Titel: ‘De dochter’ Auteur: Jessica Durlacher Motivatie van mijn keuze Ik heb een tijdje terug ‘de Grote Lijsters’ besteld via school. Dit boek zat er ook tussen dus vandaar dat ik ervoor heb gekozen om dit boek te lezen. Deze leek mij het meest interessant. Mijn eerste reactie Ik vond het een zeer ingewikkeld boek. Het verhaal is wel onduidelijk opgebouwd. Wel was alles tot in de details beschreven, dit vond ik wel fijn. Ik vond het niet een zeer geweldig boek. Vrij ingewikkeld ook, toen ik het boek uit had snapte ik erg veel dingen nog steeds niet, waarschijnlijk door de manier van schrijven en de onduidelijke opbouw. Samenvatting Max is op een dag in het Anne Frankhuis, daar ontmoet hij Sabine, een meisje die daar werkt. Hij valt Sabine op en ze stapt gelijk op hem af. Ze geeft haar nummer aan Max. Max besluit niks meer van zich te laten horen, maar zijn nieuwsgierigheid wint het. Hij belt haar op en ze spreken af. Van het een komt het ander, en ze zien elkaar steeds maar weer. Een lange tijd hebben ze een wat moeizame relatie. Sabine lijkt geobsedeerd door alles wat te maken heeft met de 2e wereld oorlog. Max zwijgt hier liever over, integendeel tot Sabine dus. Ook Max’ vader zwijgt liever over het verleden, waarschijnlijk omdat hij de oorlog zelf heeft meegemaakt. Tot Max’ verbazing krijgt Sabine met haar geduld wel allemaal verhalen uit zijn vader. Ook haar eigen vader ziet ze als een oorlogsheld. Ze heeft het vaak over hem, maar is haar vader wel een held? Langzaam groeien Sabine en Max naar elkaar toe en gaan ze samenwonen. Op een dag komt hij thuis en is Sabine verdwenen. Het enige wat ze heeft achtergelaten is een briefje voor Max. Hierin neemt ze afscheid van hem, en vraagt hem haar niet te zoeken. Verder geeft ze reden voor haar verterk, dus betrekt Max het op zichzelf. Wat had hij fout gedaan? De relatie tussen hem verliep toch goed? Max is er kapot van dat zijn geliefde is verdwenen. Zelfs haar moeder weet niet waar ze is. Hij verwaarloosd zich een lange tijd, totdat hij inziet dat zijn leven verder gaat zonder Sabine. Hij had altijd willen schrijven, maar volgens Max is dit niet voor hem weggelegd. Daarom zet hij een eigen uitgeverij op. Ondertussen is Sabine een succesvolle fotografe in New York. Vijftien jaar later ontmoeten Sabine en Max elkaar weer, in Frankrijk op de Buchmesse, een soort boekenbeurs. Max is daar voor zijn uitgeverij en Sabine is daar om te fotograferen. Sabine is samen met Sam, een bekende producent uit Hollywood. Sabine en Sam zijn in jaren nadat ze weg is gegaan bij Max erg goed bevriend geraakt, vertrouwen elkaar en weten veel over elkaar. Sam heeft in het heden in Amsterdam gewoond. Max woont daar ook, dus als zij elkaar ontmoeten hebben zij gelijk al een soort band. Sam en Max kunnen het erg goed met elkaar vinden. Ook Sam heeft de oorlog meegemaakt,, Om dit allemaal te verwerken schrijft hij een boek. Max voelt er wel wat voor om het boek voor Sam uit te geven. Hiervoor moet hij wel naar Hollywood, waar Max woont. Ook Sabine woont daar in de buurt. Door het boek van Sam krijgen Sabine en Max weer contact. In de tijd dat Max in Hollywood verblijft, zien ze elkaar weer vaak, en pakken hun relatie weer op. Max is dolgelukkig, om na vijftien jaar zijn geliefde weer in zijn armen te kunnen houden. Helaas wordt Max weer gekwetst, hij wordt weer door Sabine in de steek gelaten zonder een reden te geven verdwijnt ze weer, net als de vorige keer. Ook Sam weet niet waar ze is, ze zijn er allebei kapot van. Max gaat weer terug naar Nederland, en neemt het boek van Sam mee, dat hij mag pas lezen als hij terug is. Eenmaal thuis leest hij het boek en worden er erg veel dingen onthuld. Sabine had al die tijd verteld dat haar ouders joods zijn, en in de 2e wereldoorlog zijn opgepakt. Dit is niet waar, haar vader had juist de ouders van de familie van Sam aangeven en hen laten oppakken. Sabine is daar dus achter gekomen en kan hier niet mee leven. Nu begrijpt Max waarom ze hem twee keer heeft verlaten. Alles valt op zijn plaats. Sam heeft het nummer van Sabine, Max belt haar op en hij vraagt haar om vergeving. Zo eindigt het boek…
Verdieping
Verdiepingsopdracht 2B Hoofdpersonen Max heeft last van een identiteitscrisis. Hij zit een beetje met zichzelf in de knoop en weet niet goed wat hij wil. Omdat hij zichzelf moeilijk begrijpt,, is het helemaal moeilijk om Sabine te begrijpen. Hij kan geen hoogte van haar krijgen, omdat ze vaak last heeft van wisselende buien. Ook is Max vrij onzeker, helemaal als Sabine hem zomaar verlaat zonder een reden te geven. Sabine heeft zoals ik al zei een erg veranderlijk humeur, ze heeft wisselende stemmingen, daardoor kan je niet echt hoogte van haar krijgen. Ook vertelt ze bijna niks, ze is dus vrij gesloten. Ook heeft ze erg sterke emoties, die ze snel toont. Ze is dus heel gevoelig. Thema Het thema is oorlog en liefde: Ook al heeft Sabine zelf de oorlog niet meegemaakt, haar leven is er wel sterk door beïnvloed. Ze komt haar achter wat voor rol haar vader in de oorlog heeft gespeeld, en kan hier maar slecht mee leven. Hierdoor verlaat ze zelfs Max tot twee keer toe. Ook gaat het boek over liefde. In die boek wordt sterk weergegeven dat liefde alles overwint. Er is erg veel verdriet aanwezig, door het hele verhaal heen, maar ieder keer overwint de liefde. Tijd Het boek is geschreven in een chronologische volgorde. De vertelde tijd is denk ik zo’n 17 jaar. In het begin van het boek ontmoeten Max en Sabine elkaar voor het eerst. Vlak daarna spreken ze af en hebben ze een relatie van ongeveer anderhalf jaar. Dan verdwijnt Sabine opeens. Vijftien jaar na haar verdwijning zien ze elkaar pas weer. Dan hebben ze weer een relatie en verblijft hij voor een paar weken in Hollywood. In totaal komt dat dus neer pp ongeveer zeventien jaar. De verteltijd is dus korter dan de vertelde tijd. Jessica Durlacher maakt gebruik van terugwijzingen en flashbacks, om het verhaal spannend te houden. Ruimte Sabine en Max ontmoeten elkaar voor het eerst in het Anne-Frank huis. Verder speelt Israël een rol in het boek, Sabine en Max verblijven daar zelfs een paar weken. Ook wonen ze samen in het huis van Max. Verder speelt een groot gedeelte van het verhaal zich af in Hollywood, het huis van Sabine en het huis van Sam spelen hierbij een rol.
Perspectief Het verhaal wordt verteld vanuit de ‘ik-situatie,’ je bekijkt het verhaal vanuit Max. Dit vind ik best wel jammer, want zo kom je heel weinig te weten over de andere personen in het boek. Structuur Door het hele boek lopen twee verhaallijnen, beide gaan over Max. De eerste lijn gaat erover dat Max en Sabine elkaar ontmoeten en een relatie krijgen. De tweede lijn speelt zich vijftien jaar na de verdwijning van Sabine af. Zij proberen het voor de tweede keer, maar ook dit werkt niet. Aan het eind vallen alle puzzelstukjes op hun plaats, en begrijpt Max waarom Sabine een web van raadsels om zich heen geweven had. Het boek ‘De Dochter’ is een sujet. Taal Het taalgebruik was goed te begrijpen. Af en toe had Jessica Durlacher wel een wat lange zinsopbouw, maar hier heb ik nooit zo’n moeite mee. Ze heeft duidelijk taal gebruikt, heeft het verhaal goed neergezet, zonder al te moeilijke woorden te gebruiken. Het verhaal was dus helder en goed te begrijpen. Evaluatie
Eindoordeel Ik vond het een vrij ingewikkeld boek, ik wist maar niet waar het verhaal zou uitkomen en hoe alles in elkaar zat. Zelfs toen ik het boek uit had begreep ik nog niet hoe alles in elkaar zat. Ik heb er lang over nagedacht, en begrijp nu hoe het zit. Het is dus een boek om over na te denken. Ik vond het niet echt een geweldig boek, omdat er wel meer dan vijftien jaar verliep in het boek. Ik heb liever een verhaal dat zit achter elkaar door afspeelt, zonder dat er een gaat in zit, in dit geval van vijftien jaar. Wel vond ik het interessant om eens een boek te lezen over mensen die in de generatie na de oorlog lezen. Meestal lees je boeken over de oorlog zelf, of hoe de mensen die de oorlog hebben meegemaakt tegen de oorlog aankijken. Nu ervaar je het verhaal vanuit Sabine en Max, beide hebben de oorlog niet meegemaakt, dit was dus wel weer eens wat anders. Het is wel goed om het boek gelezen te hebben, ik kijk nu wel anders tegen de situatie aan, door het boek begrijp ik dat niet alleen mensen die de oorlog hebben meegemaakt er moeite mee hebben, maar dat mensen die vlak na de oorlog zijn geboren er ook last van kunnen hebben. Het was dus een goed verhaal, dan niet mijn smaak, maar wel goed dat ik het heb gelezen. Het taalgebruik was helder. Ook kon je de verhaallijnen goed van elkaar onderscheiden. Enige minpuntje is, os dat het verhaal vanuit het ik perspectief is verteld. Nu kon je de situatie alleen maar vanuit Max bekijken. Graag had ik het verhaal vanuit een ander perspectief willen lezen, zodat je ook wat meer te weten kon komen over Sabine. Mijn conclusie: het boek is niet echt mijn smaak, maar ik kan het wel aanraden aan ander mensen omdat het een goed verhaal is, met duidelijk woordgebruik. Ook wordt je goed in spanning gehouden, omdat je niet weet waar het verhaal op uit zal draaien. Als je hier van houdt zou ik het boek zeker gaan lezen!