Het Koekoeksjong door Brigitte Raskin

Titel De koekoek legt zijn ei in het nest van een andere vogel en broedt het bijgevolg zelf niet uit. Het koekoeksjong, Frans Maes, wordt ook niet door zijn ouders grootgebracht. Hij moet zich dus handhaven in een vreemde omgeving en doet een beroep op de mensen rondom hem.(Vuile Jef, Pater Jan, Edgard P,het O.C.M.W.) Frans Maes had dus ook geen eigen nest, geen eigen thuis, als kind niet, maar ook later vindt hij nooit rust in een eigen stek, hij verhuist voortdurend. Motto "Je kunt de mensen onderscheiden in verlorenen en geredden." Dit is een citaat van Primo Levi, die er verder nog aan toevoegt : " Bovendien beschikt ieder gewoonlijk over zoveel geestelijke, lichamelijke en financiële reserves dat de kans op schipbreuk of een radicaal tekortschieten in het leven nog geringer wordt". Wel Frans Maes was zo'n schipbreukeling zonder vangnet. Brigitte Raskin kon dus onmogelijk over hem schrijven zonder kiezen. Het boek is dan ook, zeker naar het einde toe, sterk ontroerend zonder sentimenteel te worden.
Documentaire? Het boek houdt het midden tussen een roman en een documentaire. Er worden veel stukken uit officiële documenten geciteerd. Uit de door Raskin bijeengeschraapte flarden ontstond voor de lezer aanvankelijk geen beeld van Frans Maes. Hij wilde maar niet van het dorre archiefpapier ontstijgen. Het middendeel van haar boek loopt traag en wordt overladen door archiefcitaten en personen. Toch past het documentaire karakter van het boek helemaal bij de " ontgrafenis ", Frans Maes bestaat immers nog slechts uit documenten. Parallel Het leven van Brigitte Raskin overlapt op merkwaardige wijze het leven van haar held. Niet alleen waren ze op hetzelfde moment in Leuven en woonden naast elkaar op kamers in een studentenhuis , maar ook wonnen ze beide een belangrijke prijs. Raskin kreeg de AKO-prijs voor deze debuutroman, Frans kreeg de Peppino prijs voor het svmpathiekste verwaarloosde kind kan Antwerpen. Studentenoproer Naast het verhaal van Frans Maes wordt ook de studententijd van Raskin en haar medestudenten kritisch belicht 1968 braken in Leuven studentenrellen uit. Raskin maakte ze mee. verliet haar roomskatholieke milieu en stortte zich in een antiburgerlijkheidsactie. In Leuven moeten Raskin en Maes toen meermalen langs elkaar gegaan zijn. De studenten wilden de wereld veranderen, maar keken niet om naar een sukkelaar die in hun eigen huis woonde. Frans kwam in Leuven clandestien terecht in een kamertje in de flat waar ook Brigitte Op dat moment raken in het boek de muffe archiefpapieren los van het lijf van Frans en wordt mens een vlees en bloed. Kaft De kaft is een functionele illustratie: in gras een vergeelde vlek in de vorm van een weggeworpen mensenlichaam.