2. Samenvatting:

1.   Fred is op reis en een vulkaan aan het beklimmen om daarover een stuk te schrijven. Hij probeert Carla te bellen, maar hij heeft geen bereik. Zodra hij bereikbaar wordt hij opgebeld door Carla. Zij vertelt hem dat er iets aan de hand is met Bram. Gedachtes spelen zich af in het hoofd van Fred over wat er allemaal aan de hand kan zijn met Bram. Dit is waar het verhaal “begint”. Bram was de zoon van Nicolien. Fred kwam via een vriendin van Nicolien met haar in contact. Bram’s vader had vlak na de geboorte van Bram zelfmoord gepleegd. Fred en Bram hadden een goede relatie tot elkaar, Fred was als een vader. Fred had hem over zijn vader verteld. Nicolien was daar woest om geworden. Nicolien had inmiddels een nieuwe man gevonden, waarmee ze 2 kinderen had gekregen. John heette hij. Bram woonde voor de helft bij Nicolien en voor de andere helft bij Fred. Fred nam hem wel eens op reis als hij een stuk moest schrijven. Bram schreef zelf ook en Fred zag in hem een toekomst als schrijver. Op negentien jarige leeftijd ontmoette Bram het meisje van zijn leven. Ze heette Emma. Hij had haar bij de tramhalte ontmoet. Ze begonnen een relatie met elkaar en ze had zelfs een huwelijk met een andere jongen afgezegd vanwege hem.
Bram was eigenlijk bezig met een wereldreis en was teruggekomen naar Amsterdam, omdat hij niet genoeg geld had. Als hij genoeg geld zou hebben zou hij weer vertrekken. Maar na zijn ontmoeting met Emma veranderden al zijn plannen. Bram wist niet wat hij verder moest doen in zijn leven. Hij had geen goeie vooruitzichten op de toekomst. Hij begon minder van Emma te houden en maakte het met haar uit. Hij zag zichzelf als een mislukking. Zijn leven was gedoemd te mislukken. Bram pleegde net als zijn vader zelfmoord.
2.   Het verhaal loopt slecht af, want Bram pleegt uiteindelijk zelfmoord. En dat is zeer treurig.
3.   Het thema van het verhaal is de liefde van een vader voor zijn zoon en hoe Bram’s verleden uiteindelijk zijn toekomst bepaalt.
3. Verhaaltechniek:
1.    Het vertelperspectief verandert midden in het verhaal. In het eerste gedeelte is Fred de personale verteller en in het tweede gedeelte is Bram de verteller in de vorm van een ik-persoon. Het verhaal heeft een duur van zo’n 16 jaar. Fred leert Bram kennen wanneer hij slechts 3 jaar oud is, en het verhaal eindigt wanneer Bram om het leven komt, op zijn 19e. Er is één flashforward aan het begin van het verhaal. In het restant van het verhaal worden de gebeurtenissen die vooraf gingen aan de flashforward beschreven. Het verhaal verloopt dus niet chronologisch en speelt zich af in Amsterdam.
2.    Bram Bontje is de zoon van Nicolien en Menno. Menno had een paar dagen na Bram’s geboorte zelfmoord gepleegd. Fred werd na enige tijd het nieuwe vriendje van Nicolien. Fred was een schrijver en zag Bram als een echte zoon voor hem. Hij wilde dat Bram zelf ook schrijver zou worden. Fred en Bram hadden een goede relatie tot elkaar en Fred nam hem zelfs mee op reis als hij een stukje moest schrijven over de reis. Maar op een gegeven moment sloot Bram zich van de buitenwereld af. En ook van Fred. Fred ziet een schrijver in Bram, maar Bram luistert niet naar Fred als hij het hier over heeft. Bram ziet zichzelf meer als een avonturier die een wereldreis moet maken.
3.    Er zijn twee gedeeltes in het boek. In het eerste gedeelte is er sprake van een personaal verhaal, vanuit Fred’s perspectief. In het tweede gedeelte wordt het verhaal verteld vanuit het perspectief van Bram en ook is het een ik-verhaal. Je kunt zien dat het een ik-verhaal is doordat er letterlijk “Ik” staat geschreven en als je verder leest kun je zien uit wiens perspectief het verhaal wordt verteld.
4.    ‘Een Tafel Vol Vlinders’
De titel is een metafoor. Met ‘vlinders’ wordt verwezen naar de mooie gebeurtenissen, herinneringen en mensen die belangrijk zijn in het leven van Bram.
5.     De schrijfstijl is makkelijk. Er komen niet hele moeilijke woorden in het verhaal voor en de taal is niet te formeel. De spanning wordt via de schrijfstijl niet sterk uitgedrukt, maar het is wel een boeiend verhaal om te lezen.
4. Beoordeling:
Ik vond het boek heel leuk omdat het gebeurtenissen bevat, die iedereen zou kunnen beleven. Ik kon me daardoor ook goed inleven in het verhaal. Ik vind het treurig hoe al de mooie dingen in Bram’s leven verdwijnen en dat dat de zelfmoord van Bram inleidt. Ik houd ervan dat er in het begin van het verhaal direct vragen ontstaan, waardoor de spanningsboog heel stijl wordt. Halverwege verandert het vertelperspectief. Hierdoor kon ik me beter inleven in het leven van Bram. Ik vond het verhaal niet moeilijk om te lezen, ondanks de veranderingen in het vertelperspectief en de flashforward aan het begin van het verhaal. De spanning was niet heel hoog maar er waren wel een aantal vragen onbeantwoord en dat maakte me nieuwsgierig. Ik heb alle bladzijdes gelezen, omdat ik wist dat ik het verhaal anders niet zou kunnen samenvatten. Ik houd meer van verhalen met een ik-verteller, omdat je dan een beter overzicht krijgt van het perspectief van de hoofdpersoon en bovendien kun je dan ook beter mee leven. Ik houd van boeken met gesloten einden, omdat alle vragen dan beantwoord zijn en ik vind het niet prettig om niet te weten hoe een verhaal afloopt. Aan de wisselende perspectief heb ik me niet gestoord. Het verhaal werd daardoor juist sterker overgebracht. Ik vond “De enige op de wereld met een ziel” een mooie citaat uit het boek omdat het een mooie, aparte en originele manier is om een relatie te beschrijven. Plaatsen en mensen werden goed beschreven. Daardoor kon ik een beter beeld van het verhaal in me hoofd schetsen. Het einde is wel gesloten, omdat de vragen beantwoord zijn. Maar het verhaal loopt wel verder nadat Fred te horen krijgt dat Bram dood is, maar daar loopt het verhaal af. Ik vind het taalgebruik niet heel grof of ingewikkeld, het boek is gewoon makkelijk te lezen. Ik zou mensen aanraden dit boek te lezen, omdat ik het zelf een leuk boek vond, waarin ik me kon inleven en omdat ik het waard vond om het boek te lezen.