Eilandgasten door Vonne van der Meer

Titel: Vonne van der Meer, Eilandgasten, Amsterdam/ Antwerpen, negentiende druk, 205 blz. (eerste druk 1999) Genre: Sociale roman Onderwerp: Problemen Thematiek: Je bent niet de enige die met problemen op vakantie gaat. Ik heb niet echt gekozen voor dit thema maar het onderwerp zelf leek mij wel interessant. Bijna in alle hoofdstukken zijn er wel gedachtes over vroeger en flashbacks. Maar de personen zijn we op goede volgorde verteld. Want anders klopt het verhaal niet meer zo goed. Structuur, tijd: Ieder verhaal duurt ongeveer 2 of 1 week, want het zijn korte vakantie
Het perspectief: Er is overal wel een personale verteller. Beoordeling: • Onderwerp en het thema: Je kunt wel gelijk heel duidelijk zien dat alle vakantiegangers problemen hebben. Alles hangt ook goed samen. Maar het was wel duidelijk dat de problemen weer goed kwamen bij iedere vakantieganger. Het onderwerp heeft me niet echt aan het denken gezet. Maar het onderwerp is duidelijk en ook wel een beetje diep op ingegaan. Het onderwerp zou je ook in mijn leven tegen kunnen komen, want het is een verhaal wat ook nu zou kunnen gebeuren. • De gebeurtenissen: Het is een heldere vertellijn, want je volgt het heel snel en je begrijpt het ook snel. Ik vind de gebeurtenissen zeker wel een verband hebben, want ze allemaal zo een beetje hetzelfde onderwerp dus ze komen ook goed uit elkaar voort. Ik vind de gebeurtenissen best dramatisch en niet echt spannend maar ook zeker niet humoristisch. Ik ben niet over het onderwerp verder gaan denken nadat ik het boekje heb gelezen. Ik vind ieder afloop bevredigend want dan zijn de problemen weer over en de vakanties van de vakantiegangers zijn dan ook weer over ik vind dat wel een goede afsluiting. Er lopen in een hoofdstuk geen verschillende verhaallijn die lastig zijn, want als ze er zijn horen ze bij elkaar. Wel bij ieder nieuw hoofdstuk zijn er weer nieuwe en andere verhaallijnen. Maar deze zijn goed gescheiden gehouden doormiddel van de hoofdstukken. • De opbouw: Het verhaal komt goed op gang. Alle verschillende hangen goed samen doordat het onderwerp goed naar voren komt. Het is dus ook niet moeilijk om de stukken in verband met elkaar te brengen want dat is al voor je gedaan door middel van het onderwerp bij ieder stuk naar voren te brengen. Ieder hoofdstuk is wel een korte scène en ik vind het wel soms lastig dat het verhaal dan ineens afgesloten wordt, maar het hoort wel bij het boek. Er zijn ook veel terugblikken en herinneringen, maar dat vind ik wel handig want dan kun je een beetje begrijpen wat hun problemen nu eigenlijk zijn. • De personages: De personages zijn best wel herkenbaar, maar niet in mijn eigen leven. Je raakte wel goed betrokken bij de problemen van de personen. En soms voelde je echt voorstander van de één en vond je die andere persoon in dat stuk dus echt wel ongelijk hebben. Eigenlijk kon ik met iedere persoon elven, alleen niet zo heel goed met de huisvrouw die de huisjes verhuurde. De personages waren goed omschreven en ik vond ze goed uitgebeeld en het klopte precies als met de problemen. Want de problemen paste precies aan bij de gedragingen van de persoon. Ik vind op den duur de personen wel voorspelbaar reageren, omdat het toch allemaal goed zou komen wist je al dat ze weer gelukkig naar huis zouden gaan na de vakantie. Er waren niet echt uitspraken die ik onaanvaardbaar vond alleen ik vond het boekje wel een beetje (niet netjes) want ze zaten vaak te denken aan geslachtgemeenschap bij een verhaal. Ik vond dit ook niet leuk om dit te lezen. Ik ben ook niet echt beïnvloed door de personages.
• Het taalgebruik: De taal was duidelijk omdat het gewoon een Nederlands boekje was van de taal van nu en niet van vroeger. Het verhaal was best goed geschreven want ik zag de beelden voor me. Er waren geen beeldspraken. Maar ik vond in het begin het verhaal wel een beetje overdreven. Eigenlijk in bijna alle stukken vond ik sommige stukje overdreven en nutteloos. • De levensbeschouwing: Je kunt goed zien dat ze niet geloven dat je al een kind in je buik hebt zitten, maar gewon een eitje of zomaar iets waarvoor geen naam is. Want op een gegeven moment noemen ze de baby in de buik maar een “veertje”. Er gelooft ook niemand van de personen in God en abortus en zelfmoord mag best. Er wordt ook vaak gepraat over seks, wat ik absoluut niet goed en niet leuk vond van het boek! Ik sta hier echt niet achter. Ik wil het boek ook echt niet nog eens lezen. Gesprekspunten: 1. Het is een goddeloos boek, want er wordt veel gepraat over dingen zoals abortus en zelfmoord en nog meer van deze dingen. 2. Het boek wil laten zien dat je niet de enige beent met problemen
3. Problemen kunnen opgelost worden door maar een paar woorden of een paar dingentjes.