Motivatie:
Ik heb ‘De avonden’ van Gerard Reve gekozen, omdat het me een interessant boek leek. Het trok mij aan omdat er op de achterkant van het boek stond dat het over naoorlogse jongeren zou gaan. Voor de rest wist ik niets van het boek.
Inhoud:
Op de tweeëntwintigste december 1946 begon Frits van Egters te vertellen over hoe hij zijn dagen door bracht. Hij woont op de eerste verdieping van het huis aan de schilderskade op
nummer 66. Hij woont daar samen met zijn ouders. Hij heeft veel respect voor ze, maar vindt het helemaal niet erg als hij even zonder ze moet. Hij heeft ook nog een oudere broer, Joop van Egters, die woont op zich zelf en is al getrouwd. Het speelt zich allemaal af na de oorlog, wanneer de naoorlogse jongeren een nieuw bestaan hebben opgebouwd.
Uitgewerkte persoonlijke reactie
Onderwerp: Het onderwerp is hoe Frits van Egters zijn dagen door brengt. “Een vroege dag, een welbestede dag wordt het,’’dacht hij, rechts afslaand en de rivieroever volgend.’’ (Pagina 9). Het onderwerp is daarom ook helemaal niet boeiend, maar juist heel erg saai. Ik had er veel meer spanning in verwacht en veel meer emoties, terwijl die er bijna niet in voorkwamen. Misschien omdat het niet in mijn belevingswereld ligt, trekt het me niet zoveel aan. Het onderwerp wordt heel goed beschreven, maar juist daarom wordt het verhaal veel te langdradig. Ik ben dit onderwerp nog nooit tegen gekomen in andere verhalen. Gebeurtenissen: Oudjaaravond is de belangrijkste gebeurtenis uit dit boek, want het wordt heel uitgebreid beschreven. “Een gelukkig nieuwjaar, moeder,’zei Frits, toen zijn ouders elkaar hadden losgelaten.’’ (Pagina 196). Op deze avond laat iedereen uit het gezin merken hoeveel ze van elkaar houden, ook al kunnen ze niet alles goed doen. De gebeurtenissen volgens zich allemaal op elkaar op, dus in een heel logisch verband. De gebeurtenissen zijn allemaal werkelijk, maar helemaal niet boeiend omdat ze allemaal veel te lang duren en omdat er geen spanning in zit. De gebeurtenis Kerstmis maakte veel indruk op me, omdat het helemaal anders ging dan ik verwacht had. Ik had juist verwacht dat ze het uitgebreid samen zouden vieren maar in het boek werd het zo niet beschreven. Maar het was niet zo dat ik door een aantal gebeurtenissen daar door aan het denken werd gezet. En ze blijven mij absoluut niet boeien. De gebeurtenissen werden allemaal uitvoerig verteld. Misschien wel te uitvoerig zodat je de fantasie niet kan laten werken. Ik ben deze gebeurtenissen niet tegengekomen in andere verhalen. Personages: De hoofdpersoon is geen held, hij beschrijft alleen maar de dagen die hij meemaakt. Je leert de hoofdpersoon heel goed kennen omdat je zijn gedachtes kan lezen en je maakt iedere dag mee. “Er is geen terug meer mogelijk,’dacht Frits,’we zetten een onverschillig of desnoods vrolijk gezicht’’. (Pagina 31). Het is heel belangrijk dat de hoofdpersoon goed wordt beschreven want dat is de persoon waar ik me meestal in wil inleven. De personages zijn allemaal levensecht, ze zijn herkenbaar uit de werkelijkheid. Maar de gedachte’s van de personages hebben mij niet kunnen beïnvloeden. Ik kon me heel goed in de hoofdpersoon verplaatsen omdat dat heel het verhaal om hem ging, alle gedachte’s kwamen van hem af. De hoofdrolspeler is een sympathieke jongeman, want hij heeft heel veel voor andere over. En daardoor keur ik zijn gedrag goed. Maar zijn vader is meer op zichzelf gericht, dus dit gedrag zou ik niet zo snel goed keuren. Er zijn in dit boek geen belangrijke beslissingen gemaakt door de personages.De personages reageren te voorspelbaar en dat maakt het boek zo saai. Opbouw: De opbouw van het verhaal is helemaal niet ingewikkeld. “Om negen uur, toen het licht was geworden, werd hij wakker.” (Pagina 71). Het verhaal is ook niet spannend, er zit helemaal geen spanning in. Er komen ook geen flashbacks in het verhaal voor. Misschien als die er wel in zaten dat het verhaal spannender zou worden. Maar de opbouw van de tekst past goed bij het verhaal omdat het in een soort dagboek vorm is geschreven. De gebeurtenissen zie je vanuit één personage, daardoor kun je jezelf alleen maar inbeelden in die ene personage. Nadat het boek uit was, was ik wel benieuwd hoe het verder zou gaan met de hoofdrolspeler. Maar het boek heeft me geen enkel moment geboeid. Taalgebruik: Het is een normaal taalgebruik, het zit tussen moeilijk en makkelijk in. “Uitstekend,’zei hij,’lieflijke rust.” (Pagina 101). Er worden goede dialogen weergegeven. Niet al teveel dialogen maar op de momenten dat er een dialoog moet komen dan staat er een. Alles wordt duidelijk uitgelegd en er waren helemaal geen problemen dat ik iets niet kon begrijpen vanwege het taalgebruik. Het taalgebruik stamt of uit de naoorlogse tijd, dus past heel goed bij het verhaal. Er waren verder geen bijzonderheden in het taalgebruik. Verwachtingen: Omdat het een naoorlogs verhaal is dacht ik meer te lezen over de oorlog, maar er werd helemaal niets over de oorlog verteld. Ik had verwacht dat er meer spanning in zou zitten, maar dat zat er ook helemaal niet in. Alle verwachtingen die ik had, zijn niet uitgekomen. Open plekken: Er waren maar 3 open plekken in het verhaal. De titel kon ik niet verklaren. Ik kwam pas in het midden van het verhaal achter hoe oud de hoofdrolspeler is. “De volgende dag reed hij s’middags om half vijf op de fiets van het kantoor, waar hij werkte, naar huis.” (Pagina 25). En het slot blijft een vraagteken. “Hij strekte zich uit en viel in een diepe slaap.” (Pagina 201). Belangrijkste spanningsboog: Elke keer als Frits in slaap valt, dan wil je verder lezen hoe zijn droom afloopt. Manipulatietechnieken: Doordat ze in de dromen vooruitwijzingen inlassen en het opeens een andere wending geven, wil je de vragen snel oplossen. “Het hoofd was een doodskop, met aarde en een druipende, slijmerige stof in de geopende mondholte. Hij werd wakker met een verstopt gevoel in neus en keel.” (Pagina 160). Open of gesloten einde: Het is een open einde want er wordt niet verteld hoe het afloopt. Frits valt alweer in slaap en daarmee is het verhaal afgelopen. Dus je blijft nog met veel vragen over. Fictie, proza of literatuur: Dit boek behoort tot de literatuur. Want deze schrijver krijgt artistieke erkenning.
Onderwerp: Het onderwerp is hoe Frits van Egters zijn dagen door brengt. “Een vroege dag, een welbestede dag wordt het,’’dacht hij, rechts afslaand en de rivieroever volgend.’’ (Pagina 9). Het onderwerp is daarom ook helemaal niet boeiend, maar juist heel erg saai. Ik had er veel meer spanning in verwacht en veel meer emoties, terwijl die er bijna niet in voorkwamen. Misschien omdat het niet in mijn belevingswereld ligt, trekt het me niet zoveel aan. Het onderwerp wordt heel goed beschreven, maar juist daarom wordt het verhaal veel te langdradig. Ik ben dit onderwerp nog nooit tegen gekomen in andere verhalen. Gebeurtenissen: Oudjaaravond is de belangrijkste gebeurtenis uit dit boek, want het wordt heel uitgebreid beschreven. “Een gelukkig nieuwjaar, moeder,’zei Frits, toen zijn ouders elkaar hadden losgelaten.’’ (Pagina 196). Op deze avond laat iedereen uit het gezin merken hoeveel ze van elkaar houden, ook al kunnen ze niet alles goed doen. De gebeurtenissen volgens zich allemaal op elkaar op, dus in een heel logisch verband. De gebeurtenissen zijn allemaal werkelijk, maar helemaal niet boeiend omdat ze allemaal veel te lang duren en omdat er geen spanning in zit. De gebeurtenis Kerstmis maakte veel indruk op me, omdat het helemaal anders ging dan ik verwacht had. Ik had juist verwacht dat ze het uitgebreid samen zouden vieren maar in het boek werd het zo niet beschreven. Maar het was niet zo dat ik door een aantal gebeurtenissen daar door aan het denken werd gezet. En ze blijven mij absoluut niet boeien. De gebeurtenissen werden allemaal uitvoerig verteld. Misschien wel te uitvoerig zodat je de fantasie niet kan laten werken. Ik ben deze gebeurtenissen niet tegengekomen in andere verhalen. Personages: De hoofdpersoon is geen held, hij beschrijft alleen maar de dagen die hij meemaakt. Je leert de hoofdpersoon heel goed kennen omdat je zijn gedachtes kan lezen en je maakt iedere dag mee. “Er is geen terug meer mogelijk,’dacht Frits,’we zetten een onverschillig of desnoods vrolijk gezicht’’. (Pagina 31). Het is heel belangrijk dat de hoofdpersoon goed wordt beschreven want dat is de persoon waar ik me meestal in wil inleven. De personages zijn allemaal levensecht, ze zijn herkenbaar uit de werkelijkheid. Maar de gedachte’s van de personages hebben mij niet kunnen beïnvloeden. Ik kon me heel goed in de hoofdpersoon verplaatsen omdat dat heel het verhaal om hem ging, alle gedachte’s kwamen van hem af. De hoofdrolspeler is een sympathieke jongeman, want hij heeft heel veel voor andere over. En daardoor keur ik zijn gedrag goed. Maar zijn vader is meer op zichzelf gericht, dus dit gedrag zou ik niet zo snel goed keuren. Er zijn in dit boek geen belangrijke beslissingen gemaakt door de personages.De personages reageren te voorspelbaar en dat maakt het boek zo saai. Opbouw: De opbouw van het verhaal is helemaal niet ingewikkeld. “Om negen uur, toen het licht was geworden, werd hij wakker.” (Pagina 71). Het verhaal is ook niet spannend, er zit helemaal geen spanning in. Er komen ook geen flashbacks in het verhaal voor. Misschien als die er wel in zaten dat het verhaal spannender zou worden. Maar de opbouw van de tekst past goed bij het verhaal omdat het in een soort dagboek vorm is geschreven. De gebeurtenissen zie je vanuit één personage, daardoor kun je jezelf alleen maar inbeelden in die ene personage. Nadat het boek uit was, was ik wel benieuwd hoe het verder zou gaan met de hoofdrolspeler. Maar het boek heeft me geen enkel moment geboeid. Taalgebruik: Het is een normaal taalgebruik, het zit tussen moeilijk en makkelijk in. “Uitstekend,’zei hij,’lieflijke rust.” (Pagina 101). Er worden goede dialogen weergegeven. Niet al teveel dialogen maar op de momenten dat er een dialoog moet komen dan staat er een. Alles wordt duidelijk uitgelegd en er waren helemaal geen problemen dat ik iets niet kon begrijpen vanwege het taalgebruik. Het taalgebruik stamt of uit de naoorlogse tijd, dus past heel goed bij het verhaal. Er waren verder geen bijzonderheden in het taalgebruik. Verwachtingen: Omdat het een naoorlogs verhaal is dacht ik meer te lezen over de oorlog, maar er werd helemaal niets over de oorlog verteld. Ik had verwacht dat er meer spanning in zou zitten, maar dat zat er ook helemaal niet in. Alle verwachtingen die ik had, zijn niet uitgekomen. Open plekken: Er waren maar 3 open plekken in het verhaal. De titel kon ik niet verklaren. Ik kwam pas in het midden van het verhaal achter hoe oud de hoofdrolspeler is. “De volgende dag reed hij s’middags om half vijf op de fiets van het kantoor, waar hij werkte, naar huis.” (Pagina 25). En het slot blijft een vraagteken. “Hij strekte zich uit en viel in een diepe slaap.” (Pagina 201). Belangrijkste spanningsboog: Elke keer als Frits in slaap valt, dan wil je verder lezen hoe zijn droom afloopt. Manipulatietechnieken: Doordat ze in de dromen vooruitwijzingen inlassen en het opeens een andere wending geven, wil je de vragen snel oplossen. “Het hoofd was een doodskop, met aarde en een druipende, slijmerige stof in de geopende mondholte. Hij werd wakker met een verstopt gevoel in neus en keel.” (Pagina 160). Open of gesloten einde: Het is een open einde want er wordt niet verteld hoe het afloopt. Frits valt alweer in slaap en daarmee is het verhaal afgelopen. Dus je blijft nog met veel vragen over. Fictie, proza of literatuur: Dit boek behoort tot de literatuur. Want deze schrijver krijgt artistieke erkenning.
REACTIES
1 seconde geleden