Dochter van Eva door Carry Slee

Ik heb het boek ‘dochter van eva’ van Carry Slee gelezen. Haar eerste volwassen roman was ‘moederkruid’. Dat ging over een meisje dat als kind de volwassen wereld zag. ‘Dochter van eva’ is een vervolg op dat boek, maar het gaat wel over iets anders. Samenvatting: Het boek gaat over een ikpersoon die in een gezin woont waarin het niet echt bepaald vlot gaat tussen de ouders. Haar moeder is ziek en kan niet meer beter worden. Ze gaan verhuizen naar een andere buurt, omdat haar vader bij het vorige huis een atelier had aan de overkant waarvan de moeder dacht dat hij met andere vrouwen rommelde. Het meisje mist haar oude vertrouwde buurt. Haar moeder is niet erg vriendelijk tegenover haar man en andersom ook niet. Het meisje is meer papa’s jongetje, omdat de vader wou dat ze later met hem in kroegen ging kaarten. Els, haar 1 jaar oudere zus, is in tegendeel echt een meisje en de ouders zijn ook trots op haar. Het meisje is daarop weleens vreselijk jaloers, maar tegelijkertijd is ze ook weer trots op Els. Els is heel erg geliefd. Ze is goed op school, heeft veel vrienden ect. Hun moeder zeurt heel veel over hun vader hoe hij haar verwaarloost. En hun vader lacht hun moeder letterlijk en figuurlijk uit. Het meisje heeft soms heel veel medelijden met haar moeder, omdat ze door haar partner klein wordt gemaakt, omdat ze een ongeneselijke ziekte heeft. Het meisje wenst daarom heel vaak andere ouders. Haar ouders slapen in een kamer naast haar en maken dus veel ruzie. Het meisje is dan bang en kan dan terecht bij haar oudere zus Els. Ze is dan midden in de puberteit. Ze is dan 12 jaar. Dan is haar vader voor de zoveelste keer werkeloos en gaat hij opeens een klerenwinkeltje beginnen. Haar moeder vindt het allemaal maar belachelijk. Ze denkt dat hij toch zo failliet gaat. Maar niks is minder waar, het zaakje loopt gesmeerd. Dat komt vooral omdat hij aan de vrouwelijke bezoekers complimentjes geeft. Haar moeder denkt dat hij dat alleen doet om zo vreemd te gaan en dat zijn andere vrouw hem altijd komt opzoeken in zijn zaak. Het meisje komt op dezelfde school als Els terecht. Door de gebeurtenissen thuis wordt ze heel brutaal op school. In het begin schaamt haar zus Els voor haar, maar later kan ze er wel om lachen. Op school fantaseert het meisje dat sommige leraressen haar moeder willen worden. Ze doet vooral brutaal om hun aandacht te trekken. En als het meisje aandacht krijgt, denkt ze dat de leraressen wel haar moeder zou willen worden. Het meisje zoekt naar een nieuwe moeder. Het meisje voelt zich alleen veilig op school, omdat ze thuis gek wordt van haar ruziënde ouders. Gelukkig is Els er nog. In het boek gaat ze door de middelbare school heen. Later als haar moeder voor haar ziekte op advies van de psychiater op vakantie naar de sneeuw moet, krijgt het meisje heel erg last in haar buik op school, doordat ze zich bij gym heeft laten vallen. Ze denkt namelijk dat die (inval)juf echt de perfecte moeder voor haar zou zijn! Om haar aandacht te trekken, laat ze zich uit de rekken vallen. Ze moet dan naar de dokter. Dan is ze helemaal gelukkig omdat ze denkt dat die lerares haar nu gaat verzorgen. Maar dat blijkt niet zo te zijn en het meisje is heel erg verdrietig. Later heeft ze verschrikkelijke buikpijn en denkt dat ze net zo’n soort ziekte als d’r moeder zou hebben. Als ze in het ziekenhuis komt blijkt ze niersteen te hebben. Ze is zo gelukkig dat ze niet zo’n ziekte als haar moeder heeft! Haar moeder is er niet erg enthousiast over, omdat ze niet een ziek zielig kind wil verzorgen, maar op vakantie wil gaan. Als haar vader alleen met zijn kinderen thuis is, wil haar lerares haar wel bij haar thuis verzorgen! Het meisje weet niet wat ze hoort. Ze is immers wel bang voor de reactie van haar vader. Maar die geeft er helemaal niks om. Om de ene kant is ze daarom blij, maar aan de andere kant voelt ze zich verwaarloost. Over de lerares (die ‘Eva’ heet) wordt op school veel geroddeld, omdat ze geen man heeft, maar wel een kindje Joris van 4 jaar. Ze worden met zijn drieën dikke maatjes. Dan vraagt Eva of ze bij haar wilt intrekken. Tuurlijk wil ze dat! Ze is dan zo gelukkig! Later moet ze in de paasvakantie naar een familie die Eva kent op vakantie. Dat is op het platteland, maar dat vind het meisje maar niks, want ze houd daar niet van. Ze komt immers zelf uit Amsterdam. En dan moet ze op vakantie naar zo’n gat, waar ze helemaal geen zin in heeft. Als ze daar is, voelt ze zich daar helemaal niet op d’r gemak. Ze mag daar niet roken, terwijl ze daar zo verslaafd aan is! Daarom besluit ze de volgende dag, als iedereen daar naar de kerk is, vanuit de telefooncel Els te bellen. Inmiddels heeft Els een vriend Freek, waarmee ze wil gaan samenwonen. Ze voelt zich bekeken door haar vader, omdat die haar graag in haar ondergoed ziet staan. Els belt dan naar Eva dat het meisje weg wilt van die vreemde strenge familie. Tegen die familie zegt het meisje dat ze Eva moet helpen omdat die problemen heeft met Joris enzo. Eva is woedend als ze hoort dat het meisje heeft gelogen. Maar het meisje wilt alleen maar bij Eva zijn. Als ze over haar leraressen droomt dat ze haar moeder is, gaat ze zich masturberen. Later moet ze van Eva het huis uit en mag ze bij Els en Freek komen wonen. Ze gaat thuis het bed halen. Haar moeder is blij, maar begint zoals gewoonlijk te zeuren hoe slecht haar vader haar wel niet behandeld. Ze is blij, omdat ze dan op het meisjes kamer kan slapen en dan hoeft ze niet meer bij haar vader te slapen. Later krijgt het meisje het aan de stok met Freek, de vriend van Els. Dan besluit het meisje het huis weer uit te gaan. Ze wil dan terug naar haar moeder, maar eenmaal daar wil haar moeder haar plekje niet meer afstaan. Ze gaat dan een kamertje huren. In die tijd zit ze dan in de 5de klas. Ze krijgt dan ook al wiskunde bijles van Liesbeth, een student. Later niet meer, want ze gaat naar haar vriend in Utrecht toe en het meisje kan de reis daar naartoe voor die bijles niet betalen. De vriend van liesbeth betaalt de huur voor het kamertje van het huisje. Ze heeft dan ook veel contact met juffrouw bont. Ze denkt dan ook dat zij haar ideale moeder zou zijn en masturbeert ook vaak over haar. Dan woont ze in het krappe kamertje. Ze moet dan leren voor haar eindexamen, maar het lukt haar niet te concentreren. Dan bedenkt ze dat eindexamen gewoon herhaling van de jaren op school zijn, dus leert ze helemaal niks. Uiteindelijk haalt ze het eindexamen niet. Juffrouw bont bezoekt haar dan samen met haar vrienden, zus, liesbeth om haar te feliciteren. Eva is er niet bij. Ze voelt zich heel erg verdrietig. Dan ontmoet ze ook een fin’s meisje : Ốrsa. Dan begint het meisje zich echt een meisje te voelen omdat ze dan ook met Ốrsa zoent. Later is ze met haar haar in een vakantiehuisje in Frankrijk van Ốrsa. Dan vraagt Ốrsa of ze iets met haar wilt beginnen. Maar het meisje wilt niet. Als ze van haar eindexamenresultaat naar huis rijdt, rijdt ze op haar brommertje door alle stoplichten heen en voelt zich verdrietig. Dan wordt ze aangereden. Je zou kunnen zeggen, dat ze dan half verminkt is. Haar tanden zijn eruit. Maar daar geeft ze niks om. De dokters kunnen haar nog wel behandelen. In het ziekenhuis ontmoet ze arnout die als vakantiebaantje in het ziekenhuis werkt. Ze vertelt hem het hele verhaal. Ook over dat ze geen diploma heeft, hij schijnt ook geen diploma te hebben en ze hebben dezelfde passie : dichten. Waar ze op het laatst achter komt is dat ze gewoon de dochter is van haar moeder die eigenlijk niet echt haar moeder meer is. Hoofdpersoon: Dat is ‘het meisje’. Haar naam kom je ook nergens tegen. Je ziet haar in het boek ontwikkelen in de puberteit. Bijvoorbeeld dat ze ongesteld wordt, masturbeert ect. Het meisje is op zoek naar het goede leven en zoekt daarom een nieuwe moeder. Haar passie is dichten en de inspiratie heeft ze haast alleen als ze bij Eva in de buurt is.
Bijpersonen: Dat zijn er nogal wat. De belangrijkste zijn in ieder geval : Eva, Zus Els, Papa, Mama, Liesbeth, Vriendinnen Josje en Monique en zo zijn er nog veel meer personen. Mijn mening: Ik vond het echt een emotioneel boek doordat je echt haar gevoelens kon voelen! Je voelt echt hoe verdrietig zij is en hoe ongelukkig ze is. Haar ouders vond ik echt een raar stel. Soms was het gewoon irritant dat haar moeder weer begon te zeuren. Dan had je weer zoiets van : o nee, gaat ze weer! Die leek echt nooit wat positiefs te hebben. Daar werd je wel gek van. Ik vond het ook wel apart , want het meisje dacht zodra ze de aandacht kreeg, dat die lerares haar nieuwe moeder wou worden. Dat vond ik ook wel vaag. Toch vond ik het een heel erg mooi, emotioneel boek. In het begin van het boek was ze 12 jaar, maar later kom je er achter dat ze in het verhaal ook ouder wordt. Dan zit ze opeens ook in de examenklas op het eind. Maar in het midden weet je niet hoe oud ze is. In de samenvatting hierboven heb ik heel wat dingen weggelaten, omdat er zoveel gebeurd in het verhaal. Zelfs de simpelste dingen waren vooral erg boeiend! Je gaat ook echt mee in het verhaal. Ik vond het een mooi boek, echt een aanrader. Dit boek raakt je gewoon. Toch is dit niet een bepaald boek voor mijn leeftijd, ik zit in 2 Havo, maar ik had andere boeken van Carry Slee al gelezen, dus wou ik deze proberen. Het is wel een volwassen roman, maar je kunt het gemakkelijk lezen. Het is met ‘gewone’ woorden geschreven. Toch is het verhaal wat dieper, je gaat er meer in mee! Het boek heeft mij echt diep geraakt.