Korte samenvatting:
Co Starring is de hoofdpersoon van dit boek. Hij is een cabaretier en reist met zijn show van theater naar theater. Hij is echter totaal niet gelukkig, want hij heeft totaal geen plezier meer in zijn shows en is dan ook al voor het tweede seizoen met dezelfde show bezig, door gebrek aan inspiratie. Starring’s huwelijk met zijn grote liefde Esther is stukgelopen nadat hun dochter Merel een half jaar plat op bed heeft gelegen door een onbekende spierziekte, waarbij ze veel aanvallen en pijn heeft. Co heeft in die tijd hele dagen en nachten aan haar bed gezeten en gaf haar drugs en sterke drank tegen de pijn. Co denkt veel aan zijn jeugd, vooral aan de beginjaren van zijn relatie met Esther.
Als afleiding voor beide neemt Co zijn dochter mee op tournee. Ze hebben veel bijzondere gesprekken, waaronder enkele ruzies. Hun gesprekken gaan over van alles. Merel is ‘vroegrijp’, zoals Co, Esther en haar dokter zeggen. Door haar ziekte kan ze bijna geen enkele shows van haar vader meemaken en ligt ze voortdurend in extase door de drugs in bed. Maar als Co haar weer moet achterlaten, besluit hij de tournee af te breken en rijd hij met Merel naar Bergen aan Zee. De plaats waar Merel, Esther en hij altijd op vakantie gingen. Hier genieten ze volop van de zee. Merel wil een keer het genot van de zee voelen, hoewel ze weet dat ze hierna een aanval zal krijgen. Toch draagt Co haar in de zee en brengt haar hierna naar de hotelkamer. Co kan de zoveelste aanval bijna niet meer verdragen. Het boek eindigt met de zin ‘En al wat mij rest, is haar o zo teder onder mijn kussen smoren’.
Thema:
Ik denk dat het belangrijkste thema van het boek de verhouding tussen de vader en de dochter is. Ook eenzaamheid, angst, seksualiteit en de dood zijn belangrijke onderwerpen. Co en Merel hebben een hele vreemde open verhouding. Ze bespreken alles, waaronder een groot deel over seksuele onderwerpen gaat. Co is veel te geïnteresseerd in de seksualiteit van zijn dochter. Ook houdt Co zich heel erg vast aan zijn dochter, mede doordat zijn eigen leven weinig voorstelt. De meeste motieven in dit boek slaan op Co, hij is erg eenzaam en heeft angst voor veel dingen.
Idee:
Ik denk dat de bedoeling van de schrijver was om je te laten meevoelen in de gedachtes van Co en zijn leven. Ik denk dat veel mensen dat gevoel heeft dat Co ook heeft, dat je niet echt weet wat je met het leven aan moet. De eenzaamheid en de angst die Tepper bij Co beschrijft zijn heel herkenbaar. Misschien is het nog herkenbaarder voor mannen. Ik vind het moeilijk dit te beoordelen, maar misschien kunnen mannen zich herkennen wat betreft de verhouding tot zijn dochter.
Titelverklaring:
De titel is de vaders van de gedachte. De vader slaat natuurlijk op de hoofdpersoon Co, die vooral vader is in dit boek. Ik denk dat de vader van de gedachte de wens is van Co. De wens om zijn dochter niet meer te zien lijden.
Opbouw:
Dit boek bestaat uit 27 hoofdstukken. In de oneven hoofdstukken verteld Co en in de even hoofdstukken is Merel aan het woord. De Oneven hoofdstukken zijn veel langer dan de even.
Perspectief:
Het perspectief wisselt steeds. In de even hoofdstukken vertelt merel in de ikpersoon en in de oneven hoofdstukken verteld Co Starring in de ikpersoon met veel flashbacks.
Ruimte:
Dit boek speelt zich af onder de tournee van Co Starring. Dit duurt ongeveer een week. Hij rijdt rond Nederland en enkele gesprekken vinden dan ook plaats in de auto. Ze brengen veel tijd door in hotelkamers en eindigen in een hotel bij Bergen aan Zee. Dit is een belangrijke plaats, omdat ze hier elke vakantie vieren.
Originaliteit:
Ik vind het boek erg origineel. Zowel de stijl, als het thema. De opbouw is niet erg apart. De afwisselende stijl van de schrijver ben ik nog nooit eerder tegengekomen in een boek. Ook deze thema’s niet. Er zijn wel enkele boeken geschreven over een vaderdochter relatie,
Maar het is nog nooit op deze manier uitgewerkt. Hij bekijkt het van een geheel andere kant dan ik gewend ben.
Stijl:
Nanne Tepper gebruikte heel levendige taal. De taal is wel erg literair, maar zit vol met symboliek en spot. Co Starring in dit verhaal, denkt heel uitgebreid na over het leven. Er zitten dus veel filosofisch getinte stukken in het boek. Deze worden afgewisseld met cynische stukken, mede door het platte taalgebruik van zijn dochter Merel.
Mening:
Ik had totaal geen verwachtingen van het boek. Het boek las erg vlot, gelijk in het begin zat je er wel in. Het was zeker niet langdradig, maar het was dan ook een dun boekje. Het boek was niet erg spannend en er werd niet ergens naar opgebouwd, dat vond ik wel jammer. Ik was wel benieuwd naar de ziekte van Merel of deze nog duidelijker werd en of er nog iets aan kon worden gedaan. Maar uiteindelijk was dit niet belangrijk om te weten, want het werd verder niet uitgewerkt. Ik kon me niet zo heel erg goed inleven met de hoofdpersoon Co. Hij staat ver van me af, want zit in een andere leeftijd en hij is een man. Maar buiten dat dacht hij heel anders over de dingen dan ik. Nanne Tepper beschrijft Co’gedachten heel literair, maar hierdoor ging de persoon juist verder van me afstaan. Ook in Merel kon ik me niet echt inleven, ze leek erg ongevoelig en veel te rijp voor de leeftijd van 13 jaar. Ze accepteerde haar ziekte op een heel aparte wijze, ook haar gebruik van drugs en sterke drank kon ik niet helemaal begrijpen. Dit vond ik ook vreemd van de vader. Er gebeurde eigenlijk maar weinig in het boek, maar de weinige gebeurtenissen die werden beschreven zijn wel mooi. Bijvoorbeeld het gevoel van geluk die Merel ondergaat als haar vader haar de zee in brengt. Dit is erg mooi beschreven. Er zijn ook veel trieste gebeurtenissen in het boek, de ziekte van Merel alleen al word uitvoerig beschreven. Eigenlijk is het hele leven van Co bedroevend en geniet hij nergens meer van.
Dat het boek niet chronologisch verteld is, is soms wel lastig. Ik snap het verhaal wel, maar sommige stukjes zijn me ontgaan. Hoewel het zon kort boek is, kan ik me heel veel dingen al niet meer helemaal goed herinneren. Het is me dus niet echt heel erg bij gebleven.
Realistische argumenten:
Het boek is heel erg realistisch verteld. Doordat de schrijver veel voorbeelden van tegenwoordig in zijn boek heeft verwerkt, leek het net of het allemaal echt is gebeurd. Zo keken Merel en Co heel vaak naar ‘The X-files’. Een televisieserie die er nu nog steeds op is. De karakters waren wel echt voor mij, maar dat betekende niet dat ik me goed kon inleven. Ze leefden eigenlijk in een heel andere wereld, mede doordat ze zo’n ander leven hebben. De ziekte, de dood, de scheiding en de drugs en drank, ken ik niet echt in mijn leven. Ik vond het wel leuk om te lezen hoe mensen die zoveel triests in hun leven moeten ondergaan, omgaan met hun gevoelens.
Emotionele argumenten:
Dit boek sprak mij niet heel erg aan. Ik denk dat dat het meeste komt omdat het allemaal erg ver van me af staat. Ik kon me hierdoor niet heel goed inleven in de hoofdpersonen. Het boek was ook erg triest en de mensen genoten maar weinig. In het boek zitten veel filosofische stukken, dit vond ik wel mooi van het boek. Ik vond het leuk om te lezen hoe de eenzame hoofdpersoon over het leven dacht.
Vernieuwingsargumenten:
Het boek was erg vernieuwend voor mij. De manier waarop het leven word beschreven heb ik niet vaak eerder gelezen. Het is eigenlijk een heel trieste manier, die mij niet zo erg aansprak. Toch is het heel erg vlot geschreven, waardoor ik het niet langdradig vond en wilde stoppen. Die vlotte, filosofische, cynische en toch platte manier van schrijven is me het meest bij gebleven. De stijl van het is erg apart.
REACTIES
1 seconde geleden