Cirkels zijn alleen mooi als ze rond zijn door Yuki Kempels

Flaptekst:

Ze volstaat niet. 
En zij ook niet. 

Yuki leidt het perfecte leven. Veel feest. Veel drank. Veel vrouwen. Tenminste, het lijkt perfect. Het gevaar van het beminnen van zo veel verschillende vrouwen is dat je de ideale vrouw gaat samenstellen uit alle individuen. Yukis zoektocht naar liefde, gevoed door een onstilbaar verlangen, eindigt zo altijd in eenzaamheid. Cirkels zijn alleen mooi als ze rond zijn is een klassieke coming of age-roman met een grof-romantische inslag. Kempees proza is ruw en onbezonnen; soms klinkt hij lyrisch-sentimenteel, veel vaker ongeëvenaard grappig. Maar tussen de regels door sluimert een depressie die steeds dieper wortelt. Met zijn hoofdpersoon schetst Kempees een alter ego dat doet denken aan Bukowskis Henry Chinaski.

Eerste zin:

Het was me net verteld.

Samenvatting:

Yuki kijkt naar een hoop drugs en overweegt het te nemen. Hij leidt een ogenschijnlijk perfect leven, maar toch wil hij het niet meer leven, hij wil dood.
Hij is opgegroeid in de jaren 90 en had een voorspoedige jeugd, eigenlijk zat alles altijd mee. Zijn gehele leven draait eigenlijk om de vrouw, overal en bij alles wat hij doet heeft hij een kortstondige liefdesaffaire. 
Wanneer hij Coco ontmoet denk hij de liefde van zijn leven te hebben gevonden, maar omdat hij het gevoel heeft dat er iets mis met hem is, neemt de onrust toe en breekt hij met haar, waardoor hij alle verleidingen van het leven in vlucht, enkel om de realiteit te ontvluchten.

Zijn leven is een puinhoop en zijn beste vriend Jasper kan hem zoals hij zelf zegt ook niet helpen.

Omdat hij zoekt naar een reden om te blijven leven gaat hij wat drinken met Lot. 
Op de heenweg naar zijn afspraak wordt hij bedreigt met een mes door twee jongens op een scooter, hij bemerkt daar dat hij toch de dood vreest.
Lot is een typisch meisje van deze tijd. Yuki neemt haar mee naar huis en heeft seks met haar. Na de seks bezint hij en schemeren zijn problemen door. Een terugkerende emotie betrekt zijn beste vriend Mick, het is onduidelijk wie of waar Mick is.

In flashbacks naar het verleden komt naar voren dat Mick Yuki's beste vriend is. Samen beleefden ze van jongs af aan al avonturen. Mick is duidelijk altijd superieur aan Yuki geweest. Yuki kijkt daarom ook erg tegen hem op. Hij aanbidt Mick en ziet hem als de betere versie van zichzelf.

Yuki gaat met zijn vriend Jasper naar technofeestjes die tot diep in de nacht doorgaan, gebruikt drugs en heeft seks met veel vrouwen, waaronder ook zijn buurvrouw Suzanne, de moeder van Darwin. Yuki bouwt langzaam een band op met zijn buurjongetje.
Steeds meer lijkt het dat Yuki op de goede weg naar geluk is, het enige dat nog ontbreekt is een vriendin.

Wanneer hij tijdens voetbalrellen in elkaar wordt geschopt en bedekt in het bloed op straat ligt, wordt hij geholpen door een meisje waar hij op slag verliefd op wordt. Annabelle.
Annabelle en Yuki spreken steeds meer met elkaar af en worden snel verliefd op elkaar. Hun band wordt zo sterk dat Yuki haar overweegt te vertellen waarom hij zo'n leven vol vluchten leidde; de zelfmoord van Mick.

Mick pleegde zelfmoord omdat hij ontevreden was met zichzelf en de wereld en Yuki kan zijn dood niet onder ogen komen omdat hij zichzelf altijd minderwaardig aan Mick voelde en omdat hij nooit een signaal van zijn beste vriend kreeg waardoor hij hem niet kon redden.

Wanneer Suzanne en Darwin terugkomen van vakantie lijkt alles goed te zijn. Yuki en Annabelle zijn een stel, Suzanne gaat trouwen en Darwin en Yuki zijn goede vrienden geworden. 
Samen met Jasper duikt Yuki nog één keer de verleidingen in. 
Hij neemt een flinke dosis MDMA en belandt in een bad trip waarin hij zichzelf onder ogen komt en terugvalt in zijn problematiek.
Hij gaat vreemd, en daarna heeft hij een nauwelijks van echt te onderscheiden droom waarin hij wordt neergestoken door de jongens op de scooter. In de droom ziet hij dat de reactie van Annabelle op zijn dood positief is. Daardoor kan hij Annabelle niet meer onder ogen komen en Annabelle verlaat hem. 
Als hij daarna een avond cocaïne gebruikt en heel dronken wordt merkt hij dat hij alles dat hij had opgebouwd, ook weer heeft afgebroken.

Hij keert helemaal terug naar de persoon die hij in het begin van het boek was en overweegt weer zelfmoord te plegen.

Toch kan Yuki geen afscheid van het leven nemen en ontmoet een vrouw die verdacht veel overeenkomsten vertoont met de moeder van Annabelle. Zij laat hem in de bepalende epiloog, inzien dat hij zijn problemen onder ogen moet komen om te slagen in het leven.
 

Personages:
Yuki:
Een jongen van 25 die niet kan omgaan met het verlies van zijn beste vriend. Hij heeft genoeg om voor te leven, maar hij kan enkel zijn eigen problemen zien. Het heeft een goede, vriendelijke en leuke kant, maar ook een slechte, egoïstische, kant.

Jasper:
Vriend van Yuki die niet tot hem kan doordringen ondanks zijn pogingen om Yuki te laten zien dat het leven het leven waard is.

Suzanne:
De ordinaire buurvrouw van Yuki en moeder van Darwin.

Darwin:
Buurjongetje van Yuki die onderontwikkeld lijkt.
Maar door Yuki een ontwikkeling doormaakt.

Coco:
Ex-vriendin van Yuki die hem wees op zijn problemen. De enige met wie hij ooit heeft kunnen praten over de zelfmoord van Mick.

Mick:
Jeugdvriend van Yuki. Yuki keek altijd heel erg tegen hem op. Mick pleegde zelfmoord toen Yuki en Mick 18 waren.

Annabelle:
Het meisje waar Yuki eindelijk liefde bij vindt, maar hij vindt zichzelf niet goed genoeg voor haar. Een verstandig meisje die heel snel doorheeft dat Yuki een probleemgeval is.

Thematiek:
Relatie problemen.
De hoofdpersoon moet eerst zijn persoonlijk problemen onder ogen komen, voor dat hij een liefdesrelatie kan aangaan. 
Dat hij alles doet om de realiteit te ondermijnen zorgt ervoor dat hij geen verantwoording kan dragen voor zichzelf.
 

Titelverklaring:

De titel: 'Cirkels zijn alleen mooi als ze rond zijn.' slaat op de vicieuze cirkel die de hoofdpersoon telkens instapt, een patroon dat zich steeds herhaalt, maar die hij niet mooi af kan ronden, omdat hij kamt met persoonlijke problemen. Pas als hij zijn eigen problematieken kan oplossen zal de cirkel een perfecte rond vorm bereiken.

Structuur en Perspectief:
Het verhaal is makkelijk geschreven, het is voor iedereen te begrijpen. In een recensie in de Volkskrant stond: 'het verhaal is zo makkelijk geschreven dat het doet denken aan minimalisme, en dat is tenslotte een kunstvorm.' -Volkskrant.

Er wordt veel gebruik gemaakt van simpele en treffende metaforen. Omdat het verhaal grotendeels afspeelt in het hoofd van de hoofdpersoon zijn die metaforen noodzakelijk om het exacte gevoel van de hoofdpersoon te beschrijven.

Het verhaal wordt verteld vanuit de ik-persoon. Er wordt veel gebruik gemaakt van flash-backs, waardoor je als lezer beetje bij beetje het boek beter begrijpt.

Decor:
Het boek speelt zich af in het jaar 2013. 
Dit is te lezen aan de trends die de schrijver beschrijft, zowel in de mode als muziekwereld.
Ook wordt er gebruik gemaakt van de mobiele telefoon en sms-berichten.
Het verhaal heeft verder een chronologische volgorde, waarbij gebruikt wordt gemaakt van flash-backs om het heden te verklaren.
Het volledige boek speelt zich af in Amsterdam, één enkele flash-back in Breda.

Stijl:
De stijl van Yuki Kempees is waarom dit boek zich onderscheidt van andere boeken.
Je kunt teruglezen dat de schrijver afkomstig is uit de creatieve industrie, zijn woordkeus en metaforen zijn onverwacht en geven de lezer een heel duidelijk beeld, vaak ook met een knipoog zoals deze zin:
'Het huismerk van mijn plaatselijke super is namelijk het beste kut-bier wat er bestaat. Het is goedkoop, donkergeel en de verpakking is knudde. Maar het smaakt vooral lauw, alsof Prins Carnaval in hoogst eigen persoon in je bek pist. Alaaf!' Pag. 49 - 3e druk.

Slotzin:
' 'Niets,' zei ik. 'Ga naar huis en heb lief, want dat is precies wat ik had moeten doen. Naar huis gaan en liefhebben.' '
Yuki kijkt hierop terug op zijn mislukte relatie met Annabelle. In de slotzin lees je terug dat hij spijt heeft van alles.

Beoordeling:
Ik vond dit een ontzettend leuk boek om te lezen, en had het daarom binnen 2 dagen uitgelezen. De schrijver speelt met taal en daarom is het een plezier om te lezen. 
Het verhaal bevatte niet echt een duidelijk plot, toch blijft het boeien. Het is meer een boek waarin de schrijver zichzelf toont aan de wereld en laat zien hoe goed hij kan schrijven.

Aanrader:
Ja.