Beschrijving
A. Naam
Auteur: Louis Couperus
Titel: Extaze
Datum eerste druk: januari 1892
B. Samenvatting
Cecile van Even, een dertigjarige weduwe en moeder van de twee kinderen Dolf en Cristie, wordt door haar zwager Dolf van Attema, die lid is van de Tweede Kamer, op een bezoek uitgenodigd, daar zij zich na de dood van haar man, minister Van Even, heel weinig buitenshuis vertoont. ,,Ik leef pas, als ik niets doe", antwoordt Cecile, maar ze belooft te komen. Zij voelt zich niet eenzaam ,,hoewel dit gevoel toch in haar lag, maar het lag zó diep, zo in het onbewuste van hare ziel, dat het niet tot haar kwam". Bij het bezoek aan haar zuster Amélie de volgende avond ontmoet ze Dolfs oud-tante mevrouw Hoze en een vriend van Dolf, Taco Quaerts. De zoon van Amélie en Dolf, Jules, is dol op deze Taco. Cecile vindt hem bij deze eerste ontmoeting niet sympathiek: ,,Zijn figuur had iets zeer krachtigs, iets energiek flinks, iets van het gewone leven, dat Cecile antipathiek was." Jules is een wekelijke jongeling, dweepziek en onwerkelijk. Quaerts tracht met Cecile een gesprek te beginnen, maar het verloopt enigszins stroef, doordat Cecile zeer op afstand blijft. De volgende dagen denkt ze een enkele maal aan Quaerts: ,,Was dat toeval of logica?"
Ze voelt zich opeens treurig en eenzaam: straks als haar jongens zijn opgegroeid, zal ze alleen achterblijven. Het visitekaartje: T. H. Quaerts ligt op het lage tafeltje; ,,er was in die naam iets slechts, iets wreeds", peinst ze.
Op een zaterdagmiddag, terwijl Cecile op de Van Attema's zit te wachten, verschijnt onverwachts en onuitgenodigd Taco Quaerts. Cecile ontvangt hem beleefd, maar niet hartelijk. Het gesprek gaat over literatuur.
Dan komen de Van Attema's en ontstaat er een algemeen gesprek; even later neemt Taco afscheid. Amélie en Cecile praten samen over hem, ook de kinderen van Amélie mengen zich in het gesprek, waarbij Jules zeer heftig tegen Cecile uitvaart.
Cecile denkt na over het leven dat haar zo vreemd voorkomt. Onder de uiterlijkheid voelt ze een dieper leven, alles schijnt zich te vertonen met een masker, daaronder ligt de waarheid. Weer ziet ze Quaerts in haar gedachten.
Tijdens een feest van Mevrouw Hoze ontmoet ze hem; gedurende het diner zit hij aan haar rechterzijde. ,,Zij voelde reeds dat achter die sportman een ander school, die zij zocht te kennen." Het gesprek tussen Cecile en Taco verloopt nu geanimeerd, de cirkels van sympathie glijden over elkaar heen.
Het gesprek breekt af als de naam van de jonge mevrouw Hijdrecht valt: het is de naam van haar, die zijn maîtresse wordt genoemd. Als Cecile weer thuis is, weet zij heel duidelijk dat ze van Quaerts houdt. Over het mysterie der liefde verbaast zij zich voortdurend: ,,het is een zielefenomeen, een Schepping van Gevoel, waarvan de god, die geschapen had, evenmin ooit zal zijn te vinden in de intieme essence zijner waarheid, als de God te vinden was, die de wereld had geschapen uit de chaos."
Haar extaze heeft een aanvang genomen.
Taco Quaerts brengt haar verschillende bezoeken: ,,Quaerts . . . die naam had een andere klank dan vroeger... Voor het eerst ziet ze dat hij mooi is: een jonge god, breed, slank en gespierd.
In Taco heersen twee machten: een goede, goddelijke macht en de kwade, beestachtige.
Als Taco bij Cecile is, overheerst de goddelijke macht. Samen beleven zij in elkaars nabijheid een gelukssfeer, die vooral voor Taco zeer intens is. Echter, hij stelt Cecile té hoog, te verheven: daarover voelt zij zich gelukkig, maar ook zeer treurig. liet is een noodlottig gebeuren. Cecile wil geen vrouw van illusie zijn, maar een vrouw van liefde in alle nederigheid. Ze wil niet de Madonna zijn, die hij in haar ziet.
Quaerts bezoekt haar soms lange tijd niet; het beest-in-hem leeft zich uit in jachtpartijen en drinkfeesten. Hij leeft in deze perioden mateloos onbeheerst, ,,tact tot zelfleiding ontbrak hem geheel en al, hij leefde zoals hij voelde: geheel in uitersten; er was geen halfheid in hem."
In Cecile vindt hij kuisheid en spiritualiteit: een zielsgeluk; in Emilie Hijdrecht het zinnelijk genot en passie: een hartstochtelijk leed. Tussen deze twee werelden slingert Taco Quaerts heen en weer; hij verweert zich niet tegen het noodlot dat in hem leeft.
Bij Cecile doorvoelt Taco de zielsverrukking van een nieuwe liefde, die platonisch geaard is.
Cecile strijdt met haar vrouwelijke gevoelens voor Taco, zij aanvaardt geen platonische liefde, maar zijn zinnelijke liefde vragen, weigert ze nog. Aan Jules bekent Cecile iets van haar geheim verlangen.
Taco vreest het geluk dat Cecile hem geeft; men mag niet zo dikwijls gelukkig
zijn. De momenten van het Geluk ervaart hij echter als volkomen harmonie:
in dit evenwicht paart het Geluk zich aan het Leed van Cecile. Tijdens een avondwandeling - ,,in goddelijke sympathie van samenzijn" - voelen ze zich ontstijgen van de aarde, aan het mens-zijn. In deze mystieke sfeer biecht Cecile haar ,,aardse" vrouwelijke gevoelens op: samen zijn zij gelukkig. In Taco is echter het besef gerijpt dat Cecile geen madonna is, maar een vrouw die liefheeft, die in hem het beest kan wakker roepen; een stille weemoed overvalt hem. Lange tijd komt Taco niet, Cecile ervaart haar eenzaamheid. Dan ontvangt ze zijn brief: Taco vraagt haar elkaar niet meer te ontmoeten. Hij is bang ,,het heilig geluk, de extaze" te vernielen: ,,Wat zoû sterker in mij zijn, mijn ziel of mijn beest?" Cecile is bedroefd, maar dit moest zich noodlottig voltrekken.
Jules boodschapt haar dat Taco gaat reizen en van Cecile afscheid wil nemen.
Deze laatste ontmoeting geeft de strijd tussen ziel en beest: ,,Hij stond op, nam haar in zijn armen, bijna woest. - In de zonneverrukking van hare ziel mengde zich een zaligheid van de aarde, een toegeven aan het geweld zijner omhelzing. Zij wrong zich los, weerde hem af en sprak: - En nu ... ga." Zij overwint zichzelf voor de derde maal: het geluk blijft voortbestaan, ondanks hun gescheidenheid. Zij is God dankbaar voor het hoogste van zijn leven, dat hij door haar kent: het geluk!
Bron:
http://www.collegenet.nl/index_mainframe.php?mainframe=http%3A%2F%2Fwww.collegenet.nl%2Fstudiemateriaal%2Fverslagen.php%3Fverslag_id%3D12121
C. Personages
Cecile van Erven
een round character, men leert gaande weg het boek haar gevoelens en belevenissen kennen. Ze is een vrouw die erg op zichzelf is, ze heeft eerst ook totaal geen behoefte om bij haar broer op bezoek te gaan. Ze heeft eerst antipathie voor Taco, langzamerhand komt ze erachter dat ze van hem houdt. De belangrijkste gebeurtenis in het boek die betrekking heeft op Cecile, is het moment dat ze Taco haar gevoelens opbiecht, hierdoor beseft Taco dat Cecile geen Madonna is en dreigen zijn dierlijke driften tot uiting te komen. Haar karakter is dat ze erg op zichzelf is: ze heeft angst voor de buitenwereld als ze niet in de goede bui is. Alleen met de bescherming durft ze zich ‘bloot’ te geven en volledig in de samenleving op te gaan.
Taco Quaerts
Taco Quaerts is een round character, de lezer leert alleen de goddelijke macht kennen, waarmee hij Cecile liefheeft. De dierlijke macht leeft zich uit tijdens jachtpartijen en drinkfeesten. Cecile moeten achterlaten, omdat hij beseft dat zijn een vrouw is die hem liefheeft en geen godin, is voor hem heel moeilijk, maar hij beseft dat hij alleen zo het magische geluk, de extaze intact kan houden. is een round character, de lezer leert alleen de goddelijke macht kennen, waarmee hij Cecile liefheeft. De dierlijke macht leeft zich uit tijdens jachtpartijen en drinkfeesten. Hij heeft daarom Cecile moeten achterlaten, omdat hij beseft dat zij een vrouw is die hem liefheeft en geen godin, is voor hem heel moeilijk, maar hij beseft dat hij alleen zo het magische geluk, de extaze intact kan houden. Hij vertrekt daarom en gaat een lange reis maken, hopende dat hij hun geluk niet vernield.
De relatie van Taco Quaerts met Cecile van Erven is anders dan omgekeerd. Taco heeft van af het begin al bewondering voor haar en wil dit al langere tijd tot uiting brengen. Hij heeft Cecile lang geobserveerd voordat hij besloten heeft om met haar in contact te treden. Pas op het eind beseft hij dat zijn goddelijke liefde door de eveneens beantwoorde liefde van Cecile, niet zijn idealen van een Madonna kan evenaren. Hij beseft dat en neemt zijn conclusies en vertrekt.
D. Tijd
De tijd verloopt chronologisch. Het speelt zich af in de 19e eeuw, dat is vooral te merken aan de leefomstandigheden van de hoofdpersonen en dat er nog steeds een klassensysteem bestaat (Quaerts & Cecile komen uit de gegoede burgerij). In het boek komen geen flash-backs of flash-forwards voor. De gebeurtenissen in het boek spelen zich in chronologische volgorde af. De gebeurtenissen volgen elkaar zo op dat het gemakkelijk te volgen is voor de lezer. De auteur heeft af en toe gebruik gemaakt van tijdsprongen. Als Quaerts voor een tijdje verdwijnt, beschrijft hij dat wel maar dus heel kort, het is een voor de lezer oninteressante periode. Hij maakt een tijdsprong. Tijdvertraging en tijdverdichting wordt maar zelden toegepast.
E. Perspectief
Het perspectief in dit boek is verteld door de schrijver. Hierdoor worden de gebeurtenissen vrij objectief weergegeven. Dit is ook een kenmerk van het Naturalisme, waarvan later akte.
F. Ruimte
De gebeurtenissen spelen zich af in Scheveningen in de huizen van de hoofdpersonen en enkele kennissen. Er is sprake van een speelruimte. Er is geen sprake van een ruimte met een duidelijke functie in het verhaal.
G. Stijl
Het taalgebruik is, zoals in vele boeken uit die tijd, moeilijk te begrijpen door de ouderwetse schrijfwijze. Door de vele andere schrijfwijzen van hedendaagse woorden is het soms maar te raden wat hij nou precies bedoelt. Ook is dit ouderwetse taalgebruik niet bevorderlijk voor je leessnelheid: doordat je continue moet nadenken en ‘vertalen’ kost het lezen meer tijd.
H. Genre
Het is een psychologische roman uit de tijd van het naturalisme.
I. Achtergrond
Het valt in de tijd van het naturalisme.
Interpretatie
A. Thema
Het onderwerp van het verhaal is de onmogelijke liefde van twee personen. De liefde wordt te groot en heeft nadelige gevolgen voor ieder.
Het thema van het verhaal is het noodlot.
De hoofdgedachte is dat je goed moet oppassen voor je je hart overgeeft aan een persoon, van wie je zijn karakter nog niet genoeg kent. Deze persoon kan je (on)bedoeld op een verkeerd spoor brengen en dan kan je hele leven in mekaar storten en ben je weer terug bij af.
B. Karakterontwikkeling
Het boek begint met de ontmoeting van Taco en Cecile. Cecile denkt na de dood van haar man nooit meer een andere man te kunnen liefhebben, maar toch wordt zij gepassioneerd verliefd op Taco. Deze liefde is wederzijds. Na de ontmoeting met Taco, leert Cecile platonische liefde kennen. Er komt een dierlijke kracht in haar naar boven. Taco vreest dat zij het beest in hem kan opwekken en wil haar niet meer ontmoeten. Taco verlaat Cecile en haar wereld stort in.
C. Motieven
- Noodlot
Cecile is gelukkig maar tegelijk ook zeer treurig als Taco bij haar is, doordat hij haar te hoog stelt. Als Cecile haar gevoelens bij Taco geopenbaard, komt Taco tot de ontdekking dat Cecile ook zijn beest wakker kan roepen en vraagt hij haar om hem niet meer te ontmoeten. Dit zijn beide noodlottige gebeurtenissen.
- Goddelijke & dierlijke kracht
Taco ziet Cecile als een soort Madonna een soort goddelijke macht, door Cecile leert Taco een liefde kennen, die platonisch geaard is. Bij zijn maîtresse komt zijn dierlijke kracht naar boven in de vorm van zinnelijk genot en passie.
- Liefde
Taco en Cecile zijn allebei naar het opzoek. Cecile wil het eerst onderdrukken. Ze denkt dat ze door de dood van haar man nooit meer een andere man wil. Toch ziet ze in Taco een liefhebbende man en begint ze een passievolle relatie.
D. Titel
Extase is een boek van geluk. Het boek gaat over een man en een vrouw die als ze bij elkaar zijn een vorm van extase beleven en de momenten die ze samen hebben heel gelukkig zijn.
De ondertitel, een boek van geluk, is zo gekozen omdat Cecile een periode van geluk beleeft, nadat zij Quaerts heeft ontmoet.
E. Wereldbeeld
Je moet goed oppassen voordat je je hart overgeeft aan een persoon, wiens karakter je nog niet bekend is. Deze persoon kan je (on)bedoeld op een verkeerd spoor brengen en dan kan je hele leven in elkaar storten en ben je weer terug bij af.
Beoordeling
Het boek is heel erg realistisch geschreven, wat een kenmerk is van een naturalist. De personages werden zo goed beschreven, dat je hun emoties bijna kon voelen. Het thema lag alleen wel heel erg op de voorgrond, wat ik jammer vind. Het is af en toe leuker om te zoeken naar een thema dan dat je het op iedere pagina duidelijk kan merken. De opbouw van de liefdesrelatie is wel geloofwaardig, het einde is, vind ik, minder geloofwaardig. Ik kan me niet voorstellen dat iemand een relatie zou beëindigen om de reden dat zij zijn persoonlijke ideaalbeeld niet kan bevredigen. Het perspectief is wel redelijk. Het is wel erg betrekkelijk doordat je maar erg oppervlakkig de gebeurtenissen te weten komt. Mijn totaaloordeel luidt echter negatief. Mede door het oud Nederlands is het erg moeilijk om te lezen. Je moet soms nadenken over de betekenis van de woorden en de zinnen zijn soms wel erg lang en ingewikkeld. Het thema is tevens te nadrukkelijk beschreven waardoor het einde van het boek te langdradig wordt.
A. Naam
Auteur: Louis Couperus
Titel: Extaze
Datum eerste druk: januari 1892
B. Samenvatting
Cecile van Even, een dertigjarige weduwe en moeder van de twee kinderen Dolf en Cristie, wordt door haar zwager Dolf van Attema, die lid is van de Tweede Kamer, op een bezoek uitgenodigd, daar zij zich na de dood van haar man, minister Van Even, heel weinig buitenshuis vertoont. ,,Ik leef pas, als ik niets doe", antwoordt Cecile, maar ze belooft te komen. Zij voelt zich niet eenzaam ,,hoewel dit gevoel toch in haar lag, maar het lag zó diep, zo in het onbewuste van hare ziel, dat het niet tot haar kwam". Bij het bezoek aan haar zuster Amélie de volgende avond ontmoet ze Dolfs oud-tante mevrouw Hoze en een vriend van Dolf, Taco Quaerts. De zoon van Amélie en Dolf, Jules, is dol op deze Taco. Cecile vindt hem bij deze eerste ontmoeting niet sympathiek: ,,Zijn figuur had iets zeer krachtigs, iets energiek flinks, iets van het gewone leven, dat Cecile antipathiek was." Jules is een wekelijke jongeling, dweepziek en onwerkelijk. Quaerts tracht met Cecile een gesprek te beginnen, maar het verloopt enigszins stroef, doordat Cecile zeer op afstand blijft. De volgende dagen denkt ze een enkele maal aan Quaerts: ,,Was dat toeval of logica?"
Ze voelt zich opeens treurig en eenzaam: straks als haar jongens zijn opgegroeid, zal ze alleen achterblijven. Het visitekaartje: T. H. Quaerts ligt op het lage tafeltje; ,,er was in die naam iets slechts, iets wreeds", peinst ze.
Dan komen de Van Attema's en ontstaat er een algemeen gesprek; even later neemt Taco afscheid. Amélie en Cecile praten samen over hem, ook de kinderen van Amélie mengen zich in het gesprek, waarbij Jules zeer heftig tegen Cecile uitvaart.
Cecile denkt na over het leven dat haar zo vreemd voorkomt. Onder de uiterlijkheid voelt ze een dieper leven, alles schijnt zich te vertonen met een masker, daaronder ligt de waarheid. Weer ziet ze Quaerts in haar gedachten.
Tijdens een feest van Mevrouw Hoze ontmoet ze hem; gedurende het diner zit hij aan haar rechterzijde. ,,Zij voelde reeds dat achter die sportman een ander school, die zij zocht te kennen." Het gesprek tussen Cecile en Taco verloopt nu geanimeerd, de cirkels van sympathie glijden over elkaar heen.
Het gesprek breekt af als de naam van de jonge mevrouw Hijdrecht valt: het is de naam van haar, die zijn maîtresse wordt genoemd. Als Cecile weer thuis is, weet zij heel duidelijk dat ze van Quaerts houdt. Over het mysterie der liefde verbaast zij zich voortdurend: ,,het is een zielefenomeen, een Schepping van Gevoel, waarvan de god, die geschapen had, evenmin ooit zal zijn te vinden in de intieme essence zijner waarheid, als de God te vinden was, die de wereld had geschapen uit de chaos."
Haar extaze heeft een aanvang genomen.
Taco Quaerts brengt haar verschillende bezoeken: ,,Quaerts . . . die naam had een andere klank dan vroeger... Voor het eerst ziet ze dat hij mooi is: een jonge god, breed, slank en gespierd.
In Taco heersen twee machten: een goede, goddelijke macht en de kwade, beestachtige.
Als Taco bij Cecile is, overheerst de goddelijke macht. Samen beleven zij in elkaars nabijheid een gelukssfeer, die vooral voor Taco zeer intens is. Echter, hij stelt Cecile té hoog, te verheven: daarover voelt zij zich gelukkig, maar ook zeer treurig. liet is een noodlottig gebeuren. Cecile wil geen vrouw van illusie zijn, maar een vrouw van liefde in alle nederigheid. Ze wil niet de Madonna zijn, die hij in haar ziet.
Quaerts bezoekt haar soms lange tijd niet; het beest-in-hem leeft zich uit in jachtpartijen en drinkfeesten. Hij leeft in deze perioden mateloos onbeheerst, ,,tact tot zelfleiding ontbrak hem geheel en al, hij leefde zoals hij voelde: geheel in uitersten; er was geen halfheid in hem."
Bij Cecile doorvoelt Taco de zielsverrukking van een nieuwe liefde, die platonisch geaard is.
Cecile strijdt met haar vrouwelijke gevoelens voor Taco, zij aanvaardt geen platonische liefde, maar zijn zinnelijke liefde vragen, weigert ze nog. Aan Jules bekent Cecile iets van haar geheim verlangen.
Taco vreest het geluk dat Cecile hem geeft; men mag niet zo dikwijls gelukkig
zijn. De momenten van het Geluk ervaart hij echter als volkomen harmonie:
in dit evenwicht paart het Geluk zich aan het Leed van Cecile. Tijdens een avondwandeling - ,,in goddelijke sympathie van samenzijn" - voelen ze zich ontstijgen van de aarde, aan het mens-zijn. In deze mystieke sfeer biecht Cecile haar ,,aardse" vrouwelijke gevoelens op: samen zijn zij gelukkig. In Taco is echter het besef gerijpt dat Cecile geen madonna is, maar een vrouw die liefheeft, die in hem het beest kan wakker roepen; een stille weemoed overvalt hem. Lange tijd komt Taco niet, Cecile ervaart haar eenzaamheid. Dan ontvangt ze zijn brief: Taco vraagt haar elkaar niet meer te ontmoeten. Hij is bang ,,het heilig geluk, de extaze" te vernielen: ,,Wat zoû sterker in mij zijn, mijn ziel of mijn beest?" Cecile is bedroefd, maar dit moest zich noodlottig voltrekken.
Jules boodschapt haar dat Taco gaat reizen en van Cecile afscheid wil nemen.
Deze laatste ontmoeting geeft de strijd tussen ziel en beest: ,,Hij stond op, nam haar in zijn armen, bijna woest. - In de zonneverrukking van hare ziel mengde zich een zaligheid van de aarde, een toegeven aan het geweld zijner omhelzing. Zij wrong zich los, weerde hem af en sprak: - En nu ... ga." Zij overwint zichzelf voor de derde maal: het geluk blijft voortbestaan, ondanks hun gescheidenheid. Zij is God dankbaar voor het hoogste van zijn leven, dat hij door haar kent: het geluk!
Bron:
C. Personages
Cecile van Erven
een round character, men leert gaande weg het boek haar gevoelens en belevenissen kennen. Ze is een vrouw die erg op zichzelf is, ze heeft eerst ook totaal geen behoefte om bij haar broer op bezoek te gaan. Ze heeft eerst antipathie voor Taco, langzamerhand komt ze erachter dat ze van hem houdt. De belangrijkste gebeurtenis in het boek die betrekking heeft op Cecile, is het moment dat ze Taco haar gevoelens opbiecht, hierdoor beseft Taco dat Cecile geen Madonna is en dreigen zijn dierlijke driften tot uiting te komen. Haar karakter is dat ze erg op zichzelf is: ze heeft angst voor de buitenwereld als ze niet in de goede bui is. Alleen met de bescherming durft ze zich ‘bloot’ te geven en volledig in de samenleving op te gaan.
Taco Quaerts
Taco Quaerts is een round character, de lezer leert alleen de goddelijke macht kennen, waarmee hij Cecile liefheeft. De dierlijke macht leeft zich uit tijdens jachtpartijen en drinkfeesten. Cecile moeten achterlaten, omdat hij beseft dat zijn een vrouw is die hem liefheeft en geen godin, is voor hem heel moeilijk, maar hij beseft dat hij alleen zo het magische geluk, de extaze intact kan houden. is een round character, de lezer leert alleen de goddelijke macht kennen, waarmee hij Cecile liefheeft. De dierlijke macht leeft zich uit tijdens jachtpartijen en drinkfeesten. Hij heeft daarom Cecile moeten achterlaten, omdat hij beseft dat zij een vrouw is die hem liefheeft en geen godin, is voor hem heel moeilijk, maar hij beseft dat hij alleen zo het magische geluk, de extaze intact kan houden. Hij vertrekt daarom en gaat een lange reis maken, hopende dat hij hun geluk niet vernield.
De relatie van Taco Quaerts met Cecile van Erven is anders dan omgekeerd. Taco heeft van af het begin al bewondering voor haar en wil dit al langere tijd tot uiting brengen. Hij heeft Cecile lang geobserveerd voordat hij besloten heeft om met haar in contact te treden. Pas op het eind beseft hij dat zijn goddelijke liefde door de eveneens beantwoorde liefde van Cecile, niet zijn idealen van een Madonna kan evenaren. Hij beseft dat en neemt zijn conclusies en vertrekt.
D. Tijd
De tijd verloopt chronologisch. Het speelt zich af in de 19e eeuw, dat is vooral te merken aan de leefomstandigheden van de hoofdpersonen en dat er nog steeds een klassensysteem bestaat (Quaerts & Cecile komen uit de gegoede burgerij). In het boek komen geen flash-backs of flash-forwards voor. De gebeurtenissen in het boek spelen zich in chronologische volgorde af. De gebeurtenissen volgen elkaar zo op dat het gemakkelijk te volgen is voor de lezer. De auteur heeft af en toe gebruik gemaakt van tijdsprongen. Als Quaerts voor een tijdje verdwijnt, beschrijft hij dat wel maar dus heel kort, het is een voor de lezer oninteressante periode. Hij maakt een tijdsprong. Tijdvertraging en tijdverdichting wordt maar zelden toegepast.
E. Perspectief
Het perspectief in dit boek is verteld door de schrijver. Hierdoor worden de gebeurtenissen vrij objectief weergegeven. Dit is ook een kenmerk van het Naturalisme, waarvan later akte.
F. Ruimte
De gebeurtenissen spelen zich af in Scheveningen in de huizen van de hoofdpersonen en enkele kennissen. Er is sprake van een speelruimte. Er is geen sprake van een ruimte met een duidelijke functie in het verhaal.
G. Stijl
Het taalgebruik is, zoals in vele boeken uit die tijd, moeilijk te begrijpen door de ouderwetse schrijfwijze. Door de vele andere schrijfwijzen van hedendaagse woorden is het soms maar te raden wat hij nou precies bedoelt. Ook is dit ouderwetse taalgebruik niet bevorderlijk voor je leessnelheid: doordat je continue moet nadenken en ‘vertalen’ kost het lezen meer tijd.
H. Genre
Het is een psychologische roman uit de tijd van het naturalisme.
I. Achtergrond
Het valt in de tijd van het naturalisme.
Interpretatie
A. Thema
Het onderwerp van het verhaal is de onmogelijke liefde van twee personen. De liefde wordt te groot en heeft nadelige gevolgen voor ieder.
Het thema van het verhaal is het noodlot.
De hoofdgedachte is dat je goed moet oppassen voor je je hart overgeeft aan een persoon, van wie je zijn karakter nog niet genoeg kent. Deze persoon kan je (on)bedoeld op een verkeerd spoor brengen en dan kan je hele leven in mekaar storten en ben je weer terug bij af.
B. Karakterontwikkeling
Het boek begint met de ontmoeting van Taco en Cecile. Cecile denkt na de dood van haar man nooit meer een andere man te kunnen liefhebben, maar toch wordt zij gepassioneerd verliefd op Taco. Deze liefde is wederzijds. Na de ontmoeting met Taco, leert Cecile platonische liefde kennen. Er komt een dierlijke kracht in haar naar boven. Taco vreest dat zij het beest in hem kan opwekken en wil haar niet meer ontmoeten. Taco verlaat Cecile en haar wereld stort in.
- Noodlot
Cecile is gelukkig maar tegelijk ook zeer treurig als Taco bij haar is, doordat hij haar te hoog stelt. Als Cecile haar gevoelens bij Taco geopenbaard, komt Taco tot de ontdekking dat Cecile ook zijn beest wakker kan roepen en vraagt hij haar om hem niet meer te ontmoeten. Dit zijn beide noodlottige gebeurtenissen.
- Goddelijke & dierlijke kracht
Taco ziet Cecile als een soort Madonna een soort goddelijke macht, door Cecile leert Taco een liefde kennen, die platonisch geaard is. Bij zijn maîtresse komt zijn dierlijke kracht naar boven in de vorm van zinnelijk genot en passie.
- Liefde
Taco en Cecile zijn allebei naar het opzoek. Cecile wil het eerst onderdrukken. Ze denkt dat ze door de dood van haar man nooit meer een andere man wil. Toch ziet ze in Taco een liefhebbende man en begint ze een passievolle relatie.
D. Titel
Extase is een boek van geluk. Het boek gaat over een man en een vrouw die als ze bij elkaar zijn een vorm van extase beleven en de momenten die ze samen hebben heel gelukkig zijn.
De ondertitel, een boek van geluk, is zo gekozen omdat Cecile een periode van geluk beleeft, nadat zij Quaerts heeft ontmoet.
E. Wereldbeeld
Je moet goed oppassen voordat je je hart overgeeft aan een persoon, wiens karakter je nog niet bekend is. Deze persoon kan je (on)bedoeld op een verkeerd spoor brengen en dan kan je hele leven in elkaar storten en ben je weer terug bij af.
Beoordeling
Het boek is heel erg realistisch geschreven, wat een kenmerk is van een naturalist. De personages werden zo goed beschreven, dat je hun emoties bijna kon voelen. Het thema lag alleen wel heel erg op de voorgrond, wat ik jammer vind. Het is af en toe leuker om te zoeken naar een thema dan dat je het op iedere pagina duidelijk kan merken. De opbouw van de liefdesrelatie is wel geloofwaardig, het einde is, vind ik, minder geloofwaardig. Ik kan me niet voorstellen dat iemand een relatie zou beëindigen om de reden dat zij zijn persoonlijke ideaalbeeld niet kan bevredigen. Het perspectief is wel redelijk. Het is wel erg betrekkelijk doordat je maar erg oppervlakkig de gebeurtenissen te weten komt. Mijn totaaloordeel luidt echter negatief. Mede door het oud Nederlands is het erg moeilijk om te lezen. Je moet soms nadenken over de betekenis van de woorden en de zinnen zijn soms wel erg lang en ingewikkeld. Het thema is tevens te nadrukkelijk beschreven waardoor het einde van het boek te langdradig wordt.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden