Han de Wit gaat in ontwikkelingshulp door Heere Heeresma

Titel Han de Wit gaat in ontwikkelingshulp Samenvatting Het verhaal gaat over Han de Wit, zijn vader en moeder. Het gezin heeft niet veel geld en vader verdient zijn geld in de kolen die hij moet afleveren. Moeder is een gewone huisvrouw. Han zit in het begin van het boek gewoon nog op school, totdat hij op een avond zijn vader lastig valt met latijnse zinnen waar vader zich erg aan irriteert omdat hij het niet begrijpt. Van het een komt het ander en vader haalt Han van school. School werd vader toch al te duur en hij vond dat Han beter kon gaan werken. Han gaat bij zijn vader in de kolenbranche aan het werk. Dan gebeurt er iets raars, je zou namelijk zeggen dat zijn pa en ma alles voor hem betekent, maar onder het kolen afleveren valt vader van een trap en Han laat hem daar gewoon zitten. Later gaat krijgt Han een betere baan in hetzelfde bedrijf, omdat hij goede plannen voor het bdrijf en zo was er minder personeel nodig. Op een middag valt zijn vader, die nog steeds zijn oude baan had van de wagen onder het rijden, daardoor raakt hij tot zijn middel verlamd. Han stak weer geen poot uit en maakte zich nergens zorgen om wat erg opmerkelijk was. Toen werd Han na een tijdje uit het bedrijf ontslagen omdat hij iedereen de keel uit ging hangen. Hij probeerde wel allerlei andere baantjes, maar werd constant al in zijn proeftijd ontslagen. Han gaat dan uiteindelijk allemaal huishoudelijke klusjes doen. Zijn moeder probeert nu zwart geld te verdienen bij een schoonmaakbedrijf, omdat de uitkering van zijn pa maar weinig geld oplevert. Op een middag wordt moeder door twee mannen thuis gebracht, ze heeft spit. Nu zitten pa en ma dus thuis en moet Han bijna alles doen. Na een tijd hebben de ouders een idee wat ze eerder ook al hadden, maar waar niks van gekomen was. Ze willen dat Han in de ontwikkelingshulp gaat. Han heeft erg veel moeite met het achter laten van zijn vertrouwde omgeving en zijn ouders natuurlijk. Hij gaat met zijn solex opweg naar het instituut, midden in stromende regen maakt hij een domme manoeuvre met zijn bromfiets en krijgt een ongeluk, dan overlijdt hij. Daarbij worden zijn gedachten beschreven en zo eindigt het boek. Titelverklaring De titel “Han gaat in ontwikkelinghulp” is niet makkelijk te verklaren vind ik. Het gaat over Han die aan het einde van het boek in de ontwikkelingshulp probeert te komen, maar vlak daarvoor overlijdt. Ik denk dat daaraan de titel is te wijten.
Genre Ik vind het zelf een zielige roman, omdat er zich constant in het boek treurige gebeurtenissen voor doen. Op het boek zelf staat dat het ook een komedie is, maar ik heb in het boek nergens om kunnen lachen. Het is vooral het eigenaardige karakter van Han dat het boek zo vreemd maakt, misschien kunnen sommige mensen daar om lachen maar ik niet. Personen De hoofdpersonen in het boek zijn Han en zijn vader en moeder. Han is echt het grote hoofdpersoon, daarvan kom je ook zijn gedachten en gevoelens te weten. Han is een eigenaardig persoon met een karakter waar je soms raar van staat te kijken. Han is een sociale jongen die het thuis best moeilijk heeft. Han reageert soms heel raar op dingen wat je totaal niet verwacht. Han heeft geen verhoudingen met andere mensen om zich heen, behalve zijn pa en ma dan. Voor de rest heeft Han het goed voor met zijn ouders. De moeder probeert de boel altijd een beetje te sussen en is voor iedereen in het gezin een beetje het steunpunt. De relatie met Han en zijn moeder is goed en beter dan die met zijn vader. De moeder blijft altijd possitief en wil dat iedereen het naar zijn zin heeft. De vader heeft een wisselend humeur wat je wel snel zal opvallen. De ene keer heeft hij extreme ruzie met Han en de andere keer zijn ze beste maten. Dat humeur wordt beinvloed door zijn werk en het weer. Vaak wil vader Han niet zien en stuurt hem om niks naar boven, daarom vindt zijn vader de ontwikkelingshulp ook wel leuk, want dan waren ze van hem af. Ik vind de vader over het algemeen een chagrijn en hij heeft een negatiefe instelling. Tijd Het boek is in chronologische volgorde verteld, met om het hoofdstuk kleine tijdsprong vooruit. Het boek speelt zich af in de jaren 1960-1970, je kunt dit merken aan de spullen die ze thuis hebben en bijvoorbeeld een oud verwarmingssysteem met kolen. In het begin van het boek hadden ze ook maar één telefoon in de hele straat. De tijd die verstrijkt is 1 a 2 jaar. Het is niet precies te vertellen omdat dit ook niet gemeld wordt, er vindt wel wisseling van jaargetijde plaats, maar je merkt het vaak niet omdat het altijd regent. Er wordt over het algemeen best veel tijd over geslagen, maar dat wordt aan het begin van elk hoofdstuk kort samengevat.
Verteller Het boek wordt verteld door de alwetende verteller, dit kun je merken, omdat de schrijver constant “hij” gebruikt. Voorbeeld: “Even betastte hij het wasje dat aan de lijn voor het raam hing om te zien of hij het al mee naar binnen kon nemen maar het was nog te vochtig.” Ruimte Waar het zich precies afspeelt weet ik niet en is ook onduidelijk. In ieder geval is het ergens in Nederland en best dichtbij een grote stad, omdat zich daar ook een fabriek bevindt en er is druk verkeer aanwezig. Het is er ook altijd slecht weer. Thema Het themna van het boek is vreugde, verdriet, gebeutenissen, veranderingen en problemen in een gezin dat niet veel geld heeft. Het boek gaat over dingen die Han en zijn ouders meemaken. Taalgebruik Het taalgebruik was makkelijk en goed te volgen. Soms gebruikte de schrijver ouderwetse of vervormde woorden. Voorbeeld: in plaats van “aardappels” schreef de schrijver “aarpels”. De lengte van de zinnen was soms een beetje lang en uitgebreid, maar over het algemeen goed te volgen. Voorbeeld: “Hij hees zich in de korte broek waarin moeder hem thuis het liefst zag al zat die hem zo langzamerhand wat krap in het kruis en kamde tenslotte zijn dunne blonde haar dat vanachter en opzij tot grote hoogte opgeknipt en tenslotte weggeschoren was.” De woordkeus was goed en beschaafd. Eigen mening Op zich vond ik het een leuk boek. Het boek was goed te begrijpen al kon je geen tekst overslaan want dan begreep je de rest van het verhaal niet meer. Ik vond het erg raar hoe Han en zijn vader met elkaar om gingen. Ook had ik meer het idee dat Han mensen ging helpen in ontwikkelings landen en niet dat het boek over zijn leven thuis zou gaan. Soms vond ik het jammer dat het hoofdstuk was afgelopen omdat ik graag had geweten wat daarna nog even af zou afspelen, bijvoorbeeld aan het einde van hoofdstuk III, “En toen viel de klep van de kachel en werd een ieder zonder uitzondering even blootgesteld aan het o zo giftige koolmonoxide.” Wat me ook opviel was dat in de 25e editie die ik gelezen heb een fout is gemaakt. In de inhoudsopgave staan elf hoofdstukken vermeld, maar hoofdstuk 11 komt in het boek niet aan bod. Ik vond dit weer eens wat anders om te lezen en ik was er best tevreden over.