Feeling Blue door Sofie van Gelder

"Ja… Moeizaam kwam Nette overeind. Ze kon het ongedaan maken. Één keertje nog… Één keertje spugen… En daarna nooit meer."
blz. 82

Boulimia nervosa

Mensen met boulimia nervosa hebben regelmatig last van eetbuien. In korte tijd verorberen ze grote hoeveelheden voedsel, waarna ze die zo snel mogelijk weer proberen kwijt te raken. Dat gebeurt meestal door braken, maar ook door intensief sporten en door vasten of door het gebruik van laxeermiddelen.

Tijdens een eetbui hebben mensen met boulimia het gevoel dat ze de controle over hun eetgedrag volledig kwijt zijn. Ze proppen zich vol en kunnen niet meer stoppen met eten. Meestal bestaat een eetbui uit calorierijk voedsel (bv. koeken, snoep, chips) dat ze zich op andere momenten niet toestaan. Aan de eetbui beleven ze weinig plezier: ze proeven het voedsel niet eens. Na afloop van de eetbui voelen ze zich zwak en onschuldig.

Bron: www.proud2beme.nl

Personages

Nette

Nette is het zeventienjarige meisje dat heeft gekampt met anorexia. Ze volgt een uitgebreid programma beeldende kunsten aan de kunstacademie (ICA) in Groningen. Nette is gelovig opgevoed alleen weet ze niet of ze zelf nog wel in God gelooft, omdat ze het gevoel heeft dat God haar in de steek heeft gelaten tijdens haar strijd tegen anorexia.

Nette heeft twee jaar geleden (2010) in een eetkliniek gezeten vanwege haar eetstoornis; ze had namelijk anorexia. Gelukkig is ze nu verlost van die ziekte en zit ze op een normaal gewicht, alleen nu zit ze met een ander probleem: Boulimia. Nette heeft gedurende haar studie in Groningen de ziekte Boulimia ontwikkeld, ik denk dat ze deze ziekte heeft gekregen omdat er niemand voor haar was die op haar eetpatroon kon letten; ze woonde immers alleen. In haar oude huis zorgden haar ouders voor haar en gaven ze haar goed en genoeg te eten. Sinds Nette alleen woont denkt ze niet meer goed aan haar eetpatroon.

Simon

Simon is de project- en studiepartner van Nette. De moeder van Simon komt uit Nederland en zijn vader komt uit Australië. Simons vader Is een dominee in een klein stadje in de outback van Australië. Ook is Simon gelovig opgevoed.

Simon bezit een landschildpad (Hugo) van 35 jaar oud, zijn moeder heeft deze landschildpad gekregen toen ze tien jaar oud was. Ze heeft deze schildpad aan haar zoon cadeau gedaan, omdat hij zo een herinnering heeft van Australië. Deze schildpad kan wel tachtig tot honderd jaar oud worden.

Simon is een hele lieve jongen die veel voor Nette over heeft, in het verhaal merk je ook dat ze hele goede vrienden van elkaar zijn. In het begin had ik het idee dat Simon een oogje op Nette had, maar dat bleek uiteindelijk niet zo te zijn.

Gitte

Gitte is de beste vriendin van Nette. In het verhaal merk je echt dat Gitte de steun en toeverlaat is van Nette. Bij elk probleem belt Nette haar vriendin op voor advies. Gitte en Nette houden contact met elkaar via hun telefoon en via de mail.

Gitte kwam helaas niet heel veel voor in het verhaal, omdat zij zelf niet in Groningen woont en dus weinig te zeggen had.

Thomas

Thomas is de vriend van Nette. Hij volgt ook net zoals Nette de kunstacademie, maar hij zit een paar jaar hoger.

Hij heeft een studiebeurs aangeboden gekregen in New York. In New York heeft hij al een paar tentoonstellingen gehouden van zijn beeldhouwkunst. Hij schijnt erg succesvol te zijn.

Thomas en Nette houden contact met elkaar via de mail, alleen krijgt Nette het gevoel dat Thomas niet meer om haar geeft en een ander heeft, omdat hij heel erg afstandelijk doet via de mail en een foto heeft gestuurd waarbij hij samen met een ander meisje op de foto stond. Gelukkig vertelt Thomas later, wanneer hij weer terug is in Nederland, dat dat meisje een goede vriendin van hem was.

Rianne

Rianne is student Verpleegkunde en woont in het huis van Tijs en Susanne; ze verblijft op hun zolderkamer. Rianne is altijd vrolijk en ook kwam ze op mij over als een aardig meisje.

Rianne is een stevige meid met een klein rond brilletje en dik zwart haar dat tot aan haar kin reikt. Rianne en Nette worden gedurende het boek goede vriendinnen.

Oom Tijs en tante Susanne

Tijs en Susanne zijn de oom en tante van Nette die ook in Groningen wonen. Oom Tijs is fors gebouwd en ziet eruit als een reus, maar dan wel een lieve reus. Oom Tijs en tante Susanne wonen onder de kamer van Nette. Ze verhuren de kamers aan hun nichtje Nette en aan een student verpleegkunde genaamd Rianne.

Plaats

Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Groningen, alleen in het begin van het boek wordt er verteld over het oude huis van Nette. Er werd niet verteld in welke stad/welk dorp Nette eerst woonde.

Tijd

Het verhaal speelt zich af in september, oktober en november 2012. Dit weet ik omdat er bij elk hoofdstuk staat in welke maand het verhaal zich afspeelt.

Fragment uit het boek

Ik heb dit fragment uit het boek uitgekozen, omdat ik dit een belangrijke climax vond van het verhaal. Dit fragment gaat over het feest waar Nette en Thomas aanwezig zijn, nadat Nette iets ongezonds heeft gegeten rent ze naar de toiletten om vervolgens daar over te geven. Wanneer zij klaar is gaat ze de wc uit en ziet ze Thomas voor haar neus staan.

"Nette leunde met haar hand tegen de witte muur van het toilet. Gekleurde vlekjes dansten voor haar gesloten oogleden op en neer. Haar benen voelden slap aan. Maar haar maag was leeg! Langzaam - door diep in- en uit te ademen- kwam ze tot rust. Ze telde tot tien voordat ze haar ogen weer opendeed. De vlekjes losten op in het niets. Nette draaide zich om, haalde het slot van de deur en duwde met haar hand tegen het witgelakte hout. Ze sloeg haar ogen op en… ‘Thomas!’ Nette hijgde. Het was alsof ze een klap in het gezicht kreeg. Thomas zei niets. Hij leunde met zijn rug tegen de muur en zijn ogen stonden donker. Hij heeft het gehoord, schoot het door Nettes hoofd. Hij heeft mij horen braken.

Een rilling liep over haar rug en ze greep zich vast aan de deurpost.

‘Thomas.’ Deze keer klonk zijn naam als een snik. Nette stak haar hand naar hem uit. ‘Het is niet wat je denkt,’ fluisterde ze. ‘O nee?’ zei Thomas koud. ‘Wat denk ik dan volgens jou?’

‘Ik…’ Nette legde haar hand op zijn arm. ‘Laat me los,’ gromde Thomas. Hij deed een stap vooruit en duwde haar hand weg. Daarna liep hij de trap op naar de feestzaal. ‘Thomas, wacht!’

Nette strompelde achter Thomas de trap op naar boven. Haar benen waren net twee reusachtige elastieken die op en neer deinden. Het kostte haar de grootste moeite om hem bij te houden. Bij elke trede die ze nam was het alsof haar hart uit elkaar zou spatten.

‘Thomas, alsjeblieft.’ Haar stem sloeg over. ‘Wacht op mij!’ Maar Thomas wachtte niet. Gejaagd liep hij langs de vele groepjes pratende en lachende jongeren. Bij de ingang duwde hij hardhandig tegen de klapdeuren. Toen verdween hij naar buiten."

blz 211

Probleem en afloop

Nette had een paar jaar terug last van de eetstoornis anorexia, ze moest toen naar een aparte kliniek voor meisjes met eetstoornissen. Gelukkig is ze nu al een tijdje af van haar vervelende ziekte. Gedurende het boek ontwikkelt zij een andere eetstoornis: Boulimia. Helaas was er niemand voor haar die haar hiermee kon helpen. Op de laatste vier bladzijden komt haar vriendin Rianne erachter dat ze lijdt aan deze ziekte, waarna zij vertelt dat ze Nette graag wil helpen om hier vanaf te komen. Het einde heeft dus een goede afloop.

Betekenis titel

De titel van het boek is: Feeling Blue.

Zelf wist ik niet wat Feeling blue betekent, dus heb ik het opgezocht. Feeling blue betekent dat iemand triest is, dit fenomeen wordt vaak gebruikt om aan te geven dat je depressief/niet gelukkig voelt. Ik vind deze titel goed passen bij het boek, omdat de hoofdpersonage (Nette) zich depressief voelt: ze mist haar familie; haar vriendje laat haar in de steek; en ze woont ver weg van haar beste vriendin Gitte.

Hoe begint het boek en wat is er aan het einde anders gelopen?

In het begin van het boek woont Nette nog met haar ouders en zusje Martje samen in één huis (er wordt niet vermeld in welke stad/dorp zij wonen). Op het laatst woont Nette in het huis van haar oom Tijs en tante Susanne, hier heeft zij een eigen studentenkamer.

Nette is in het begin van het boek afhankelijk van haar ouders, omdat ze bij hun woont en zij alles voor Nette betalen. Ook is ze afhankelijk van haar ouders, omdat zij alles voor Nette bepalen, wat ze eet, wat ze draagt en met wie ze omgaat. Gedurende het boek is ze vooral op zichzelf aangewezen, waardoor zij zelf mag bepalen wat ze doet en met wie ze omgaat. Ik denk dat deze zelfstandigheid niet goed voor haar is geweest, omdat ze iemand nodig heeft die haar vertelt wat en hoeveel ze moet eten. Daardoor heeft Nette waarschijnlijk dus ook Boulimia gekregen.

Relaties tussen de personages

Nette en Simon

Nette en Simon hebben elkaar leren kennen op de kunstacademie, omdat zij in dezelfde klas zitten en ook project- en studie partners van elkaar zijn. In de loop der tijd leren ze elkaar beter kennen en uiteindelijk worden ze beste vrienden van elkaar.

Nette is een verlegen meisje dat ervan houdt om alleen te zijn, Simon is precies het omgekeerde, hij is totaal niet verlegen en vind het leuk om onder andere mensen te zijn.

Simon zorgt er altijd voor dat Nette niet altijd op haar kamertje blijft en leuke dingen gaat doen, zoals bijvoorbeeld een tentoonstelling bezoeken over Australië. Gedurende het boek lees je dat Nette vaker uitjes maakt met haar vrienden, wat haar dus gelukkiger maakt.

Nette en Rianne

Rianne woont net zoals Nette in het huis van Tijs en Susanne, zij woont hier omdat ze Verpleegkunde studeert. Hier leren Nette en Rianne elkaar dus kennen. In het begin vond Nette Rianne een beetje apart, maar uiteindelijk blijkt Rianne best wel aardig te zijn en in de loop der tijd worden ze goede vriendinnen. Rianne houdt van eten, heeft een uitgesproken mening en is altijd gezellig. Zij vrolijkt Nette dus ook heel vaak op.

Wat herken je van jezelf in een of meer personen? Of wat absoluut niet?

Ik kan me herkennen in de jongen Simon Hill, hij is altijd vrolijk en heeft het beste beentje voor met zijn vrienden. Ook is hij heel erg zorgzaam voor Nette, hij wil graag dat ze gelukkig is. Wanneer Nette dan flauwvalt tijdens de lampionnenoptocht, schrikt hij hier heel erg van. Ook vindt Simon het leuk om te tekenen of te schilderen; iets wat ik ook heel erg leuk vindt).

Plekken

Kunstacademie

Hier studeren Nette en haar studiepartner Simon een uitgebreid programma beeldende kunsten aan het ICA. Van hun docent Stouthuyzen moeten ze een toonmoment houden dat gaat over ’Kunst in de stad’. De bedoeling is dat de leerlingen zoveel mogelijk gebruik maken van de stad of van de inwoners om het project vorm te geven.

Badkamer

Dit is de plek waar Nette altijd moet overgeven om haar eten kwijt te raken. Wanneer ze overgeeft zorgt ze er altijd voor dat de kraan loopt zodat niemand haar kan horen.

New York

De vriend van Nette, Thomas, volgt ook een studie aan de kunstacademie, Hij heeft een studiebeurs aangeboden gekregen in New York. In New York heeft hij al een paar tentoonstellingen gehouden van zijn beeldhouwkunst. Hij schijnt erg succesvol te zijn.

De rakkertjes (naschoolse opvang)

Nette werkt sinds kort in de naschoolse opvang, hier leert ze de kinderen hoe je mooi kunt tekenen en schilderen. Ze werkt er drie dagen in de week tot vier uur.

Nette moet voor haar studie een toonmoment gaan houden met als onderwerp ’Kunst in de stad’, dit houdt in dat ze zoveel mogelijk gebruik maakt van de stad of van de inwoners om het project vorm te geven. In het begin had ze geen flauw idee wat haar idee was, maar sinds ze werkt bij de Rakkertjes is ze op een heel goed idee gekomen! Ze wil namelijk dat de kinderen bekende Groningse kunstwerken/monumenten gaan naschilderen. De kinderen geven zo hun eigen draai aan deze kunstwerken.

Tijd

Er gaat niet heel veel tijd voorbij in het boek, bij ongeveer elk hoofdstuk stond aangegeven in welke maand/jaar de personen zich in bevonden. Zo heb ik gelezen dat er ongeveer drie maanden zijn verstreken in het boek.

In het boek kwamen een paar flashbacks voor, bijvoorbeeld wanneer Nette terugdenkt aan haar verblijf in de eetkliniek en de band die ze daar had met haar vriendinnen.

Er zijn verder geen vooruitblikken in Feeling blue. Doordat dit boek zo is geschreven, leer je de personages beter kennen, omdat je op deze manier de geschiedenis van een persoon beter leert kennen.

Afloop

Het boek heeft een goede afloop, omdat Rianne Nette graag op weg wil helpen. In het begin weet Rianne niet dat Nette lijdt aan Boulimia, maar uiteindelijk is ze hier achtergekomen doordat Nette flauwviel tijdens een lampionnenoptocht. Stan, de vriend van Rianne, studeert geneeskunde en zag aan Nette dat ze niet helemaal gezond was. Gezien haar gewicht, zat Stan eraan te denken dat ze misschien een eetstoornis heeft. Zijn bevindingen kloppen uiteindelijk ook; Nette geeft na een lange tijd toe dat ze lijdt aan Boulimia. Dit zijn de laatste bladzijden van het boek. Rianne vertelt Nette dat haar vrienden er voor haar zijn en dat ze haar op weg willen helpen om van deze eetstoornis af te komen.

Stijl

De schrijver van dit boek combineert lange met korte zinnen, die makkelijk te lezen zijn. Wel komen er enigszins moeilijke woorden in het boek voor, maar als je de tekst leest dan kom je er uiteindelijk zelf achter wat deze woorden betekenen.

Ook merk je een verschil wanneer het ‘stemmetje’ in het verhaal wat zegt, dan wordt er bijvoorbeeld schuine letters gebruikt waardoor je het stemmetje en Nette goed kunt onderscheiden van elkaar.

Ik vind deze manier van schrijven goed passen bij het verhaal, omdat het verhaal dan niet te eentonig wordt en dus wat afwisseling heeft. Ook vind ik het goed dat er voor het ‘stemmetje’ in Nettes hoofd een ander lettertype wordt gebruikt waardoor je deze twee goed kunt onderscheiden.

Beschrijvingen

Er kwam niet veel spanning voor in het boek, wat ik best wel jammer vond, want daardoor werd het verhaal voor mijn gevoel een beetje saai.

Er werd daarentegen wel goed vertelt over de omgeving waar de personages zich in bevonden, zoals bijvoorbeeld hoe de kinderdagverblijf de Rakkertjes eruit zag. Dit vond ik wel leuk aan het boek, omdat je zo een beeld in je hoofd kan vormen hoe de omgevingen eruit zagen.

Ik raad het boek niet aan als je een verhaal wilt lezen waar veel spannende dingen gebeuren, omdat dit eigenlijk niet van toepassing was.

Mijn mening

Ik vond het boek Feeling Blue niet echt een succes, ik had er namelijk meer van verwacht. Ikzelf vond het verhaal een beetje saai en niet echt spannend. Het verhaal ging telkens over hetzelfde onderwerp, en er kwamen geen andere onderwerpen aan het licht.

Wel ben ik meer te weten gekomen over de ziekte Boulimia nervosa, en hoe mensen met deze eetstoornis ‘leven’. Zelf heb ik heel veel respect voor deze mensen, omdat het mij heel erg lastig lijkt om van de ziekte af te komen.

Wel vind ik dat jongeren dit boek over honderd jaar nog steeds moeten lezen, omdat ze zo leren hoe het is voor andere mensen om een eetstoornis te hebben. In het boek las je echt de problemen van Nette. Ook heb ik gelezen hoe zij met deze problemen omging.

Lied

"When I’m feeling blue

I close my eyes and think of you

When I’m feeling grey

I close my eyes and drift away

On another day

But not today

Another day

On a lonely long and winding road

Hold me still and tell me

I’m not alone"
Blz 140

Aantekeningen

Hieronder staan alle aantekeningen die ik heb gemaakt bij het lezen van dit boek.

Personen

Nette

Nette volgt een uitgebreid programma beeldende kunsten aan de kunstacademie(ICA) in Groningen. Nette is gelovig opgevoed alleen weet ze niet of ze zelf nog wel in God geloofd.

Nette heeft twee jaar geleden (2010) in een eetkliniek gezeten vanwege haar eetstoornis; ze had namelijk anorexia.

Gitte

Gitte is de beste vriendin van Nette. Gitte doet aan handbal.

Thomas

Thomas is de vriend van Nette. Hij heeft een studiebeurs aangeboden gekregen in New York. In New York heeft hij al een paar tentoonstellingen gehouden van zijn beeldhouwkunst. Hij schijnt erg succesvol te zijn.

Martje

Martje is het zusje van Nette, ze heeft een pony en blonde haren die ze vaak in twee staartjes draagt.

Anna

Anna is de psychologe van Nette.

Tijs en Susanne

Tijs en Susanne zijn de oom en tante van Nette die ook in Groningen wonen. Oom Tijs is fors gebouwd en ziet eruit als een reus (blz. 24) maar dan wel een lieve reus. Oom Tijs en tante Susanne wonen onder de kamer van Nette. Ze verhuren de kamers aan hun nichtje Nette en aan een student Verpleegkunde, Rianne.

Rianne

Rianne is student Verpleegkunde en woont in het huis van Tijs en Susanne, ze verblijft op hun zolderkamer.

Rianne is een stevig meisje met een klein rond brilletje en dik zwart haar dat tot aan haar kin reikt.

Simon Hill

Simon is de project- en studiepartner van Nette. De moeder van Simon komt uit Nederland en zijn vader komt uit Australië. Simons vader Is een dominee in een klein stadje in de outback van Australië.

Simon kan heel erg goed tekenen. Hij heeft een landschildpad (Hugo) van 35 jaar oud, zijn moeder heeft deze landschildpad gekregen toen ze tien jaar oud was. Deze schildpad kan wel tachtig tot honderd jaar oud worden.

Julia

Julia zit bij Nette en Simon in de klas, Julia heeft een uitgesproken mening en kan brutaal tegenover de leerkracht zijn. Julia is een stresskip (chaotisch). Julie komt verder niet veel in het verhaal voor.

Plaatsen

Groningen= Nette woont sinds kort in Groningen, omdat ze hier haar studie volgt aan de ICA (kunstacademie).

Puntocafé= Hier komt Simon vaak een kopje koffie drinken, wanneer hij klaar is met school. Ook komen Nette en Simon hier vaak om wat te drinken.

Schrijfstijl

De zinnen zijn makkelijk en het verhaal is goed te lezen.

Tijden

Je merkt bijna geen verschillen tussen de tijden, het verhaal is dus chronologisch opgeschreven. Wel zijn er een paar flashbacks in het boek vermeld. Bij elk hoofdstuk staat er vermeld welke maand en welk jaar het is, bijvoorbeeld: september 2012.

Citaten

"Ja… Moeizaam kwam Nette overeind. Ze kon het ongedaan maken. Één keertje nog… Één keertje spugen… En daarna nooit meer."
Blz. 82

"Ze zat gevangen op haar kamer. Gevangen in een lichaam dat ze haatte. Gevangen in zichzelf."
Blz 86

"Vijf voor acht. Kamer. Boodschappentassen. Eten… Kwart over acht. Badkamer. Deur op slot. Kranen. Toilet…"
Blz. 127

"Het was hopeloos. Zij was hopeloos. Voorzichtig kwam Nette overeind. Ze keek in de spiegel en zag alleen het eetmonster."
Blz. 242 

"Ik haat je, dacht ze. Ze liet haar hand zakken naar haar dikke dijbeen. Ik haat je ! Riep ze in stilte. Straks als ze thuiskwam kon ze al die haat uitspuwen. Nette slikte en keek op haar polshorloge. Nog een uur en dan kon ze naar huis."
Blz. 245

"Alstublieft, God, laat me hier niet achter. Ik wil leven…"
Blz. 254

Gebeurtenissen en gedachten

Blz. 7: de ouders van Nette zijn het er niet mee eens dat ze op haar zeventiende al het huis uit gaat en op kamers gaat wonen.

Blz. 8: Nette vertelt aan Gitte dat ze het nog steeds moeilijk heeft met ‘eten’ ondanks dat ze al op een normaal gewicht zit. Ze hoort nog steeds een stemmetje in haar hoofd dat zegt wat ze allemaal wel en niet mag eten.

Blz. 9: Thomas zit in New York vanwege de beurs van de kunstacademie.

Blz. 27: Nette gaat met de trein naar Groningen, als ze in Groningen is aangekomen wordt ze opgepikt door haar oom Tijs en later naar het huis van haar oom en tante gebracht.

Blz. 43: Rianne geeft Nette een rondleiding in de stad Groningen en laat haar alle leuke plekjes zien.

Blz. 67: Nette koopt snoep in een snoepwinkeltje omdat ze verdrietig is. Als ze thuis komt rent ze naar het toilet en kotst ze alle snoep uit.

Blz. 81: Nette krijgt voor het eerst een vreetbui.

Blz. 95: Nette heeft gesolliciteerd bij een bowlingcentrum om daar achter de kassa te gaan werken. Maar wanneer ze daar aankomt, komt ze erachter dat ze de nieuwe keukenhulp moet zijn.

Blz. 95: Nette heeft gesolliciteerd bij een bowlingcentrum om daar achter de kassa te gaan werken. Maar wanneer ze daar aankomt, komt ze erachter dat ze de nieuwe keukenhulp moet zijn.

Blz. 101: Nette vertelt Rianne dat ze verdrietig is, omdat ze het gevoel heeft dat Thomas haar niet meer leuk vindt en waarschijnlijk een ander heeft gevonden in New York.

Blz. 111: Nette gaat samen met Simon naar Simons appartement om daar de vragenlijst over het modernisme af te maken.

Blz. 120: Simon vraagt Nette in de kantine of ze meegaat naar de tentoonstelling over Australië. Nette gaat solliciteren bij de Rakkertjes, een naschoolse opvang.

Blz. 131: Nette draait een proefperiode bij de Rakkertjes; ze leert de kinderen hoe je moet tekenen/schilderen. Die avond krijgt ze een mailtje van Thomas, hij vertelt over zijn nieuwe vrienden in New York.

Blz. 143: Nette en Simon bezoeken samen een tentoonstelling over Australië: Down Under.

Blz. 152: Nette en Simon bevinden zich in het Puntocafé. Plotseling vertelt Nette aan Simon dat Thomas niet meer haar vriendje is...terwijl hij dat nog eigenlijk wel is.

Blz. 161: Nette is aangenomen bij de Rakkertjes.

Blz. 168: het is herfstvakantie en Nette gaat een weekje bij haar ouders op bezoek. Natuurlijk gaat ze ook met haar beste vriendin Gitte afspreken. Nette vertelt Gitte van de onpersoonlijke mailtjes en de foto’s van Amy Lee.

Blz. 179: Nette is bij haar gezin en ze kijken allemaal de film Princess Diaries. Ook eten ze zelf gepofte popcorn.

Blz. 184: met veel moeite gaat Nette met haar moeder en haar zusje Martje shoppen.

Blz. 193: Nette moet op haar zusje passen, omdat haar moeder samen met het kerkkoor affiches wilt plakken voor het concert van zaterdag. Ook brengt Thomas een onverwacht bezoekje bij Nette thuis. Thomas vraagt Nette of ze meegaat naar een feestje van de jeugdbeweging.

Blz. 205: de ouders Nette en Martje gaan samen paar daagjes weg naar Amsterdam. Nette blijft dus alleen thuis.

Blz. 211: Thomas heeft Nette horen spugen op het feest; nu is hij boos op haar. Thomas vertelde die avond aan Nette dat hij niet meer met haar verder wilde gaan.

Blz. 222: Nette leest een brief van haar vriendin Miranda, Miranda heeft samen met Nette in de eetkliniek gezeten, Het Paviljoen. Nadat Nette deze brief heeft gelezen, heeft ze Miranda een mailtje gestuurd.

Blz. 230: Nette is weer terug in haar kamertje in Groningen. Rianne komt plotseling langs en wil alles over Nettes vakantie weten. Rianne vertelt Nette dat ze een leuke jongen heeft ontmoet genaamd Stan. Rianne heeft Stan leren kennen bij een feestje van een gezamenlijke vriendin.

Blz. 234: Nette krijgt plotseling een mailtje van Miranda binnen. Ze willen graag met elkaar afspreken, omdat ze elkaar al twee jaar niet hebben gezien.

Blz. 244: Sinds Nettes afspraak met Miranda had ze elke dag eetbuien. De laatste week vrat en braakte ze zelfs twee keer per dag.

Blz. 252: Tijdens de lampionoptocht van Simon, Rianne, Stan & Nette, valt Nette ineens flauw omdat ze die dag alleen één appel en twee crackers heeft gegeten.

Blz. 257: Nette is wakker geworden en ziet dat Rianne bij haar aan de keukentafel zit. Rianne vertelt dat Stan zei dat Nette een bepaalde eetstoornis heeft.

Blz. 259: Nette vertelt alles wat er zich in haar leven heeft afgespeeld aan Rianne, omdat ze niet altijd eerlijk is geweest. Ook vertelt ze over haar vreetbuien die ze bijna elke dag wel had.