De kooi door Ron Langenus

A. Zakelijke gegevens

Titel: De kooi
Schrijver: Ron Langenus
Uitgever: Averbode
Druk en jaar van verschijnen: druk niet bekend jaar: 2002

B. Korte uitleg waarom ik het boek gekozen heb

Ik heb dit boek gekozen, omdat Mathijs (uit 4 B) zei, dat dit een leuk boek was, met niet al te veel bladzijdes.

C. bespreking

Genre is: misdaad
Thema is: Deirdre die een man ontvoerd.
Tijd en plaats: een deel speelt zich af achter de oude fabriek, in school en bij het huis van meneer Lambrecht. In België.
Het verhaal speelt zich in de moderne tijd af
Tijdsduur is ongeveer: 2 dagen tot een week

Personages: hoofdpersoon: Deirdre. Deirdre is een hard persoon. Ze is eerlijk maar ook maar ook erg hard van karakter. Ze doet een opleiding metaal bewerking.
Sami: hij is een van de vrienden van Deirdre en hij is verliefd op haar. Zijn ouders zijn gescheiden maar niemand weet waarom. Zijn moeder is een alcoholist, dus sami kan alles maken wat hij wil, zijn moeder merkt het toch niet,
Tom: Tom is verliefd op Deirdre. Ook hij is een hele goede vriend van Deirdre. Tom helpt samen met Sami Deirdre om de gevangene in toom te houden.
Bully:de grootste pestkop op school. Hij altijd een mes bij.
Dimitri Lambrecht: hij is de directeur van de dierentuin waar onmenselijke dingen gebeuren met dieren.

Vertelsituatie: het boek word verteld door de alwetende verteller.
Verteltijd. Het boek word in chronologische volgorde verteld. Het boek heeft 74 bladzijdes.
Het boek heeft een gesloten einde.

D. Inhoud

Het boek begint net voordat Dimitri Lambrecht ontvoerd wordt. Deirdre, Sami en Tom wachten tot hij thuis komt. Ze zijn allen verkleed, Deirdre als panter, Sami als zebra en Tom als Buggs Bunny. Ze stonden al een uur te wachten toen Dimitri Lambracht thuis kwam. De drie vlogen op hem af en duwden de man op de grond. Tom plakte de tape verkeerd zodat de man nog om hulp kon schreeuwen, maar Deirdre deed het goed. De man schreeuwde om hulp totdat Deirdre een natte doek chloroform onder zijn neus duwde. Daarna brachten ze de man naar de oude bakkersfiets aan de overkant van de straat. Plotseling zagen ze Chantalle, de vrouw van Dimitri en haar hondje aan de overkant. Chantalle schreeuwde dat ze de politie moesten bellen. Daarna greep ze een paraplu en rende ze de straat op. Toen ze zag dat haar man werd ontvoer door een panter konijn en een zebra zakte ze bewusteloos in elkaar.

Toen de politie er was lag Chantalle nog steeds half bewusteloos op de bank. Ze vertelde het verhaal. De agenten vroegen of ze was aangerand, maar dat was niet het geval. Ze vertelde dat ze in huis wakker werd en dat er niks aan de hand was.

De volgende ochtend zat Deirdre gewoon aan het ontbijt met haar vader. Jan, de vader, dacht aan zijn vrouw die 3 jaar geleden gestorven is. Deirdre had een fotolijst gemaakt bij metaal bewerking, daar hing nu een foto van haar overleden moeder in. De vader van Deirdre vond dat ze erg veel op haar moeder leek, helemaal nu ze haar kleren droeg. Haar vader vroeg of ze niet uitgelachen zou worden op school maar Deirdre zei dat dat wel meeviel, daarna hadden ze nog even een gesprek.

Deirdre was niet op weg naar school, maar Bully wel. Ze was in gedachten verzonken, en hoorde het knetterende brommertje dus net te laat. Bully riep maar Deirdre reageerde niet. Bully draaide om en volgde haar naar de fabriek, over een kasseiweg maar hij viel en kwam onder zijn brommertje terecht. Hij vloekte alles bij elkaar. Ondertussen was Deirdre ook goed boos, omdat nou net Bully haar moest volgen. Plotseling hoorde Deirdre grote voetstappen door het gruis, Deirdre keek om en daar stond Bully, grijnzend te kijken. Bully stond daar eerst nog een beetje te dreigen, totdat hij zijn knipmes pakte. Hij zeete het lemmet van het mes tegen haar wang aan. Toen klonk Sami boven hun. Hij had een baksteen in zijn hand en mikte op Bully. Bully ging weg en Sami sprong naar beneden. Deirdre was erg bang en omhelsde Sami. Daarna vroeg Deirdre hoe het met Dimitri was. hij zat al in de kooi, en dreigde dat ze in de gevangenis kwamen enzovoorts. Daarna zei Deirdre dat ze die avond zou komen en dat Tom er meteen uit school zou zijn. Sami vroeg wat Deirdre met de gevangene ging doen, maar ze gaf geef antwoord en fietste weg.

Op het bureau proberen ondertussen een paar agenten de ontvoering op te lossen van Dimitri Lambrecht. Ondertussen hoorde een agent dat er controle zou komen op internetsites en een andere agent maakte daar een grapje over. Daarna ging het over de ontvoering van Lambrecht. Ze werden er niet veel wijzer uit.

Iedereen zat in de klas Juffrouw Vandemeulebroecke kwam binnen. Meestal waren de leerlingen aan het kaarten en zaten ze alles behalve recht op hun stoel. De lerares zei dat ze gingen beginnen, maar niemand nam de moeite om hun spullen te pakken. Toen ze zei dat iedereen hun agenda moest pakken klonk er gejoel, en er werd zelf stomme trut geroepen. Daarna steeg er een luid gejuich op. Ze keek door de klas en zag dat Bully riep. Ze leip naar hem toe en commandeerde dat hij zijn agenda moest geven. Bully zei dat het zijn boekske was, en ging verder met praten tegen zijn vrienden. De lerares begon te dreigen maar Bully interesseerde het helemaal niks. Vandemeulebroecke kreeg tranen in haar ogen, maar bully schrok er niet van. Toen ging de deur dicht en iedereen was meteen stil. Het was de praktijkleraar van lassen-constructie. Niemand durfde hem tegen te spreken. Toen hij weer weg was vroeg de lerares of Deirdre de boeken wou uitdelen. Dat deed ze, en daarna moest iedereen opdracht maken. 1 iemand protesteerde maar Vandemeulebroecke zei dat hij zijn kop moest houden. Daarna begon Bully Tom te pesten. Hij zij dat Deirdre en die choconeger, waarmee hij Sami bedoeld, hadden liggen rollenbollen in de oude fabriek. Ook had hij een tekening gemaakt van een bloot aliën achtig wezen, dat Deirdre voor moest stellen. Tom werd het al snel beu en sloeg Bully op zijn linkeroog. Daarna liep hij de klas uit.

Bij de vergadering van de leerlingenraad was de directeur niet echt geïnteresseerd. Het ging over het feit dat Tom Bully geslagen heeft, en dat hij daarna weggegaan was. Niemand was het er mee eens dat Tom gestraft moet worden, omdat Bully zelf al zovaak leraren en leerlingen gepijnigd heeft. Er waren wat dingen op school verdwenen en Tom kreeg daar nou ook de schuld van van de directeur, maar Deirdre zei dat daar geen enkel bewijs voor was.

Deirdre fietste weer terug naar de fabriek. Ze ontweek de glasscheven van Bullys brommer. Ze hoorde stemmen bij de fabriek en even later zag ze Tom en Sami zitten. Tom had hem alles uitgelegd, en vroeg meteen of hij nu van school af vloog. Hij kreeg 3 dagen schorsing. Daarna begon Tom. Sami en Tom vonden dat ze hem vrij moesten laten. Ze moesten Deirdre tege haar zelf beschermen. Deirdre werd heel erg kwaad en ze begon te vloeken en te schelden. Toen Tom haar tegen sprak begon ze hem te slaan. daarna gingen Tom en Sami weg.

Bully reed naar huis. Hij was al te laat. Hij had eerst nog even in de kroeg gezeten maar ging toch maar naar huis. Hij hoorde zijn vader vertellen over de politie die aan de deur was geweest en dat die op zoek waren naar een zwarte panter, een zebra en een konijn. Plotseling drong het tot bully door. En hij belde 101.

Deirdre was in de fabriek. Ze kon merken dat Dimitri Lambrecht er nog steeds was. Gevangen. Rondom de kooi waar Dimitri in zat, stonden lampen. Onder aan een trap hing een schakelbord met veel losse draden. Toen ze verder liep begon Dimitri vragen te stellen. Wie ze was en wat hij hier deed. Hij begon te dreigen. En hij zei dat ze gek was. Deirdre zei dat ze inderdaad gek was. De kooi waar hij in zat was perfect gemaakt, er waren geen oneffenheden te vinden maar tot dimitri’s verbazing ook geen deuren. Dimitri zei dat hij Deirdre’s gezicht wou zien en dus deed ze het licht aan. Deirdre begon dingen op te sommen over dingen die in zijn dierentuin gebeuren. Dat dieren machteloos in een kleine kooi zitten opgesloten. Daarna zei Dimitri dat hij haar ergens van kende. Toen herinnerde hij het weer. Het ongeluk met een glijbaan. Toen kwam de politie binnen, de vader van Deirdre(die ook bij de politie was) riep Deirdre. Maar het was al te laat. Ze had de hendel open gemaakt, toen begon de kooi te piepen en te kraken en te schuiven. Dimitri was doodsbang. Na 20 seconden deed Deirde het licht aan. Tot ieders verbazing was de kubus weg. Hij was opengeklapt. Midden in de kubus lag Dimitri Lambrecht. Deirdre zei dat Dimitri een nieuwe kans kreeg. Tegen haar vader zei ze dat ze weer oke was, en dat klopte want het onverschillige harde was uit haar blik verdwenen.

E. Eigen mening

1. Het onderwerp is ontvoering. Dat spreekt me op zich wel aan, omdat dat soort boeken altijd wel spannend zijn
2. Ja, meestal willen ze losgeld of zoiets, maar Deirdre wil dat niet.
3. Ik ben er niet ander over gaan denken, ik vind het nog steeds een leuk onderwerp
4. Ik had niet verwacht dat het zo uitgewerkt zou worden.
5. Spannend, verrassend. Ik vond het spannend, omdat het gewoon een spannend onderwerp is en ook verrassend, omdat je het einde niet verwacht.
6. Het ontvouwen van de kooi, dat was wel apart, want je denkt dat hij doodgaat.
7. Nee, dan zou je bijna geen vrienden hebben.
8. Heel apart, ik zou een verlies toch iets anders verwerken
9. Ik vind het een goed einde, en er blijft niks onduidelijk
10. Ik vind het verhaal erg makkelijk om te lezen. Er is geen moeilijk taalgebruik of zo iets.
11. Het taalgebruik bij de personen kloppen niet helemaal, want Bully zie Miljaar, en dat word toch al lang niet meer gezegd.

F. schrijver

Ron Langenus werd geboren te Mechelen (België), op 20 december 1956. Hij was meteen de minst geliefde baby bij de Belgische atletiekliefhebbers, vermits zijn vader – Alfred Langenus, op dat ogenblik co-wereldrecordhouder van de 4x800m- verkoos thuis te blijven om de geboorte van zijn tweede zoon bij te wonen, in plaats van deel te nemen aan de Olympische Spelen te Melbourne.
Ron bracht zijn jeugd door te Battel, een wijk bij Mechelen, waar hij na vele omzwervingen momenteel opnieuw woont met vriendin en echtgenote Renelle (°1956) en kinderen Kelly (°1986) en Mychal (°1989).
Hij studeerde wiskunde en informatica aan de universiteiten van Antwerpen en Gent; dictie en welsprekendheid onder leiding van Francis Verdoodt aan het conservatorium van Mechelen.
In de periode 1980-1985 publiceerde hij tientallen artikels en verhalen over allerlei onderwerpen in diverse week- en maandbladen. Hij maakte reportages voor de krant en de televisie over Noord-Ierland. Hij maakte ook scenario's (o.a. voor Kamiel Spiessens).
Ron is een wiskundige die niet alleen van cijfers houdt. Zijn grote liefde voor vertellen, Ierland en kinderen resulteert in een bonte verzameling vlot vertelde verhalen, waarvan er geen twee op elkaar lijken. Zijn werk varieert van prentenboeken voor de allerkleinsten, over talrijke kinder- en jeugdboeken en Vlaamse Filmpjes, tot ontdekkingstochten op het groene eiland Ierland voor volwassenen. In zijn verhalen voor kinderen valt de sterke inleving op in hun gevoelens en de poëtische, frisse taal.
Vertalingen van zijn werk verschenen in Groot-Brittannië, Ierland, Canada, de Verenigde Staten en Oostenrijk. In Ierland werd hij de eerste Vlaamse auteur bij een Ierse uitgever.
3 andere boeken van Ron langenus: De geheimen, Ierland ingebeeld, Een ander Ierland

Recensie:
Recensie(s):
NBD|Biblion:
Deirdre ontvoert samen met haar vrienden Sami en Tom de directeur van de dierentuin. Deze man handelt in dieren en heeft schuld aan de dood van de moeder van Deirdre. Het verhaal vertelt van de ontvoering, de voorgeschiedenis en beschrijft het leven op de vmbo-school (o.a. het gedrag van medeleerling 'Bully') waar de drie jongeren van ongeveer 17 jaar samen lessen volgen. Er zijn geen illustraties behalve het in zwart en oranje uitgevoerde voorplaat dat Deirde voor de kooi (waarin de directeur is opgesloten) voorstelt. Een verhaal dat de aandacht van de lezer goed vasthoudt door de vaart waarmee het geschreven is en door de ontwikkelingen die elkaar snel en duidelijk opvolgen. Voor de doelgroep is geen extra begeleiding noodzakelijk omdat de manier van rouwverwerking niet erg emotioneel is. Het is ook bruikbaar voor het bespreekbaar maken van pestgedrag op school. Het boek is vlot geschreven, maakt gebruik van moderne taal en korte zinnen. Het is zowel technisch als inhoudelijk goed te lezen door jongeren vanaf ca. 14 jaar.

Ik ben het eens met degene die deze recensie geschreven heeft. Het is een goed boek, omdat het snel leest, maar omdat het ook niet al te dik is. Als je nog snel een boekverslag moet maken en nog geen boek hebt is dit een aanrader!!