, de 1500-meter zelfs het schoolrecord. Kim en Lian zijn dan na de herfstspelen ook zo teleurgesteld als ze toch nog gepest wordt. Lian komt steeds vaker bij Kim thuis in de modderbuurt. De buurt waar de derdeklassers wonen. Kims zusje, Jiening, wordt thuis erg voorgetrokken. Ze hoeft thuis nooit mee te helpen terwijl Kim de hele dag bezig is. Kim komt ook bij Lian thuis en ze gaan samen huiswerk maken om proberen Kims schoolprestaties wat te verbeteren zodat ze haar daar ook niet meer mee kunnen pesten. Kim loopt erg achter en snapt er helemaal niets van., maar na verloop van tijd haalt ze niet meer voor iedere toets een onvoldoende. Dan wordt Moeder ook naar een strafkamp gestuurd en moet Lian naar een opvanghuis. Ze vindt het er vreselijk. Ze sluit vriendschap met een aantal jongens. Ze wordt ziek en krijgt witte vlekken over haar haar lichaam. De mensen van het opvanghuis doen er niets aan en dan gaat ze maar in haar eentje naar het ziekenhuis. Ze constateren dat het een huidziekte is. Het worden steeds meer vlekken en dan hoort moeder er van en dan mag ze mee naar het strafkamp.
Deel 3: 1973 en deel 4: 1974 De jaren na het strafkamp
Wanneer ze uit het strafkamp komt gaat ze weer naar haar oude school. Daar blijkt dat ze in het strafkamp heel andere dingen geleerd had dan de anderen op school dus ze liep achter. Samen met Kim ging ze weer iedere ochtend trimmen en samen huiswerk maken. De vlekken van Lian zijn genezen. In de proefwerk periode halen Lian én Kim hele goede cijfers, maar het gepest op Kim blijft doorgaan. Kim komt een tijdje niet meer op school omdat ze gaat werken. Dat wil zeggen luciferdoosjes in elkaar lijmen of ijzer verzamelen op de vuilnisbelt. Lian weet Kim toch over te halen weer naar school te komen. Lian gaat Kim nu helpen bij haar werkjes. Ze komt er achter dat Kim zelfs door de kleine kinderen uit de modderbuurt wordt gepest. Dan moet de klas twee weken naar het platteland om daar stage te lopen. Dat is door de regering verplicht. Ze kunnen er punten mee halen. Wie het snelste was en het beste. Dat bleek Kim te zijn. Ze kreeg van de lerares iedere avond complimentjes en het gepest hield op. Maar toen ze weer thuis waren begon het gepest gewoon weer opnieuw. Nadat Kim door haar werkjes gespaard had en eindelijk de blouse gekocht had die ze zo graag had en ze ermee op school kwam werd ze helemaal uitgelachen. Ze had geen blouse maar een regenjas gekocht. Dit werd haar teveel en ze komt niet meer naar school. Wanneer Lian haar gaat opzoeken doet ze heel naar. Dan begint de Huangshuai Beweging, de regering heeft besloten dat de leraren maar verkeerde dingen aan de leerlingen leren. Leerlingen moeten niet natuurkundige formules leren. Ze hoeven alleen nog het citaten uit het rode boekje te leren. De leerlingen worden opgeroepen hun leeraren te vernederen te schoppen. Later hoort Lian dat Kim bij een jeugdbende uit de modderbuurt zit. Iedereen kijkt nu tegen haar op. Ze wordt het vriendinnetje van de bendeleider en ze heeft iedere keer nieuwe kleren van de laatste mode. De Huangshai Beweging gaat over. Lian bezoekt oom Kannibaal nog een tijdje heel vaak. Dan krijgen ze ruzie en gaat ze er nooit meer heen. Kim komt weer terug op school. Ze wordt door haar klasgenoten niet meer gepest, ze zijn allemaal bang voor haar. De school gaat een kamp organiseren. De klassen gaan voor een week naar een onbewoond eilandje. De kamers worden verdeeld en Kim mag bij niemand op de kamer. Ze gaan op weg met het pondje. Op het eiland aangekomen krijgt Kim een eigen kamer. Een berghok. Maar elke avond valt om half tien de stroom uit. Na een paar dagen is het pond kapot en is de benzine weg. Alles zit tegen. Het wordt Lian duidelijk dat Kim dit allemaal doet uit wraak. Ze durft het eerst niet tegen de rector te zeggen. Ze doet het toch wanneer iedereen bijna uitgehongerd is. Ze gaat Kim zoeken. Ze loopt op haar gevoel door het moeras. Ze vindt Kim. Dan valt Lian bijna in het moeras maar Kim redt haar. Lian vraagt aan Kim waarom ze alles saboteert. Kim wil wraak op hen allemaal. Lian vraagt haar het voor haar niet te doen. Kim is van plan het houten gebouw waar ze in logeren in brand te steken. Kim wil voor Lian wel een uitzondering maken. Ze pakt een mes en Lian vlucht. Ze begrijpt nu dat haar vriendin is veranderd. De volgende dag komt er hulp. De politie gaat Kim zoeken maar laat het heuveltje waar Kim zich schuil houd opblazen.
Wang begon met schrijven omdat ze alles van zich af wilde zetten. In de eerste persoon en in het Chinees voelde ze zich nog teveel betrokken bij wat er in het boek gebeurde, dus begon ze in het Nederlands en schreef ze het in een derde persoon nl. Lian. Het schrijven was ook niet bedoeld om als boek uit te geven. Maar ze liet het wat mensen lezen en een van hun zorgde ervoor dat ze ermee naar een uitgever ging. Ze vond het moeilijk om te herschrijven want ze wist niet of de mensen wel zouden begrijpen waar ze over schrijft. Ze bedoelt of de mensen wel weten wat er in China in die tijd allemaal is gebeurt, maar in 1991 was er al een bestseller van een Chinese schrijfster in het buitenland werkend. Dat was Jung Chang met haar boek de Wilde Zwanen. Wang zegt het grootste verschil tussen onze boeken is niet dat ze een ander onderwerp hebben maar dat zij beschreef hoe het was en ik beschrijf hoe het toen voelde. Lulu Wang heeft in het boek ook kleine stukjes uit het rode Boekje vertaald om een sfeertje te creëren. Ze heeft bijna alles wat in het boek staat zelf meegemaakt, alleen de huidziekte is nog niet genezen. Ze heeft haar Chinese bijgeloof nog behouden want zegt ze als je maar gelooft dat het geneest zal het wel genezen. Daarom heb ik in het boek wel de huidziekte over laten gaan.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden