Een sneeuw door Willem Jan Otten

Praktische info Een sneeuw
Geschreven door: Willem-Jan Otten
In 1983 , tweede herziene tekst 1997
Genre: Komedie Beschrijving: Het verhaal gaat…. Een Sneeuw is een komedie. Het toneelstuk heeft vier bedrijven en word gespeeld in de serre van een (waarschijnlijk)groot huis. De verjaardag van Panda wordt gevierd. In het stuk komt een man voor die niets zegt(panda). Panda kan niet praten omdat hij aan kanker leid en zijn strottenhoofd is weggehaald. Het enige wat hij in het toneelstuk zegt via een half voorgelezen briefje is: “niet tot last”. Hij wil niemand tot last zijn en heeft zich daarom teruggetrokken in de zomerkamer. Waarschijnlijk vindt hij het zelf niet zo fijn dat zijn verjaardag gevierd word, zijn familie weet niet zo goed hoe ze met hem om moeten gaan, hij is teruggetrokken en dit is waarschijnlijk zijn laatste verjaardag. Panda wil niemand tot last zijn maar is eigenlijk iedereen tot last. Niemand weet zich raad met deze man die kanker heeft, binnenkort dood gaat en in een concentratiekamp heeft gezeten. Centrale conflict Het centrale conflict gaat over Panda. Niemand weet hoe die om moet gaan met Panda. Er wordt heel de tijd om Panda heen gedraaid. Hij wil niemand toto last zijn, maar is de grootste last.
Personages Panda De partner van mevrouw Quint, hij wil niemand tot last zijn. Maar hij is het wel, alles om hem heen is raadselachtig. Door kanker moest zijn strottenhoofd weggehaald worden, hierdoor kan hij niet meer praten. In het toneelstuk wordt zijn verjaardag gevierd. Panda is trouwens niet zijn echte naam maar is zo genoemd door Mia. Lou Landré Mevrouw Quint De partner van Panda, ze probeert alles goed te regelen. Ze heeft Panda ontmoet in het kamp, waar zij samen met haar kinderen zat. Annet Nieuwenhuijzen
Mia, dochter van Mevrouw Quint een ‘redelijk normaal’ mens. Ellis van den Brink
Frederik, zoon van Mevrouw Quint hij was een jaar of zeven toen de oorlog uitbrak, hij was kind in een vrouwenkamp. Hij wil geen geschiedenis hebben voor Josée. Op de een of andere manier kan hij het niet hebben dat Josée
Meer kan herinneren dan hij, samen hebben ze in het kamp gezeten. Jack Vecht
Thomas, zoon van Mia zit midden in een lichte depressie, binnenkort wordt hij vader hij zal zijn vrijheid kwijtraken en verantwoordelijk zijn. Marcel Hensema
Jeanette, vrouw van Thomas is zwanger, ze ligt goed binnen de familie.
Chiara Tissen
Bibi, ex-vrouw van Frederik verkeerd in psychologische toestand, ze kan het niet verwerken dat Frederik haar verlaten heeft. Ze beschouwd Frederik nog als haar man, waar Frederik niet zo goed mee om weet te gaan. Ze komt over als wazige “schim.” Petra Laseur
Josée, vriendin van Frederik snapt Frederik niet, ze is bang Frederik te verliezen. Moniek kramer
Kaspar zoon van Frederik. -----bijpersoon, hij vraagt zich af waarom zijn moeder zo raar doet. Gerben van der Werf Thema van het stuk Het stuk gaat over het verleden, herinneringen. Ook over hoe je met een man met kanker omgaat en met een vrouw die in psychische toestand verkeerd. Mening Je moet een keer een toneelstuk gelezen hebben, maar ik vond het eigenlijk niet leuk. Ik kwam niet door het boek heen. Het is heel anders dan ik gewend ben te lezen, je moet je meer inbeelden hoe het gezegd zou worden en ook moet je personen uit elkaar kunnen houden met hun karakter, wie ze zijn? Als je eenmaal de lijn van het verhaal te pakken hebt word het pas leuk. De onderlinge gesprekken zijn interessanter dan de groepsgesprekken, groepsgesprekken zijn over het algemeen in dit boekje wazig, en moeilijk ik moest die stukken minsten 2 keer overlezen. De verhaallijn was goed bedacht. In het boek was het langdradig, maar ik denk dat het op toneel heel goed uitkomt. Ik wist niet helemaal waar het over ging, de herinneringen gingen over jappenkampen en dingen die in die tijd zijn gebeurt. Daar wist ik eigenlik niks van af. Toen ik dit werkstuk ging maken begon ik het boek eigenlijk te snappen. Nu lijkt het me wel een leuk boek, maar die twee keer dat ik het gelezen heb vond ik het saai. Vormgeving/ uitvoering tekst Ik zou dit toneelstuk integraal spelen, ik weet nu nog geen veranderingen hoe ik de tekst zou kunnen veranderen. Wel zou ik ze met een zwaar kakkerig accent laten praten, want dit verhaal hangt er echt tussen in: is het een doorsnee familie of een kak clan? Ik zou een paar personages meer kakkerig maken; Mevrouw Quint, Mia, Frederik en Bibi. De rest meer ‘normaal’.
Decor Ik zou een kamer laten zien;de serre, er staat als centraal punt een hoge rotan ‘strandstoel’ met de leuning naar de zaal, zodat je niet kan zien wie er in zit. Een piano in de hoek, en een eettafel. De serre moet veel doorkijkjes hebben op de donkere tuin, maar dat je duidelijk ziet dat het sneeuwt. Verder zou ik het rustig houden maar met een huiskamer sfeer, De kleding van de mensen hoeft niet speciaal te zijn. Nette, verjaardagskleren. Alleen Bibi zou ik speciaal kleden, een combi die niet kan, haar door de war, zo dat je kan zien dat ze een beetje in de war is. De belichting zou ik als huiskamersfeer doen, veel schemerlampjes, en waar panda zit een donkere hoek. In de tuin schaduwen en verder het licht wat uit de serre komt. Muziek op de achtergrond een klassiek muziekje, en als panda gaat piano spelen of een solo doet muisstil.