De hartbewaakster door Elle van Rijn

Beoordeling 8
Foto van Cees
Boekcover De hartbewaakster
Shadow
  • Boekverslag door Cees
  • Docent | 3722 woorden
  • 14 maart 2008
  • 22 keer beoordeeld
Cijfer 8
22 keer beoordeeld

Boek
Auteur
Elle van Rijn
Genre
Psychologische roman
Taal
Nederlands
Vak
Eerste uitgave
2008
Pagina's
269
Geschikt voor
bovenbouw havo/vwo
Punten
2 uit 5
Oorspronkelijke taal
Nederlands
Literaire thema's
Dood,
Beroepsproblemen,
Liefdesrelatie: problemen,
Moord,
Relatie tussen zussen,
Seksualiteit,
Vader-dochterrelatie

Boekcover De hartbewaakster
Shadow
De hartbewaakster door Elle van Rijn
Shadow
Gebruikte editie voor het boekverslag

Gebruikte druk: 1e
Verschijningsdatum eerste druk: 28 februari 2008
Aantal bladzijden: 267
Uitgegeven bij: Contact te Amsterdam

Beschrijving voorkant

Op de cover staat een afbeelding van een slank vrouwenlichaam tot ongeveer de taille en over haar hoofd heeft ze een leren kuipstoeltje getrokken.

Genre van het boek

Na het lezen van de roman heb ik moeite met het plakken van een etiket op het genre.

-- een moderne avonturenroman (bijna schelmenroman of picareske roman) De hoofdfiguur beleeft in hoog tempo een aantal avonturen
- een literaire of psychologische thriller: ik zie in deze roman niet zo veel verschil meer met de romans van Saskia Noort en Simone van der Vlugt
- strand -of zwembadliteratuur: een pageturner die je in je vakantie lekker achter elkaar uitleest maar waarbij je je geestelijk niet echt hoeft in te spannen.
- een doktersroman: een verhaal over de lotgevallen van een verpleegster, de dokter en de patiënten
- chicklit : een roman over een jonge, zelfbewuste vrouw die vaak erotische avonturen beleeft en een keuze maakt in haar bestaan (redelijke vrije omschrijving van mezelf)
Een ding is wel zeker: het is geen literatuur met een grote L. Wel een lekker leesboek: zeker voor jonge, moderne lezers. De amusementswaarde voor hen zal een 7 zijn.
De waardering op onze literatuurlijst is voor havo 2 en voor vwo 1 punt. Op de literatuurlijst (wanneer je docent het eventueel toestaat, kun je het wel aardig combineren met bijvoorbeeld “De co-assistent. “ (Anne Hermans)

De aangeleverde flaptekst

'Toen het bericht op het nieuws kwam wist ik meteen dat ik degene was die ze zochten. De oproep was aan mij gericht. Er was alleen één probleem: Ik kon niet bewijzen dat ik de bezitter was van het winnende lot.'

Anna leeft haar leven op uiterst zorgvuldige wijze. Ze doet haar best om niet op te vallen, ze is vriendelijk en behulpzaam, ze draait dubbele diensten in het ziekenhuis op de hartafdeling, ze bezoekt om de dag haar demente vader in het verzorgingstehuis en de enige seksuele escapades die ze heeft, zijn virtueel. Kortom een vrouw waar niemand wat op aan te merken kan hebben. Maar dan wint ze de loterij - of beter gezegd: ze heeft ooit het winnende lot in haar bezit gehad. In elk geval komt er een einde aan Anna's kleurloze bestaan en stapt ze in een wervelstorm vol spanning, moed, wanhoop, angst en liefde.

Titelverklaring

Anna Schulte is 31 jaar en verpleegkundige op de IC afdeling van een ziekenhuis. Ze moet derhalve de harten bewaken van de aan haar toe vertrouwde patiënten. Op één ervan wordt ze verliefd en samen bedenken ze een complot om de man een nieuw donorhart te schenken.

Structuur en/of verhaalopbouw

Het eerste deel van het verhaal wordt door de ikvertelster Anna Schulte verteld in een aantal getitelde hoofdstukken. ( “De verpleegster” , “De collega” , De minnaar “ etc)
Op ongeveer de helft van het boek begint het tweede deel dat “Het plan” is getiteld. (blz. 130)
Daarna wordt er alleen in vier dagfragmenten verteld (met het tijdstop eronder vermeld)
wanneer de vertelster wat beleeft.
Al deze hoofdstukken worden verteld door een ikvertelster Anna Schulte 31 jaar. Na de beschrijving van het laatste dagfragment op dag 3, springt het verhaal ineens 5 jaar naar voren. De ikvertelster verhaalt dan wat er in de afgelopen vijf jaar kort samengevat (in twee pagina’s) wat er met haar gebeurd is.
Daarna volgt een letterlijk geschreven brief van Anna aan Wouter vanuit LA, waarin ze hem bedankt voor het feit dat hij haar leven heeft veranderd. Dat is dus precies 5 jaar later nadat de handeling in Nederland zich heeft afgespeeld. De datum van de brief is 28 februari 2008. Dat is wel een grappig gegeven, want op die dag werd het boek gepresenteerd.
Tenslotte volgt op de allerlaatste pagina een simpele mededeling dat Anna geen spijt heeft van wat ze heeft gedaan.

Gebruikt perspectief

De ikvertelster is Anna Schulte, een 31-jarige verpleegkundige op IC in een ziekenhuis. Ze heeft een demente vader, een oudere zus in Amerika en een moeder die zelfmoord heeft gepleegd. Ze is niet knap en is dan ook aangenaam verrast door de seksuele belangstelling die de hartpatiënt Wouter voor haar heeft. Samen smeden ze een plan om hem een nieuw hart te bezorgen.

Tijd van het verhaal

Door de laatste brief die in de roman wordt gepubliceerd (ook in haar eerste roman speelt een gepubliceerde brief een belangrijke rol) kan de lezer opmaken dat het eerste deel van de roman in het jaar 2003 (of mogelijkerwijs eind 2002 speelt.) De brief wordt namelijk 5 jaar later dan deze gebeurtenissen aan Wouter geschreven. Hij is gedateerd op 28 februari 2008 (de dag dat de roman uitkwam)
De roman opent met de mededeling over het niet ingeleverde winnende lot. Dan verspringt de tijd ongeveer twee weken. Daarna wordt de affaire met Wouter beschreven en die duurt ongeveer een week.

Plaats van handeling

Er worden vrijwel geen concrete aanduidingen gegeven waar de roman zich afspeelt. Er worden enkele straatnamen genoemd die een vrij algemeen karakter hebben maar waarvan geen plaatsnaam af te leiden valt. Het laatste deel wordt verteld vanuit Los Angeles.

Motto

De roman begint met twee Engelstalige motto’s:
Het eerste is van Neil Armstrong
I believe every human has a finite number of heartbeats. I don’t intend to waste any of mine. Oftewel: Ik denk dat ieder mens een totaal aantal hartslagen in zijn leven te besteden heeft. Ik ben niet van plan om er veel van me zelf te verspillen.
Een mooi motto voor een roman die zich voor een deel afspeelt op een IC-afdeling van een ziekenhuis, waarop de verpleegkundige Anna een relatie begint met een jonge mannelijke hartpatiënt. Er is eigenlijk geen tijd meer te verliezen. Ze is al 31 jaar en heeft nog nauwelijks van de liefde kunnen profiteren. Het motto geldt dus eigenlijk voor beide protagonisten: Anna en Wouter.

Het tweede is van Oscar Wilde : One’s real life is so often the life that one does not lead. Oftewel : Iemands werkelijke leven is zo vaak het leven dat iemand niet leidt.
Deze paradox geldt ook voor het leven van Anna. Er speelt zich nogal wat af tussen verbeelding en “werkelijkheid.”

Samenvatting van de inhoud

Op het nieuws komt het bericht dat iemand die 5 miljoen heeft gewonnen met een staatlot de prijs na een jaar nog steeds niet heeft afgehaald. Anna Schulte, een 31-jarige verpleegkundige, weet zeker dat het haar winnende lot is omdat ze het gemakkelijke nummer herkent AS058059. Ze gaat radeloos op zoek naar het lot en haalt haar hele huis overeind. Maar ze vindt het niet en moet bovendien nachtdiensten draaien op de IC van een ziekenhuis. Die eerste nacht redt ze een patiënt met de defibrillator maar een andere gaat de “pijp uit.”Dat is het leven op de IC. Er is ook wel sprake van een beetje haat en nijd tussen de verpleegkundigen. Anna is niet echt heel mooi: er zijn knappere zusters, maar aan de andere kant heeft ze wel iets. Anna voelt zich ook niet zo aantrekkelijk vergeleken bij de andere zusters en moet het in haar seksleven hebben van de virtuele wereld waarin ze als hoer optreedt.
Ook heeft ze af en toe een bizarre “one night stand” zoals die keer toen haar beste vriendin Sandra een scheidingsfeestje gaf en Anna in de hal beneden de ex-man van Sandra ontmoette. Op het kleine balkonnetje bedrijven ze de seks waarbij de splinters van het houtwerk in Anna’s billen dringen en de “klootzak” gaat alles daarna in het openbaar onthullen. Dat betekende uiteraard einde vriendschap. Voor de rest heeft ze niet veel relaties achter de rug behalve die ene met een collega van een andere afdeling van wie later bleek dat hij al jaren een vaste relatie had.
Intussen vertelt collega Jantine dat ze al enige tijd een relatie heeft met een fel begeerde chirurg uit het ziekenhuis en ze geeft daarbij ook wel enige seksuele details prijs over de man: de grootte van zijn geslachtsdeel en zijn voorkeur om met handboeien vastgebonden te worden.

Op die avond wordt ze bij de hartpatiënt Wouter geroepen: een reguliere patiënt die vaak komt en eigenlijk op een harttransplantatie wacht. Ze praten eerst met elkaar en een dag later bezoekt ze op zijn verzoek opnieuw zijn kamer. De seksuele spanning hangt in de lucht en ze bevredigen elkaar met de hand. Ja ja, zuster Anna zorgt goed voor haar patiënten. Ze is er zelf opgewonden door geraakt want deze Wouter heeft eindelijk aandacht voor haar en niet voor de knappere verpleegster Gonnie. Hij moet eigenlijk geholpen worden, maar er is geen donorhart, zijn relatie met een Amerikaanse is uit en eigenlijk moet hij het ziekenhuis weer uit. Anna heeft medelijden met hem.

Het leven van Anna is niet over rozen gegaan, merken we als lezer, wanneer ze vertelt over haar jeugd: haar vader is nu dementerend in een verpleegtehuis: ze bezoekt hem wel vaak, maar er komt weinig zinnigs uit zijn mond. Hij heeft in het verleden een dubbelleven geleid: hij had een Thais vrouwtje bij wie hij een zoon heeft verwekt en enorme schuldenlasten waarmee hij zijn vrouw en kinderen heeft opgezadeld. Zus Beatrijs (Bea) is naar Amerika vertrokken en daar getrouwd en Anna’s moeder heeft zelfmoord gepleegd. Het kan echter nog erger met haar worden, zal uit een latere flashback blijven.

Anna komt een dag later thuis en daar zit Wouter op haar te wachten. Ze laat hem bij haar thuis overnachten (hij schrikt wel van de enorme rommel) en natuurlijk komt het nu ook daadwerkelijk tot seks. Anna vertelt in vrij plastische bewoordingen over de seks die ze heeft. Daarna spreekt ze met Wouter over haar moeder en zijn moeder. Beiden hebben namelijk zelfmoord gepleegd.
Het zijn twee tragische levens in een notendop, vindt Anna (blz. 106) Wouter heeft ook dringend een transplantatie nodig maar staat nog niet als nummer 1 op de wachtlijst.
Wanneer het weer tot seks komt met Wouter en ze deze keer voor het orale feest gaan, moet Anna in een flash back terugdenken aan de verkrachting toen ze vijftien jaar oud was. Een zakenrelatie van haar vader was bij hen thuisgekomen en tijdens het kijken van een tenniswedstrijd op tv had ze hem ook oraal moeten bevredigen. De man was veel ouder.

Een rekensommetje (waar onze Anna ook zo gek op is ) leert het volgende leeftijdsverschil. Anna is 31 in het verhaal. Dat is blijkens de brief uit 2008 dus het geval in 2003. Dan is ze geboren in 1972. Ze wordt misbruikt op haar vijftiende: het is dan 1987. De man Braks is geboren op 08-04-1947 (zo blijkt uit zijn medisch dossier op blz. 143) Braks is op het moment van het seksueel misbruik dus 40 jaar. Er zit derhalve 25 jaar verschil tussen beiden.

Het ergste wat Anna bovendien vindt is dat haar vader haar destijds niet beschermd heeft tegen de pedofiel. Daarom haat ze haar vader en haat ze Braks. In het tweede deel van de roman hebben Wouter en Anna daarom een plan opgevat om het levenslot in eigen hand te nemen.

Anna moet geld hebben om de schulden van haar vader af te lossen. Wouter moet een nieuw hart hebben om te voortleven. Er zijn twee te chanteren tegenstanders met wie ze dat doel kunnen bereiken. Braks moet voor het geld en het hart zorgen en chirurg Berend moet ervoor zorgen dat Wouter nummer 1 op de wachtlijst voor donorharten komt te staan. Braks en Wouter hebben overigens dezelfde bloedgroep.

Anna gaat naar beide mannen toe. Ze heeft haar demente vader een briefje laten overschrijven waarin hij Braks aangeeft de boel over diens pedofilie (ook in Thailand) te hebben opgebiecht. Anna geeft hem het briefje en wil cash geld en diamanten hebben (ter waarde van in totaal 2 miljoen). Braks stemt erin toe en de volgende dag zal het geld via de bank worden opgehaald.
Dokter Berend wordt gechanteerd met zijn verhouding met Jantine van wie Anna de sappige seksdetails heeft gehoord. Hij moet Wouter als nummer 1 op de wachtlijst zetten. Daarna wil Anna vluchten naar Amerika om bij haar zus Bea onder te duiken. Later zal ze dan weer met Wouter worden verenigd, zo is de opzet. Een kink in de kabel dreigt wanneer Bea ineens op de stoep staat bij Anna: ze wil scheiden van haar Amerikaanse man die vreemd is gegaan met haar beste vriendin. Daarvoor wil ze ook haar eigen vader vervolgen in verband met de schuldenlast, maar Anna heeft daar dus een andere en betere oplossing voor. Eigenlijk is het wel handig dat Bea komt, want ze is in de filmindustrie een gewaardeerde make-up-visagiste en kan Anna omtoveren in de ex-partner van Wouter, Donnette, die het geld bij Braks gaat ophalen. Daartoe moet Anna wel wat kleren en het paspoort van Donette stelen, maar wanneer ze in haar huis rondloopt komt de vrouw natuurlijk thuis en dat levert nog een spannende situatie op. Wordt Anna ontdekt ? Maar zoals in een spannend verhaal betaamt, weet ze het huis onopgemerkt te verlaten. Wouter is inmiddels in het ziekenhuis opgenomen in afwachting van zijn ruilhart en Anna gaat in de vermomming van Donette het cash geld ophalen. Een gedeelte is voor aflossing van de schulden van gaar vader en een ander deel voor de beide zussen die nu tickets hebben geboekt voor LA.
Tweede kinkje in de kabel is dat vader Schulte een hersenbloeding krijgt en Bea haar vader niet in de steek wil laten. Anna haat hem en treedt dus harder op. Ze vertrekt uit het ziekenhuis zonder echt afscheid te nemen.

Anna moet alleen nog voor het donorhart zorgen en de oplossing daarvoor heet Braks. Ze gaat die avond naar hem toe om de zaak zogenaamd uit te praten. Ze voert hem whisky met een slaapmiddel en spuit morfine in zijn lichaam. Daarna snijdt ze in zijn polsen, want hij moet natuurlijk wel levend het ziekenhuis halen, anders is zijn donorhart niet goed voor Wouter.
Dat lukt allemaal. Bea haalt haar op en in het volgende dagfragment is de douane in LA daarna uiterst voorkomend tegen de beide vrouwen die hun geld o.a. in Edammerkaasjes hebben verborgen.

Vijf jaar later
Anna woont (nog steeds in de VS.) Ze heeft twee kinderen van een Amerikaanse arts die ze als vrijwilligster in een ziekenhuis heeft ontmoet. Van Wouter heeft ze eigenlijk na zijn harttransplantatie niets meer vernomen. Hij was dus toch eigenlijk alleen maar uit op zijn donorhart en niet op het hart van Anna. Hij had een ander mobiel nummer genomen en ze kan hem niet bereiken. De vader van Anna is drie weken na hun vertrek naar Amerika overleden aan de hersenbloeding.

Maar op 28 februari 2008 schrijft ze hem een brief nadat ze het adres heeft kunnen achterhalen. Daarin bedankt ze hem voor de wending die hij aan haar leven heeft gegeven. Ze heeft nu een lieve man die veel van haar houdt.

Op de allerlaatste pagina staat dat Anna geen spijt heeft van de beslissing om Braks te vermoorden. Sommige mannen verdienen dat nu eenmaal.

Thema en motieven

“De hartbewaakster”is een razendsnelle vertelling over hoe het in een mensenleven kan gaan. Anna heeft haar lot (staatslot) gemist (en daarmee wellicht een beslissende wending in haar leven) , maar neemt na de ontmoeting met Wouter in het ziekenhuis haar eigen lot in handen.
Ze heeft de liefde (en vooral de seks) ontdekt en ze heeft er alles voor over om de man van wie ze houdt een nieuw hart te bezorgen. Daarvoor zijn geschikte kandidaten aanwezig die dat mogelijk moeten maken, want door middel chantagepraktijken krijgt ze en de beschikking over geld en een donorhart en wordt Wouter bovendien boven op de wachtlijst geplaatst.

De seksuele ervaring in haar jeugd die wellicht haar seksuele ontwikkeling in de weg heeft gestaan en haar een minderwaardigheidscomplex heeft bezorgd, levert haar later een wraakgevoelens op. Die kan ze in combinatie van haar liefdesgevoel voor Wouter botvieren.
De pedofiel wordt haar onder druk gezet om de schulden van haar vader weg te werken: bovendien is hij een geschikte donor voor Wouter. Dat plan wordt uitgewerkt, al lijken er onderweg een paar kinkjes in de kabel te komen als haar ene familielid haar plotseling komt opzoeken (Bea) en het andere plotseling ene hersenbloeding krijgt. (haar vader)
Het is een verhaal zonder diepere bedoeling en dubbele bodems, zoals gezegd vakantieliteratuur. Met een beetje goede wil is de tweede roman ook te betitelen als de tweede aflevering van “De tragische geschiedenis van mijn succes.” Ook aan dit succesverhaal van Anna kleeft immers de schaduwzijde dat Wouter haar toch min of meer bedonderd heeft.
Opvallend in de roman zijn toch wel de expliciete beschrijvingen van enkele scènes op het gebied van seksualiteit. Anna neemt wel veel in de mond maar geen blad voor de mond.

Recensies

Er zijn nog niet veel recensies verschenen:

InDagblad de Limburger schreef Koen Eykhout op 6 mei 2008 een recensie die wel origineel is. Daarom volgt hij hier in zijn geheel.

Weet u wat een cliché is in de moderne literatuur? De in de jaren negentig van de vorige eeuw uit Amerika overgewaaide chick lit over shopaholics en sex in de city, meiden. Weet u wat nog meer cliché is? Hierop afgeven in de kritiek. Alsof niet ieder voor zich mag uitmaken wat een mooi boek is. En weet u wat het top cliché is? Boeken van mooie, jonge vrouwen afdoen als chick lit. Al helemaal als ze blond zijn. En actrice. Zoals Elle van Rijn (Liever verliefd, Het huis Anubis) die met De hartbewaakster haar tweede roman schreef. Dit stukje wil laten zien dat het boek zeker geen chick lit is. Dat was haar debuut De tragische geschiedenis van mijn succes (2006) over een heftige moeder-dochterband overigens ook niet. De hartbewaakster focust in op Anna, verpleegster op de hartafdeling van een ziekenhuis. In de staatsloterij heeft ze de jackpot gewonnen, maar ze is haar lot kwijt. Terwijl ze met dat lot haar lot had kunnen ontlopen. Het had haar leven een andere wending kunnen geven, weg van het lot dat steeds meer op een noodlot gaat lijken.

Gaande het verhaal kom je erachter dat de frustraties van de wanhopige maar grappige Anna hun wortels vinden in de scheefgroei van het gezin waaruit ze stamt. Pa handelde in Aziatisch hout en bleek er in Thailand een vrouw met kind op na te houden. Moeder stortte zich van de weeromstuit in een depressie, verviel in naargeestig slachtofferschap en maakte een eind aan haar leven. Ze liet een rotbriefje achter en nu pa inmiddels zwaar dement in een verzorgingstehuis zit – met een geldschuld waar de kinderen mee opgezadeld worden – en haar oudere zus Bea in Amerika woont, is het niet zo vreemd dat Anna vervalt tot een soort van virtueel bestaan. De schrijfster werkt dat knap uit. Anna is als meisje seksueel misbruikt door een familievriend. Je mag niet meer aan haar komen. Haar lijf is smerig. Geen wonder dat van Rijn als motto kiest voor een aforisme van Oscar Wilde, waarin staat dat het echte leven vaak het leven is dat je niet leidt. Anna lijkt een rol te spelen in de film van een ander. Hoe wordt ze regisseur van haar eigen leven? Haar voornaam kun je ook in de achteruit lezen. Haar achternaam luidt veelzeggend Schulte, maar is ze schuldig aan wat haar is aangedaan? Wat hier staat klinkt best zwaar voor het boek. Daarvoor is het te licht geschreven, zonder dat het de onverdraaglijke lichtheid krijgt van de bubble gumtaal van Simone van der Vlugt of Saskia Noort. Denk eerder aan Dorrestein. Wat de schrijfster ook knap voor elkaar krijgt, is het voortstuwende van het verhaal. Je kunt wel een aardig idee hebben voor een roman en misschien kun je best een personage knutselen uit opvoeding en milieu, maar dan heb je nog geen verhaal waaruit de gebeurtenissen uit elkaar voortvloeien. De ene zin uit de andere ontstaat. Dat is haar prima gelukt. Ook door er een misdaad verhaallijn in te vlechten die een liefdeslijn kruist en die exact op de helft van het boek ontstaat. Dan neemt Anna eindelijk de regie van haar leven in eigen handen. Samen met een partner in crime pakt ze in een Bonnie en Clyde setting haar lot op en schept zo haar eigen jackpot. Die thrillerkant zal ik voor u laten. Ik hield mijn hart vast dat de serieuze insteek van het eerste deel zou worden weggepoetst, maar dat bleek loos alarm. De hartbewaakster is een hartstikke mooi boek over een vrouw die je het allerbeste toewenst, waardoor je het boek pas weglegt als je weet of het lot haar eindelijk zal toelachen. Kun je het winnen van je levenslot?

In Nieuwe Revue verscheen een korte bespreking 
Actrice Van Rijn schreef een weergaloze eerste roman, De tragische geschiedenis van mijn succes. Dit is haar tweede. Moeilijk heet het te zijn om de eersteling te overtreffen. Maar dat doet ze wel, en op verbluffende wijze. Dit verhaal, over een prijswinnende verpleegster, is naast een heuse thriller ook een vat vol zwarte humor, een tragisch liefdesverhaal en een ware ontwikkelingsroman. Dat hoofdpersoon Anna behalve heel sympathiek bovendien een misantrope lustmoordenares is, maakt het verhaal bepaald niet saaier. Bonus: een mooie cover. Het zomerboek van 2008.

Over de schrijver
Elle van Rijn werd geboren op 9 mei 1967 in Uden. Na de Havo ging ze naar Parijs om daar als Au Pair te werken. Terug in Nederland speelde ze in verschillende kleine theaterproducties.
Elle volgde de Toneelacademie in Maastricht, waar ze na vier jaar de acteursopleiding voltooide. Ze studeerde tevens aan de Weense Toneelschool, het Max Reinhardt Seminar, waar ze werd gecast voor een rol in een Zwitserse-Duitse televisieserie.
Na haar studie werd ze gecontracteerd door het Noord Nederlands Toneel en stond ze met grote regelmaat op de planken. Ook is ze te zien geweest in een groot aantal Nederlandse films en successeries (Sam Sam, GTST). Haar stem is vaak te horen in commercials en tekenfilms.
Ze gaf persoonlijke effectiviteittraining en presentatietechniek aan bedrijven als Unilever, Effective Brands, KPMG, Tempo-team en Van Lanschot Bankiers.
Elle is vanaf augustus 2006 de vaste columniste voor het weekblad Flair. In september 2006 debuteerde ze met de roman De tragische geschiedenis van mijn succes.
Sinds kort behoort ze tot het creatieve team van Human Factor -Television Productions.
Elle is getrouwd met Kaja Wolffers. Samen kregen ze een dochter, Helena (2005).Uit haar voorgaande relatie heeft Elle een zoon David,(1996) en een dochter Feline,(1999).

Bibliografie

2006 De tragische geschiedenis van mijn succes
2008 De hartbewaakster

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.