Inleiding
In dit verslag komen de volgende punten aan de orde: allereerst komt er een samenvatting in. Dit heb ik van internet gehaald en wel van de volgende site: www.collegenet.nl
Ook komt er een leeservaring verslag in. Daarin vertel ik precies wat ik van ‘De Passievrucht’ vond. Ten derde komen de aantekeningen uit achtergrondinformatie aan bod. En tot slot een verwerkingsopdracht. Samenvatting
Armin Minderhout woont samen met zijn vriendin Ellen en zijn dertienjarige zoon Bo in Amsterdam. Hij werkt als corrector bij een wetenschappelijke uitgeverij. Hij en Ellen willen graag nog een kind maar dat lukt niet. Armin laat zich onderzoeken. Als hij er achter komt dat hij zijn hele leven al onvruchtbaar is, stort zijn leven in elkaar. Hij kán dus niet de biologische vader van Bo zijn. De moeder van Bo, Monika, is al ruim 10 jaar dood en kan hem dus niet vertellen wie de vader is. Armin besluit zelf op zoek te gaan. Om op zoek te gaan, moet Armin teruggaan in het verleden, naar de tijd dat Monika nog leefde. Hij maakt voor zichzelf een lijstje van wie de biologische vaders van Bo zouden kunnen zijn. Het hele verhaal kom je daders en slachtoffers tegen, maar nog steeds geen antwoord op Armin zijn vraag: wie is de vader van Bo? Wanneer Armin weer thuis is gaat Armin de spullen van zijn vader opruimen. Die ook inmiddels overleden is. Hij vindt onder het bed van zijn ouders een kistje. Daarin zit een brief van Monica, gericht aan zijn vader. Het enige dat erin geschreven staat is: 'Ik ben zwanger. M.' Armin beseft dat dit maar één ding kan betekenen en gaat geschokt naar huis waar Ellen en Bo zijn, die beiden gehuild hebben. Op de tafel ziet Armin een envelop liggen waarop staat: 'Voor Bo'. Het is het handschrift van Monika. Ellen heeft al die jaren de brief voor Bo bewaard waarin staat wie zijn biologische vader is!!! Leeservaring

1.2.1 Ik heb dit verhaal gekozen, omdat dit een aanrader was van Dick Barkey. Het leek me niet verkeerd om het uit te proberen en heb het boek dus geleend. Ik moet er wel bij zeggen dat ik al een introductie heb gehad van het soort verhaal en wat de inhoud was. 2.1 Er is maar één echt hoofdpersoon in dit boek en dat is Armin Minderhout. Armin gaat namelijk in het boek op zoek naar de ‘dader’ die Bo verwekt heeft. Hij komt onschuldige mensen, slachtoffers en daders tegen, maar weet nog steeds niet wie de dader is en dat is ook niet zo gek, want de dader stond niet op zijn lijstje! Bo is een speler onder de hoofdrolspeler. Het gaat tenslotte over Bo. Monika deelt eigenlijk de plek met Bo, want zij is de ‘aanrichter’ van het probleem van Armin. 2.2 Armin Minderhout houdt zich bezig met de vraag: wie is Bo zijn vader? Armin is in het boek op zoek naar de ‘dader’ ,zoals Armin dat noemt. Hij neemt geen genoegen met een ‘nee’ en is dan ook nergens mee tevreden. Bo Minderhout weet in het verhaal niet dat Armin zijn echte vader is. armin is bang om het aan hem te vertellen. Bo is een doorsnee kind van dertien jaar. Ellen weet al die tijd al wie de vader van Bo is en liegt dan ook regelmatig tegen Armin. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat ze vaak ruzies krijgen, want Armin accepteert geen nee. Monika Minderhout is inm het boek al ruim tien jaar overleden, toch speelt zij een belangrijke rol. Zij weet wie de ‘dader’ is en kan dat niet meer zeggen. Zij speelt het hele verhaal een grote rol voor Armin. Ook komt zij regelmatig terug in flashbacks en in de gedachtes van Armin. 3.1 Het verhaal speelt zich af in het heden. Het kan vooral in deze tijd gebeurd zijn, want dertien jaar geleden heeft Monika overspel gepleegd. Toen werd Bo geboren. Ik denk dat het ook komt aan de manier waarop Karel Glastra van Loon schrijft. Het is niet iets voor vijftig jaar terug, maar meer zo’n tien à vijftien jaar terug. Misschien speelt de manier waarover ze praten een rol. Ze praten over zwangerschap en overspel als nu. 3.2 De tijd waarin het zich speelt is heel belangrijk voor het verhaal. Het is belangrijk voor de mensen in die omgeving. De reacties van die mensen. Als het twintig jaar geleden was geschreven zouden de reacties heel anders kunnen zijn. Toen was het een taboe om als vrouw met een andere man naar bed te gaan. Daar werd niet over gesproken als het eenmaal uitlekte. De mensen uit je omgeving kijken je al gauw aan en willen niks meer met je te maken hebben. Nu kan men er openlijk over praten, het gebeurd immers zoveel. De reacties van de omgeving is nu ook heel anders. Iedereen leeft mee met Armin en iedereen leeft mee met Monika. De antwoorden op vragen die Armin in het boek gesteld heeft zijn dan ook vanuit deze tijd. 4.1 Het verhaal speelt zich in Nederland af, want in het verhaal gaan ze zo ie zo een keer naar Ameland. Dat doen mensen niet die in België wonen. Niet in dit verhaal tenminste. Ik vermoed dat ze er tussen uit wilde en dat ze niet te ver wilden gaan. (misschien te weinig geld) 5.1 Het verhaal wordt verteld door de ik-persoon pagina 33 “Ik hoor een portier opengaan. Voetstappen. Een zaklantaarn schijnt naar binnen.” “Ik kijk achterom naar de bron van het hemelse licht.” De ik-verteller is in dit geval Armin. Het hele verhaal wordt door hem verteld. 6.1 Ik heb wat gevonden in het verhaal dat erg duidelijk voor mij was. “From the start
Most every heart
That’s ever broken
Was because
There always was
A man to blame” Dolly Parton (‘It wasn’t God who made Honkytonk Angels) Dit zou kunnen betekenen: zolang er mannen zijn wordt er altijd overspel gepleegd. In dit verhaal was OOK de vrouw de dader die overspel gepleegd heeft. Ik denk dat de schrijver wil zeggen dat het niet altijd bij de man ligt maar dat mannen ook wel eens de dupe worden van overspel. Alleen met deze tekst en het verhaal maakt de schrijver al heel wat duidelijk. De schrijver wil op deze manier ‘bewijzen’ dat de schuld niet altijd bij de mannen
ligt. Mannen kunnen daders, maar ook slachtoffers zijn. 6.2 Erg terecht war de schrijver gedaan heeft met zijn personages, maar bij mij wordt er niet echt iets duidelijk. Het was voor mij altijd al bekend dat mannen niet alleen schuldig zijn aan overspel, maar dat dat ook wel eens andersom kan zijn. Mannen praten er openlijk met vrienden over en dan komt het sneller uit. Vrouwen op de een of andere manier geven het niet toe en dus weet niemand het haast van de vrouwen. Hoe vaak zie je wel niet op televisie dat vrouwen zeggen: ‘ik heb weer een ander, sinds een jaar.’ Voor mij wordt er niet echt iets duidelijk gemaakt in het verhaal. Het was meer leuk om te lezen, want deze situatie is nog onbekend voor mij en mijn omgeving. Je hebt er dus een nieuwe leeservaring bij. 7.1 Ik zou best nog weleens een verhaal willen lezen van dezelfde schrijver. Deze schrijver schrijft namelijk erg plezierig. Het is makkelijk te begrijpen en toch leuk om te lezen. Het zijn kleine hoofdstukken dus je leest het zo door. Moeilijke woorden gebruikt Karel haast niet, dus alles is leuk en makkelijk te begrijpen. Onderwerp is goed gekozen, want ik heb nog nooit een boek gelezen over dit onderwerp. Ik heb daarom ook geen aanknopingspunten en vergelijkingen, wat het boek natuurlijk ook al specialer maakt. Ik zou best nog wel eens een boek willen lezen, want hij schrijft erg goed. 7.4 Ik zou niet nog eens een boek willen lezen over hetzelfde onderwerp, want dan zou ik het boek continue met dit boek willen gaan vergelijken. Dat is erg onprettig lezen. Dan ga ik me er alleen maar aan ergeren. Ik zou wel weer eens wat nieuws willen proberen. Dit soort verhalen zijn alleen maar hetzelfde, maar dan met andere personages. Er moet iets onverwachts gebeuren en alds je al een boek van dit onderwerp gelezen hebt, dan gebeurd dat denk ik niet meer. Je bent al te veel op de hoogte van de ‘ontwikkeling’ in het boek van dezelfde onderwerp. Ik lees liever tien boeken die over de oorlog gaan, want daar gebeurd iedere keer iets anders onverwachts in. Achtergrondinformatie
Titel: De passievrucht, L. J. Veen, Amsterdam, 1999-12, 37 blz. (eerste druk 1999, Amsterdam) Genre: roman
Karel Glastra van Loon is in 1962 geboren. Is schrijver en freelance journalist en televisiemaker. Zijn eerste boek Vannacht is de wereld gek geworden kwam uit in 1997 en is een verhalenbundel. Dit boek is genomineerd voor de ECI-prijs voor schrijvers van nu. Hij kreeg voor een van zijn verhalen ook de ‘Rabobank Lenteprijs voor literatuur 1998’. Passievrucht winnaar GB literatuurprijs 1999. ’Ontroerende en indringende debuutroman van Karel Glastra van Loon.’ Verwerkingsopdracht
Ik doe de verwerkingsopdracht met drie andere titels bedenken en het waarom van de keuze van die gekozen titels. Waarom zijn ze minstens zo goed als De passievrucht? De Passievrucht slaat volgens mij op Bo. Bo is in Armin zijn ogen mooi en bijzonder. Een passievrucht is ook een mooie en bijzondere vrucht. Dus Bo zou de passievrucht van Armin kunnen zijn. Mijn gekozen titels

Iedereen, behalve IK betekent dat iedereen volgens Armin gelukkig mag zijn met een gezin en een kind of zelfs meerdere kinderen en dat hij dat niet heeft mogen zijn. Zijn vrouw is namelijk overleden en zijn enige zoon blijkt niet van hem te zijn. Het zit hem niet mee. Iedereen heeft een gelukkig gezin, behalve IK. Iedereen heeft een eigen zoon, behalve IK. Ook kan het betekenen dat hij het gevoel heeft dat iedereen weet dat Monika met een ander overspel heeft gepleegd en dat hij de enige is/was die het blijkbaar niet weet/wist. Hij accepteert geen nee en is daarom ook erg driftig op zoek naar de ‘dader’. Deze titel komt in deze context erg sterk naar voren als Armin te horen krijgt dat Ellen en zijn vader het wel wisten. Iedereen weet het, behalve IK. Echter kan de titel ook betekenen dat iedereen wel vruchtbaar is volgens Armin en dat Armin dat niet heeft mogen zijn. Het overkomt alleen Armin volgens hemzelf. Iedereen is vruchtbaar, behalve IK. Pijnlijke afscheid. Afscheidt nemen, dat weet iedereen, kan op verschillende manieren. Het kan te maken hebben met de dood, met de liefde, met de onzekerheid, met je vrienden, met een verhuizing en noem maar op. Wat ook iedereen weet is dat afscheidt nemen pijn doet. Ondanks dat je diegene nog steeds ziet of tegenkomt. Afscheidt van je gedachtes nemen doet pijn. In dit verhaal neemt Armin afscheidt van zijn vrouw die overleden is. Dit is de afscheid waar vele mensen aan denken bij dat woord. In dit verhaal wordt echter ook afscheidt genomen van gedachtes en gevoelens. Armin neemt bijvoorbeeld afscheidt van de gedachte nog vruchtbaar te kunnen zijn. Ook neemt hij afscheidt van de gedachte voor een tweede kind. Armin neemt echter ook afscheidt van ‘zijn’ zoon Bo. Afscheidt van het idee dat het zijn zoon is. Armin neemt afscheid van zijn vader, en aan het einde van het verhaal neemt hij ook afscheidt van de gedachte dat zijn vader overspel gepleegd heeft. Hij wil het vergeten. Afscheidt nemen ging in dit verhaal op verschillende pijnlijke manieren. Ook ging het afscheidt nemen in verschillende vormen: in het vergeten van iets of iemand, het accepteren ervan of het verdringen ervan. Hoe dan ook, afscheid gebeurd altijd. In het ene verhaal sterker dan in het andere. De ideale vader. In dit verhaal zijn er twee vaders van Bo. De eerste is de nog onbekende biologische vader en de tweede is de vader die hem altijd heeft opgevoed en voor Bo ook de vader wordt beschouwd. De ideale vader kan zowel de vader van Armin zijn en Armin zelf. Als Armin de vader is, dan is de vader van Armin gewoon Bo zijn opa, maar is de vader van Bo Armins vader, dan is Bo een broertje van Armin. Kan Armin dan de ideale vader geweest zijn? Wat wordt er onder de ideale vader verstaan? De vader die er altijd voor het kind is geweest? De vader die biologisch gezien de vader is? De vader die bij de geboorte aanwezig was? Noem maar op. In dit geval is Armin de ideale vader van Bo. Hij is altijd lief en zorgzaam voor Bo geweest. Ook nadat hij tot de ontdekking kwam dat Bo niet zijn zoon kon zijn. Armin heeft zich gedragen als een vader, hij heeft dus voor vader mogen ‘spelen’. En verdiend dan honderd procent de naam de ideale vader.