Titel: De verborgen bron
Schrijfster: Hella S. Haasse
Eerste druk: 1950

Dit boek heeft geen ondertitel.

Dit boek heeft wel een motto. Deze gaat als volgt:
“Man is a stream, whose source is hidden
Emerson”
Dit boek heeft geen opdracht.

De eerste zin uit het boek gaat als volgt:
“Het huis ligt verborgen in de schemering van der bossen, zoals een schelp ligt op de bodem van de oceaan.”
De laatste zin uit het boek gaat als volgt:
“Want ik ben een van diegenen die altijd ondergronds het murmelen te horen van een verborgen bron.”

De samenvatting:

Jurjen Siebeling probeert zicht te krijgen over zijn leven in een bos van de moeder van Rina, zijn vrouw. Deze vrouw heet Eline. Hij is zo in deze vrouw geïnteresseerd omdat Eline zelfmoord had gepleegd na de geboorde van Rina. Dit had uiteraard een reden en die dacht Jurjen Siebeling te weten. Hij was ten slotte niet de enige die geïnteresseerd was in Eline. Er was namelijk nog een man. Een arts genaamd Meinderts. Hij beweerde dat ze zelfmoord had gepleegd om hem. Maar officieel werd er niks bewezen. Er werd alleen een zelfmoord aangekondigd op een officiële lezing. Maar haar lichaam werd echter nooit gevonden. Rina werd streng opgevoed door haar grootouders. Rina en Jurjen gingen naar Parijs en daar gingen ze naar een expeditie. Jurjens aandacht werd getrokken door een schilderij van Eline Breskel. Jurjen had altijd al gedacht dat ze niet dood was, maar hij had het nooit kunnen bewijzen. Dit gevoel kreeg hij terug in het bos en bij de vijver. Maar het aantonen was ene onmogelijke zaak.

De titel, de verborgen bron, heeft als betekenis:

De titel "De verborgen bron" slaat terug op een nimf uit de Griekse mythologie die Arethusa heet. Zij vlucht voor de toenaderingspogingen van een stroomgod, die verliefd is geworden op Arethusa. Om hem te ontkomen verandert ze in een verborgen bron.
De schrijfster van dit verhaal maakt dus eigenlijk gebruik van een gebeurtenis uit het verleden.

Hoofdstukindeling:

Het verhaal is onderverdeeld in 27 delen/deeltjes. Sommige zijn nog geen bladzijde en sommige zijn 10 bladzijden. Elk deel speelt zich af in een andere tijd. Soms speelt het zich af voor het vorige deel en soms erna.

Tijd:

Het verhaal wordt vertelt vanuit 1937. Dit wordt enkel in de tekst genoemd. Verder zijn er geen signalementen dat het uit 1937 komt en niet bijvoorbeeld een eeuw eerder. De verschillende hoofdstukken laten ook een flashback zien. De hoofdpersoon vertelt brieven en daarop volgt een verhaal, de flashback.
Het boek kan je kort weergeven in één zin. Deze is:
“Bij een bezoek aan het sinds jaren onbewoonde, aan zijn vrouw toebehorende landgoed, doet een man ontdekkingen die nieuw licht werpen op de jeugd en karakterontwikkelingen van zijn vrouw en die hem brengen tot een nieuw begin in zijn huwelijk.

Boektypering:

Het is een psychologische roman. Dit komt omdat het verhaal je vertelt wat erin de personen in het boek mee maken psychisch. Het boek is ook een roman omdat het meer dan 100 bladzijdes bevat.

Leerproces:

Het boek geeft mij niet een echte nieuwe leerstof. Het laat mij wel zien hoe de hoofdpersoon in geestelijke en emotionele crisis beland. Het verhaal laat dus zien hoe moeilijk het leven kan zijn bij vraagstukken in het leven.

Mening:

Ik vond het een niet erg leuk boek. Het boek was vrij langdradig want voor mij het soms best wel saai maakte om verder te lezen. Er zit wel een soort van draai in dat je meesleept om het boek door te lezen. Met het uitgebreide verhaal kan je alles jezelf inbeelden. Dat maakt het wel leuk.