De mislukte moordenaar door Thea Dubelaar

A: Zakelijke Gegevens: Titel: De Mislukte moordenaar ofwel De Kinderredder
Schrijfster: Thea Dubelaar
Uitgeverij: Malmberg Den Bosch
Met tekeningen van: Els van Egeraat
Uitgegeven in het jaar: 1998 B: Karakterbeschrijving: De jongen die de hoofdrol speelt is Jorge. Hij is een straatjochie.Hij heeft lang, gekruld haar. Zijn kleren zijn gescheurd en hij heeft vele lagen over elkaar aan. Zijn leeftijd is ongeveer 9, 10 jaar(zo staat het in het boek). Hij woont samen met een paar vrienden in een huisje van golfplaten in een drukke stad. Zijn karakter is stoer bij zijn vrienden en aardig bij de mensen waar hij de autoruiten wast. Hij is op het laatst een nette rijke jongen geworden. In het midden van het boek verandert het karakter, omdat hij wordt meegevraagd door Ferdinand. Nadat hij wordt meegevraagd door Ferdinand wordt hij in nette kleren gehesen en krijgt een mooi kapsel. Daardoor verandert het karakter van straatjochie naar in dat van een rijke jongen. Jorge leert ondertussen hoe belangrijk het is om goede vrienden te hebben. Jorge komt er ook achter wat een bijna doodservaring is, want hij werd bijna vermoord door de Ordedienst en toen redde Ferdinand Jorge en toen ging Jorge als een kleine, bange jongen in de schoot van Ferdinand schuilen. Op het laatst wil hij weer een straatjochie worden door uit het tehuis te ontsnappen. Maar hij wordt tegengehouden en wordt weer een rijke jongen. Op het allerlaatst is hij zielig, want dan hoort hij wat er met zijn moedert is gebeurd. C: Beoordelingswoorden: Spannend, omdat hij van die leuke, enge dingen meemaakt. En hij leert mensen kennen die wij nooit zullen leren kennen. Dit stuk is geciteerd uit het boek op Blz.29&30. ‘Ze hebben José te pakken’, zei Antonie. ‘En Rico waarschijnlijk ook.’ ‘God hebbe hun ziel’, zei Jorge. ‘Hee zeg, ze zijn nog niet dood.!’ Riep Antonie verontwaardigd. ‘Het zou me verbazen als we ze vanavond op het terrein terugzien,’ zei Jorge somber. Antonie huiverde. ‘Het wordt hier echt onleefbaar voor ons,’klaagde hij. ‘Misschien moeten we naar een andere stad gaan,’antwoordde Jorge. Zijn vriend haalde zijn schouders op. ‘ Hier of ergens anders, het is overal hetzelfde. Als je geen huis hebt, ben je vogelvrij. Soms ben ik het spuugzat, weet je dat.’ ‘Wat?’Vroeg Jorge. ‘Alles! De straat, de politie, de ordedienst en altijd dat gebedel en gesteel. Als ik eraan denk dat de meeste mensen zijn die elke nacht in een bed slapen, dan…’ ‘Vroeger had ik ook een bed,’zei Jorge dromerig. ‘Met lakens.’ Laat me mee leven, omdat je het als het moet ook mee kan maken. Als je moeder je achter laat dan kan je deze dingen ook meemaken. Dit stuk is geciteerd uit het boek op Blz.149. Jorge keek opzij en zag een vrouw staan. Ze was heel jong. Eigenlijk zag ze er een beetje uit zoals de straatmeiden die hij kende, maar dan schoon, met leuk haar en een mooie make-up. Ze ging naast Jorge in het gras zitten. ‘Ik hoorde je schreeuwen,’ zei ze. ‘Jij bent Jorge uit de krant.’ Jorge draaide zijn hoofd om. ‘Weer iemand die zich met mij wil bemoeien,’ dacht hij. ‘ik ken je moeder,’ zei de vrouw en het was of Jorge een klap op zijn hoofd kreeg. Even voelde hij zich duizelig en werd alles zwart voor zijn ogen, maar toen hij opzij keek en zag de vrouw weer. Ze keek nu de andere kant op, alsof ze helemaal niet meer op Jorge lette. ‘Als je wilt, kan ik je vertellen wat er is gebeurd, sinds de dag dat ze in de auto stapte en wegreed. De man die haar meenam, was doortrapt de Duivel zelf. Mooi, omdat je hoort en ziet wat hij allemaal doet en ziet. Dit stuk is geciteerd uit het boek op Blz.71. Anna Rosa glimlachte naar hem en ging hem toen voor door de hal naar een kamer. Het was overal zo schoon en prachtig, dat Jorge zich nauwelijks durfde te bewegen. ‘Zullen we binnen of buiten zitten?’ Vroeg Anna Rosa. ‘En hebben jullie al gegeten?’ ‘Nog niet,’ zei Ferdinand. ‘We lusten wel wat, hè Jorge? Laten we buiten eten, het is zulk mooi weer.’ Opgelucht liep Jorge achter hen aan door de grote tuindeuren. Het schitterende huis benauwde hem. Het was net of hij er niet goed adem kon halen. Buiten voelde hij zich meteen veel prettiger. Op het terras stonden witte stoelen met zacht gekleurde kussens. En als bij toverslag verscheen er een maaltijd op de tuintafel. Dampende soep, vers brood, omelet en worstjes, honing, vruchtensap en fruit. Het werd gebracht door een vrouw in een zwarte jurk en met een witte schort voor.
D: Verwerkingsopdracht: Beste Jorge, Ik heb het boek gelezen en ik wil er wat over zeggen welke beslissingen je beter wel en niet kon doen. En waarom. Degenen die je wel moest doen zijn: Het geld aannemen, omdat je dan kon opknappen. Zoals naar de kapper gaan en nieuwe kleren kopen. En andere dingen natuurlijk. Met Ferdinand meegaan, omdat hij je wilde helpen om een beter leven te krijgen(Dat is deels gelukt). Degenen die je niet moest doen zijn: Met Ferdinand meegaan om mensen te doden, omdat hij jou ook kon vermoorden. En dan had hij als nog iemand vermoord voor de Duivel(gelukkig is het goed afgelopen voor jou). Uit het rusthuis te ontsnappen, omdat Ferdinand jou alleen wou helpen om weer beter te worden. De dingen die je wel en niet moest doen heb ik nu gezegd en waarom. Ik hoop dat je het snapt en er wat aan gaat doen. Groeten, Een lezer van je boek