Het diner

Aperatief:
H: 1
Serge Lohman is rijk. Hij hoeft in de duurtste restaurants niet 5 maanden van te voren te reserveren,  zoals de meeste mensen dat moeten doen.

H:2
Claire en haar man gaan met het echtpaar Lohman uit eten. Claire en Paul zijn te vroeg en gaan eerst een biertje drinken in een café. Claire is merkbaar intelligenter dan haar man.
Michel is de zoon van Claire en Paul, hij is 16 jaar en enigst kind.
Als Paul en Claire in het café zijn hebben ze het over Michel, Claire denk dat er iets met Michel is omdat hij de laatste tijd anders doet dan anders. Claire denkt dat er iets is met een meisje. Paul denkt en of weet dat het iets anders is en zegt dat het misschien iets op school is.


H:3
Paul is in de kamer van zijn zoon, Michel. Michel is buiten op het terras bezig met de band van zijn fiets te plakken.
Paul zoekt anders nooit in Michels kamer, dit was dus een uitzondering. Paul ziet de mobiel van Michel liggen, hij pakt hem en kijkt onder mijn bestanden. Daar bekijkt hij de video’s én hij vindt wat hij dacht te vinden..

H: 4
Claire en Paul zijn na een wandeling aangekomen in het dure restaurant. Serge Lohman is te laat. Bij de ingang staan meisjes, als welkom. Je moet je naam zeggen om binnen te komen. Hij zegt Lohman. De meisjes zeggen te weten dat hij niet meneer Lohman is. Hij zegt dat hij de broer van meneer Lohman is en ze mogen doorlopen.

H:5
Als ook Serge en Babette aankomen in het restaurent, wordt het aperatief geserveerd. De gerant vertelt de hele afkomst van de olijven. Paul vindt het oninteressant en denkt nu al dat de hele avond is verpest (omdat Paul en Claire zowieso al geen zin hadden in deze avond)

H: 6
De gerant vertelt over “het aperatief van het huis” je gaat er dus vanuit dat je het van het restaurant krijgt en niet hoeft te betalen, maar Paul merkt op dat het aperatief niet van het huis is maar dat je er 10 euro voor moet betalen.

H: 7
Meneer Lohman is de broer van Paul. Als Serge en Babette binnen komen in het restaurent, kijken alle gasten op. 3 meisjes, de gerant en de eigenaar van het restaurant komen naar Serge en Babette om ze welkom te heten.
Babette is een mooie vrouw, alleen haar handen, voeten en hoofd waren te groot maar haar hele lichaam is wel in evenwicht.

Babette zei dat Paul er goed uit ziet, het betekend veel als Babette je een compliment geeft. Paul dacht nu dat Babette een compliment terug verwachte, dus hij bekeek haar om iets te kunnen zeggen. Hij keek naar haar ogen en zag dat ze rode kringen om haar ogen heeft, ze heeft dus gehuild en niet lang geleden.

Voorgerecht:
H: 8
Alles irriteerde Paul die avond, de hand van de gerant vlak boven het eten van Serge als hij aan het vertellen was wat ze aten. Hij irriteerde zich ook aan het laten zien van het etiket van de fles wijn.
Als Serge het etiket goed keurt moet de gerant de fles openen. Dat gaat niet helemaal vlekkeloos, de kurk is waarschijnlijk verrot en breekt voor de helft af. De ene helft zit aan de flesopener en de andere helft propt de gerant in de fles. Het gevolg is dat er kurkkruimels in de wijn zitten, het is wijn van 58 euro. Paul zegt wat hij denkt; so what, who cares. (Paul denkt dat de gerant dat denkt).
Serge blijkt een landelijk politicie te zijn.

H: 9
De gerant had een ander fles wijn gehaald, die al open was. Paul dacht, de mensen die hier werken konden van alles met de wijn gedaan hebben, water erbij gedaan of er in gespuugt.
Paul wilt niet hetzelfde voorgerecht als iemand anders. Hij heeft twee keuzes. Als Claire zijn eerste keuze kiest en Serge zijn tweede keuze heeft hij een probleem. Hij moet snel in de kaart kijken voor een ander gerecht, maar het is al te laat..hij zegt te snel de salade met geitenkaas, waar hij eigenlijk helemaal niet van houdt.
Paul irriteerd zich nog steeds aan alles! De eindeloze uitleg over het eten, het bijschenken van de wijn en het ontkurken van de wijnflessen.

Een vriend van Paul heeft gewerkt in top restaurants in Nederland en vertelde ooit aan Paul hoe het er aan toe gaat in restaurants.
Te lange wachtijden tussen het voorgerecht en het hoofdgerecht, zodat mensen zich gaan vervelen en meer wijn gaan bestellen om de tijd te dode.
Het restaurent verkoopt de wijn voor 8 keer zo veel als de inkoopprijs.

H: 10
Het gesprek gaat nu over films. Paul vindt dat je het over films moet hebben aan het eind van de avond als je niks meer te vertellen hebt, niet halverwege de avond.
Ze hebben het over van alles en nog wat. Paul denkt, als Serge iets wil, doet ie het ook: eten = eten, neuken = neuken.
De film waar ze het over hebben is Woody Ellan. Paul denkt dat Serge alleen naar dat “lekkere wijf” (Scarlett Johansson) zat te kijken.
Paul vindt z’n broer een onbehouwen lul.

H: 11
Babette en Serge hebben 3 kinderen, 2 van zichzelf. Rick een jongen van dezelfde leeftijd als Michel en Valerie van 13 jaar, ze is licht authistisch. En hun 3e kind is geadopteerd en komt uit Burkina Faso. Hij is 16 of 17 jaar (het is niet duidelijk) en heet Beau.
Een meisje wilde de wijn van Serge en Paul bijschenken, daarbij stootte ze met haar elleboog tegen Claire haar hoofd en schonk daardoor véél te véél wijn bij Serge in zijn glas. Ze bloosde enorm. Serge zei, als je bij de verkiezingen op de juiste partij stemt is het goed (dat kon ze doen, want ze was 19 jaar).

H: 12
Babette en Serge hebben een tweede huis in Frankrijk, in de Dordonge. Paul en Claire zijn daar één keer geweest, de eerste en laatste keer!

Ze wilde er niet heen, maar ze konden het niet langer uitstellen om niet te gaan, omdat ze het al té lang uitstelde om niet langs te komen.
Serge hield van Frankrijk en vond het, “het echte leven”.
Toen Paul en Claire in Frankrijk waren stelde Serge ze aan iedereeen voor in het dorp, de vrouw van de bakker en de metselaar die de keuken deed, ect.
Een van de avonden dat ze in Frankrijk waren gaf Serge een bbq. Hij nodigde al zijn Nederlands vrienden uit, het waren er 17, die allemaal hun tweede huis in Frankrijk hadden
De plaatselijk bevolking is niet blij met de Nederlandse nep-franse, ze leveren alleen werk en geld op.
Tijdens de bbq waren Rick, Michel en Beau al een tijdje weg. Paul keek rond en zag in de verte een groepje Franse mannen aan komen. Een van de mannen droeg een jachtgeweer op zijn schouder. Tussen hun in liepen de jongens. Twee mannen hadden Michel stevig vast, een man hield alleen de schouder van Rick vast en Beau werd tegen de grond gedrukt.

H:13
Paul trokt het even niet meer aan tafel, om de verhalen over vakanties en films aan te horen. Hij ging naar de wc, ookal hoefde hij niet te plassen.
Naast hun tafel zat een man met een baard en een veel jongeren vrouw. Even hadden Serge, Babette, Claire en Paul gedacht dat de man met de baard daar zat met zijn veel jongere vrouw/vriendin.
De man met de baard kwam de wc binnen, hij ging naast Paul staan, wat Paul niet prettig vond. Paul hoefde niet te plassen, daarentegen de man met de baard had een harde straal en Paul dacht, mannen met een harde straal hebben een grote lul.
Het volgende gesprek aan tafel gaat over racisme. Ze hebben het over de film: Guess who’s coming to diner. De dochter van het echtpaar komt thuis met haar nieuwe vriend om hem voor te stellen en daar te eten. Haar vriend is een neger, maar als snel komen ze er achter dat hij welgesteld is, gestudeerd heeft en slimmer is dan haar ouders.


H: 14
De man met de baard blijkt niet uiteten te zijn met zijn met een veel jongere vriendin maar met zijn dochter. Zijn dochter studeerd politieke wetenschappen. De man met de baard zou het leuk vinden als haar dochter op de foto kon met Serge. Hij wist dat zijn dochter het niet leuk zou vinden als hij dat zou vragen, maar hij deed het toch.

H:15
Wanneer Paul terug komt van de wc is iedereen stil aan tafel. Babette huilt en Claire heeft haar hand vast. Babette rent naar buiten, Serge wilt achter haar aan maar Claire zegt dat het beter is als zij gaat.
Serge gaat tegenoer Paul zitten. Hij komt moeilijk uit zijn woorden maar zegt dat Babette de laatste tijd last heeft van de overgang (Serge haat het woord “overgang”)

Hoofdgerecht:
H:16
Het hoofdgerecht wordt geserveerd. Claire en Babette zijn nog niet terug, maar Serge heeft zo’n honger dat hij wilt eten, en als Serge iets wil, dan doet ie het ook.
De gerant vertelt weer van alles over het eten met zijn pink een halve centimeter van het eten vandaan. Serge kon niet wachten om te eten. Hij begon zijn bovenlip te likken en met zijn handen te wrijven.
Als ze eindelijk kunnen eten staat Paul op, om te kijken waar Claire en Babette zijn en waarom ze zo lang weg blijven.

H: 17
Paul zoekt in de vrouwentoilet naar Claire en Babette, waar ze niet zijn en ook geen andere vrouwen. De toilet is identiek aan de herentoilet alleen ontbreekt hier de piswand en hebben de vrouwen tussen de wasbakken witte narcissen.

Hij loopt naar buiten, langs de vijfer richting een café waar “normale” mensen genieten van spareribs.
Vanaf de plek waar hij nu staat kan Paul hun tafel goed zien. Hij ziet dat Serge net klaar is met zijn eten, zijn mond afveegt en een slok wijn neemt. Serge kan Paul waarschijnlijk niet zien staan, door de schemering.
De man met de baard was voordat Paul naar buiten was gegaan met zijn dochter Naomi gestopt bij hun tafel om ze nog een keer te bedanken. Serge dacht dat de foto’s genoeg waren maar de man vroeg zich af of Serge vaker in privéomstandigheden wordt gestoord voor een foto. Dat vragen mensen omdat ze zich willen onderscheiden van andere mensen die op de foto zijn geweest met Serge Lohman. De meeste mensen hebben alleen een foto met Serge maar ze willen wat leuks te vertellen hebben op hun werk, dat ze ook nog een tijdje met hem hebben gesproken.
Paul denkt, als Serge nu niet doorgaat om de vragen te beantwoorden, gaan mensen niet positief over Serge vertellen, dat hij zo normaal is dat je met hem op de foto kan en nog even met hem kan praten. Maar dan gaan ze negetief vertellen dat Serge geen tijd heeft, dat vertelt iedereen dan door en dan krijg je een negatief sneeuwbal effect.
Serge deed alsof die gebeld werd, niemand hoorde zijn ringtoon, maar hij zei dat hij deze moest nemen. Het was de taak van Paul om de baard en Naomi nu als een soort doctersassistent weg te sturen.
Serge kwam weer aan tafel zitten, vroeg aan Paul waar ze gebleven waren met het gesprek, voordat het hoofdgerecht werd geserveerd en onderbroken werden door de baard en Naomi.

H:18
Toen Paul buiten was, hoorde hij een mobiele telefoon afgaan, maar het was niet zijn eigen telefoon. Zijn eigen telefoon deed hij altijd in zijn linkerzak van zijn jasje, deze zat in zijn rechterzak. Hij pakte de mobiel uit zijn rechterzak, het was de mobiel van zijn zoon. Hij wist niet was hij moest doen, of net zo lang wachten tot de telefoon op de voicemail ging, maar hij wilde weten wie de gene was die zijn zoon belde. Toen hij de telefoon pakte zag hij de foto van zijn vrouw oplichten. Hij nam op en hoorde Michel. De foto van Claire was de foto die hij op zijn telefoon zag als “thuis”belde, Paul vond het raar dat het alleen Claire was, en niet zij tweeën op de bank.
Michel was zijn telefoon kwijt en belde daarom zijn nummer om te horen waar zijn mobiel was. Ze waren allebei verbaasd dat Paul de telefoon had.

Michel wilt de telefoon komen ophalen, omdat hij nummers nodig heeft. Paul wilt hem de nummers geven maar wat wilt Michel niet, hij wilt hem op komen halen maar dat wilt Paul niet, maar de verbinding is al verbroken.
Achter Paul komen Claire en Babette nu uit de tuin van het restaurant. Babette huilt niet meer. Paul is blij dat Claire niet heeft gezien dat Paul met de telefoon van Michel stond.

H:19
Toen ze met z’n drieeën naar binnen liepen ging Paul eerst naar de wc. Hij ging naar de achterste wc, van de drie. Hij deed zijn broek naar beneden maar liet zijn onderbroek aan. Ging op de wc zitten en pakte de mobiel van Michel uit zijn zak. Op het beeldscherm stond: twee gemiste oproepen> Faso. Hij dacht, wie noemt z’n kind nou Faso, maar als snel kwam hij er achter dat het een bijnaam van Beau was, zo noemde Michel en Rick hem. Beau wilde het zelfde zijn als iedereen en iedereen had een bijnaam. Serge was iet blij met de bijnaam.
Hij keek weer in de mobiel, bij video’s, hij klikte favorite video’s aan en bekeek de eerste geselecteerde video. Het was een filmpje van Rick en Michel die op een perron in Zuid-Oost een dakloze op de grond van het metrostation sloegen. Hij moest “jackass” zeggen, als hij dat niet deed kreeg hij een klap op zijn gezicht. Toen hij op de grond gewerpt was, zei hij “jachass”.

H:20
Paul liept Michel buiten tegemoet om zijn mobiel te geven. Buiten verwijdert hij de twee smsje’s, belt vervolgens de voicemail en beluistert ze, zo kan Michel niet zien dat hij smsje’s had ontvangen.

Het is Beau: “Yo, bel je me nog eens terug?” Vroeger praatte Beau heel netjes, maar hij veranderde.
Als Paul, Michel in de verte over de brug ziet fietsen heeft hij nog steeds de mobiel van Michel aan zijn oor. Hij draait zich snel om, zodat hij met zijn rug naar Michel staat, om snel de voicemail uit te drukken en de mobiel in zijn zak te steken.
Rick zei op de voicemail, dat ze HET vandaag moeten gaan doen!?

H:21
Dit is er gebeurt. Dit zijn de feiten.

Op een nacht, twee maanden geleden waren Paul en Claire in Frankrijk. Michel bleef bij zijn neven Beau en Rick slapen. Ze hadden eerst die avond een feest van een schoolgenoot. Michel en Rick hadden geen vaste relatie met een meisje, maar stonden met meisjes te dansen. Beau daarentegen had een vriendin. Ze stonden de hele avond afgezonderd in een hoekje te zoenen.
Na het feest wilde de drie jongens in een café nog een biertje drinken. Michel dronk eigenlijk nooit, maar deze avond had hij een paar biertjes gedronken. Onderweg naar het café moesten de jongens nog even pinnen.
Rick ging het pinhokje in, maar kwam meteen weer buiten, hij zei dat het er stond naar zweet en kots. Er lag iemand in een slaapzak te slapen onder de pinautomaat. Michel en Rick probeerde de man wakker te maken. Beua had er geen zin in en zei dat ze door moesten fietsen naar een andere automaat. Daar hadden Michel en Rick geen zin in. Beua is moe en fietst naar huis.
Toen ze eindelijk de man wakker hadden gemaakt, bleek de man geen man te zijn maar een vrouw.
Rick wilde de vrouw een schop geven, hij verloor zijn evenwicht en raakte haar onder haar neus, wat niet zijn bedoeling was.
Godverdomme, sodemieter op, vieze, vuile klootzakken roept ze!!
De neven liggen helemaal dubbel van het lachen. Als ze een bureaustoel buiten zien staan (voor de vuilnisman morgen) waar ook nog meer troep ligt. Pakken ze de bureaustoel en gooien die tegen de vrouw. Vervolgens gooien ze een bureaulamp tegen haar neus, vieze klerehoer roepen ze.
Vervolgens gooit hij een vuilniszak tegen haar hoofd en knalt ze met haar hoofd tegen de stale prullebak.

Een paar weken later zijn de bewakingsbeelden te zien op “opsporing verzocht” je ziet de vrouw niet, alleen de jongens die in en uit lopen.
Het was al meerdere malen in het jounaal geweest en had al in alle kranten gestaan. Mensen herkende de jongens niet, vanwege de slecht camerabeelden. We zagen ze dat de jongens er plezier in hadden, lachte en elkaar high five gaven, als ze iets gegooid hadden en dat de jongens van welgestelde ouders kwamen. Niet jongens die regelmatig auto’s in brand staken.
De beelden gingen de hele wereld over. Ze politie zond alleen de beelden uit waarin je het meest zag: eerste gooide ze een lege jerrycan naar de vrouw, vervolgens gooide ze naar de jerrycan een aansteker/ lucifer, daarna zag een een lichtflits en werd het scherm wit. De rest kon je zelf invullen, omdat dat niet op de beelde te zien was.

De vrouw was dood!

H: 22
Michel krijgt zijn mobiel, vraagt aan Paul of hij erin gekeken heeft. Ja..zegt Paul, hij heeft het filmpje op het perron en bij de pinautomaat gezien, hij lacht en stelt zich op als een naïve vader.
Paul vroeg zich af of Babette en Serge de beelden ook gezien hadden.
Toen Michel 8 was, schopte hij per ongeluk een ruit van een fietsenwinkel in met zijn voetbal.
Paul ging samen met zijn zoon naar de eigenaar toe om de schade te betalen. De man was erg boos en noemde Michel een schoffie en de kinderen die voetbalde noemde hij tuig. Paul vond niet dat je een jongen van 8 tuig mocht noemen. Dan man probeerde achter de toonbank vandaan te komen, Paul pakte een fietspomp en bedrijgde de man. Hij beteel de 200 euro en liep met Michel de winkel uit. Toen zijn buiten waren begon Michel te huilen. Hij wilde naar mama toe.

H: 23
Paul probeerde zich in te denken wat er door Michel en Rick heen ging toen ze de vrouw in brand staken.
Waarschijnlijk was ze het zwarte schaap uit een welgestelde familie, dat dacht Paul omdat ze zo netjes praten. Paul zegt dat ze het nu moeten laten rusten.

H: 24
Serge wilde met Claire en Paul uiteten om het over de kinderen te hebben. Paul vroeg zich af of Babette het wist, ja…Maar Serge vroeg niet of Claire het wist. Of hij ging er vanuit dat ze het wist, of het leit hem koud.
Het vuur was aangestoken met een aansteker, een aansteker met een klepje, de vlam gaat pas uit als het klepje sluit. Pal vraagt zich af waarom twee jongens die niet roken een aansteker hebben.

Paul bekijkt de beelden van Opsporing Verzocht nogmaals op internet. Hij ziet iets wits, hij pakt een vergrootglas en zoemt in tot hij het witte scherp ziet. Het is een sportschoen, die duizende mensen dragen. De specefieke drager is moeilijk te achterhalen.

Paul vroeg zich af of Michel de bewakingsbeelden zelf had gezien. Paul had verteld dat ze te zien waren op Opsporing Verzochtmaar dat ze onherkenbaar waren.
Paul hoopte op een groot incident, grote ontploffing zodat het incident van Rick en Michel naar de achtergrond zou verplaatsen, geen nieuwe rechercheurs op de zaak en na 6 maanden tot een jaar zou het vergeten zijn. En leefde ze verder als een gelukkig gezin.
Claire wist niet dat hij zoon de vrouw in brand had gestoken. Dit was het geheim van Paul en zijn zoon.

H: 25
Paul typte bij YouTube “dakloze”, “death”, “homeless” in, maar liefst 34 resultaten. De beinschermpjes bijna allemaal het zelfde, lachende jongens met mutsjes op.
Een filmpje was anders dan de andere, het heette “men in black |||” het ging niet over wat er allemaal tegen de vrouw werd aan gegooid maar over de daders. Na de lichtflits stopte het filmpje, maar begon naar een paar seconde weer. Nu werd het van buiten naar binnen gefilmd en zag je de vrouw liggen, in de blauwe damp. “holyshit” riep Rick van buiten. “gadverdamme” riept Michel, “maar het ruikt er minder goor dan eerst”.
Rick wilde nu snel weggaan maar Rick moest van Michel “jachass” zeggen, maar Rick wilde gaan!

H: 26
Michel was de leider van de twee. Serge zei al vaker dat Michel een slecht invloed had op Rick maar Paul ontkende dar. Nu Paul de filmpjes had gezien, ontkende hij het niet meer. Paul had liever dat zijn zoon de leider was dan andersom. Hij is altijd zo geweest en is nooit gepest.

Paul zei dat Michel zijn mobiel moest weggooien en dat hij dan maandag een nieuwe zou krijgen, de nieuwste samsung of nokia.
Paul snapt niet waarom de jongens het fimpje “men in black |||” op internet hebben gezet. En hij vraagt zich af of het filmpje van de alcoholist (die hij heeft gezien toen hij op Michels kamer was) ook op internet staat?!

Paul vertelt dat Beau hem gebeld heeft en dan Paul zijn voicemail heeft beluisterd. Michel vertelt dat niet hij maar Beau het filmpje op internet heeft gezet.

H: 27
Michel vertelt dat hij de filmpjes naar Rick had gestuurd. Beay had de filmpjes ook gezien en heeft ze toen op internet gezet. Hij dreigde de andere filmpjes ook op internet te zetten als Rick en Michel hem geen 3.000 euro zouden betalen. (hij wilde een scooter kopen)

H: 28
Toen Claire buiten was, vroeg ze waarom Michel hier wa. Paul zei dat hij geld had geleend van Michel en dat hij dat nu kwam ophalen. Paul gaf Michel 50 euro.
Paul dacht dat Claire het nog niet wist, maar Claire vertelde dat ze het de avond zelf al wist wat de jongens hadden gedaan. Michel had zijn moeder gebeld omdat ze niet wisten wat ze moesten doen.

H: 29
Paul werkte 10 jaar geleden voor de klas, als leraar. Hij moest stoppen met z’n werk. Claire zei dat hij er een weekje tussenuit moest. Hij koos ervoor om naar Berlijn te gaan. Hij deed anders dan anders. Hij miste Michel en Claire toen hij in Berlijn was. Het begon allemaal toen hij is Berlijn was, maar hij heeft het nu ook als hij voor de klas staat.

H: 30
Op een dag moest Paul naar de rector komen. Er waren klachten van ouders over hem. Over iets wat hij had gezegd over de slachtoffers van de Tweede Wereld Oorlog. De rector vraagt of Paul het heeft gehad met lesgeven?
De rector vraagt hoe het met Paul gaat en met zijn zoon en vrouw. Hij stelt voor om een tijdje geen les meer te geven en Paul moet naar de schoolpsycholoog.


H: 31
Paul had een gesprek met de schoolpsycholoog, meneer van Dieren. Hij kreeg nu medicijnen.
Het probleem kan erfelijk zijn, van Dieren vraagt of mensen het in de familie ook hebben. Hij vraagt ook of hij kinderen heeft.
Je kan via een vruchtwaterpunctie onderzoeken of er iets niet klopt met het kind, maar dat hebben Claire en Paul nooit gedaan.
40 jaar geleden bestond de vruchtwaterpunctie nog niet. Paul zegt tegen van Dieren, “door de gebrekkige stand van de medische wetenschap zit ik nu tegenover u?”

H: 32
Na een week zouden de medicijnen gaan werken. Paul zat die zondag middag al bijna 2uur op de zelfde stoel. Paul was bang dat door de bijwerkingen persoonlijkheidsverandereringen zouden optreden.
Hij wilde het die middag met Claire over hun tweede kind praten, maar dacht dat dit niet het goede moment zou zijn, als de medicijnen zouden gaan werken. Dus begon hij over een huisje in de tuin.

H: 33
Paul en Claire liggen samen op de bank een film te kijken. Ze besluiten samen geen tweede kind meer te nemen, ook omdat Michel dan al 5 jaar zou zijn als het kind geboren zou worden.

H: 34
Op een dag werd Claire ziek. Ze ging ‘s ochtends met de fiets van huis, Paul zag haar die middag pas weer, in het ziekenhuis, aan allerlei apperatuur.
Ze werd meerdere malen geopereerd. Paul was die tijd alleen met Michel thuis. Paul smeerde Michels brood, waste zijn kleren, bracht hem naar school, deed boodschappen en ging naar zijn werk. Paul wilde de schijn van normaliteit ophouden.

Serge en Babette kwamen onverwachts langs. Ze zagen de onopgeruimde badkamer, Michels kamer, overal kleren en een rottend klothuis en de kamer van Claire en Paul met een bed voor kranten. Ze zagen ook dat Paul van plan was weer spagetti alla corbonara te maken en voor de televisie te gaan eten.
Ze wilde Michels mee naar hun huis nemen, omdat de leefsomstandigheden niet de goede waren voor een 4 jarig kind.
Claire en Paul hadden juist besloten dat de avond voor de operatie, Paul bij Michel moest blijven, maar hij had er spijt van. Hij had een oppas moeten regelen en bij zijn vrouw zijn. Hij besloot nadat Serge en Babette weg zouden zijn en Michel sliep, hij claire zou bellen.
Babette vraagt zich af waarom Michel zijn moeder lang niet heeft gezien. Maar Claire en Paul vinden het niet fijn dat Michel zijn moeder zo zou zien. En hij wilde zelf niet naar het ziekenhuis.
Opeens roken ze ze iets verbrands. De macaroni was aangebrand. Paul kreeg tranen in zijn ogen en werd boos. Serge zei “ach, eerst je baan en nu Claire. Dit mag je best tegenover jezelf toegeven”
Paul pakte de pan en voelde zijn handen verbranden, op dit moment voelde hij geen pijn. Met de pan sloeg Paul, Serge twee keer in zijn gezicht. Babette schreewde. Bloed spatte tegen de tegels en alle kanten op. Op dat moment kwam ook Michel de keuken in en keer naar zijn vader.

Nagerecht:
H: 36
Ze zijn begonnen aan het toetje, Babette vindt het er niet lekker uit zien en stuurt het terug naar de keuken.
Babette en Serge kregen een beetje ruzie. Babette was boos over het toetje, Serge vond het ontterecht.
Babette vindt dat Serge het voor haar moet opnemen tegenover de gerant, in plaats van aan zijn imago te denken.
Het werd Serge te veel, hij wilde naar buiten lopen, maar bleef toch staan. Paul had gehoopt dat Babette hem “lafaard” zou naroepen, maar helaal niet!

H: 37
Serge begon over de vrouw in het pinhokje. Rick vond het heel erg wat er was gebeurt, hij kon niet goed slapen en zijn schoolprestaties leiden eronder. Serge vroeg zich af of Paul en Claire konden leven met het idee dat hun zoon iemand heeft vermoord. Serge kon dat niet. Als een journalist hem opeens zou vragen wat er waar is van het verhaal dat zijn zoon een dakloze heeft verbrand?!

Ze kregen ruzie of het moord was of niet, of ze meer aan Rick en Michel moeten denken dan aan één dakloze vrouw die volgens Claire in de weg lag en stonk.
Serge zegt: "in het belang van mijn kind en ook in het belang van het land, trek ik mij terug als lijsttrekker."
Babette vindt het een belachelijk plan. Ze vraagt of Claire en Paul dat ook vinden. Serge wilt het aan heel Nederland vertellen, dat hij niet kan leven met dit geheim.
Claire vindt dat ze op deze manier de toekomst van de jongens niet goed wordt.
Claire zegt over een paar maanden is iedereen het vergeten, dan kunnen ewe het er met de jongens over hebben.
Serge zegt dat dat helaas niet kan, morgen om 12uur is zijn persconverrentie waar hij zal zeggen dat hij gaat aftreden.
Hij vertelt in het café voor gewonen mensen aan de overkant van het dure restaurant, dat hij wil aftreden. Het in een niet zo’n formele plaats en het zal live uitgezonden worden.

H: 39
Als de gerant komt wilt Serge de rekening vragen en in het café koffie gaan drinken. Maar Claire en Paul bestellen allbei een espresso en een grappa.

Digestief:
H: 40
Michel had een werkstuk gemaakt over de doodstraf in de VS.
De rector wilde een gesprek met Paul over Michel en zijn werkstuk. School was altijd heel tevreden over Michel, maar na dit werkstuk hebben ze wat problemen.
De rector vroeg opeens op Paul ook voor de klas heeft gestaan? Ja. Maar de rector zei, dat hij nu op non-actief was gezet, maar dat ontkende Paul.
De rector had een a-4tje voor zich liggen waar een aantal dingen over Paul opstonden. Paul wilde het lezen maar dat wilde de rector niet waarop Paul hem een stomp op zijn neus gaf en vervolgens op zijn mond, het bloed spatte alle kanten op. Daarna gaf hij een paar schoppen in zijn maag. Opeens trekt de rector Paul op de grond en geeft Paul een kopstoot, vervolgens schreeuwt de rector om hulp.


H: 41
Toen Serge had opgehangen vertelde hij dat dat het de minister- pesident was, hij wilde weten waar de persconverrentie morgen over zou gaan.
Claire zei dat Paul, Serge wou tegenhouden voor de persconverrentie van morgen. “je moet hem iets aandoen” zei Claire. Waardoor hij morgen de persconverrentie niet kan doen.

H: 42
Er ging een telefoon af, het was de telefoon van Babette, die ze vergeten was toen ze al met Serge naar het café was gegaan. Claire keek op het beeldscherm, het was Beau. Paul zag opeens woede in Claire haar ogen. “oh Paul..” zei ze, Beau chanteert Rick en Michel.
De avond van de moord op de dakloze vrouw was Beau er wel geweest. Hij was naar huis gegaan maar had zich bedacht en kwam terug. Toen zag hij wat de jongens deden en nu wilt hij geld, om te chanteren om ze niet aan te geven.
Beau, Rick en Michel hadden die dag afgesproken. Michel moest Beau zijn gedachten veranderen om niet naar de politie te gaan en aangifte te doen tegen Michel en Rick.

H: 43
Claire zei dat Paul, Serge’s gezicht moest verwonden of zijn arm breken. Serge zou nooit met een gebroken arm of wonden in zijn gezicht een persconverrentie geven. Eerder op de avond hadden Claire en Babette buiten in de tuin van het restaurant staan praten. Paul vroeg zich af waar dat over ging en waarom Babette tegen Paul zei, nadat ze elkaar zagen “lieve Paul”?
Claire zei dat Paul ervoor zou zorgen dat de persconverrentie morgen niet doorgaat.

H: 44
Babette haar telefoon maakte week een geluidje, Paul keek op het scherm, 1 sms van Beau en een voicemail. In de sms stond alleen “mama..”

De gerant kwam naar Paul toe, hij zei dat hij Paul met zijn zoon buiten had zien staan, deze avond. De gerant was de rokende man die bij de ingang had gestaan. De gerant zei dat de lichaamhouding van Paul en Michel het zelfde was en dat hij zelf ook een zoon had, van 5.

H: 45
Paul zocht Claire, voor de tweede keer deze avond, maar ze was al naar het café. Op het moment dat hij Claire zocht hoorde hij de sirenes van politieauto’s, voor het café van de gewonen mensen. Hij was naar buiten gegaan en in de richting van het café gelopen. Er stonden voor de deur van het café 3 politieauto’s en een ambulance. Op de brug, boven het water had Paul de mobiel van Babette laten vallen.
De brancard kwam naar buiten, je zag alleen het bebloede hoofd van het slachtoffer de rest van het lichaam was ingepakt onder een groene deken. Babette liep huilend achter de brancard de ambulance in. na Babette kwam Claire naar buiten, ze liep tussen twee politiemannen naar buiten, zonder handboeien.
Voordat Claire in auto instapte maakte ze een gebaar met haar hoofd, in de richting van de steeg naast het café, het betekende “ga naar huis”

Fooi:
H: 46
Paul moest het restaurant nog fooi geven. Hij gaf 50 euro, dat gaf je meestal als fooi in een duur restaurant. Maar Paul gaf ook de 450 euro en zei tegen de gerant, dit is voor jou als je belooft dat je mij nooit met mijn zoon in de tuin hebt gezien.
Serge verloor de verkiezingen. Hij had wonden op zijn gezicht, gemaakt met een gebroken wijnglas.
Serge klaagde Claire niet aan, omdat het familie was. Het was iets voor familieleden om dit op te lossen. Maar Babette en Claire hadden iets anders aan hun hoofd. Beau werd vermist. Op de avond van het diner, had hij een voicemail bericht ingesproken op Babette d'r telefoon: “mama, wat er ook gebeurt..ik wil zeggen dat ik van je hou”.
Maar zijn mobiel was nergens te vinden.

Michel kwam terug van voetbal, hij zat onder het bloed en modder.

Hij sloeg zijn armen om zijn vader heen en zei:
“lieve papa”