Het grijze kind door Theo Thijssen

Motivatie Eigenlijk wilde ik, toen ik de boekenlijst zag, het boek Kees de Jongen gaan lezen, omdat we daar in de klas al presentaties over hadden gehad, en het me een leuk boek leek. Omdat de meeste schrijvers in dezelfde stijl schrijven, dacht ik eraan om dit boek te nemen. En van wat ik gehoord heb over het boek Kees de Jongen, vind ik het wel in dezelfde stijl liggen. Samenvatting Het boek gaat over een jongen, Henricus. Het verhaal begint vanaf dat hij ongeveer naar de kleuterschool gaat, en het eindigt dat hij op de hbs zit. Hij woont thuis met zijn vader, moeder en zus die al volwassen is als hij nog maar 4 jaar oud is. Zijn zus speelt samen met zijn moeder ook een beetje de baas over hem, wat hij niet leuk vindt. Henricus is een grijs kind, dat wil zeggen dat hij veel kan herinneren uit zijn vorige levens. Daardoor is hij ver voor bij de rest van de kinderen. Niet op het gebied van school, want daar moet hij best veel voor doen, maar meer in zijn denken. Als hij iets ziet of doet herinnert hij dat nog. Zo loopt hij soms naar school, de basisschool, en wil hij een sigaar uit zijn zak halen en opsteken. Maar die zitten helemaal niet in zijn zak, maar in een vorig leven rookte hij altijd een sigaar onderweg naar zijn werk. Zo komt hij vele situaties tegen. Op school heeft Henricus het niet erg naar zijn zin, en al gauw begint hij met spijbelen. Dat mogen zijn ouders natuurlijk nooit te weten komen, want hij moet een voorbeeldig kind lijken tegenover de buitenstaanders. Hij blijft een paar keer zitten en belandt dan op de hbs. Dan is hij een jaar of 16 en wordt wat opstandiger. Op de hbs blijft hij ook zitten en wil dan eigenlijk niet meer naar school. Zijn moeder heeft tegen haar vriendinnen al hele verhalen verteld over waarom hij het nog een keer over moest doen en hij lijkt een geweldige zoon. Op de eerste schooldag na de vakantie besluit hij toch echt niet meer terug te gaan naar de hbs. Hij komt niet uit bed en maakt verschrikkelijke ruzie met zijn ouders. Die dag hoeft hij niet naar school, zijn moeder denkt dat er wat aan de hand is met hem. Na lang geruzie denkt hij een oplossing gevonden te hebben en gaat eens met zijn vader onder vier ogen praten. Hij vertelt aan zijn vader dat hij wel bij hem in de zaak wil werken en zijn vader vindt dat wel een goed plan. En natuurlijk verteld zijn moeder het hele verhaal (alleen dan iets veranderd) aan haar vriendinnen. Biografie Theo Thijssen werd op 16 juni 1879 in de Eerste Leliedwarsstraat 16 geboren als oudste van zeven kinderen. Zijn vader Sam had daar een schoenwinkeltje. Zijn moeder was Alida Fieggen. Zijn vader overleed toen Theo 11 jaar was, na een langdurige ziekte. Zijn moeder kocht toen een kruidenierswinkeltje op de Brouwersgracht om toch nog rond te kunnen komen. Toen hij vijftien was ging hij naar de Rijkskweekschool 'De Bak' in Haarlem. Hij woonde toen op kamers. In 1898 haalde hij zijn diploma. In 1899 vervulde hij zijn militaire dienstplicht in Naarden en in Amsterdam.Theo Thijssen was van 1898 tot 1921 onderwijzer in Amsterdam. Hierin vond hij de inspiratie en de stof voor de meeste van zijn boeken. Hij werkte aan diverse scholen, scholen voor rijke kinderen hadden een naam, scholen voor arme kinderen alleen een nummer! Hij was (bezoldigd) hoofdbestuurder van de BvNO: Bond van Nederlandse Onderwijzers (van 1921 tot 1939), en was gemeenteraadslid in Amsterdam voor de SDAP (van 1935 tot 1941). Hij werd gekozen met voorkeurstemmen. Theo Thijssen was van 1933 tot 1940 lid van de Tweede Kamer voor de SDAP. Hij was woordvoerder onderwijs. Hij trouwde met Jo Zeegerman. Zij overlijdt een half jaar na de geboorte van hun zoon Theo aan een longontsteking. Hij hertrouwt met Geertje Dade. Zij krijgen drie kinderen (Joop, Henk en Geertje). Als hij Tweede Kamerlid is huren ze 's zomers een vakantiehuis in Castricum of in Bergen aan Zee. Vrienden, buren en collega's komen hier in de vakanties op bezoek. In de Tweede Wereldoorlog komt de Tweede Kamer niet meer bijeen en zit Thijssen zonder werk. In deze periode schrijft hij 'In de ochtend van het leven' (autobiografie). Na de Februaristaking in 1941 wordt hij door de Duitsers gearresteerd. Ze denken dat hij (als oud-vakbondsleider) de staking mee heeft georganiseerd. Hij zit zes weken in de gevangenis. Eind 1943 wordt hij ziek (acute longontsteking, hartinfarct én hersenbloeding) en overlijdt op 23 december.
Bibliografie Barend Wels (1908) Jongensdagen (1909) Kees de jongen (1923) Schoolland (dagboekroman) (1925) De gelukkige klas (1926) Het grijze kind (1927) Egeltje (tijdschrift-stukjes) (1929) Het taaie ongerief (1932) Een bonte bundel (tijdschrift-stukjes) (1935) In de ochtend van het leven (autobiografie) (1941) Korte Persoonlijke Reactie Het boek leek me heel leuk toen ik eraan begon. Aan het begin vond ik het wel een beetje raar want dan is het nog niet echt een verhaal maar meer de schrijver die tegen jou praat. Dan begint het verhaal. Het is een verhaal dat op zich niet zo interessant is, maar toen ik de opdrachten aan het maken was kwam ik erachter dat ik naar de achterliggende boodschap moest kijken. Vanaf toen snapte ik het veel beter en ik vond het een heel leuk boek. Het is weer eens wat anders dat je niet alleen maar naar het verhaal moet kijken en dat vond ik wel leuk. Het las ook lekker door. Best een leuk boek dus. Verdiepingsopdracht Theo Thijssen – Het Grijze Kind 1. De poltieke achtergronden. In de periode 1900-1940 gebeurde er nogal wat op politiek gebied. Van 1914 tot 1918 woedde de Eerste Wereldoorlog. In die oorlog bleef Nederland neutraal, en je kunt dus ook niets merken aan de boeken over Nederland uit die tijd. Mijn boek komt uit 1927, en was dus ver na de Eerste Wereldoorlog. In 1917 kwam door de Russische Revolutie een eind aan het tsarische bewind, en de communisten kwamen aan de macht. Toen de schokken van de oorlog en de Russische Revolutie over waren, kwam in 1929 de beurskrach van Wall Street. Er kwam een economische crisis en veel mensen werden werkloos. De vader van Henricus had een eigen bedrijf, en hield gewoon zijn baan. De sociaal-economische achtergronden. De normen en waarden van de mensen in die tijd werden nogal op de proef gesteld en verdwenen geheel of gedeeltelijk (anomie). In dit boek komt dat niet echt naar voren, want Henricus’ moeder wilde juist zo netjes mogelijk lijken voor de buitenwereld en ze wilde dat Henricus braaf naar school ging enz. De eerste feminiseringsgolf kwam, en vrouwen hadden meer rechten. Ook mochten ze van 1919 stemmen. Dit komt niet echt tot zijn recht in dit boek. De steden werden groter, er was meer techniek en massaproductie. Dit leidde aan de ene kant tot optimisme, bewondering voor de nieuwe stad, maar aan de andere kant ook tot pessimisme, bang voor zedenverwildering. De culturele achtergronden. Belangrijke kunstenaars uit deze tijd waren Mondriaan, Picasso en Duchamps. In de 19e eeuw was de uitvinding van de film en fotografie erg belangrijk. Montage en collage was ook erg belangrijk bij de literatuur. Een boek was niet meer de precieze weergave van de werkelijkheid, maar bestond uit autonome taalbouwsels. 2. Literaire achtergronden. De romantiek werd in de periode 1900-1940 voortgezet in de neoromantiek. Het was een stroming waarbij verbeelding en droom belangrijker zijn dan de weergave van de werkelijkheid. Dat zie je ook goed in dit boek. Het verhaal op zichzelf is niet heel boeiend, je leest hoe een kind in die tijd opgroeit. Maar er ligt nog een verhaal achter. Het gaat om de gedachten van Henricus als grijs kind, en hoe hij alles als grijs kind ervaart. Ook had je het symbolisme, wat een ideële wereld oproept. Een wereld waar nog niet alles helemaal uitgewerkt is, maar nog in hoofdvormen bestaat. Ook dat zie je terug. Hij kan alles wel een beetje herinneren uit een vorig leven, maar alleen in hoofdvormen. Precieze gesprekken en dergelijke kan hij zich niet voor de geest halen. Ook herken je de historische avant-garde, er is al heel erg in spreektaal geschreven en niet meer de oude vormen. Dit is de nieuwe schrijftaal. 3. Er wordt steeds weer beschreven hoe Henricus bijvoorbeeld naar school loopt en dingen herkent, dat er bijvoorbeeld een gebouw staat. Hij weet alleen niet meer hoe dat er precies uit zag. Dat brengt ons weer op het symbolisme. De hoofdvorm zit nog in zijn hoofd, maar details weet hij niet meer. Hij zit nog een beetje vast in die ideële wereld. Ook worden er vaak hele stukken beschreven over bijvoorbeeld de receptie van zijn zus haar bruiloft, waar hij kijkt als gasten binnenkomen en hun jas ophangen. Hij denkt dan hele andere dingen erbij. Het gaat dan om die gedachtes en niet om de receptie. Dat is een typisch voorbeeld van de neoromantiek. Daar gaat het niet meer om de weergave van de werkelijkheid. In dit boek heeft dat ook maar een kleine rol. 4. Aan de ene kant is dit wel een heel vernieuwend boek, want in alle voorafgaande boeken van Theo Thijssen wordt een gewoon gezin beschreven, niet heel rijk en ook niet heel arm, maar in het boek ‘het grijze kind’ wordt daarentegen een heel gegoed gezin beschreven. Ze hebben het best wel rijk en Henricus gaat naar een dure school. Ook vindt de hoofdpersoon in de andere boeken het leuk op school en thuis, en in dit boek voelt Henricus zich een beetje bedreigd. Op school kan hij niets goed doen en krijgt hij altijd straf, en thuis moet hij alles zo goed mogelijk doen van zijn ouders. bron:
http://www.dbnl.org/tekst/kort006isvo01/kort006isvo01_0070.htm
5. Het werken aan deze module verliep goed, na wat dingen opgezocht te hebben in mijn boek, snapte ik de opdrachten goed. Ook vond ik de aanwijzingen in de les verhelderend en snapte ik daardoor wat nou eigenlijk de bedoeling was van dit boek. Ook kon ik daardoor de literaire context beter ordenen. Al met al zijn de opdrachten goed verlopen en ben ik tevreden over hoe alles is gelopen.