De wereld van Ward door Caja Cazemier

Het boek gaat over Edu. Edu is hoogbegaafd. Zijn ouders zijn gescheiden en Edu woont bij zijn moeder Trude. Ze hebben een heel groot huis. Soms komt er een man bij hen logeren, een tijdelijke vriend van Trude. Maar hij blijft nooit lang. Na een tijdje vertrekt hij dan weer. Edu vindt het wel gezellig, zo’n man in huis, een soort tweede vader. Maar als de vriend de baas over Edu gaat spelen, sruurt Trude hem weg, want daar houdt ze niet van. Ze wil Edu alleen opvoeden. Al een tijdje woont Maarten bij hen in huis. Edu vindt hem aardig. Hij kan goed met hem opschieten en praten. Edu wordt niet geaccepteerd door zijn klasgenootjes, en heeft bijna geen vrienden in zijn klas. Hij heeft gelukkig wel twee hele goeie vrienden: Derk, een oude man van 79 jaar, met wie Edu altijd schaakt. Derk woont naast Edu. Edu’s andere vriend is zijn neef Jos. Met hem deelt Edu veel geheimen. Ze e-mailen elkaar vaak en houden allebei erg van Lego. Edu is het zat om altijd maar uitgescholden te worden door zijn klasgenootjes. Hij wil erbij horen. Daarom bedenkt hij een plan. Edu houdt heel erg van Lego. Edu heeft zijn wekker ’s nachts gezet. Om 3:00 uur loopt de wekker af. Edu zet hem snel uit en kleedt zich warm aan. Hij sluipt zachtjes uit huis en gaat naar de opslagplaats van de speelgoedwinkel bij hem in de buurt. Hij breekt in en neemt heel veel Lego mee, zo veel als hij maar kan dragen. Thuis zet hij al het Lego achter de schotten in zijn kamer. Hij vertelt het de eerste weken aan niemand. Maar hij kan het niet voor zich houden. Hij vertelt het als eerste aan Jos, zijn neef en vriend. Jos denkt dat het een grapje is. Hij wil het niet geloven, dat Edu zoiets doet om indruk te maken. Edu laat hem maar. Als hij het niet wil geloven, dan niet. Edu zit in groep 8 van de basisschool. Het gaat niet goed op school met Edu, ofwel, liever gezegd, het gaat TE goed met Edu op school. Alle werkjes zijn te makkelijk voor hem. Hij vindt er niks aan. Soms krijgt hij wel extra werk mee, maar zelfs dat is te makkelijk. Edu zegt vaak tegen zijn moeder dat hij zo graag naar de middelbare school wil. Daar krijgen ze moeilijker werk en kan hij proberen nieuwe vrienden te maken, vrienden die hem echt aardig vinden. Dat gaat natuurlijk niet zo makkelijk, naar de middelbare school, Edu zit pas 2 maanden in groep 8. Na een tijdje gaat Trude, Edu’s moeder toch eens praten met Edu’s leerkracht. Ze legt hem uit dat het allemaal te makkelijk is voor Edu. De leraar heeft dat zelf ook wel door maar weet niet wat hij er mee aan moet. Daarom gaan Trude en Edu ook praten met de directeur. De directeur weet ook al niet wat hij ermee aan moet. Telkens weer opnieuw moet Edu uitleggen waarom hij zou graag naar de middelbare school wil. “Wij hebben een buurmeisje, Nienke, die ook op de middelbare school zit.”, vertelt Trude. “Elke dag gaat Edu even bij haar op bezoek en leest dan in haar boeken. Hij vindt het geweldig, eindelijk iets waar hij echt over moet nadenken.” Meneer Terpstra, de directeur belooft met de coördinator van de brugklas te praten van de school waar Edu graag heen wil. Na een tijdje krijgen Edu en Trude te horen dat Edu naar de middelbare school mag. Edu kan het bijna niet geloven, zo blij is hij. Edu noemt zich voortaan Ward, zijn echte naam is tenslotte Eduard. Hij wil vanaf nu aangesproken worden met het achterste deel van zijn naam. Ward dus. Ward begint meteen na de herfstvakantie. Hij heeft er ontzettend veel zin in. Hij heeft afgesproken met Nienke mee naar school te rijden en terug naar huis. Trots gaat hij van huis. Ward hoopt op een nieuw begin, dat hij nu wel wordt geaccepteerd door zijn klasgenootjes. De eerste dagen gaat het heel goed met Ward. Hij heeft het naar zijn zin en hij wordt geaccepteerd door zijn klasgenoten. Maar na een paar weken gaan zijn klasgenoten hem ‘baby’ en ‘professor’ noemen. De enige in zijn klas die voor hem opkomt, is Tessa. Toen Ward voor de eerste keer binnen kwam, leek Tessa hem al ontzettend aardig. Hij raakt al snel bevriend met Tessa. Ze denken over veel dingen hetzelfde. Ward neemt Tessa een paar keer mee naar huis. Dan laat hij Tessa zijn Lego zien. Ze vindt het stoer wat hij heeft gedaan. Als Ward een keer uit school komt, staat Maarten met zijn koffers in de gang. ”Maarten heeft beslist om weg te gaan.”, zegt Trude tegen Ward. “Nee!”, roept Ward hard. Hij kan het echt heel goed vinden met Maarten, het is net een vader voor hem. Maarten glimlacht naar Ward. Vaarwel Ward, “Ik zal je missen!” En hij geeft Ward een zoen op zijn wang. Daarna is Trude aan de beurt. Hij geeft haar ook een zoen en verlaat hen. Trude en Ward zwaaien hem uit totdat hij niet meer te zien is.