Aantal blz.: 212
Uitgebracht in: 1e druk 1983
Tijd aan gelezen: 8 uur
De stijl: Het ik-perspectief wordt gebruikt, maar met verschillende personen. Hoofdstuk 1: ik = Thomas
Hoofdstuk 2: ik = afwisselend Thomas en Leonie
Hoofdstuk 3 t/m 5: ik = Leonie
Het genre is een psychologische misdaadroman. De titelverklaring: Twee personen in het boek zijn de kroongetuige: Een man, die rond het tijdstip van de moord, 2 mensen heeft zien ruziën bij het laboratorium. Leonie, omdat ze denk het lijk van Jenny gevonden te hebben. Wie is de verteller? Aan het begin van het boek is Thomas de verteller en als Thomas

in de gevangenis zit , dan is Leonie de verteller. Waar speelt het verhaal zich af? Het verhaal speelt zich af in Leiden. Wanneer speelt het verhaal zich af? Het verhaal speelt zich af in het verleden, rond de jaren 70 – 80. Wie zijn de hoofdpersonen: Thomas Kuyper en Leonie Kuyper. Innerlijk van Thomas Kuyper is dat hij erg onhandig is en vaak in zich zelf praat. Leonie Kuyper is de vrouw van Thomas. Ze is erg slim en erg knap. Zij lost de verdwijning van Jenny op. Wie zijn de belangrijkste bijpersonen? Jenny Fortuyn en de assistent in het lab Alex. Jenny is de belangrijkste bijpersoon omdat zij de persoon is die
vermist en vermoord is. Zij had ook een relatie met Thomas Kuyper. Zij werkte in de bibliotheek, waar Thomas altijd zijn boeken leende. De Inhoud: Hoofdstuk I
Leonie en Thomas Kuyper hebben een kinderloos huwelijk. Vooral Leonie lijdt daaronder. Eind juli logeert ze een week bij haar moeder om een beroemd gynaecoloog uit haar geboortestad te consulteren. In die week gaat Thomas veel uit met Jenny Fortuyn, een meisje uit de bibliotheek met wie hij daarvoor al kennis
gemaakt had. Na hun laatste gezamenlijke avond verdwijnt ze

spoorloos. Kuyper krijgt op het lab (hij doet daar dierproeven) bezoek van de inspecteurs Lambert en Meuldijk. Later komt Lambert ook bij hem thuis. De aanwijzingen van Kuypers betrokkenheid stapelen
zich op en het politieonderzoek eindigt met zijn arrestatie. Men vermoedt, dat hij Jenny gedood heeft en door de ratten
heeft laten opeten. Hoofdstuk II
In een brief bekent Thomas aan Leonie zijn verliefdheid op het meisje. Hij zegt dat hij vooral onder de indruk was van haar spiegelbeeld. Hij vertelt, dat hij op haar kamer boven
de bibliotheek ook haar vriend Robert ontmoet heeft. Deze kwam afscheid nemen, omdat hij naar Amerika vertrok. Leonie, die overtuigd is van Thomas onschuld, verondersteld in
een antwoordbrief, dat Jenny met Robert is meegegaan. Hoofdstuk III
In een dagboek noteert Leonie haar wedervaren sinds Thomas' arrestatie. Ze wil bewijzen, dat haar man niets met de moord te maken heeft, en gaat daartoe zelf op onderzoek uit. Daarbij wordt ze voortdurend gepijnigd door de gedachte, dat Thomas wellicht met Jenny naar bed is geweest. Ze kan dat nauwelijks accepteren. Ze bezoekt de man die tegenover het laboratorium woont en die beweert, dat Thomas en Jenny die
nacht samen naar binnen zijn gegaan en dat alleen Thomas naar buiten gekomen is. Ze komt in aanraking met Jenny's vriendin en die vertelt haar dat Jenny met iedereen vrijde op wie ze maar een beetje viel. Echt dol was ze op Robert. Met Thomas was ze zeker
niet naar bed geweest, maar ze wilde wel iets van hem, ze kon hem ergens voor gebruiken. Leonie ontdekte tijdens dit bezoek aan de vriendin ook dat inspecteur Lambert Jenny al gekend moet hebben voor het onderzoek naar haar verdwijning begon. Hierna
heeft ze een gesprek met de oude buurvrouw van Robert en diens vrouw, die volhoudt dat het sneeuwde, toen de twee vertrokken. Tijdens een gesprek met Lambert - hij deelt haar

mee dat de kleren van Jenny in 't lab zijn gevonden - moet ze opeens denken aan een filmpje dat Thomas vroeger met zijn jaargenoten gemaakt heeft: "Moord in het museum". Naar aanleiding daarvan gaat ze de volgende dag op onderzoek uit. In een grote pot waarin de twee zeekoeien - dieren die een wonderlijke gelijkenis met mensen vertonen - op alcohol worden bewaard, bevindt zich ook het lichaam van een vrouw. Leonie moet nu wel aannemen, dat Thomas schuldig is. Hoofdstuk IV
Tijdens het proces blijkt het getuigenis van de kroongetuige - de man tegenover het lab - op niets te berusten. Thomas wordt een paar weken later dan ook vrijgesproken. Eenmaal thuis hoort hij van Leonie over de vrouw in de pot. Hij bezweert haar, dat ze zich vergist moet hebben. Dat blijkt niet zo te zijn, maar het lichaam is niet dat van Jenny, maar van de vrouw van Robert. Robert en Jenny hebben haar omgebracht en haar lijk tussen de zeekoeien verborgen. Daarna zijn ze waarschijnlijk naar Amerika vertrokken. Aan het eind van de
roman zijn veel raadsels opgelost: Tomas' voortdurende zwijgen, Lamberts betrokkenheid
bij Jenny, de 'sneeuw' in augustus, datgene waar Jenny Thomas voor nodig had. Toch is niet ieder detail tot aan het licht gekomen. Op het psychologische vlak blijven er genoeg raadsels om van een min of meer open eind te kunnen spreken. De thema’s: jaloezie en kinderloosheid
De motieven: De gespannen verhouding tussen beide seksen, zijn eigen leven en herinneringen. Spanning: Wie de dader was en hoe ze dat gedaan hadden was wel spannend. Waardering: Ik vond het boek een beetje langdradig, ik hou niet van dit soort boeken.