De vijfde macht door Pieter Aspe

Tijdens een huwelijksfeest op een kasteel wordt een geheimzinnige moord gepleegd. Het slachtoffer is de zoon van de manager van een groot visbedrijf en tevens ook de kersverse bruidegom! Van In die een van de genodigden was op het feest wordt valselijk beschuldigd van verkrachting en komt zelfs in de gevangenis terecht. De echte dader profiteert daarvan om het kersverse gezin van de commissaris te bedreigen. Zal hij zich ook uit deze penibele situatie weten te redden? Hij ontmaskerd de duistere zaakjes die er schuil gaan achter de gladde wereld van de reclame en komt in talloze spannende en ook soms vervelende situaties terecht. Maar altijd vindt hij troost bij zijn Duvel.

alle personages worden goed uitgewerkt, zowel uiterlijk als innerlijk. Van In is de commissaris die het onderzoek leidt. Hij is getrouwd met substituut Hannelore Martens. Zijn onderzoekmethodes zijn niet altijd traditioneel en soms zelfs in strijd met de wet. Maar hij staat bekend als een goede speurder, en hij zet zich volledig in voor het onderzoek. Hij pluist alles grondig uit en ontziet niets of niemand. Hij aarzelt ook niet om prominente figuren in een slecht daglicht te plaatsen, waardoor hij niet door iedereen even graag gezien wordt. Verder is hij een gewone man die houdt van het leven ook al heeft hij soms zware brokken te verteren. Van In gelooft in de liefde en houdt zeer veel van zijn vrouw Hannelore. Ook is hij menslievend en dus een goede maar sluwe gesprekspartner. Hij drinkt graag ‘Duvel’ en rookt heel veel. Wat zijn uiterlijk betreft is hij iets struiser gebouwd, je kan zelfs zeggen dat hij een bierbuikje heeft. Hij heeft erg veel last van zijn knie, en mankt dus. Hij is te koppig en te trots om naar een dokter te gaan. Verder heeft hij gevoel voor humor. Pieter heeft grijze haren en is hij een man van middelbare leeftijd.
Persoonlijk vind ik Van In niet echt sympathiek. Ik denk dat dat komt omdat ik nogal moeilijk 'uit mijn woorden' kom. Hij weet je altijd wel klem te zetten. Hij doet me een beetje denken aan mijn vader!

Onder literatuur verstaan we het soort boeken wat men kan lezen.
Lectuur is alles wat leesbaar is, dus ook kranten en tijdschriften en boeken
Volgens mij kan je de boeken van Pieter Aspe in de categorie literatuur en meer specifiek 'misdaadliteratuur' zetten. Misdaadliteratuur zijn de boeken die het oplossen van een misdaad als kerninhoud hebben.
De boeken van Aspe hebben één of twee kernonderwerpen.
Het zijn geen vulgaire detectives waar seks en geweld van elke pagina afdruipt. Neen, het zijn detectives die origineel zijn in hun kuisheid. het was voor de auteur een uitdaging om een roman zonder seks en geweld te schrijven. Hij wilde spanningen laten voortvloeien uit de verschillende karakters van de personages. Het sensuele tintje dat Aspe er in steekt is voor de lezers op het verkeerde spoor te zetten. Er is bijvoorbeeld een politieagent die homo is.