Schrijver: Belcampo; Pieter Schönfeld Wichers.
Titel: Het grote gebeuren
Jaar van uitgave: 1983
Aantal bladzijden: 32
De omslag is gedeeltelijk wit, en op twee derde van de pagina staat op beide kanten een apart schilderij gedrukt. Met vreemde fantasie wezens, wat komt door de dag des oordeels. Het is een vrij donker en chaotische werk, in zwart en wit gedrukt. In de geschilderde figuren kan je nog wel wezens onderscheidden, maar deze zijn erg vaag en verzonnen. Wel kan je duidelijke gekwelde mensen zien. Deze afbeelding vind ik wel toepasselijk als omslag, doordat het iemand zijn visie weergeeft over het einds der dagen. Na het lezen begreep ik pas dat dit een voorstelling was van de apocolypse. De bestaande wereld is in de afbeelding niet te herkennen, behalve aan de mensen dan. De titel en schrijver staan duidelijk boven in het witte gedeelte gedrukt. Ik heb dit boek moeten lezen als vervangende opdracht, doordat ik te laat kwam ( 5 min) bij de bioscoopfilm “de Tweeling”, waardoor dit als boekverslag verviel. De keuze van het te lezen boek werd door mijn Nederlands docente mevr. Noomen gedaan. Van de titel en kaft werd ik niet veel wijzer, het zag er oud, raar en saai uit. Ook het aantal bladzijden viel me eerst tegen. Ik dacht ik lees dit boekje gelijk uit de dag dat ik het van mijn docente ontving. Ik verwachtte een saai boek over iemands leven of de geschiedenis van Rijssen, doordat ik de eerste bladzijde al had gelezen. Ik vind het een erg apart, maar toch wel leuk verhaal. Aan het taalgebruik moest ik eerst wel wennen, ook de eerste bladzijde spoort niet aan om het boek(je) verder te lezen. Na dat ik aan het verhaal begon, las ik het boekje zo uit. Ik vind het alsnog jammer dat het boek zo weinig bladzijden telde. Ook de thema van het verhaal was interessant, het laatste oordeel. Ik zelf houd me niet echt bezig met het laatste oordeel, maar dit boek kan je toch wel aan het denken zetten over het leven, maar ook wat andere mensen ( in die tijd) bezighoudt. Het verhaal zelf kende ik al, alhoewel ik niet meer weet waarvan. Door de manier van Belcampo’s schrijven dacht ik aan het begin dat het een serieus non-fictieuse boek was. Maar juist door de komst van de fantasie wezens vond ik het verhaal wel leuk. Ook wordt het verhaal spannend gehouden, doordat je niet weet wat er met Belcampo gebeurt. Ik heb geleerd dat je wereld ineens kan veranderen zonder dat je gewaarschuwd wordt, of zonder tijdsgrens. Ook heb ik geleerd dat de wil om te overleven of om vast te houden aan de oude bestaande gemeenschap bij de mens sterk aanwezig is. De vrees voor de religieuze of juist de niet religieuze mensen welk geloven dat de apocolypse dichtbij is voor sommige mensen een realiteit geweest in die tijd, of het nog steeds zo is weet ik niet. Belcampo is een pseudoniem voor Herman Pieter Schönfeld Wichers. Het is dus een Latijnse vertaling voor een gedeelte uit zijn naam. Belcampo past de lokale sfeer van Rijssen toe in het verhaal, pseudonamen van Rijssense typen uit zijn jeugd, daarnaast zijn er verwijzingen naar bijbelteksten over de jongste dag. Openbaringen, of apocolypse is een naam voor joodse en christelijke geschriften uit het begin van onze jaartelling, waarvan de schrijvers er van overtuigd waren dat het eind van de wereld naderde. In de Openbaringen van Johannes staan zijn visioenen over het eide van de wereld gedetailleerd beschreven. Hieraan heeft Belcampo gedacht bij het uitwerken van zijn verhaal. Het verhaal ontstond in Noorwegen toen hij een idee kreeg; als hij nou die visioenen van Johannes over de Apocolypse nou ging confronteren met het gewone dorpsleven. Als hij de intieme realiteit van zijn dorpsomgeving onmiddellijk poot op het geweldige vergaan van de wereld, op de jongste dag. Die samenstelling maakte een indruk op Belcampo en hij zag een mogelijkheid om daarmee te kunnen spelen. Tragiek, humor, alle facetten van ernst en spot konden eruit gehaald worden. Het genre; novelle
De hoofdpersoon, Belcampo, woont in Rijsen waar iedereen iedere dag hetzelfde doet. Rijsen is bijna een autarkie. Op een dag ziet hij overal rare wezens. Als hij ontdekt dat ze overal zijn probeert hij het dorp te verlaten, maar dan komen de apocalyptische ruiters langs. De dag des oordeels is aangebroken. Uit de lucht komen engelen en duivels. Die nemen mensen mee, naar de hemel of naar de hel. Belcampo probeert aan de duivels te ontkomen door zich te verkleden als duivel en ze mee te helpen. Als de aarde leeg is blijft Belcampo achter. Later komt hij een paar engelen tegen. Het blijkt dat ze hem zoeken. Belcampo trekt zijn duivelspak uit en wordt naar de hemel gebracht. Een boek met veel fantasie. In het begin vond ik het erg saai en overdreven, maar het is op zich wel aardig om te zien hoe Belcampo zich de dag des oordeels voorstelt. Ik denk dat Belcampo laat zien hoe de Rijssenaren reageren op het aanbreken van de jongste dag. Hij beeldt de gelovigen en de hypocrieten uit, allen met naam en toenaam en geplaats in hun eigen omgeving. Ik denk dat Belcampo de spot wou drijven met alle gelovigen en hypocrieten bij hem in het dorp, slechts om de mensen aan het denken te zetten en niet om ze aan de kaak te stellen zijn.
Jaar van uitgave: 1983
Aantal bladzijden: 32
De omslag is gedeeltelijk wit, en op twee derde van de pagina staat op beide kanten een apart schilderij gedrukt. Met vreemde fantasie wezens, wat komt door de dag des oordeels. Het is een vrij donker en chaotische werk, in zwart en wit gedrukt. In de geschilderde figuren kan je nog wel wezens onderscheidden, maar deze zijn erg vaag en verzonnen. Wel kan je duidelijke gekwelde mensen zien. Deze afbeelding vind ik wel toepasselijk als omslag, doordat het iemand zijn visie weergeeft over het einds der dagen. Na het lezen begreep ik pas dat dit een voorstelling was van de apocolypse. De bestaande wereld is in de afbeelding niet te herkennen, behalve aan de mensen dan. De titel en schrijver staan duidelijk boven in het witte gedeelte gedrukt. Ik heb dit boek moeten lezen als vervangende opdracht, doordat ik te laat kwam ( 5 min) bij de bioscoopfilm “de Tweeling”, waardoor dit als boekverslag verviel. De keuze van het te lezen boek werd door mijn Nederlands docente mevr. Noomen gedaan. Van de titel en kaft werd ik niet veel wijzer, het zag er oud, raar en saai uit. Ook het aantal bladzijden viel me eerst tegen. Ik dacht ik lees dit boekje gelijk uit de dag dat ik het van mijn docente ontving. Ik verwachtte een saai boek over iemands leven of de geschiedenis van Rijssen, doordat ik de eerste bladzijde al had gelezen. Ik vind het een erg apart, maar toch wel leuk verhaal. Aan het taalgebruik moest ik eerst wel wennen, ook de eerste bladzijde spoort niet aan om het boek(je) verder te lezen. Na dat ik aan het verhaal begon, las ik het boekje zo uit. Ik vind het alsnog jammer dat het boek zo weinig bladzijden telde. Ook de thema van het verhaal was interessant, het laatste oordeel. Ik zelf houd me niet echt bezig met het laatste oordeel, maar dit boek kan je toch wel aan het denken zetten over het leven, maar ook wat andere mensen ( in die tijd) bezighoudt. Het verhaal zelf kende ik al, alhoewel ik niet meer weet waarvan. Door de manier van Belcampo’s schrijven dacht ik aan het begin dat het een serieus non-fictieuse boek was. Maar juist door de komst van de fantasie wezens vond ik het verhaal wel leuk. Ook wordt het verhaal spannend gehouden, doordat je niet weet wat er met Belcampo gebeurt. Ik heb geleerd dat je wereld ineens kan veranderen zonder dat je gewaarschuwd wordt, of zonder tijdsgrens. Ook heb ik geleerd dat de wil om te overleven of om vast te houden aan de oude bestaande gemeenschap bij de mens sterk aanwezig is. De vrees voor de religieuze of juist de niet religieuze mensen welk geloven dat de apocolypse dichtbij is voor sommige mensen een realiteit geweest in die tijd, of het nog steeds zo is weet ik niet. Belcampo is een pseudoniem voor Herman Pieter Schönfeld Wichers. Het is dus een Latijnse vertaling voor een gedeelte uit zijn naam. Belcampo past de lokale sfeer van Rijssen toe in het verhaal, pseudonamen van Rijssense typen uit zijn jeugd, daarnaast zijn er verwijzingen naar bijbelteksten over de jongste dag. Openbaringen, of apocolypse is een naam voor joodse en christelijke geschriften uit het begin van onze jaartelling, waarvan de schrijvers er van overtuigd waren dat het eind van de wereld naderde. In de Openbaringen van Johannes staan zijn visioenen over het eide van de wereld gedetailleerd beschreven. Hieraan heeft Belcampo gedacht bij het uitwerken van zijn verhaal. Het verhaal ontstond in Noorwegen toen hij een idee kreeg; als hij nou die visioenen van Johannes over de Apocolypse nou ging confronteren met het gewone dorpsleven. Als hij de intieme realiteit van zijn dorpsomgeving onmiddellijk poot op het geweldige vergaan van de wereld, op de jongste dag. Die samenstelling maakte een indruk op Belcampo en hij zag een mogelijkheid om daarmee te kunnen spelen. Tragiek, humor, alle facetten van ernst en spot konden eruit gehaald worden. Het genre; novelle
De hoofdpersoon, Belcampo, woont in Rijsen waar iedereen iedere dag hetzelfde doet. Rijsen is bijna een autarkie. Op een dag ziet hij overal rare wezens. Als hij ontdekt dat ze overal zijn probeert hij het dorp te verlaten, maar dan komen de apocalyptische ruiters langs. De dag des oordeels is aangebroken. Uit de lucht komen engelen en duivels. Die nemen mensen mee, naar de hemel of naar de hel. Belcampo probeert aan de duivels te ontkomen door zich te verkleden als duivel en ze mee te helpen. Als de aarde leeg is blijft Belcampo achter. Later komt hij een paar engelen tegen. Het blijkt dat ze hem zoeken. Belcampo trekt zijn duivelspak uit en wordt naar de hemel gebracht. Een boek met veel fantasie. In het begin vond ik het erg saai en overdreven, maar het is op zich wel aardig om te zien hoe Belcampo zich de dag des oordeels voorstelt. Ik denk dat Belcampo laat zien hoe de Rijssenaren reageren op het aanbreken van de jongste dag. Hij beeldt de gelovigen en de hypocrieten uit, allen met naam en toenaam en geplaats in hun eigen omgeving. Ik denk dat Belcampo de spot wou drijven met alle gelovigen en hypocrieten bij hem in het dorp, slechts om de mensen aan het denken te zetten en niet om ze aan de kaak te stellen zijn.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden