Geen gewoon Indisch meisje door Marion Bloem

Inhoud

- Zakelijke gegevens
- Inhoud+ De punten
- Mijn mening
- Marion Bloem

Zakelijke gegeven

Boek: Geen gewoon Indisch meisje
Schrijfster: Marion Bloem
Uitgeverij: In De Knipscheer
(Het boek verscheen in 1983)

Samenvatting+ De punten

De hoofdpersoon in het boek is een Indische,
knappe vrouw die kamt met het besef dat ze Indisch is.
Een erg verlegen vrouw die zich niet zoveel van anderen aantrekt.
Ze woont in Nederland en omdat ze zwart is voelt ze zich anders dan de anderen.
Ze beschrijft duidelijk haar gevoelens. Ze beleeft een soort identiteitscrisis waardoor ze schizofreen wordt. Daardoor leeft zij alsof ze uit twee zusjes bestaat. Sonja en Zon.

Sonja is een soort vernederlandste Indo die later het gymnasium afmaakt, Nederlands studeert en boeken gaat schrijven.
Tot tegenstelling van Sonja, hangt Zon juist heel erg aan haar Indische afkomst.
Ze probeert het gymnasium, maar gaat van school af, daarna probeert ze de kunstacademie maar ook dat mislukt.
In veel gevallen zijn Sonja en Zon het tegenovergestelde.
In de loop van het verhaal gaan de zusjes zo verschillen, dat ze beide hun eigen leven gaan leiden. Dus eigenlijk splitst de vrouw zich steeds meer op in twee.

Twee andere belangrijke bijpersonen zijn haar moeder en haar vriend Eddie (al haar vriendjes heten Eddie) Met beide bijpersonen maakt ze een reis naar Indonesië. De Indische vrouw heeft eigenlijk een hekel aan haar moeder, omdat ze altijd streng is opgevoed. Haar moeder doet alsof er niks aan de hand is maar ondertussen komen er bij de Indische vrouw steeds meer herinneringen boven, waardoor ze woedend op haar moeder wordt.
Al die herinneringen die ze uit haar jeugd heeft en niet kan vergeten.
Ze gaat alleen maar met haar moeder naar Indonesië om haar vaders laatste wens in vervulling te brengen.

Met Eddie heeft ze overigens meestal een goed contact.
Je komt niet veel over Eddie te weten want het verhaal wordt vanuit de Indische vrouw vertelt. Je komt bijvoorbeeld niet te weten hoe Eddie over dingen denkt. Je komt in het algemeen niet veel over hem te weten.

Het verhaal speelt zich gedeeltelijk af in Indonesië. Dat zijn de twee reizen en de terugblikken. Het jaartal waarin het zich afspeelt maakt niet zoveel uit, het verhaal speelt zich af rond deze tijd. Hoeveel tijd ertussen het begin en het eind verloopt kan ik niet precies zeggen, omdat het boek vooral uit terugblikken bestaat.

De hoofdlijn wordt gevormd door de twee reizen naar Indonesië. Met behulp van terugblikken in het verleden en de twee reizen wordt het boek in fragmenten verteld.

Het verhaal heeft verschillende onderwerpen; het heeft iets weg van cultureel, maar ook van reizen. Ik denk dat het uiteindelijk een verhaal is over iemand die schizofreen is en haar leven beschrijft op een bijzondere manier.
De schrijfster heeft denk ik de bedoelingen dat je komt te weten hoe zo iemand zich voelt.
Ook wil de schrijfster iets over de cultuur Indonesië vertellen. Het gaat daarom ook om een Indische vrouw die een identiteitscrisis beleeft.

Mijn mening

Het is een erg realistisch verhaal en wordt op een bijzondere manier verteld.
Op het begin is het een beetje verwarrend omdat het in verschillende fragmenten wordt verteld, maar toch is dat ook wel weer leuk omdat het dan niet snel saai wordt, en het laat zien dat schizofrene mensen heel ongeordend zijn. Ik vind het ook leuk dat het zich gedeeltelijk in Indonesië afspeelt, dat zorgt voor een beetje afwisseling.

Het leukste gedeelte vond ik de terugblikken in het verleden. Ze vertelt bijvoorbeeld ook over hoe ze leefde toen ze klein was, hoe ze zich voelde. Dat is soms best ontroerend om te lezen omdat je duidelijk de gevoelens leert kennen van een meisje die een identiteitscrisis beleeft.
Het is soms ook wel zielig.

Marion Bloem

Marion Bloem werd geboren op 24 augustus 1952 in Arnhem. Haar beide ouders komen uit Indonesië. Naar haar lagere school in Soesterberg ging ze HBS-A studeren in Amersfoort en daarna, in 1978, klinische psychologe in Utrecht.
Sinds 14 juni 1971, woont ze samen met, arts/schrijver, Ivan Wolffers. Ze heeft één zoon, Kaja

Ze schreef haar eerste verhaal op haar zesde en publiceerde haar eerste verhaal op haar zestiende, zie verhalenbundel “Vliegers onder het matras”
Haar eerste jeugdboek “spotjes” verscheen in 1975. Ze publiceerde haar eerste boek voor volwassenen “Overgang” in 1978. Haar eerste jeugdroman “Waar schuil je als het regent” verscheen ook in 1978.

Het boek waar ik mijn boekverslag over heb geschreven
“Geen gewoon Indisch meisje” verscheen in 1983.
Marion Bloem schrijft meerdere boeken over Indonesië.
Bijvoorbeeld: “De droom van de magere tijger” (speelt zich af in Indonesië) en “Matabia” (speelt zich af in Nederland maar gaat over een Indisch gezin.
Naast een groot aantal romans,enkele verhalenbundels, jeugdromans en kinderboekjes, maakte zij een aantal films en tv-, producties.