De meisjes van de suikerwerkfabriek door Tessa de Loo

Titel: de meisjes van de suikerwerkfabriek. Auteur: Tessa de Loo. Uitgeverij: de Arbeiderspers. Plaats en datum: Amsterdam 1994. In mijn boek zitten 6 verschillende verhalen ik heb het naar de titel genoemde verhaal gekozen wat tevens ook het langste verhaal was. Ik heb mijn boekanalyse gedaan over het verhaal De meisjes van de suikerwerkfabriek. Titelverklaring. De titel komt van het grootste verhaal uit de bundel dat zo heet. Er zijn vier vrouwen die in de suikerwerkfabriek werken. Ze worden alle vier onderdrukt door hun man dat heeft er in het hele boek ook mee te maken. Personages. De ik-figuur: Ze is een meisje dat het heeft gehad met haar omgeving. Haar ouders vinden haar niet de dochter die ze gewild hadden. Ze is mislukt op school. Ze is een beetje een verlegen meisje dat dingen doet die ze eigenlijk niet wil doen. Trix: Is een slank, blond meisje en heeft blauwe ogen. Ze is behaagziek en kijkt meestal verveeld. Zij neemt de erotische kant van de wraakactie op zich. Lien: Ze heeft dikke brillenglazen en breit altijd. Ze weet heel veel over sport niet omdat het haar interesseert maar omdat ze altijd met haar man meegaat naar sportevenementen. Ze is achterdochtig. Cora: Is een beetje de moederlijke van de vier vrouwen en ze is een zorgzaam type. Ze neemt altijd bonbons mee uit de fabriek en eet ze als ontbijt op. Zij neemt het initiatief voor de wraakactie. De conducteur: Hij is een ijverige jongen die de sfeer in de coupe totaal niet aanvoelt. Een jongen met blauwe ogen en krulletjes die bij vrouwen medelijden en vertedering op roept.
Ruimte. De treincoupe is de belangrijkste ruimte. Daar speelt het meeste zich af. De treincoupe is een soort heiligdom voor de vier meisjes. Het is eigenlijk de enige ruimte waar ze niet worden vernederd en onderdrukt door mannen, wat wel het geval is in de suikerwerkfabriek en thuis. Wanneer de conducteur dan ook binnenkomt wordt hij daarvoor gestraft. Handeling en spanning met climax. Als de conducteur de coupe binnenkomt en naar het kaartje vraagt en dan een boete wil uit schrijven wordt hij uitgekleed en begint hij te huilen dan rent hij het perron op. Dat is volgens mij een beetje de climax uit dit verhaal. Er zit niet echt veel spanning in maar het is ook niet echt een anticlimax. Tijd. - Volgens mij speelt het verhaal zich ergens in de jaren 60 af. Op bladzijde 33 staat iets over een petticoat, ik ben nagegaan wat dat is en dat is iets wat in de jaren 60 in de mode was. En op bladzijde 43 stond ‘citaat’: Vroeger bestond ik nauwelijks voor ze, maar nu vroegen ze me dweepziek waar ik mijn jurken kocht en mijn zwarte ballerina’s. Ze vroegen hoe ik het klaarspeelde mijn paarde staart zo hoog op te binden. Zelfs mijn slechte rapporten pleitten in mijn voordeel: ze bewezen dat ik de wereld van onze ouders, waarvan ambitie, zelfdiscipline en prestatie de pijlers waren, aan mijn laars lapte. Dit vind ik wel wat voor de jaren 60 want paarden staarten droegen ze toen zo hoog en ze droegen toen ook allemaal jurken. - Het verhaal speelt zich af in een paar dagen. - Het verhaal is achronologisch verteld met veel flashbacks. Perspectief. Het verhaal wordt verteld vanuit het ik-perspectief. Dat blijkt wel degelijk uit de verhalen, je weet steeds hoe de ik-persoon zich voelt en hoe die over andere personen denkt. Je zit echt in het verhaal. Slot. Het verhaal heeft een gesloten einde want de conducteur rende huilend het perron op en ze stopten zijn kleren in het jasje. Verder kan je er zelf niks meer bij verzinnen maar het is duidelijk dat het een gesloten einde is. Thema en motieven. Het thema is een probleemrelatie met mannen. Ze hebben veel dingen gemeen met elkaar ze zitten bij elkaar in de trein ze hebben hetzelfde werk en ze hebben allemaal problemen met mannen. Ze zijn machteloos tegenover de man hij is de baas en zij moeten het maar pikken. Voor Cora is haar man het probleem dat is ook zo voor Lien, de moeder van de ik-persoon en voor Trix. Een paar dingen komen steeds terug: 1. De sleur van het leven. 2. De machteloosheid van de vrouw tegen de man. 3. En problemen tussen de man en de vrouw. Nu komen de samenvattingen ik geef wel van elk verhaal uit het boek een samenvatting, ook al heb ik net het bovenstaande alleen over het verhaal de meisjes van de suikerwerkfabriek gedaan.
Samenvatting. Verhaal 1: Muziekles. Tom’s blokfluit is kapot gemaakt door een paar jongens toen hij net klaar was met zijn muziekexamen. Hij was net op weg naar huis. Als hij het thuis aan zijn vader verteld komt zijn vader tot de conclusie dat hij maar eens een echt instrument moet gaan spelen. Tom komt met verschillende instrumenten aan maar zijn vader keurt ze één voor één af. Op een dag staat Tom, Chuck Berry na te doen voor de spiegel met zijn vaders gitaar. Dat ziet zijn vader. Tom krijgt een gitaar en gaat op les. De lessen gaan niet echt snel genoeg en Johan besluit om hem zelf les te gaan geven. Hij projecteert alles wat hij vroeger graag had willen doen op |Tom, terwijl die liever wil gaan voetballen met de jongens die zijn blokfluit kapot hadden gemaakt. Verhaal 2: De meisjes van de suikerwerkfabriek. Vier vrouwen, Cora, Trix, Lien en de ik-figuur reizen op maandag naar hun werk. Allemaal werken ze in de suikerwerkfabriek. Cora’s echtgenoot moet constant verzorgd worden. De man van Trix heeft haar een keer een blauw oog geslagen. De ik-persoon heeft geen goede ervaringen met mannen en heeft een erg dominante vader. En Lien gaat altijd met haar echtgenoot mee naar sportevenementen omdat ze hem als het ware wil controleren en in de gaten wil houden. Ze hebben dus allemaal iets gemeen, ze hebben allemaal problemen met relaties met mannen. De vier vrouwen hebben als het ware een eigen treincoupe omdat ze al zo lang met de trein reizen hebben ze die zichzelf maar gegeven. Daar zijn ze even af van al dat dominante gedoe van de mannen dat ze thuis en in de suikerwerkfabriek ook al hebben. Dan als er een nieuw conducteur komt, en een van de vrouwen haar maandkaart nog niet verlengd heeft wat normaal dus wel door de vingers word gezien zegt de conducteur dat ze een kaartje moet kopen en hij wil een boete uitschrijven. Maar dat pikken de vrouwen niet en ze pakken zijn pet af. Dan kleden ze hem helemaal uit en als ie helemaal naakt is begint de conducteur te huilen. Hij rent huilend het perron op. De vrouwen zijn verbaasd. Verhaal 3: Rose met bizarre stukjes geel ertussen. De kat van de ik-persoon is al een tijdje kwijt. De vader van de ik-persoon maakt het niet zo veel uit hij vind zijn carrière veel belangrijker. Op een avond vinden de ouders Parel in de greppel, vader begraaft hem snel in de tuin. Vroeg in de ochtend de volgende dag, wanneer de lucht er ‘rose van de opkomende zon met bizarre stukjes geel ertussen' uitziet begraven de ik-persoon met haar broertje en zusje de kat opnieuw maar dan plechtig. De concurrent van haar vader komt op bezoek met zijn vrouw. Als hij naar haar toe komt om met haar te praten zegt ze dat hij wel van dieren moet houden om met andermans veren te pronken. Ze denkt dat ze iets heel ergs gezegd heeft maar dat valt wel mee. Maar ze snapt nog steeds niet waarom haar vader slijmt en niet gewoon ontslag neemt. Verhaal 4: De grote moeder. Lise is een puber die op padvinderskamp word gedumpt door haar ouders die naar Parijs gaan. Ze vindt het kamp echt niet leuk, ze voelt zich opgesloten in een vijandelijk gebied. De kampleidster, Guido Ravenhorst is een raar eng mens. Ze moet van haar allemaal stomme opdrachten doen. Ze vertrouwt alleen Maritha, het hulpje van Ravenhorst maar later blijkt dat dat vertrouwen ook voor niks was als ze mee moet doen aan een eng ritueel. Ze moeten elkaar bloed drinken wat later gewoon ranja met zout blijkt te zijn. Dan gaan ze een bisonjacht doen Lise verdwaald en komt in een jongenskamp terecht met een aardige leider. Maar ze brengen haar s’ochtends terug en Lise moet voor straf het ontbijt verzorgen. Net als ze denkt dat het niet erger kan worden ontvangt ze een kaart van haar ouders uit Parijs hoe geweldig het daar wel niet is. Verhaal 5: Op hoge hakken. Richard en Berber zijn op vakantie naar het Griekse eiland Korfoe. Berber is een heel onzekere vrouw. Op een dag maken ze een uitstapje naar het eiland Paxos. Berber doet er alles aan om er mooi uit te zien. Ze doet een mooie jurk aan en hoge hakken. Daar krijgt ze later spijt van als ze een bergwandeling gaan maken, al snel heeft ze blaren. Ze missen de boot terug en hebben geen geld voor een hotel. Ze slapen op een kiezelstrand en Berber geeft zichzelf de schuld van dit hele gedoe. De volgende ochtend wordt ze wakker vol met frisse moed. Ze nemen de eerste boot terug en Richard zegt dat hij haar mooi vind, de schoenen, het symbool van de hele ellende, laat ze achter op de steiger. Verhaal 6: Mottenballen en parfum. De ik- persoon een middelbare school meisje heeft een heel slecht rapport. Ze durft het niet aan haar ouders te laten zien. Ze is bang dat ze dan niet meer van haar houden. Ze wacht op een goed moment. Haar moeder heeft het druk met mevrouw Leifbrand de buurvrouw die zegt dat ze achtervolgt word door een man. Maar later blijkt dat ze toch wel graag met die man het bed in duikt. De ik-persoon begrijpt het niet en denkt dat haar ouders geschokt zullen zijn. Ze ziet geen kans om het hen uit te leggen wat haar echt dwars zit. Haar moeder is direct af geleid door de problemen van de buurvrouw. Beoordeling van het verhaal. De meisjes van de suikerwerkfabriek. Ik vind het een heel bijzonder boek omdat het een bundel is, wat het gelijk weer lastig maakt voor een boekanalyse. Daarom heb ik dat probleem opgelost door het langste verhaal te gebruiken voor mijn boekanalyse ook al heb ik wel het hele boek gelezen. Er zat geen spanning in het verhaal dat vond ik wel jammer maar het was een heel levensecht verhaal. Het was af en toe een beetje langdradig. En af en toe was het ook wel wat pessimistisch. Het boek doet me niets omdat het me toch niet zo interesseert als ik gedacht had. Het is daarom nog geen slecht boek, ik vind de schrijfstijl dan wel weer goed. Af en toe was het ook wel grappig toen ze de conducteur uitkleedden maar verder was het weinig humoristisch. Maar al met al vind ik het boek best goed maar ik zou het geen tweede keer lezen. Begrippen. Massagoederen: goederen die in grote hoeveelheden los worden vervoerd. Stukgoederen: goederen die per stuk verpakt zijn. Knooppunten: een plek waar verschillende wegen bij elkaar komen. Infrastructuur: alle voorzieningen in een land zoals wegen bruggen vliegvelden. Mobiliteit: alle verplaatsing van goederen en personen. Hoofdverbindingen: de belangrijkste verbindingen van goederen en personen vervoer. Achterland: het gebied dat van een haven goederen krijgt. Internationaal vervoer: binnenlands vervoer. Logistiek: alle handelingen die te maken hebben met het verplaatsen van goederen. Relatieve afstand: de afstand in tijd en kosten. Internationalisering: een toename van contacten tussen landen van de wereld. Bereikbaarheid: is het gemak waarmee je op een bepaalde plaats kunt komen. Intermodaal vervoer: van vervoersmiddel wisselen. Mainport: een hoofdtoegangspoort tot een werelddeel. Distributieland: vervoersland. Transferpassagiers: via een grote luchthaven naar andere bestemmingen. Overslag: overladen van goederen. Petrochemischeindustrie: industrie die aardolie verwerkt. Distriparken: bedrijventerreinen waar bedrijven opslagruimte hebben. Bruto nationaal product: alle inkomsten van een land bij elkaar opgeteld.