Een zwart paard door Belinda Meuldijk

Beoordeling 2.5
Foto van een scholier
Boekcover Een zwart paard
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 5e klas aso | 3093 woorden
  • 22 december 2008
  • 4 keer beoordeeld
Cijfer 2.5
4 keer beoordeeld

Boek
Auteur
Belinda Meuldijk
Genre
Jeugdboek
Taal
Nederlands
Vak
Eerste uitgave
1998
Pagina's
192
Oorspronkelijke taal
Nederlands

Boekcover Een zwart paard
Shadow
Een zwart paard door Belinda Meuldijk
Shadow
I. Leesverslag.

Titel: Een zwart paard
Auteur: Belinda Meuldijk

1.1 De samenvatting

Het boek bestaat uit 2 delen. In het eerste deel is Helena Diana van Schaik, kort Nana, de vertellende ik-verteller. Ze trouwt met graaf Raymond Charles de Bourdonnais, doch het wordt een moeilijk huwelijk omdat Raymond’s adellijke familie Nana niet de geschikte vrouw vindt en omdat Raymond haar na haar bevruchting niet meer de nodige liefde en seksualiteit geeft. Naast Raymond houdt Nana ook ongelooflijk veel van haar zwarte, Arabische hengst Gilgamesh. Nadat Nana verkracht werd door de nieuwe stalknecht Ramirez vlucht ze naar de broer van Raymond, Stephan, omdat ze zich niet meer veilig voelt op het domein want Raymond is voor de zoveelste keer bij zijn maîtresse Valerie. Op de terugweg naar huis gebeurt er een vreselijk ongeval: Nana rijdt met haar auto in een vrachtwagen. Dit zal fatale gevolgen hebben.
In het tweede deel vertelt Desiree haar leven. Desiree is de dochter van Nana en Raymond. Ze is opgegroeid in een wereld van mannen en paarden, helemaal zonder moeder. Iedereen maakte haar moeder zwart of zweeg ze gewoon dood. Desiree had een groot succes bij de springparcours, maar dit alleen maakte haar niet gelukkig, dus ging ze op zoek naar haar moeder. Zo kwamen er donkere geheimen aan het licht. Op het einde leeft de hele familie weer samen en leren ze van elkaar te houden.

1.2 Persoonlijke analyse van de protagonist(en)

A. Helena Diana van Schaik (Nana).

Nana is de dochter van een Hollandse dorpsdokter. Daarom is ze ook opgevoed zoals het op het dorp hoorde. Ze trouwt met de graaf Raymond Charles de Bourdonnais.
Omdat ze door haar aangetrouwde familie niet bijzonder aanvaard wordt op grond van haar afkomst, wordt ze ambitieus om een perfecte “de Bourdonnais” te zijn.
Ze ondergaat dus een volledige karakteristieke verandering om zich aan te passen aan de voorstellingen van de familie van Raymond.
In haar nieuwe rol voelt ze zich niet helemaal op haar gemak, maar de bewondering van de anderen zorgt ervoor dat ze steeds beter wil worden.
Uiteindelijk krijgt ze van de familie en de gasten die voor etentjes komen meer aanzien dan haar man, wat dan eindigt in een grote ruzie met hem, omdat hij steeds de meeste aandacht wil.
Hoewel ze zeer ongelukkig is met haar eenzijdig leven als moeder en perfecte echtgenote, die haar man steeds wetend naar zijn maîtresse laat gaan, pleegt zij geen overspel met de broer van Raymond. Hoewel ze een zo sterk verlangen naar liefde, seksualiteit en waardering voor haar als persoon heeft, blijft ze trouw aan haar bedriegende man (voor mij een groot teken van zelfbeheersing, maar ook domheid).
Toch begint ze weer veel meer te twijfelen aan alles. Zeker toen ze verkracht werd door de nieuwe stalknecht Ramirez. Want toen het gebeurde, zag ze vage contouren van een persoon achter een struik, die alles gezien had, die haar niet hielp toen ze schreeuwde, die gewoon emotieloos bleef staan kijken.
Nana voelde zich zo onzeker op het domein, zonder haar man, dat ze in de auto sprong en naar Stephan vertrok.
Door hem liet ze haar wonden verzorgen. Ze bleef enkele dagen bij hem en heeft dan ook met hem geslapen. Ze heeft zich nog nooit zo veilig en zo gelukkig gevoeld. Niet eens toen ze samen was met haar dochtertje.
Stephan schreef een gedicht voor haar en dit gedicht komt overal in het verhaal wel ergens terug, evenzo een passage uit een boek.
Na het ongeval komt ze terecht in een sanatorium, waar ze bijna heel de dag niets anders doet dan tekeningen maken in haar schetsboek. Ze is niet meer volledig aanspreekbaar en leeft het grootste deel van de tijd in haar eigen wereldje.
Op het einde van het verhaal mag ze terug naar huis, naar haar dochter en haar echtgenoot. Daar bloeit ze volledig op en ze leren om een goed leven te leiden, ook met de handicap van Nana.

B. Desiree/Charlie de Bourdonnais.

Ik heb hier de twee namen vermeld omdat Nana haar steeds Desiree noemt, maar Raymond noemt haar Charlie.
Volgens mij heeft Desiree een zeer grote gedachte van zichzelf. Het komt zo over dat ze denkt dat ze meer waard is dan de anderen, maar zo is ze ook opgevoed. Om het even waar ze kwam moest ze gewoon zeggen dat ze een “de Bourdonnais” is en ze moest bvb. niets betalen omdat haar vader de rekening wel later zou komen vereffenen.
Het was voor haar natuurlijk ook wel moeilijk om op te groeien zonder moeder en dan ook nog met zo een vader. Een vader die tientallen maîtresses heeft en omgaat met vrouwen alsof ze enkel dienen voor zijn plezier.
Desiree heeft ook nooit echt geleerd beleefd en respectvol met het personeel om te gaan. Als er iets haar niet aanstaat, stuurt ze hen gewoon de laan uit.
Desiree is een sterke jonge vrouw, die haar wil altijd doorzet en zeer gekwetst is als haar dit eens niet lukt.
Toch mankeert er iets in haar “gelukkig en zorgeloos” leven. Ze heeft wel geld (zo schijnt het toch) en ze heeft een top springpaard, ze heeft een vriendje, kortom ze heeft bijna alles wat een jonge vrouw in haar omgeving wenst. Maar één iets is er niet: een moeder die van haar houdt. Toch tenminste weet ze niet dat deze bestaat omdat iedereen haar doodzwijgt en haar zwartmaakt.
Ze gedraagt zich ook wel wat ouder dan dat ze effectief is, wat waarschijnlijk er ook mee te maken heeft dat ze al vroeg voor zichzelf moest zorgen.
Op het einde bloeit ze ook weer volledig op. Als alle geheimen aan het licht gekomen zijn, de geldproblemen in orde gebracht werden en de familie weer bijeen was, was ook haar leven weer min of meer in orde.
Haar karakter en de manier van doen veranderde toen ook drastisch: van een iets gesloten, egocentrische persoon ging ze veranderen in een open, vrolijke, behulpzame en vooral tolerante jonge vrouw.

C. De nevenpersonages / tritagonisten.

• Raymond Charles de Bourdonnais: hij is de echtgenoot van Nana en zo ook de vader van Desiree/Charlie. Hij is een ongelooflijk egoïstische persoon en hij heeft een walgelijk karakter. Raymond is bijna uitsluitend vriendelijk als hij zelf iets nodig heeft. Flat character.
• Gilgamesh: Gilly is de zwarte, Arabische hengst van Nana. In het begin wordt er verteld dat hij sterft tijdens een onweer waarbij de bliksem in zijn stal insloeg. Later in het verhaal blijkt dat het wel waar is dat de bliksem insloeg bij hem, maar dat Raymond hem verkocht had aan een slachter. Deze heeft hem wederom verkocht aan een circusdirecteur, de latere stalknecht van Raymond. Uiteindelijk doodt Ramirez Gilly dan.
• Antoine: oorspronkelijk was hij een stalknecht van de familie, maar Nana en hij raakten bevriend toen de vrouw van Antoine op sterven lag. Nana zorgde voor haar en zo groeide de (vriendschappelijke) band tussen Nana en Antoine. Toen Nana opgenomen werd in het sanatorium kwam Antoine elke dag op bezoek en de verplegers dachten dat hij haar echtgenoot was, omdat hij zich zo hard om haar zorgde. Hij is een goede ziel. Hij is een zeer dankbaar en behulpzaam mens. Hij is ook ongelooflijk trouw. Flat character.
• Marie: zij is de huisvrouw en het kindermeisje van Raymond en Nana. Ze heeft grotendeels geholpen met Nana om Desiree op te voeden, maar zij heeft ook altijd al het huishoudelijk werk gedaan. Het is een zeer aangename, sympathieke vrouw die altijd iedereen helpt en ervoor zorgt dat iedereen zich goed voelt, ook al heeft zij er zelf nadelen bij. Flat character.
• Valerie: Valerie is een van de belangrijkste maîtresses van Raymond. Zij speelt een grote rol in het verhaal omdat het de enige is die Nana persoonlijk gekend heeft. Ze worden goede vriendinnen, totdat Nana doorheeft dat het de maîtresse van haar man is en dat zij constant tegen haar gelogen heeft. Round character.
• Ramirez: hij is de stalknecht van Raymond en Nana. Het is een afschuwelijk mens. Hij is absoluut pervers op seksueel vlak, want hij heeft Nana twee keer erg verkracht en hij neukte met zijn eigen merries (sorry voor de woordkeuze, maar ik vind dit hier wel toepasselijk!). Flat character.
• Benito: Benito is de zoon van Ramirez, maar heeft duidelijk een ander karakter. Hij en Desiree worden verliefd op elkaar en zij beleeft haar eerste keer met hem. Het was ook Benito die ervoor zorgde dat het raadsel om haar moeder opgelost werd en hij zorgde er ook voor dat Desiree het paard kreeg dat ze zo graag wou (Jolie Coeur). Round character.

1.3 Onderwerp

Het onderwerp van het verhaal is hoofdzakelijk familie. Er ontstaat een familie, ze evolueert, dan wordt ze opgesplitst door omstandigheden en intriges en uiteindelijk groeit ze weer samen.
Kleinere onderwerpen zijn paarden, liefde, leugens, geheimen en vooral seksualiteit. De paarden begeleiden het eigenlijke verhaal doorheen heel het boek. Ook de liefde komt overal aan bod.
De seksualiteit staat in dit boek nogal centraal. De intieme momenten zijn altijd zeer gedetailleerd beschreven, wat niet echt “vies” is, maar volgens mij echt overbodig.

1.4 Het thema

Volgens mij is het thema van het boek tolerantie.
Sommige personages in het verhaal zijn veel te tolerant, anderen zijn absoluut intolerant.
Zo heb je bvb. Nana die veel te tolerant is met haar man. Ze laat zich gewoon doen, blijft met hem samen hoewel hij haar voortdurend beliegt en bedriegt.
Raymond echter is veel te intolerant wat zijn vrouw betreft. Hij tolereert het niet als ze zich gedraagt hoe ze werkelijk is, maar als ze haar best doet om een goede “de Bourdonnais” te zijn tolereert hij het niet dat ze alle aandacht voor zich heeft. Op het vlak van Desiree is hij iets te tolerant, omdat Desiree zich bijna alles kan veroorloven, ook met de toestemming van haar vader. Soms is ze zeer onbeleefd.
Mme Charlotte Constance de Bourdonnais Richmond, de moeder van Raymond is zeer intolerant op de meeste gebieden. Ze is zeer conventioneel en tolereert het modern gedrag van haar kleindochter absoluut niet. Het is haar domein en alles moet er zo zijn zoals zij het wil, ook al is ze er zeer zelden en zouden de anderen het graag anders hebben.
Een ander groot thema in het verhaal is volgens mij ook respect.
Er zijn veel situaties waarbij men zich afvraagt of het allemaal zo zou gekomen zijn moesten ze met meer respect met elkaar omgaan.
Volgens mij is er wel een diepere bedoeling in het verhaal. Het heeft me in ieder geval aan het denken gezet. Ook al is het een fictief verhaal, men toetst het met de werkelijkheid en realiseert dat het allemaal wel mogelijk zou kunnen zijn en dat veel dingen te voorkomen zijn door gewoon een beetje meer respect te hebben en soms iets toleranter te zijn.

1.5 Vertelperspectief

In de proloog vertelt de auctoriële verteller over de algemene situatie. Hij weet alles.
Er wordt een objectieve kijk op het verhaal gegeven.

In het eerste deel vertelt Nana als vertellende ik-verteller. We zien alles door haar ogen, dus het is ook subjectief.
In het tweede deel wordt alles verteld door Desiree. Hier is zij de belevende ik-verteller. Zij schrijft al haar belevenissen in haar dagboek, dat wij lezen.
Desiree kent de afloop van het verhaal nog niet, maar we zien wel alles zéér subjectief, omdat ze graag en veel haar mening over alles geeft.

Er is geen epiloog in dit boek.

1.6 De ruimte

Het verhaal speelt hoofdzakelijk op het domein van de familie de Bourdonnais af. Deze bevindt zich in een klein dorp in Frankrijk: Onzain, niet ver van Tours.
Verder zijn er nog enkele momenten die zich afspelen in Parijs, want daar woont een maîtresse van Raymond, maar vooral: Stephan woont daar. Als Nana vlucht van het domein door de verkrachting, gaat ze naar Parijs.
Desiree is een aantal keer op verplaatsing met haar paard voor springconcours, maar de precieze plaats is meestal niet gegeven.
Op het einde speelt het ook even in het sanatorium waar Nana verblijft.
Enkele andere tritagonisten zijn afkomstig uit Engeland.

In het begin wordt er een zeer trieste, gevaarlijke sfeer gecreëerd door verschillende elementen. “In het begin was het donker. Aardedonker. Het zwart om mij heen was haast tastbaar. Zwart als het haar van Raymond dat langs mijn lippen veegde. Zwart als de vacht van de hond die vlaak naast het echtelijk bed lag en waar mijn vingertoppen op rustten.”
Dit is vlak voordat de bliksem van een hevig onweer inslaat in de stal van Gilgamesh. Maar ook Desiree wordt in deze nacht verwekt.
Wat ook wel opvalt, is dat het boek direct begint met een seksscene, tijdens deze zojuist beschreven sfeer. Het laat al van aan het begin blijken dat Nana zich niet goed voelt bij de seks met Raymond, dat het niet voor beiden even aangenaam en leuk is.

In een ander voorbeeld wordt dan wel een zeer blije, vrolijke en losse sfeer geschapen.
Desiree rijdt met haar hengst over een weide vol met bloeiende bloemen, de zon schijnt, er is een zachte wind. Ze komen langs bij een kleine weide met hengstige merries en Desiree laat haar hengst door het koele riviertje zwemmen om naar de merries te geraken en ze te dekken. Iedereen is gelukkig en opgewekt bij zo een mooi weertje.

1.7 De tijd

A. De historische tijd.
Nana en Raymond trouwen op 12 september 1954. Hier is de tijd precies gegeven. Af en toe worden er in het eerste deel aanduidingen gemaakt waaraan men kan afleiden wanneer het verhaal zich afspeelt. Bijvoorbeeld “op oudejaarsavond”, “2 dagen voor kerst”…
Alle jaren waarin het verhaal zich afspeelt zijn niet gegeven, omdat er ook veel versnellingen zijn.

In het tweede deel weten we altijd welke dag het precies is, omdat we uit een dagboek lezen. De datum staat steeds boven elk fragment vermeld. Het speelt in de jaren 1972, 1973 en 1974.

B. Chronologisch verloop.
Het boek is volledig chronologisch geschreven, er zijn niet echt duidelijke flashbacks. Wel wordt een bepaald fragment uit een boek steeds herhaald, evenzo een gedichtje.

C. Flashbacks.
Er zijn niet echt duidelijke flashbacks in dit verhaal, wel zijn er enkele terugwijzingen. Deze zijn dan uitgedrukt in de vorm van een herinnering van een personage. Bijvoorbeeld toen Nana zich opnieuw herinnerde aan de verkrachting.

D. Flashforwards.
Er zijn geen flashforwards in dit verhaal.

E. Vertelde tijd.
De vertelde tijd is ongeveer van het jaar 1954 tot het jaar 1974, dus 20 jaar.

F. Verteltijd.
Het boek heeft 192 bladzijden. Het is opgedeeld in 2 grote delen, waarvan het eerste deel nog eens verdeeld is in 8 kleinere delen of hoofdstukken. Het tweede deel is onregelmatig opgesplitst in uren, dagen, maanden… omdat we uit een dagboek lezen, maar we lezen niet elke dag.

G. Versnelling.
Er zijn een heleboel versnelling in dit boek. Vooral in het eerste deel worden er soms zelfs enkele jaren overgeslagen. Bijvoorbeeld bij de geboorte van Desiree: ze wordt geboren en een paar regels verder is ze al 4 jaar. Hier was er dus een versnelling van 4 jaar.
In het tweede deel kan men denk ik niet echt van een versnelling spreken, want de fragmenten uit Desirees dagboek zijn zeer willekeurig. Het voelt dus eigenlijk normaal aan als er eens een paar dagen overgeslagen worden. .

H. Retarderingen.
Ik vind dat er veel retarderingen zijn tijdens de seksscènes.
Als er ergens een seksscène beschreven wordt, worden er zeer veel details gegeven en is alles bijna tot op de seconde beschreven. Alle opeenvolgende “stappen” zijn gegeven.
Dan voelt men zeer duidelijk dat de vertelde tijd veel trager is dan de verteltijd. Bijvoorbeeld zijn er dan anderhalve pagina’s uitsluitend over die ene actie, terwijl in de rest van het verhaal de acties meestal maar over een halve pagina beschreven worden.

I. Simultaan verloop.
Er is geen simultaan verloop. Ook niet in de twee delen, want het eerste deel stopt al toen Desiree nog zeer jong was en het tweede deel begint al als ze een adolescente is. Dus er zijn een aantal jaren die we eigenlijk gemist hebben, zeker omdat er geen flashbacks zijn. Sommige dingen komen we te weten door kleine terugwijzingen.

J. In medias res.
Dit komt hier ook niet voor.

1.8 De structuur

Over het algemeen is het heel goed opgebouwd. De delen hangen goed samen en alles is knap met elkaar verweven. Ik had soms een beetje moeite met de versnellingen, omdat ik niet altijd onmiddellijk doorhad dat we al enkele jaren verder waren. Daarom moest ik soms het laatste stuk opnieuw lezen om me ervan te vergewissen dat ik wel aandachtig gelezen had en dat het niet mijn fout was dat ik bijvoorbeeld 4 jaar gemist heb. Dit was dus een beetje verwarrend en ik raakte de draad even kwijt, maar omdat het niet echt moeilijk geschreven is kon je direct weer verder lezen.
Er is een zeer goede spanningsopbouw. Het verhaal werkt vaak naar meerdere kleine climaxen toe. Zo heb ik me zelf enige keren erop betrapt dat ik bijvoorbeeld tijdens een dialoog vlug een pagina overgeslagen heb om de onthulling te weten te komen, omdat je echt het gevoel had van “ik moet het NU weten”. Achteraf heb ik dan de overgeslagen paragrafen ook nog gelezen.
Er is een goede afwisseling van beschrijving en dialoog, zo wordt het niet saai. De dialogen lijken echt.
Wat ik ook zeer aangenaam vond was dat er een paar frisse verademingmomenten waren. Op onverwachte momenten kwamen goede humoristische noten tevoorschijn.
Er zijn veel kleine, sprekende details, het is zeker niet oppervlakkig. Soms vond ik dat er teveel details gegeven werden.
Ik vond het verhaal niet echt te kort, maar ik vond het spijtig dat het al zo snel uitgelezen was.
Het had een heel onverwacht einde. Ik dacht dat ik het einde kon voorspellen, maar uiteindelijk eindigde alles heel anders en was ik zeer aangenaam verrast.

1.9 De stijl

Volgens mij is het verhaal zeer verrassend, origineel en spannend. Het is mooi geschreven, de juiste woordkeuze is genomen. Het is prettig van sfeer, het inleven in het verhaal is prettig, ook al gebeuren er minder leuke dingen. Er is een emotionele en psychische spanningsopbouw.
De inhoud is werkelijkheidsgetrouw, levensecht en realistisch. Je kunt duidelijke omstandigheden herkennen uit het dagelijkse leven.
Er zitten ook enkele momenten in van fijne, meeslepende fantasie. De schitterende illustraties stimuleren je eigen verbeelding en ze passen bij het verhaal.
Het is mooi van taal, er worden sprekende symbolen gebruikt.
Belinda Meuldijk geeft een eerlijke en volledig beeld en een juiste voorstelling van de zaken.
Kortom: de stijl van deze auteur vind ik zeer aansprekend en daarom zal ik in de toekomst waarschijnlijk ook meer van haar lezen!

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.