De heilige Antonio door Arnon Grunberg

Zakelijke gegevens: a Arnon Grunberg
b De heilige Antonio
c Boekenweek geschenk 1998
d Grunberg, A., De heilige Antonio, Uitgeverij Nijgh&Van Ditmar, 1998, 1e druk, 92 blz. e Novelle, Liefdesroman, Familieroman. Verdieping a verhaalstechniek 1. de schrijfstijl was gedetailleerd, en er werd gebruik gemaakt van korte zinnen, en er kwamen veel dialogen voor. ‘Ze kijkt boos’ zei Paul. ‘Ze kijkt alsof ze op een zetel naast God zit.’ ‘Ze kijkt alsof ze niet goed wijs is.’ ‘Ze kijkt alsof ze in een donkere grot zit opgesloten.’ ‘Ze kijkt zoals mooie vrouwen kijken.’ 2. Het verhaal speelt zich af in New York, grotendeels in het huis van Tito en Paul, in de klas waar ze engels lessen volgen en in het park
3. Het speelt zich af in de tijd waarin het boek is geschreven, rond 1998 dus. Het bevat flashbacks, maar dat zijn er heel weinig, een of twee. 4. Twee broers, van 18 en 19 jaar, die samen door het leven gaan. 5. De opening is een beetje raar, en je snapt het in het begin niet. Het boek heeft een gesloten einde, en bevat ook een clou. 6. Het boek heeft een wisselend perspectief, je kijkt eigenlijk vanuit twee personen.
b thematiek. 1. Tito en Paul zijn vluchtelingen, ze wonen in New York, ze komen een heel mooi Kroatisch meisje tegen waarmee ze contact leggen. 2. De dag van de heilige Antonio wordt door de Kroatische, Paul en Tito samen gevierd. 3. / c samenvatting Zo begon het verhaal: Dit is de eerst keer dat we in het engels schrijven, we hebben veel woorden geschreven, maar alleen in onze eigen taal. Tito en Paul zijn broers, Tito is 19 en Paul is 18, ze komen uit een ander land en wonen in New York. Hun moeder heet Rafaella, en werkt in een restaurant, ze ziet er goed uit voor haar leeftijd en neemt zo nu en dan mannen mee naar huis van haar werk. Tito en Paul noemen deze mannen aanbidders, en ze vinden het meestal maar niets, maar Rafaella weet op deze manier nog wat extra geld “bij te verdienen”. Paul en Tito zitten beide op engelse les, en daar ontmoeten ze een Kroatisch meisje. Ze krijgen contact met haar, en telkens hebben ze hele rare afspraken met elkaar, een voorbeeld hiervan is dat “ de Kroatische “, zo noemen ze haar, een foto aan Tito en Paul geeft, maar ze verplicht hem niemand te laten zien, en hem te bewaren in een plastic hoesje zodat hij niet beschadigt. Op een dag komt Rafaella met een andere aanbidder dan anders, Ewald, hij is niet in pak, en doet ook niet nors tegen Tito en Paul. Hij is wel rijk, maar dat kun je op het eerste gezicht niet zien. Ook zegt Rafaella dat het bij deze man anders is dan anders, en dat blijkt ook, want ze wordt verliefd op hem. Ewald vind dat ze haar baan op moet zeggen als serveerster, en dat ze een eigen bedrijf moet beginnen. Hij helpt haar hierbij, en investeert veel geld, een grote koelkast en vriezer worden bijvoorbeeld aangeschaft. Maar het wordt een flop, en Ewald en Rafaella gaan uit elkaar. Tito en Paul zijn het met elkaar eens dat ze “alles met de Kroatische willen doen”. Dit is eigenlijk hun benaming van sex willen. En dus vragen ze het aan de Kroatische, deze vindt het eerst niet goed, maar later bedenkt ze zich. Het gaat allemaal een beetje vreemd de Kroatische zegt wat ze moeten doen. Later gaan ze samen naar een kroegje, ze dronken orangina, als afscheid van de Kroatische, ze ging weg, maar Paul en Tito wisten niet waar naartoe. In de Kroeg kwamen ze ineens Ewald tegen, hij kende de Kroatische, en hij zei dat hij haar nooit meer zou vergeten. De Kroatische bleek dus een hoer te zijn. De dag nadat Tito en Paul afscheid hebben genomen staat de Kroatische in alle kranten, ze had iemand vermoord, een man, en ze was meteen opgepakt door de politie. Paul en Tito moeten ook een verhoor doen, maar ze vertellen niet alles. Ze vertellen hetgeen dat de Kroatische had gezegd dat ze moesten vertellen. Ze schrijven op het laatst een brief, een brief aan de Kroatische, als een soort dankbetuiging… en die brief is het boek waar ik net over heb verteld.