Het hemelse gerecht
Titel: Het hemelse gerecht
Auteur: Renate Dorrestein
Jaar van uitgave: 1991
Plaats van uitgave: Amsterdam
Thema
Het thema van het hemelse gerecht is trouw en wraak.
Gilles is niet trouw aan Ange, want hij heeft ook nog een relatie met Irthe. Dit maakt Ange eigenlijk niet zo veel uit, als Gilles maar bij hen blijft. Wanneer Gilles Ange en Irthe wil verlaten, sluiten zij hem op in het schuurtje. Ze behandelen hem als een beest. Zo nemen ze wraak op hem voor het feit dat hij hen wilde verlaten.
Voorin het hemelse gerecht staat: ‘Voor alle trouweloze mannen’.
Vertelwijze
Het verhaal is makkelijk geschreven in de tegenwoordige tijd. In het verhaal komen enkele flashbacks voor en ook veel gesprekken. Het perspectief wisselt tussen Ange en Irthe.
Titel, ondertitel en motto
De titel, Het Hemelse Gerecht, verwijst rechtstreeks naar het restaurant van Ange en Irthe. In dit restaurant maakt Ange met af en toe wat hulp van Gilles en Irthe voortreffelijke gerechten, die hemels lekker zijn, dus hemelse gerechten. De titel verwijst dus naar het restaurant en de gerechten die er worden gemaakt.
Het boek heeft geen ondertitel.
Het Hemelse Gerecht heeft geen motto. Wel staat er voorin het boek ‘Voor alle trouweloze mannen’. Dit slaat terug op het thema.
Opbouw
Het boek heeft geen proloog en ook geen epiloog. Het boek is opgedeeld in drie lange hoofdstukken/ delen. Deze hoofdstukken/delen hebben geen titel, maar een nummer.
Personages
Ange: Ange is 38 jaar oud en ze heeft rossig, kortgeknipt haar. Ze is klein en ze heeft brede heupen en schouders. In vergelijking met haar lompe, brede lichaam heeft ze een klein hoofd. Ze runt samen met haar zus, Irthe, een restaurant, waarin Ange de kok is. Ze kan erg goed koken en ze denkt dat het succes van het restaurant door haar kookkunsten komt. Ze vindt dat ze niet de lof krijgt die ze verdient. Ange is erg bazig en ook wel egocentrisch. Ze houdt ervan om alles op orde te houden en ze houdt zich altijd aan de regels. Als iets niet gaat zoals zij wil, laat ze dat ook weten en dan houdt ze geen rekening met de gevoelens van anderen. Ange is getrouwd met Gilles. Ze heeft niet echt een goed contact met de mensen uit het dorp.
Na de dood van hun ouders zorgde Ange voor Irthe, haar jongere zusje. Ze leerde Irthe alles en voelt zich daarom beter en ze vindt dat ze boven Irthe staat. In de loop van het verhaal gaat Ange zich steeds meer ‘verheven’ voelen boven andere mensen. Ze gaat zich aan alles en iedereen ergeren en zo zorgt ze ervoor dat de mensen uit het dorp een hekel aan haar krijgen.
Ange is een rond karakter. Je weet erg veel van haar karakter, want dat komt uit het boek duidelijk naar voren. Soms wordt het verhaal vanuit haar perspectief verteld, waardoor je precies kunt lezen hoe zij denkt.
Irthe: Irthe is 36 jaar en ze heeft lang rood haar. Ze is het tegenovergestelde van haar zus. Ze is namelijk lang en slank, is vrolijk, heeft een goed contact met de mensen uit het dorp en ze kwetst geen andere mensen. In principe is zij de manager van het restaurant. Ze doet de administratie, regelt de financiën en houdt zich dus bezig met de zakelijke kant van het restaurant. Ze is tevens de gastvrouw van het restaurant. Irthe is charmant en innemend. Ze wil graag iedereen te vriend houden en ze ziet het nu van onaardig doen niet in. Ook Irthe voelt zich ondergewaardeerd, wantz ij vind net zoals Ange dat zonder haar het restaurant niet zo succesvol was geworden.
Irthe heeft een relatie met Gilles, de man van Ange. Ze hebben een soort driehoeksverhouding. Gilles wordt door de zussen gedeeld.
Irthe is net zoals Ange een rond karakter. Net als bij Ange komen de karaktereigenschappen van Irthe goed uit het boek naar voren. Het verhaal wordt steeds vanuit een wisselend perspectief verteld. Namelijk vanuit Irthe en vanuit Ange. De lezer heeft het idee dat hij/zij de zussen goed kent.
Gilles: Gilles is een man van veertig. Hij heeft zwart haar. Over de persoonlijkheid van Gilles kom je niet veel te weten. Gilles leek een heel sociale man. Hij deed altijd braaf wat de zussen hem opdroegen. Nooit stribbelde hij tegen of zei hij iets gemeens. Hij was een zorgzame man en hield iedereen in het dorp te vriend.
Dixie: Dixie is de dochter van Gilles en zijn ex-vrouw uit een mislukt huwelijk. Dixie is een klein meisje. Net als haar vader heeft ze zwarte haren. Ze is niet gauw bang voor vreemden. Dixie is heel nieuwsgierig en gaat vaak zelfstandig op onderzoek uit om dingen te weten te komen. Irthe probeerde heel aardig over te komen naar Dixie toe. Ze behandelde Dixie alsof het haar eigen kind was. Ange probeerde juist helemaal geen aandacht aan het kind te besteden, maar toch vond Dixie Ange veel leuker. Steeds weer ging ze met Ange mee en wilde ze dingen met Ange doen.
Ouders van Ange en Irthe:Hun moeder pleegde zelfmoord toen zij nog jong waren en hun vader werd dood onder aan de trap gevonden. Na de dood van hun ouders, neemt Ange de zorg voor Irthe op zich.
Henri: Is de huisarts in het dorp. Hij bezoekt het restaurant wekelijks en voelt stiekem iets voor de zussen.
Kees van de Wetering: Is de slager van het dorp. Ange en Irthe haalden altijd het vlees dat zij nodig hadden voor de maaltijden bij hem. Hij pleegde zelfmoord nadat Ange boos op hem werd, omdat hij bedorven vlees had afgeleverd.
Tom Willemse: Is de timmerman. Hij repareerde ook wel eens dingen in het restaurant. Zijn baby overleed door het vervuilde water.
Paula Willemse: Is de vrouw van Tom.
Bartels: Is de postbode. Hij kwam dagelijks langs het restaurant om even bij te kletsen. Hij kent alles en iedereen in het dorp.
Historische tijd
Het verhaal speelt zich af in de 20ste eeuw, in het jaar negentienhonderdenzoveel. In het boek wordt gebruik gemaakt van een vaatwasser en een telefoon, dus waarschijnlijk speelt het zich ongeveer in het laatste kwart van de 20ste eeuw af. Vanaf +/- 1970. Het leven in het dorp waar Ange en Irthe wonen is wel erg ouderwets: de mannen werken, terwijl de vrouwen het huisdhouden doen, er zijn geen luxe winkels of supermarkten, maar een bakker, een slager en nog een aantal kleine zelfstandige winkeltjes. Dit heeft er waarschijnlijk mee te maken dat het boek zich in een dorp afspeelt en niet in de stad.
De tijd waarin het boek zich afspeelt is niet van belang voor het verhaal. Alles draait namelijk om het weer en de handelingen/ gedachten van Ange en Irthe.
Plaats en ruimte
Het verhaal speelt zich voor het grootste gedeelte af in de keuken van Ange, in een oude boerderij, vlakbij een dorpje in Nederland. Deze boerderij is tevens het restaurant van Ange en Irthe en komt dus, net zoals de keuken, heel veel voor in het boek. Daarnaast speelt een klein gedeelte van het boek zich in het dorp af, want daar halen Ange en Irthe de boodschappen voor in het restaurant, maar meestal brengen de dorpsbewoners deze naar het restaurant toe.
De plaats waar het verhaal zich afspeelt, de keuken/ het restaurant, is heel erg belangrijk voor het verhaal. Hier gebeurt namelijk alles. Ange bereidt haar gerechten hier, waardoor het restaurant zo populair is geworden, de gasten komen om te eten of gezellig een praatje te maken en Gilles wordt hier opgesloten (in het schuurtje).
Tijdsduur
Het verhaal begint in de maand maart. De maand maart staat in het teken van de stortregens. Daarna speelt het verhaal zich in april af. In deze maand heerst er een hittegolf. Het verhaald duurt ongeveer 1,5 à 2 maanden.
In het boek zitten wel vertragingen en een versnelling. Een voorbeeld van een vertraging:
Blz 22 t/m 24: Het is een drukke avond in het restaurant. Ange slooft zich uit in de keuken en Irthe bedient de gasten. Het verhaal gaat dan in één keer in op de achtergrond van de mensen uit het dorp: over de dorpsvrouwen die niet weten wat lekker eten is en die niet kunnen koken, over de bibliotheekbus die voor de kinderen langskomt. De mensen kunnen best zonder alle drukte en moeten gelukkig leven. De woensdag blijft gehaktdag en zondag is de rustdag. Behalve in het Hemelse Gerecht, want hier moet altijd hard gewerkt worden. Op bladzijde 24 gaat vervolgens het verhaal weer verder bij waar het gebleven was.
De versnelling:
Aan het eind van hoofdstuk I hebben de zussen Gilles in het schuurtje opgesloten en is het buiten nog steeds nat en vies weer. Aan het begin van hoofdstuk II is het in één keer heel erg lekker weer en zijn er inmiddels drie weken voorbij.
De vertraging heeft zeker wel een functie. Zo kom je iets meer te weten over de mensen uit het dorp en hoe Ange en Irthe over hen denken. De versnelling heeft denk ik als voornaamste functie om het verhaal niet te langdradig te maken.
Tijdsvolgorde
Het verhaal over het grootste gedeelte chronologisch verteld. Er zitten wel een paar flashbacks in. Deze flashbacks gaan in op het verleden van Ange en Irthe en zorgen ervoor dat je hier wat meer over te weten komt. Opvallend is dat de flashbacks altijd van 30 jaar geleden zijn. Ange is dan 8 jaar oud en Irthe 6 jaar oud. Bijvoorbeeld op pagina 44 en 45:
Ange en Irthe denken terug aan vroeger toen ze altijd het spel ‘ water-bloed’ speelden. Het was door hen zelf verzonnen. Het was de bedoeling dat ze een scherpe grashalm langs hun tong heen en weer haalden, terwijl ze het volgende zongen: ‘Water-bloed, water-bloed, water-bloed’. Wie als eerste bloedde mocht een wens doen. Altijd hadden zij dezelfde soort wensen: dat hun vader op een vreselijke manier zou sterven.
Perspectief
Het verhaal wordt in het hij/zij perspectief of ook wel het personaal perspectief verteld. Het perspectief is wisselend, namelijk vanuit Ange en vanuit Irthe. Je moet dus goed opletten wie er aan het woord is.
Idee
Wees trouw aan je vrouw!
Samenvatting
De zussen Ange en Irthe runnen samen al jarenlang restaurant ‘Het Hemelse Gerecht’. Het restaurant doet het erg goed bij de consumenten, elke dag zit het restaurant weer stampvol. Het restaurant ligt vlakbij een dorp, bovenaan de dijk van een rivier die richting het dorp stroomt. Er komen mensen vanuit alle windstreken naar hun restaurant om van de door Ange bereidde maaltijden te kunnen proeven.
Irthe houdt zich vooral bezig met de boekhouding en de administratie, zorgt ervoor dat alles gladjes verloopt en dat de klanten goed worden bediend.
Al sinds de zussen klein waren droomden ze ervan hun eigen restaurant te runnen. Ze speelden met oude verpakkingen van voedsel en leerden zichzelf de technieken aan. Ze stonden er al die tijd alleen voor. Hun moeder pleegde zelfmoord door zichzelf op te hangen. De vader van de zussen werd dood onderaan de trap gevonden. Ange en Irthe hebben hun vader nooit gemogen. Ze wensten hem de dood toe.
Gilles, officieel de man van Ange maar in werkelijkheid de minnaar van beide zussen, helpt hen een handje mee in het restaurant. Gilles kwam als keukenhulp in het restaurant werken toen hij naar z’n geboorteplaats terugkeerde, na het mislukken van zijn huwelijk. Vijf jaar lang deed hij wat de zussen hem opdroegen en eigenlijk konden ze niet meer zonder hem. Hij hielp met het snijden van groenten, het halen van vlees en brood en deed de nodige klusjes.
Het regende al wekenlang aan een stuk door en Gilles was bang voor een overstroming bij het restaurant. De zussen leken zich er niet druk om te maken. Alles ging goed in het restaurant en de klanten bleven maar komen.
Van de een op de andere dag kwam Gilles met de mededeling dat hij Ange en Irthe wilde verlaten. Voorgoed.
Maar dat lieten de zussen niet zomaar gebeuren. Ze hielden hem tegen. Ze lieten hem niet zomaar gaan. Ze sloten hem op in de donkere zolderkamer.
Vanaf dat moment leken de problemen op hen af te komen.
De zware regenval was inmiddels ingewisseld voor een extreme hittegolf. Irthe bewaarde al vanaf het begin alle verpakkingen, flessen en conservenblikken, van het voedsel dat zij bereid hadden in het restaurant, in een schuurtje in de tuin. Het was haar museum. Jammer genoeg had de regen ervoor gezorgd dat de etiketten doorweekt waren. Gelukkig viel het ‘museum’ nog wel te redden.
Ange en Irthe vertelden mensen in het dorp dat Gilles op vakantie was gegaan en ze niet weten wanneer hij terug zal komen.
Door een onbekende oorzaak werden er een aantal kinderen ziek. Ze kregen hoge koorts en last van diarree. En dat met de extreme hitte. Door deze oorzaak stierf de pasgeboren baby van Paula en, de timmerman, Tom Willemse.
Ange was de enige die totaal geen medelijden toonde aan Tom en Paula. Dit had tot gevolg dat de mensen uit het dorp zich steeds meer gingen afkeren van beide zussen.
Wanneer Kees van de Wetering, de slager, het bestelde vlees bij Ange kwam afleveren, was dit door een onbekende oorzaak bedorven. Ange werd woedend, met het gevolg dat Kees zelfmoord pleegde door zich te verdrinken in de rivier. Op het moment van de verdrinking sneed Ange zichzelf, tijdens het koken, lelijk in haar hand.
Ange was nu afhankelijk van Irthe. Zelf was ze niet meer in staat om te koken.
Een paar dagen later stond Dixie, de dochter van Gilles uit zijn vorige huwelijk, voor de deur. Haar moeder had haar op de stoep voor het restaurant achtergelaten, om vervolgens een tijdje op vakantie te gaan.
Het was nu de taak van Ange en Irthe om voor Dixie te zorgen.
Irthe was dolblij met het gezelschap van Dixie, Ange wilde niets met het kind te maken hebben. Toch voelde Dixie niets voor de overdreven aandacht die Irthe haar schonk. Ze wilde veel liever bij Ange zijn. Dixie was onafscheidelijk van Aap, haar knuffel.
Dixie zag altijd dat Irthe met water gevulde flessen naar boven bracht. Dixie dacht dat het water voor de planten was bedoeld. Dixie sliep in de kelder, de zolder was voor haar verboden terrein.
Toen Irthe op een dag de flessen onderaan de trap had laten staan, bracht Dixie ze voor haar naar boven. Met Aap onder haar arm en de flessen in haar handen liep ze door het donker naar boven. Boven was geen licht of elektriciteit. Wanneer het haar allemaal te spannend werd, zo in haar eentje op zolder, ging ze toch maar weer naar beneden.
De volgende ochtend zei Dixie dat ze last van buikpijn had. Volgens Irthe moest ze maar langs de huisarts gaan. Dixie en Ange gingen samen met het bootje, via de rivier, naar de huisarts. Daar bekende Dixie dat ze buikpijn had omdat ze Aap op zolder had laten liggen. Op de terugweg naar huis kwamen ze erachter dat de motor van het bootje het niet meer deed. En dat terwijl het begon te bliksemen en te onweren. Ange besloot dat ze maar moesten schuilen in een klein hutje langs de rivier.
Op hetzelfde moment was ook de bliksem ingeslagen in het museum van Irthe. Irthe zag met haar eigen ogen hoe al haar verzamelde verpakkingen in rook opgingen.
Ange merkte, toen ze het schuurtje wilde verlaten, dat de deur klem zat en niet meer open wilde. Dixie paste net door het luchtrooster en ging Irthe halen om Ange te bevrijden. Toen Irthe op weg ging naar Ange en Dixie alleen in het huis was, besloot om snel Aap te gaan pakken zodat Irthe het nooit te weten zal komen dat ze boven is geweest. Eenmaal op zolder aangekomen hoort Dixie de ademhaling van iemand. Het kwam achter een vergrendelde deur vandaan. De altijd nieuwsgierige Dixie besloot te gaan kijken waar het vandaan kwam en opende de deur. Daar zag ze, tot haar grote verbazing, in het naar poep stinkende hok een levenloze man liggen. Geschrokken rende ze naar beneden en wachtte bang onder de tafel totdat er iemand thuis zou komen.
Ondertussen was het Irthe gelukt om de deur van de hut open te maken en Ange eruit te laten. Op de weg terug naar huis zagen ze dat er allemaal mensen uit het dorp voor hun restaurant stonden. De dorpsbewoners hadden de bliksem bij ‘het museum’ in zien slaan en kwamen kijken of er gevaar was.
Irthe ging nog even lang het dorpscafé om te vertellen dat het restaurant vanavond gesloten was. De dorpsbewoners waren nog steeds kwaad op allebei de zussen vanwege de voorgaande gebeurtenissen en lieten Irthe niet meer weggaan uit het café.
Henri, de huisarts, maakte zich zorgen. Hij had Dixie, die bang onder de tafel zat, opgemerkt en vroeg zich af wat er aan de hand was.
Toen Ange bij het restaurant arriveerde ging Henri met haar mee naar binnen. Hij wilde weten wat er met Dixie aan de hand was, waarop Dixie vertelde dat ze een man op zolder had gezien. Henri wilde gaan onderzoeken waar Dixie nou zo bang voor was. Ange kon hem niet meer tegenhouden. Wat Henri boven aantrof moest geheim blijven. Op het moment dat Henri in de kamer waar Gilles zat opgesloten stond, sloot Ange snel de deur en deed hem op slot.
Samen met Dixie vluchtte ze naar het bootje en roeide zo snel mogelijk weg van het restaurant.
Het was Irthe inmiddels gelukt om weg te komen uit het dorpscafé. Ze was door het raampje bij de toiletten geklommen. Bij het zien van Ange en Dixie in het bootje sprong ze in de rivier om vervolgens bij hen in het bootje te stappen. Met z’n drieën roeiden ze weg van het restaurant, niet wetend waar naartoe.
Titel: Het hemelse gerecht
Auteur: Renate Dorrestein
Jaar van uitgave: 1991
Plaats van uitgave: Amsterdam
Thema
Het thema van het hemelse gerecht is trouw en wraak.
Gilles is niet trouw aan Ange, want hij heeft ook nog een relatie met Irthe. Dit maakt Ange eigenlijk niet zo veel uit, als Gilles maar bij hen blijft. Wanneer Gilles Ange en Irthe wil verlaten, sluiten zij hem op in het schuurtje. Ze behandelen hem als een beest. Zo nemen ze wraak op hem voor het feit dat hij hen wilde verlaten.
Voorin het hemelse gerecht staat: ‘Voor alle trouweloze mannen’.
Het verhaal is makkelijk geschreven in de tegenwoordige tijd. In het verhaal komen enkele flashbacks voor en ook veel gesprekken. Het perspectief wisselt tussen Ange en Irthe.
Titel, ondertitel en motto
De titel, Het Hemelse Gerecht, verwijst rechtstreeks naar het restaurant van Ange en Irthe. In dit restaurant maakt Ange met af en toe wat hulp van Gilles en Irthe voortreffelijke gerechten, die hemels lekker zijn, dus hemelse gerechten. De titel verwijst dus naar het restaurant en de gerechten die er worden gemaakt.
Het boek heeft geen ondertitel.
Het Hemelse Gerecht heeft geen motto. Wel staat er voorin het boek ‘Voor alle trouweloze mannen’. Dit slaat terug op het thema.
Opbouw
Het boek heeft geen proloog en ook geen epiloog. Het boek is opgedeeld in drie lange hoofdstukken/ delen. Deze hoofdstukken/delen hebben geen titel, maar een nummer.
Personages
Ange: Ange is 38 jaar oud en ze heeft rossig, kortgeknipt haar. Ze is klein en ze heeft brede heupen en schouders. In vergelijking met haar lompe, brede lichaam heeft ze een klein hoofd. Ze runt samen met haar zus, Irthe, een restaurant, waarin Ange de kok is. Ze kan erg goed koken en ze denkt dat het succes van het restaurant door haar kookkunsten komt. Ze vindt dat ze niet de lof krijgt die ze verdient. Ange is erg bazig en ook wel egocentrisch. Ze houdt ervan om alles op orde te houden en ze houdt zich altijd aan de regels. Als iets niet gaat zoals zij wil, laat ze dat ook weten en dan houdt ze geen rekening met de gevoelens van anderen. Ange is getrouwd met Gilles. Ze heeft niet echt een goed contact met de mensen uit het dorp.
Na de dood van hun ouders zorgde Ange voor Irthe, haar jongere zusje. Ze leerde Irthe alles en voelt zich daarom beter en ze vindt dat ze boven Irthe staat. In de loop van het verhaal gaat Ange zich steeds meer ‘verheven’ voelen boven andere mensen. Ze gaat zich aan alles en iedereen ergeren en zo zorgt ze ervoor dat de mensen uit het dorp een hekel aan haar krijgen.
Irthe: Irthe is 36 jaar en ze heeft lang rood haar. Ze is het tegenovergestelde van haar zus. Ze is namelijk lang en slank, is vrolijk, heeft een goed contact met de mensen uit het dorp en ze kwetst geen andere mensen. In principe is zij de manager van het restaurant. Ze doet de administratie, regelt de financiën en houdt zich dus bezig met de zakelijke kant van het restaurant. Ze is tevens de gastvrouw van het restaurant. Irthe is charmant en innemend. Ze wil graag iedereen te vriend houden en ze ziet het nu van onaardig doen niet in. Ook Irthe voelt zich ondergewaardeerd, wantz ij vind net zoals Ange dat zonder haar het restaurant niet zo succesvol was geworden.
Irthe heeft een relatie met Gilles, de man van Ange. Ze hebben een soort driehoeksverhouding. Gilles wordt door de zussen gedeeld.
Irthe is net zoals Ange een rond karakter. Net als bij Ange komen de karaktereigenschappen van Irthe goed uit het boek naar voren. Het verhaal wordt steeds vanuit een wisselend perspectief verteld. Namelijk vanuit Irthe en vanuit Ange. De lezer heeft het idee dat hij/zij de zussen goed kent.
Gilles: Gilles is een man van veertig. Hij heeft zwart haar. Over de persoonlijkheid van Gilles kom je niet veel te weten. Gilles leek een heel sociale man. Hij deed altijd braaf wat de zussen hem opdroegen. Nooit stribbelde hij tegen of zei hij iets gemeens. Hij was een zorgzame man en hield iedereen in het dorp te vriend.
Dixie: Dixie is de dochter van Gilles en zijn ex-vrouw uit een mislukt huwelijk. Dixie is een klein meisje. Net als haar vader heeft ze zwarte haren. Ze is niet gauw bang voor vreemden. Dixie is heel nieuwsgierig en gaat vaak zelfstandig op onderzoek uit om dingen te weten te komen. Irthe probeerde heel aardig over te komen naar Dixie toe. Ze behandelde Dixie alsof het haar eigen kind was. Ange probeerde juist helemaal geen aandacht aan het kind te besteden, maar toch vond Dixie Ange veel leuker. Steeds weer ging ze met Ange mee en wilde ze dingen met Ange doen.
Ouders van Ange en Irthe:Hun moeder pleegde zelfmoord toen zij nog jong waren en hun vader werd dood onder aan de trap gevonden. Na de dood van hun ouders, neemt Ange de zorg voor Irthe op zich.
Henri: Is de huisarts in het dorp. Hij bezoekt het restaurant wekelijks en voelt stiekem iets voor de zussen.
Kees van de Wetering: Is de slager van het dorp. Ange en Irthe haalden altijd het vlees dat zij nodig hadden voor de maaltijden bij hem. Hij pleegde zelfmoord nadat Ange boos op hem werd, omdat hij bedorven vlees had afgeleverd.
Tom Willemse: Is de timmerman. Hij repareerde ook wel eens dingen in het restaurant. Zijn baby overleed door het vervuilde water.
Paula Willemse: Is de vrouw van Tom.
Bartels: Is de postbode. Hij kwam dagelijks langs het restaurant om even bij te kletsen. Hij kent alles en iedereen in het dorp.
Historische tijd
Het verhaal speelt zich af in de 20ste eeuw, in het jaar negentienhonderdenzoveel. In het boek wordt gebruik gemaakt van een vaatwasser en een telefoon, dus waarschijnlijk speelt het zich ongeveer in het laatste kwart van de 20ste eeuw af. Vanaf +/- 1970. Het leven in het dorp waar Ange en Irthe wonen is wel erg ouderwets: de mannen werken, terwijl de vrouwen het huisdhouden doen, er zijn geen luxe winkels of supermarkten, maar een bakker, een slager en nog een aantal kleine zelfstandige winkeltjes. Dit heeft er waarschijnlijk mee te maken dat het boek zich in een dorp afspeelt en niet in de stad.
De tijd waarin het boek zich afspeelt is niet van belang voor het verhaal. Alles draait namelijk om het weer en de handelingen/ gedachten van Ange en Irthe.
Het verhaal speelt zich voor het grootste gedeelte af in de keuken van Ange, in een oude boerderij, vlakbij een dorpje in Nederland. Deze boerderij is tevens het restaurant van Ange en Irthe en komt dus, net zoals de keuken, heel veel voor in het boek. Daarnaast speelt een klein gedeelte van het boek zich in het dorp af, want daar halen Ange en Irthe de boodschappen voor in het restaurant, maar meestal brengen de dorpsbewoners deze naar het restaurant toe.
De plaats waar het verhaal zich afspeelt, de keuken/ het restaurant, is heel erg belangrijk voor het verhaal. Hier gebeurt namelijk alles. Ange bereidt haar gerechten hier, waardoor het restaurant zo populair is geworden, de gasten komen om te eten of gezellig een praatje te maken en Gilles wordt hier opgesloten (in het schuurtje).
Tijdsduur
Het verhaal begint in de maand maart. De maand maart staat in het teken van de stortregens. Daarna speelt het verhaal zich in april af. In deze maand heerst er een hittegolf. Het verhaald duurt ongeveer 1,5 à 2 maanden.
In het boek zitten wel vertragingen en een versnelling. Een voorbeeld van een vertraging:
Blz 22 t/m 24: Het is een drukke avond in het restaurant. Ange slooft zich uit in de keuken en Irthe bedient de gasten. Het verhaal gaat dan in één keer in op de achtergrond van de mensen uit het dorp: over de dorpsvrouwen die niet weten wat lekker eten is en die niet kunnen koken, over de bibliotheekbus die voor de kinderen langskomt. De mensen kunnen best zonder alle drukte en moeten gelukkig leven. De woensdag blijft gehaktdag en zondag is de rustdag. Behalve in het Hemelse Gerecht, want hier moet altijd hard gewerkt worden. Op bladzijde 24 gaat vervolgens het verhaal weer verder bij waar het gebleven was.
De versnelling:
Aan het eind van hoofdstuk I hebben de zussen Gilles in het schuurtje opgesloten en is het buiten nog steeds nat en vies weer. Aan het begin van hoofdstuk II is het in één keer heel erg lekker weer en zijn er inmiddels drie weken voorbij.
De vertraging heeft zeker wel een functie. Zo kom je iets meer te weten over de mensen uit het dorp en hoe Ange en Irthe over hen denken. De versnelling heeft denk ik als voornaamste functie om het verhaal niet te langdradig te maken.
Tijdsvolgorde
Het verhaal over het grootste gedeelte chronologisch verteld. Er zitten wel een paar flashbacks in. Deze flashbacks gaan in op het verleden van Ange en Irthe en zorgen ervoor dat je hier wat meer over te weten komt. Opvallend is dat de flashbacks altijd van 30 jaar geleden zijn. Ange is dan 8 jaar oud en Irthe 6 jaar oud. Bijvoorbeeld op pagina 44 en 45:
Perspectief
Het verhaal wordt in het hij/zij perspectief of ook wel het personaal perspectief verteld. Het perspectief is wisselend, namelijk vanuit Ange en vanuit Irthe. Je moet dus goed opletten wie er aan het woord is.
Idee
Wees trouw aan je vrouw!
Samenvatting
De zussen Ange en Irthe runnen samen al jarenlang restaurant ‘Het Hemelse Gerecht’. Het restaurant doet het erg goed bij de consumenten, elke dag zit het restaurant weer stampvol. Het restaurant ligt vlakbij een dorp, bovenaan de dijk van een rivier die richting het dorp stroomt. Er komen mensen vanuit alle windstreken naar hun restaurant om van de door Ange bereidde maaltijden te kunnen proeven.
Irthe houdt zich vooral bezig met de boekhouding en de administratie, zorgt ervoor dat alles gladjes verloopt en dat de klanten goed worden bediend.
Al sinds de zussen klein waren droomden ze ervan hun eigen restaurant te runnen. Ze speelden met oude verpakkingen van voedsel en leerden zichzelf de technieken aan. Ze stonden er al die tijd alleen voor. Hun moeder pleegde zelfmoord door zichzelf op te hangen. De vader van de zussen werd dood onderaan de trap gevonden. Ange en Irthe hebben hun vader nooit gemogen. Ze wensten hem de dood toe.
Gilles, officieel de man van Ange maar in werkelijkheid de minnaar van beide zussen, helpt hen een handje mee in het restaurant. Gilles kwam als keukenhulp in het restaurant werken toen hij naar z’n geboorteplaats terugkeerde, na het mislukken van zijn huwelijk. Vijf jaar lang deed hij wat de zussen hem opdroegen en eigenlijk konden ze niet meer zonder hem. Hij hielp met het snijden van groenten, het halen van vlees en brood en deed de nodige klusjes.
Van de een op de andere dag kwam Gilles met de mededeling dat hij Ange en Irthe wilde verlaten. Voorgoed.
Maar dat lieten de zussen niet zomaar gebeuren. Ze hielden hem tegen. Ze lieten hem niet zomaar gaan. Ze sloten hem op in de donkere zolderkamer.
Vanaf dat moment leken de problemen op hen af te komen.
De zware regenval was inmiddels ingewisseld voor een extreme hittegolf. Irthe bewaarde al vanaf het begin alle verpakkingen, flessen en conservenblikken, van het voedsel dat zij bereid hadden in het restaurant, in een schuurtje in de tuin. Het was haar museum. Jammer genoeg had de regen ervoor gezorgd dat de etiketten doorweekt waren. Gelukkig viel het ‘museum’ nog wel te redden.
Ange en Irthe vertelden mensen in het dorp dat Gilles op vakantie was gegaan en ze niet weten wanneer hij terug zal komen.
Door een onbekende oorzaak werden er een aantal kinderen ziek. Ze kregen hoge koorts en last van diarree. En dat met de extreme hitte. Door deze oorzaak stierf de pasgeboren baby van Paula en, de timmerman, Tom Willemse.
Ange was de enige die totaal geen medelijden toonde aan Tom en Paula. Dit had tot gevolg dat de mensen uit het dorp zich steeds meer gingen afkeren van beide zussen.
Wanneer Kees van de Wetering, de slager, het bestelde vlees bij Ange kwam afleveren, was dit door een onbekende oorzaak bedorven. Ange werd woedend, met het gevolg dat Kees zelfmoord pleegde door zich te verdrinken in de rivier. Op het moment van de verdrinking sneed Ange zichzelf, tijdens het koken, lelijk in haar hand.
Ange was nu afhankelijk van Irthe. Zelf was ze niet meer in staat om te koken.
Het was nu de taak van Ange en Irthe om voor Dixie te zorgen.
Irthe was dolblij met het gezelschap van Dixie, Ange wilde niets met het kind te maken hebben. Toch voelde Dixie niets voor de overdreven aandacht die Irthe haar schonk. Ze wilde veel liever bij Ange zijn. Dixie was onafscheidelijk van Aap, haar knuffel.
Dixie zag altijd dat Irthe met water gevulde flessen naar boven bracht. Dixie dacht dat het water voor de planten was bedoeld. Dixie sliep in de kelder, de zolder was voor haar verboden terrein.
Toen Irthe op een dag de flessen onderaan de trap had laten staan, bracht Dixie ze voor haar naar boven. Met Aap onder haar arm en de flessen in haar handen liep ze door het donker naar boven. Boven was geen licht of elektriciteit. Wanneer het haar allemaal te spannend werd, zo in haar eentje op zolder, ging ze toch maar weer naar beneden.
De volgende ochtend zei Dixie dat ze last van buikpijn had. Volgens Irthe moest ze maar langs de huisarts gaan. Dixie en Ange gingen samen met het bootje, via de rivier, naar de huisarts. Daar bekende Dixie dat ze buikpijn had omdat ze Aap op zolder had laten liggen. Op de terugweg naar huis kwamen ze erachter dat de motor van het bootje het niet meer deed. En dat terwijl het begon te bliksemen en te onweren. Ange besloot dat ze maar moesten schuilen in een klein hutje langs de rivier.
Op hetzelfde moment was ook de bliksem ingeslagen in het museum van Irthe. Irthe zag met haar eigen ogen hoe al haar verzamelde verpakkingen in rook opgingen.
Ange merkte, toen ze het schuurtje wilde verlaten, dat de deur klem zat en niet meer open wilde. Dixie paste net door het luchtrooster en ging Irthe halen om Ange te bevrijden. Toen Irthe op weg ging naar Ange en Dixie alleen in het huis was, besloot om snel Aap te gaan pakken zodat Irthe het nooit te weten zal komen dat ze boven is geweest. Eenmaal op zolder aangekomen hoort Dixie de ademhaling van iemand. Het kwam achter een vergrendelde deur vandaan. De altijd nieuwsgierige Dixie besloot te gaan kijken waar het vandaan kwam en opende de deur. Daar zag ze, tot haar grote verbazing, in het naar poep stinkende hok een levenloze man liggen. Geschrokken rende ze naar beneden en wachtte bang onder de tafel totdat er iemand thuis zou komen.
Ondertussen was het Irthe gelukt om de deur van de hut open te maken en Ange eruit te laten. Op de weg terug naar huis zagen ze dat er allemaal mensen uit het dorp voor hun restaurant stonden. De dorpsbewoners hadden de bliksem bij ‘het museum’ in zien slaan en kwamen kijken of er gevaar was.
Henri, de huisarts, maakte zich zorgen. Hij had Dixie, die bang onder de tafel zat, opgemerkt en vroeg zich af wat er aan de hand was.
Toen Ange bij het restaurant arriveerde ging Henri met haar mee naar binnen. Hij wilde weten wat er met Dixie aan de hand was, waarop Dixie vertelde dat ze een man op zolder had gezien. Henri wilde gaan onderzoeken waar Dixie nou zo bang voor was. Ange kon hem niet meer tegenhouden. Wat Henri boven aantrof moest geheim blijven. Op het moment dat Henri in de kamer waar Gilles zat opgesloten stond, sloot Ange snel de deur en deed hem op slot.
Samen met Dixie vluchtte ze naar het bootje en roeide zo snel mogelijk weg van het restaurant.
Het was Irthe inmiddels gelukt om weg te komen uit het dorpscafé. Ze was door het raampje bij de toiletten geklommen. Bij het zien van Ange en Dixie in het bootje sprong ze in de rivier om vervolgens bij hen in het bootje te stappen. Met z’n drieën roeiden ze weg van het restaurant, niet wetend waar naartoe.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden