Zakelijke gegevens
Eerste druk: juni 2007
Gebruikte druk: 1e
Aantal bladzijden: 119
Uitgever: Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam

Gegevens voorkant
Op de blauwe voorkant staat de afbeelding van een potvis. De boot die de hoofdfiguur koopt heet De Potvis. Er is sprake van een mooie uitgave met een harde kaft door de uitgever : het lijkt wat op de uitgave van een bundel poëzie..

Genre
Het boekje is een novelle (een kort verhaal met een eenduidig thema en nauwelijks karakterontwikkeling van de personages)

Mijn mening
Er gebeurt wel heel weinig in deze novelle. In de eerste vijf hoofdstukken is er alleen maar dialoog over op het eerste gezicht heel onbelangrijke zaken. Bovendien gaat de discussie alle kanten uit, niettemin zijn er soms geestige passages. Alleen in het laatste hoofdstuk is sprake van enige actie: het zeilen met de (te ) grote boot. In diverse recensies wordt Van het Reve geroemd om zijn stijl, maar in het laatste hoofdstuk zijn toch ook minder fraaie voorbeelden te vinden.

- Ik heb vervolgens geen zin om hulp te gaan halen en vervolgens een beetje te gaan lopen stuntelen (blz. 111)
- Ik draai als een gek aan het roer om die manoeuvre af te breken, maar ik ben nog ruim op tijd (Blz. 113)
- Ik besluit maar een beetje verder te varen (blz. 113)
- Ik krijg het zelfs een beetje koud , maar op een lekkere manier (blz. 114)
- Nu moet ik handelen. Een ook een beetje nadenken, maar vooral handelen (blz. 116)
- Maar het waait nu wel een beetje ,…. (blz. 117)
- Ik geef weer een beetje gas (blz. 117)
- Ik ben een beetje bang dat er iets stukgaat (blz. 117)
Mag het misschien “een beetje “minder. Ik deel de mening van de recensenten uit de Volkskrant en Het Parool dan ook niet, die beiden de stijl van de auteur zo roemen. Beiden verlangen naar de tweede roman: speelt hier de naamsbekendheid van de neef van Gerard Reve een belangrijke rol.
Samenvattend: gezien het feit dat er te weinig gebeurt in de novelle, dat de dialogen over niets gaan en dat de stijl niet geweldig is, vind ik de novelle niet sterk. Gekoppeld aan de lengte van de novelle, kan ik niet meer punten dan 1 toekennen op onze literatuurlijst.

Voor het vwo zou ik het nummer als docent niet toestaan op een literatuurlijst, of de school moet een puntensysteem kennen.

De flaptekst
Leo heeft een boot gekocht, een boot om op te wonen. Nu moet hij hem van Lauwersoog naar Amsterdam varen. Het is een vrij grote boot, dus het zou handig zijn als er een paar vrienden meegingen om te helpen. Maar wie? Rosa is de enige met wie Leo het een paar dagen op een schip zou kunnen uithouden: verder kent hij alleen maar saaie, domme en enge mensen, voornamelijk geschikt om door Rosa en hem te worden bespot.
Maar al er verder niemand meegaat, is het schip dan niet onbemand? En wil Rosa eigenlijk wel mee?
De boot en het meisje is een opwekte novelle over de aanloop naar een wanhoopsdaad.
Structuur en verhaalopbouw
“De boot en het meisje” is een chronologisch vertelde novelle, waarin zes hoofdstukken met de aanduidingen van Dinsdag tot en met Zondag aangeven wat er in die dagen gebeurt. Niet veel eigenlijk want er worden voornamelijk dialogen weergegeven.

Perspectief
De ik-verteller in de o.t.t. is Leo Voorthuizen. Hij is 24 jaar (blz. 50) Het is een Amsterdammer die in een grachtenpand van ongeveer 4 ton woont en het in hoofdstuk 1 heeft over het kopen van een boot. Hij heeft een vriendin Rosa met wie hij een broer-zusrelatie heeft. Wanneer hij bekent dat hij echt op haar verliefd is, wordt ze boos. Dan stort leo zich op zijn andere liefde: de zeilboot.

Titelverklaring
Zowel de boot als het meisje Rosa zijn de grote liefdes in het leven van Leo.

Tijd en decor
Het is een actuele novelle die zich in Amsterdam (hoofdstuk 1-5) en Lauwersoog (hoofdstuk Zondag) afspeelt. Er wordt over euro’s gesproken: dus het is in ieder geval na 2002. Ook is sprake van mobiele telefoontjes waarmee ge-sms-t kan worden.
De vertelde tijd is zes dagen, wat in de hoofdstuktitel terugkomt.
De verteltijd is slecht 119 pagina’s die bovendien nog een ruime bladspiegel hebben. Het kost daarom niet veel tijd om de novelle te lezen. Binnen een uurtje kan dat gerealiseerd zijn.


Samenvatting van de inhoud
Dinsdag
Leo Voorthuizen is in gesprek met Rosa die als studente in een bar werkt. Hij vertelt haar dat hij een boot gekocht heeft waarmee hij wil gaan varen en dat hij zijn grachtenpand wil verkopen. De discussie gaat vrij richtingloos ook over obelisken en asterisken. Vanuit het café loopt Leo naar huis en wordt bij thuiskomst door zijn buurman begroet. Ze drinken wat en praten over muziek (buurman Philip is een muziekfreak) Ook de boot komt weer ter sprake. Leo vertelt dat de boot De Potvis heet. Zondag kan hij hem ophalen in Lauwersoog.

Woensdag
Voor zijn ontbijt neemt Leo haring met cola. Daarna eet hij ’s avonds in een restaurant en praat hij over voornamelijk dure wijnen. Rosa gaat na afloop met hem mee naar huis. Ze zijn vrienden in de goede zin van het woord. Maar dan haakt ze plotseling af en ze gaat met de tram naar haar eigen huis. Leo stuurt haar een sms-je. Wanneer Rosa thuis is gekomen, ontvangt hij er één terug.

Donderdag
Leo en Rosa lopen over de markt om samen boodschappen te doen. Ze krijgen gasten en gaan voor die gasten koken. Deze Bart en Rachel vormen een vreemd stel: ze komen te vroeg omdat ze weer vroeg weg moeten. Leo en Rosa roddelen over hen in de keuken. Dan nemen Bart en Rachel toch vrij snel afscheid. Ze moeten nog naar een feestje. Rosa blijft slapen, maar er is geen sprake van seks.

Vrijdag
Leo ontmoet zijn vriend Paul. Bart komt ook langs bij hun afspraak. S Avonds is er een feestje: Rosa heeft uiteindelijk geen zin om te komen en Leo heeft een vervelende avond omdat hij saaie mensen ontmoet. Aan het einde neem hij een dronken meisje (Marie) mee die blijft slapen. Leo herinnert zich dat hij ook wel eens zo in bed heeft gelegen met Rosa toen haar verkering was uitgeraakt. Ook toen was er niets gebeurd.

Zaterdag
Marie is de volgende morgen al weer vroeg weg. Rosa en Leo ontmoeten elkaar weer. Rosa bekent dat ze wel eens verliefd is geweest op Leo. Daarna volgt er een vreemde discussie over vriendjes en verkeringen en de bekentenis van Leo dat hij verliefd is op Rosa. Die wordt daarop boos, want ze wil eigenlijk gewone vrienden zijn met Leo. Ze zegt ook dat hij zondag maar alleen de boot moet halen.


Zondag.
Leo gaat in zijn eentje de boot ophalen in Lauwersoog. Se eigenaar heet Koos en het blijkteen mooie grote zeilboot te zijn. Leo valt in slaap en wanneer hij wakker wordt denkt hij dat Koos vertrokken is. Hij gaat de boot van standplaat verleggen en gaat de haven uit. In zijn eentje moet hij het grote zeil hijsen. Hij krijgt fantasieën om naar Engeland en Amerika door te varen en daar als een held te worden ingehaald. Rosa kan voor hem de pot op. Wanneer hij op het dek valt, blijkt dat Koos nog aan boord is. Vloekend brengt deze hem terug naar de haven. Leo’s illusie is de grond ingeboord. Op de terugweg hoopt hij dat Rosa weer terugkeert.

Thematiek
De novelle heeft als thema de desillusie in het leven. Er zijn twee elementen in het leven van Leo (24 jaar) dieeen rol spelen. Allereerst zijn verhouding met het meisje Rosa met wie hij een broer-zus relatie lijkt te hebben. Maar wanneer hij in het voorlaatste hoofdstuk opbiecht, dat hij eigenlijk verliefd op haar is, wordt ze boos. Ze wil zo’n relatie neemt. Als hij een dag later in zijn eentje in de zeilboot vaart, heeft hij haat of wraakgevoelens tegenover Rosa.
Dat is zijn eerste desillusie.

Zijn tweede droom wordt ook een desillusie. Hij heeft altijd een boot willen hebben. Over de telefoon heeft hij een boot gekocht. Maar het is een grote boot die met een paar vrienden moet worden gezeild. Maar niemand van zijn kennissen wil de tocht meemaken (Philip niet, Paul niet, Bart niet en tenslotte ook de kwaad geworden Rosa niet) Hij maakt de tocht alleen, de boot valt niet tegen en hij wil een stukje gaan varen. Hij gaat de Waddenzee op en heeft een droombeeld dat hij naar Amerika zal kunnen varen en dat Rosa de pot op kan. Maar wanneer de vorige eigenaar nog aan boord blijkt en de boot vloekend en wel terugbrengt naar de haven, gaat ook deze illusie van Leo aan diggelen.

Recensies
De Volkskrant van 15 juni 2007 bespreekt de roman kort: Dat het gezien zou worden stond op voorhand vast. Onopgemerkt debuteren als je Van het Reve heet, gaat nu eenmaal niet. Jonathan van het Reve (1984), kleinzoon van Karel en achterneefje van Gerard van het Reve, hoefde verder ook geen moeite te doen om een uitgever te vinden. Vic van de Reijt van uitgeverij Nijgh & Van Ditmar trok hem ongeveer weg achter het fornuis van het restaurant waar hij werkt als kok.[…….] Over de dialogen wil de recensente Daniëlle Serdijn nog kwijt :
Richtingloos geklets. Maar bepaald niet ongeestig. En nog iets: in het gortdroog doordraven over quasi-belangrijkheden zie je soms haarscherp de literaire familietrekken van de Reves. Dankzij deze erfenis maakt de jongste Reve een beloftevolle start.
In het Het Parool van 21 juni 2007 is Arie Storm redelijk positief : “En er is nóg iets wat hij heel goed doet. Aan het eind van De boot en het meisje bevindt Leo zich dan eindelijk op die boot. Er is niemand om mee te praten. Leo gaat aan het werk om het ding uit te laten varen. We hebben het hier over een tjalk, een zeilschip van 25 meter. Goeie genade! Het levert geweldige bladzijden op. Geestig, spannend, alles een tikje uitvergroot, en ja, eigenlijk ook wel ontroerend.

Dat heeft Jonathan van het Reve sterk gedaan: dit einde vergeet je niet snel en dus zijn wij heel benieuwd naar de volgende roman van deze debutant

Over de schrijver
Jonathan van het Reve (1983) is geboren in Amsterdam, maar heeft bijna zijn hele jeugd in Abcoude gewoond. Hij doorliep het Vossiusgymnasium, studeerde enige tijd aan de UvA en werkt momenteel als kok.
In juni 2007 debuteert hij bij Nijgh & Van Ditmar met zijn novelle De boot en het meisje.

Bibliografie
“De boot en het meisje”is zijn debuutroman.